Ter Leede Vrouwen 2: Je krijgt niet altijd waar je recht op hebt….

2022-05-01    ·    Ter Leede    ·    Algemeen, Nieuws, teamblog-ter-leede-vr2

Ieder seizoen als het competitieschema bekend wordt gemaakt, is het eerste waar je naar zoekt… Wanneer spelen we uit in Ijzendijke???
Om u even mee te nemen, Ijzendijke, een klein pittoresk plaatsje in het westen van Zeeuws-Vlaanderen. Vanaf Sassenheim ruim twee-en-half uur met de bus, nog net even verder als Goes of Hoek uit, de welbekende verre uitwedstrijd bij onze herenselectie. Wat is er buiten de verre afstand dan nog meer zo speciaal aan Ijzendijke uit… Je speelt er altijd een wedstrijd waar je lang over napraat. En de wedstrijd van afgelopen zaterdag, was er weer echt zo eentje!

Rond de klok van kwart voor 10 in de ochtend vertrokken we op sportpark de Roodemolen, via een tussenstop bij de KFC/Starbucks in Delft waar ook een opstapplaats mogelijk was gemaakt en een tussenstop om de beentjes te strekken vlak voor de Westerschelde-tunnel kwamen zo rond half 1 de eerste verkeersborden met Ijzendijke erop in zicht. Met het nodige vakmans-stuurkunsten en het verwijderen van enkele in de wegstaande vuilnisbakken manouvreerde onze buschauffeur ons door de krappe straatjes van IJzendijke en kwart voor 1 zetten we voet aan wal. Bus uitladen en richting het sportpark. De meiden en stafleden voor wie dit de eerste Ijzendijke-uit was, keken hun ogen uit. Het natuurgrasveld zag er groener uit als in onze vorige bezoekjes, echt de hobbels in het veld, ze waren er nog steeds, zo bewees een goal in de jeugdwedstrijd die bezig was toen wij het sportpark opliepen. Een simpele rechte bal over de grond, belande bijna 30 centimeter hoger al stuiterend over de voet van het jeugdkeepertje heen in het doel. We waren gewaarschuwd!

Met een op het oog grote selectie aan speelsters betrokken we kleedkamer 2. Op het oog inderdaad, want de schaarste in speelsters was dit weekend hoog binnen de vrouwenselectie. Alle geblesseerde speelsters die aanwezig konden zijn gingen mee op de bank zodat deze nog enigzins imposant was, wij zelf wisten echter wel beter. Omdat de wedstrijd voor ons een kwartiertje uitliep, hielden we de warming-up op veld 3. Als je daar kan voetballen en een bal strak kan inspelen, dan kan je op ieder veld uit de voeten. Hoe sneller de bal, hoe strakker deze over de hobbels bleef scheren was de conclusie gedurende de warming-up. En dat hoge baltempo beviel de meiden wel, de afsluitende afrondoefening was ook op het scherpst van de snede. Iedereen, echt iedereen was er klaar voor. Die reeks van de afgelopen 5 wedstrijden een goed vervolg geven.

14.45 uur… Aftrappen op het hoofdveld. En zoals we gewend zijn in Ijzendijke, de support langs de lijn is er altijd! Misschien maar goed dat we niet alle Zeeuwse kreten konden verstaan.
Een wervelend Ter Leede Vrouwen 2, met aan de aftrap Annabel onder de lat. Iva, Steffi, Suzy en Malu in de laatste lijn. Mandy, Lizzy en Lotte op het middenveld en Romy, Eva en Willemijn in de voorste linie.
Na 3 minuten een hele vlotte combinatie met uiteindelijk een hard teruggetrokken bal tussen de 5 meter lijn en penaltystip, een aanval uit het boekje…. Mandy neemt de bal op haar slof… hard over… Op kunstgras een 200% goal…. het natuurgrasveld in IJzendijke heeft zo andere kenmerken… dat polletje vlak voor Mandy de bal raakt, dat is iets waar we nog lang over napraten. Maar we halen er nog meer energie uit! Echter heeft Ijzendijke een doelvrouw onder de lat staan die werkelijk op fenomenale wijze in de 6e en 9e minuut de bal gestrekt uit de kruising tikt. Eerst op een schot van Mandy en de 2e op een schot van Willemijn… Hoe dan vraag je je af… Eerst een polletje en nu 2 katachtige reddingen. We laten ons niet van de wijs brengen en blijven de eerste helft de bovenliggende partij, het gevaar bij Ijzendijke komt echt uit die gevaarlijke aanvoerdster Carmen Foks. Snel over die linkerkant, Iva had haar handen vol, maar bleef in veel duels overeind! Af en toe gaven we een corner weg, maar veel gevaar kwam daar niet uit. En na een aantal corners aan beide kanten was het dan eindelijk raak. Een lekkere aanval, kwam bij Eva terecht in de 16 meter, het eerste duel werd een kluts met haar directe tegenstander, Eva bleek de sterkste en kon nog meer naar het midden van de 16 meter komen, wachtte geen moment te lang en schoot binnenkant paal die bevrijdende en terechte 0-1 op het bord. De resterende 10 minuten tot rust werden uitgespeeld en met een heel goed gevoel stapten wij van het veld richting de kleedkamer.

Wat konden we verbeteren en wat kunnen we de 2e helft van Ijzendijke verwachten? Zeker gezien de weterschap dat het Ijzendijke in principe niet uitmaakt hoe ze winnen, als ze maar winnen. Hoe gaan we met die gedachte om.
Blijven strijden zoals we de eerste helft gedaan hadden, zoek het middenveld als schakel naar het aanvallen en wat er ook gebeurd hou elkaar aan in de wedstrijd.

De 2e helft was helaas geen kopie van de eerste. Waar wij de eerste helft sterk openden, kwam Ijzendijke nu gretiger en sterker uit de kleedkamer. Wat meer balbezit voor de blauw-witte thuisploeg, maar geen grote kansen weggeven. Een schot van ons scheerde net naast en de aanvallende corners hadden net niet de scherpte van de afgelopen weken. Vanuit een aanval verloren wij in de as van het veld vlak voor de 16 van de tegenpartij de bal. Een normale dribbel werd een stuiterende bal, waar de Zeeuwse speelster beter raad mee wist als wij. In de omschakeling een 4 tegen 3 situatie, dekken we door of wachten we af…. er werd gekozen voor het laatste. De snelheid van de Ijzendijkse aanvoerdster was Iva op deze grote afstand teveel, een sliding tot gevolg, aan de rechterkant van de 16 bij de achterlijn aangekomen, moet iemand die een voorkeursvoet rechts heeft naar of over de achterlijn worden gedwongen en mag nooit en te nimmer naar binnen komen. Een voorzet tot gevolg, een sliding waarin Suzy een voet te kort komt en Annabel wordt in de verre hoek verrast met een intikker door de inlopende speelster. Uiterst effectief, 1e kans, direct een goal. 1-1 stand met nog ruim een half uur te spelen.
Joyce komt binnen de lijnen voor Lotte. Een aanval van Ter Leede mondt uit in een corner. Bal hoog uit de lucht geplukt door de keepster en direct een lange peer naar voren richting hun aanvaller. De lange bal wordt door Iva knap in 1x uit de lucht op haar hoofd weggewerkt, maar tot onze grote pech precies bij een inlopende Zeeuwse speelster die de bal ook alleen maar direct kan raken en de bal in de ruimte achter de naar voren toe bewegende Suzy laat belanden. Die pijlsnelle aanvoerdster van Ijzendijke weet hier wel raad mee.. een aanname vooruit en een lob over de uitkomende Annabel heen. Kan je het een kans noemen… of is dit pure pech aan Sassemse zijde? Het feit is wel…. we staan 2-1 achter. Hoe dan na zo’n 1e helft, vragen we ons af. Eva heeft even later de 2-2 op haar voet, echter weer een katachtige redding van de keepster maakt er een corner van ipv de gelijkmaker. In het aanvallen wordt het slordiger, te vaak zit er net een Zeeuws voetje tussen, waar de 1e helft de bal wel van rood-geel naar rood-geel gespeeld kon worden. In een alles of niets poging begint Yara toch aan haar warming up. Yara…. die bij wijze van spreke rechtstreeks vanaf Schiphol, via haar bed thuis in de bus belande om haar teammaatjes, die ze zes weken heeft moeten missen, aan te moedigen. Ze voelde zich “goed” qua jetlag, dus 10 minuutjes moest wel lukken. Willemijn naar de kant, Yara er voorin bij en een open linkerkant met veel ruimte voor Malu. IJzendijke schakelde hier direct op door een speelster op te offeren door een hardloper te brengen die als enige taak had, Malu volgen. We drongen aan, speelden met 3 achter op, maar die 100 procent kans op de gelijkmaker kwam er niet meer. Het zijnet was het dichtsbij waar we kwamen.

Einde… 2-1 verlies… Hoe zuur kan een nederlaag aanvoelen. Je krijgt niet altijd waar je recht op hebt…..Hoe dan, vragen we ons af. 2x rond onze goal en 2x valt ie binnen. Uiterst effectief, dat moeten we de ploeg van de vertrekkende vakman-coach Nico Knol wel geven. Hadden we de 2e helft onze touringcar moeten parkeren, nee daarvoor hadden we binnen de selectie vandaag niet de speelsters aanwezig… Hadden we dan moeten schakelen naar een ander systeem, nee ook daartoe was geen enkele reden, in de rust had iedereen het gevoel waarmee we ‘s morgens onze reis naar Ijzendijke hadden ingezet… we gaan dit kunstje flikken en nemen die drie punten mee naar Sassem. Op basis van de 1e helft was er gewoon geen enkele reden om iets aan te passen… Maar tussen de rust en het laatste eindsignaal zaten twee momenten waarop Ijzendijke ons afstrafte….

De pizza en het biertje op de terugreis…. ze waren aanwezig, echter wel met een rare zure nasmaak.
Ijzendijke uit… Je speelt er altijd een wedstrijd waar je nog lang over napraat!

DTVTLVR2

Ter Leede Vrouwen 2 bindt ook SC ‘t Gooi aan de zegekar

2022-04-03    ·    Ter Leede    ·    Algemeen, Nieuws, teamblog-ter-leede-vr2

SC’ t Gooi Vrouwen 1, al een aantal seizoenen een geduchte tegenstander voor Ter Leede Vrouwen 2. De uitwedstrijd eerder dit seizoen eindigde met pijn en moeite in een 3-3 gelijkspel. En sommige speelsters herinneren zich ook die ontknoping twee seizoenen geleden nog toen wij op het hoofdveld in de eindfase van de wedstrijd de 0-1 achterstand ombogen naar een 2-1 overwinning. Een heerlijke vrije trap toen van Suzy in de winkelhaak en het beroemde op video vastgelegde vreugdesprongetje van toenmalig hoofdtrainer Hassan Azoum als toeschouwer langs de lijn… het blijven mooie momenten op het netvlies van DTVTLVR2, maar ook bij alle speelsters die er toen al bij aanwezig waren!

Vooraf waren we gewaarschuwd voor het compact op eigen helft spelende ‘t Gooi dat loert op de omschakeling naar balbezit en zich er dan graag uit wil counteren. Met een straf windje recht over het veld besloot het lot van de toss vooraf dat wij de eerste helft het windje tegen hadden.

Waar we vorige week in de warming-up Lotte de basiself net niet zagen halen, waren die rollen nu omgekeerd en werd er vanuit de warming-up besloten dat Mandy niet zou starten en Lotte haar plek op het middenveld zou overnemen. Een dappere beslissing van Mandy aan te geven dat het niet lekker aanvoelde, maar spelen met een stijve nek in het dynamische en beweeglijke in het spel dat Mandy ons als middenvelder brengt, daarbij moet je ook over je schouder kunnen kijken…

De eerste helft was een rommelige… de wind bracht een extra tegenstander met zich mee. SC ‘t Gooi speelde inderdaad zoals verwacht compact op eigen helft, wachtende op dat ene momentje om eruit te komen. Kristel en Renate namen de leiding van achteruit, waardoor wij verdedigend niet in grote problemen kwamen. De lange ballen van de Gooische keepster werden vakkundig ongedaan gemaakt. Hierbij speelden ook Iva en Malu op de backs een belangrijke rol, goed aan de binnenkant verdedigen en vooral ook het uitstekend timen van het moment instappen of achter je tegenstander blijven. Van daaruit kregen beide backs geregeld de ruimte om aanvallend lekker mee te doen en opties te bieden in onze aanvallen. Waar we moeite mee hadden waren die stuiterende ballen op het middenveld onder controle te krijgen en dan de juiste oplossing te vinden. Aanvallend hadden we meer de bal, maar tot grote kansen komen lukte na die eerste kans van Joyce, in de beginfase van de wedstrijd die de Gooische keepster katachtig redde, niet meer. Schoten van afstand misten precisie, let op je lichaam tov de bal.

Een heel vervelend moment rond de 35e minuut van de wedstrijd. Even hiervoor was Sophia al als linksback binnen de lijnen gekomen voor de uit blessure terugkerende Malu die haar eerste minuten weer mocht maken. Rond de middenlijn kreeg Montana een totaal onnodige harde duw met 2 armen in haar rug… een soort whiplash effect als gevolg en hard neerkomend op het kunstgras dat geen enkele centimeter meegeeft op zo’n moment. Direct paniek, Montana kan haar nek niet bewegen… een heel goed besluit van de fysio’s, speelsters en alle andere mensen er omheen dat zelf handelen op zo’n moment niet de juiste is en wij experts hiervoor nodig hebben. 112 bellen dus, Montana op het veld warm houden met warme jassen en dekens. De speelsters van Ter Leede en SC ‘t Gooi werden door de scheidsrechter naar binnen gedirigeerd. Even een tijdelijke onderbreking in afwachting wat komen gaat.

De ambulance-broeders hebben Montana uitstekend geholpen, onderzoek gedaan en met de nodige dosis pillen en opkikkers weer overeind gekregen waardoor het “gelukkig” op dit moment van schrijven alleen nog maar een behoorlijk stijve nek en rug oplevert… sterkte Montana! En hulde aan ieders hulp bij dit moment van schrikken!

Na 20 minuten “extra rust” werd de wedstrijd hervat en nam Romy de plek van Montana in de aanval over. De resterende 10 minuten tot de rust werden vakkundig uitgespeeld zonder iets weg te geven.

In de rust had iedereen dat gevoel, die openingstreffer hangt in de lucht! De samenwerking met de aanvallers en middenvelders in het verstoren van de opbouw werd iets aangepast om zo nog meer grip op het spel te krijgen. Let op het windje mee in de rug de 2e helft en zorg ervoor dat je als controlerende middenvelders geen bal meer over je heen ziet vliegen.

Corners…. Een hot item de afgelopen weken bij Vrouwen 2. We krijgen ze veel, maar creëren er te weinig scoringskansen uit. De nodige afspraken werden gemaakt en uiteindelijk zelfs op papier getekend! Of het hieraan lag, geen idee…. De credits aan iedereen die hier aan mee heeft gewerkt!

De twee doelpunten die wij vandaag scoorden kwamen inderdaad vanuit CORNERS! De 1-0 op het voorhoofd van Romy die de corner van Lotte op waarde schatte en de vrije ruimte in de loopactie van Eva benutte! Wat een ontlading was dat, 8 minuten onderweg en die 1-0 lag in het netje… waarom die ontlading? SC ‘t Gooi had totaal geen zin er een wedstrijd van te maken en was in de eerste minuten van de 2e helft al meerdere malen gewaarschuwd door de scheids om tempo te houden… maar ook dat het Romy is die scoort. We gunnen iedereen een goal en het maakt ons niet uit wie er scoort, maar in deze fase gunde iedereen bij Vrouwen 2 jou die goal het meeste!

Onze 2e goal was er ook eentje vanuit een corner… een korte variant tussen Steffi en Willemijn belandde op de kruin van Eva die de bevrijdende 2-0 aantekende! Onder toeziend oog van haar ouders, liet Eva zien dat die rol in de aanval bij Vrouwen 2 haar prima past!

Anouk loste de moegestreden Lotte af op het

middenveld. Wedstrijd uitspelen en geen rare verdedigende capriolen uithalen… Weer hielden we de nul, voor een team maar vooral als keepster is dat een heerlijk gevoel! Na afloop kreeg Annabel hiervoor haar welverdiende leeuwtje uit handen van Chris!

Een compliment aan iedereen! Als team gestreden, oplossingen gezocht, bijna geen kans tegen gekregen en er zelfs voor gezorgd dat zowel Mandy als Suzy op de bank een wedstrijdje rust konden pakken! Er komen nog heeeeeel veeeeeel belangrijke wedstrijden aan de komende weken! Blijf dit team met elkaar meiden en we zorgen er met elkaar voor dat iedereen direct AAN is als het eerste fluitsignaal gaat! Hulde hiervoor!

Komende zaterdag de eerste bus-uitwedstrijd voor Ter Leede Vrouwen 2. Blauw Geel ‘55 Vrouwen 1 is in Ede de tegenstander!

DTVTLVR2