Ter Leede Vrouwen 2: This girl is on fire…

2023-03-22    ·    Ter Leede    ·    Algemeen, Nieuws, teamblog-ter-leede-vr2

Na Ijzendijke, Klaaswaal en Klarenbeek kan er een volgend vinkje achter plaatsen in Nederland waar je vooraf toch even een google-tje aan moet wagen om geografisch te zien waar je uiteindelijk mag gaan spelen. Afgelopen zaterdag (18 maart) stapten de meiden van Ter Leede Vrouwen 2 de bus in naar Sleeuwijk. Een plaats in de provincie Noord-Brabant en deel uitmakend van de gemeente Altena. Onze buschauffeur Bram had gelukkig z’n TomTom aangezet en via een tussenstop in Delft kwamen we aan in Sleeuwijk. De bus kon het sportpark niet bereiken, dus werd de wandelpass ingezet om een klein stukje te lopen en sportpark de Roef te bereiken.

De uitslagen van Sleeuwijk logen er niet om de laatste weken, de topteams in de competitie bleven tot nu toe allemaal met een nederlaag achter. We konden onze borst dus natmaken vandaag. Maar…. Ter Leede Vrouwen 2 is ook “on fire”. Renate won de toss en Ter Leede nam de aftrap. Een aftastend begin waarin al snel duidelijk werd dat Sleeuwijk met twee spitsen speelden en 4 vrouwen op het middenveld. Aan het ontdekkingsvermogen bij de meiden van Ter Leede Vrouwen 2 ligt het zeker niet, want direct werd in balbezit tegenpartij de juiste keuze gemaakt, zonder onze eigen speelwijze aan te passen zodat we zodra we de bal in bezit hadden konden doen wat we zo leuk vinden en waar we steeds beter in worden. Voetballen als een team en een individu laten uitblinken met een mooie actie. Of dat nu aanvallend of verdedigend is maakt niet uit. Door het team kan er iemand uitblinken!

En die uitblinkster tegen Sleeuwijk was toch echt wel Caitlin. Met een loepzuivere hattrick tussen de 13e en 21e minuut zorgde ze ervoor dat Ter Leede Vrouwen 2 in een hele comfortabele 0-3 voorsprong kwam. Praten op het voetbalveld doe je met je voeten en minder met je mond. Een opmerking die Caitlin vandaag heeeeeel letterlijk nam. De klasse droop er vanaf! Maar die klasse kon er vanaf druipen omdat het team er als een team stond. In het aanvallen en in het verdedigen. Annabel onder de lat, kalm en niet gek te krijgen. Iva en Suzy op de backs vormden samen met Renate en Sarissa in het centrum een verdedigende linie waar je U tegen zegt. Joyce controlerend op het middenveld, maakte weer veel balonderscheppingen door op het juiste moment druk te geven. Anouk en Romy die als aanvallende impulsen vanaf het middenveld heel vaak aanspeelbaar waren. En dan voorin Caitlin, Yara en Ayla. De creativiteit en variatie ons aanvallende spel, eigen initiatief nemen en je actie maken. Ze willen en kunnen het alledrie! Omdat Joyce met lichte klachten kampte in haar kuit durfde ze het aan om direct na de 0-3 al haar wissel aan te vragen bij coaches Andy en Arjan. Willemijn kwam binnen de lijnen. Met een paar positionele wijzigingen kwam ze uiteindelijk uit op haar favoriete linkerkant. Sleeuwijk deed haar uiterste best om terug te komen in de wedstrijd. Vanuit standaard situaties was het opletten geblazen en iedereen in het rood-geel was bij de les. Geen goal tegen voor rust, zelf veel gevarieerd en met een prima uitgangspositie de rust in, klaarmaken voor de 2e helft.

Annabel keerde de 2e helft niet terug onder de lat, uit voorzorg wisselen, blessure niet erger maken en als je de luxe hebt om Averil binnen de lijnen te brengen dan doe je dat zonder twijfelen. In de rust spraken we vooral af dat het geen wedstrijd mee mocht worden. Voorkom de 1-3 en ga zelf op jacht naar de 0-4. Dikke complimenten naar de groep werden er uitgedeeld over de gezette tactische keuzes in balbezit tegenpartij en uiteraard werd “Hattrick-Caitlin” nog even in het zonnetje gezet.

Waren de complimenten teveel, was de limonade te zoet of waren we te snel en te gretig weer naar het veld gegaan? Ik durf het niet te zeggen, maar de beginfase van de 2e helft was rommelig. Teveel lopen met de bal en de onderlinge afstanden werden te groot om goed met de bal te kunnen overbruggen. Maar we weten dat we kunnen leunen op een hele solide verdedigende lijn, want dat we geen 100% kans tegen krijgen vandaag is een heel groot compliment waard. Amina komt binnen de lijnen voor Anouk en voorin krijgt Ayla het op haar heupen. Slalommend alsof ze op de ski-piste staat maakt ze het haar tegenstanders lastig en vanuit een van die momenten kan de centrale verdedigster niets anders doen dan Ayla tegen de grond werken. Binnen de 16 levert dit ons een pingel op die wordt opgeeist door Romy. Koelbloedig en beheerst zet Romy de 0-4 op het scorebord. Yara kan bijna de 0-5 op het bord zetten, echter staat voor haar de paal in de weg. Dat we die 5e goal vlak voor het verstrijken van de speeltijd alsnog binnenschieten is mede te danken aan die uitblinkster vandaag, Caitlin, die met een heerlijke assist Annebel bediend en de 0-5 kan binnenschieten. Annabel en Averil kunnen als keepster beide een clean-sheet bijschrijven, een verdienste namens het hele team!

Winnen doe je met z’n allen, verliezen en gelijkspelen ook. Vooraf in de bus hielden we gezien de recente uitslagen rekening met een ploeg als Sleeuwijk. Maar als een team als Ter Leede Vrouwen 2 aan is en tijdens deze wedstrijd Caitlin on fire is en namens het team mag uitblinken met haar hattrick en assist, dan is het team Ter Leede Vrouwen 2 lastig te stoppen. Onze grootste tegenstander zijn en blijven wij zelf meiden…. Aan zijn voor een wedstrijd in welke rol je ook aan de wedstrijd deelneemt. En Sleeuwijk uit… iedereen was AAN! Ook deze wedstrijd weer een dik vet compliment aan onze geblesseerde speelsters die allemaal aanwezig wilden zijn en met het team meereisden naar Sleeuwijk!

Aanstaande zaterdag komt IJzendijke op bezoek op ons sportpark. Een geduchte tegenstander zo weten we uit de afgelopen 4 seizoenen.
Zorg ervoor dat je AAN staat.

DTVTLVR2

Ter Leede Vrouwen 2: De week after…. wat een herstel!!!

2023-03-15    ·    Ter Leede    ·    Algemeen, Nieuws, teamblog-ter-leede-vr2

Daar zat je dan, niets vermoedend de speelsteropkomst filmend vanuit de dug-out. Je teammaatjes kwamen het veld opgelopen voor de elftalfoto die we wekelijks maken. Dit keer een speciale. Jouw wedstrijdshirt met rugnummer 34 werd naar voren getoverd en aanvoerdster Renate toonde een shirt met daarop de tekst “STERKTE MANDY”. Die kwam wel even binnen zo gaf je aan. Het minste wat wij deze zaterdag voor je konden doen. De week after… veel van je teammaatjes hebben je de afgelopen week al hun hulp getoond en “gelukkig” ben je zelf al iets mobieler en weet je dat je iets in je knie mist waardoor het minder stabiel is als dat je gewend bent. Een afscheid van het voetbalveld regiseer je het liefst zelf. Een erehaag, veel publiek en als het kan familie langs de lijn. Het abrupte einde op het slechte hoofdveld in Gouda heeft anders doen beslissen. Hard, maar de keiharde realiteit. Een operatie en revalidatie die jij nu zelf kan gaan regiseren. Geen druk en haast om snel terug te moeten keren binnen de krijtlijnen van het voetbalveld, maar plannen op het moment dat de operatie het beste uit gaat komen waardoor je straks op een pijnvrije manier in het sociale leventje kan staan en kan doen wat jij wil. STERKTE MANDY!!!

Wij als team konden in die topwedstrijd tegen titelkandidaat IJFC Vrouwen 1 maar één ding doen. Ons als team herstellen na die klap die we vorige week in Gouda opliepen en winnen van IJFC. Winnen voor onszelf, maar ook voor Mandy!
In de voorbereiding op de wedstrijd koos het technische trio Huis, Reekers en Timmers ervoor om de speelsters een filmpje te laten zien. Even het geheugen opfrissen wat IJFC betreft. De compilatie van hun 1e seizoenshelft gaf alles weer wat we vandaag konden verwachten. De oe’s, oh’s en aahhh’s af en toe gecombineerd met een kreet als “hoe dan” en “kijk dit dan” hoorden we vanuit de groep speelsters die aandachtig de compilatie bekeken. Uiteraard volgden daarna onze eigen aanvallende en verdedigende aandachtspunten voor vandaag en op naar de kleedkamer om ons klaar te maken voor die wedstrijd op veld 2. Waar menig competitiewedstrijd om ons heen werd afgelast waren de omstandigheden werkelijk fantastisch. Een heerlijk stralend voorjaarszonnetje en (uiteraard) een licht briesje over het veld.

Ter Leede trapte de wedstrijd af en koos direct voor de aanval. Op naar de goal van de tegenpartij, daar moet het gebeuren. Voor het gevaar van IJFC waren we gewaarschuwd. Vrije trappen verdedigen we met ons hele hebben en houwen waarbij niet alleen de 1e bal, maar ook die 2e zo enorm belangrijk is om te winnen. Een vrije trap van IJFC in de 2e minuut belandde keurig in de handen van Annabel die voor haar goal heerste. Benut elkaars sterke punten vandaag, dat was een hele belangrijke boodschap vandaag in onze eigen aandachtspunten. En zo geschiedde… 3e minuut wedstrijd. Een afgemeten bal van achteruit van Sarissa op de op snelheid liggende Annebel. We vullen de 16 zoals afgesproken en zien daar Romy, Montana en Ayla. Een heerlijke voorzet van Annebel wordt door Ayla met buitenkantje rechts binnengetikt. BAM! 3e minuut wedstrijd en we staan 1-0 voor! En hoe… We doen ons uiterste best om IJFC niet in hun spel te laten komen. Zoeken af en toe het randje op en dan is het af en toe ook incasseren geblazen. Keihard strijden op het middenveld, de altijd aanwezige en spelbepalende IJsselsteinse nr 10 wordt door met name Lizzy volledig uit haar spel gehaald. Iva en Suzy op de backs weten het diepgaande gevaar van hun tegenstanders te reduceren en laten zelf in de tegenslag zien aanvallend het juiste moment te kiezen om een extra optie te zijn in ons aanvallende spel. Renate en Sarissa, al vriendinnen sinds ze kunnen lopen, speelden vroeger al bij elkaar in de zandbak en hoe mooi is het dat zij de laatste weken het centrale duo bij Ter Leede Vrouwen 2 vormen. De voetballende oplossing van achteruit zoeken, het juiste moment kiezen om de tegenstander onder druk te zetten of even de schijndruk te geven waardoor de rest van je team kan bijsluiten. Ja… het klopte vandaag gewoon. Tel daar Romy en Hanne bij op, die op het middenveld enorm veel meters moesten maken en ons aanspeelpunt voorin, Montana, die vooraf de opdracht kreeg het speelveld te zien als haar TATAMI. Een plek waar Montana zich buiten het voetbalveld ook enorm sterk voelt. IJFC probeert het wel. We moeten alert zijn op het pompen van de ballen achter onze laatste lijn met veel lopende mensen. Zien een voorzet gevaarlijk door onze 5 meter heen lopen en over geschoten worden. Maar wij krijgen ook de kans om de score uit te breiden. Annebel komt goed los van haar tegenstander na een werkelijk fenomenale trap van Annabel. In de perfectie moet alles kloppen en het is jammer dat de laatste dribbel in de 16 van de tegenpartij net tever van de voet van Annebel springt en de keepster katachtig op de bal kan duiken. 1-0 rust, waarin we in het af en toe felle spel de 1e helft maar liefst 4 gele kaarten tellen (2x Ter Leede en 2x IJFC). Als je tegenstander de rand opzoekt, zal je daar zelf af en toe in mee moeten en dat hebben we de 1e helft gedaan.

Reden om te wisselen heeft het technische trio nog niet, wel reden om nog wat opties in onze opbouw en aanvallende acties te verfijnen. Daar ligt dan ook de aandacht tijdens de rust.

Ongewijzigd betreden we veld 2 voor de 2e helft. IJFC zal moeten komen om de titelaspiraties niet in de ijskast te moeten zetten. Ter Leede is klaar om de strijd van de 1e helft nogmaals te leveren. De beginfase van de 2e helft probeert IJFC wederom tot aanvallen te komen, maar Ter Leede Vrouwen 2 geeft eigenlijk geen krimp. De onderlinge afstanden zijn uitstekend in ons verdedigende spel. De wissels worden naar buiten gestuurd om zich warm te gaan lopen en klaar te maken voor een eventuele invalbeurt. Met Yara voor Montana en Anouk voor Hanne brengen we de eerste wissels van de wedstrijd na zo’n 10 minuten in de 2e helft. We zien Annebel na een mooie dribbel in de eindfase vlak voor het doel een teenlengte te kort komen om de 2e treffer op het bord te zetten. Caitlin komt binnen de lijnen voor Ayla. En omdat IJFC wat meer risico moet gaan nemen komt er voor ons aanvallend wat ruimte te liggen. Een voorzet is net te scherp voor de net ingevallen Caitlin en ook een schot op doel gaat rakelings langs de paal. De minuten tikken weg. Renate wordt na een kramp-aanvalletje er door haar teammaatjes weer bovenop gebracht en vlak voor het verstrijken van de tijd komt Amina nog eventjes binnen de lijnen voor Annebel. De snelheid uit de wedstrijd halen en nu zijn wij een keer aan zet om op een gezonde maar professionele manier de wedstrijd tot een goed einde te brengen. Na zes minuten extra tijd, waarin we geen 100% kans meer hebben weggegeven is daar het verlossende fluitsignaal!

Wat een super knap herstel als team zijnde na de impact die de blessure van Mandy op ons allemaal heeft gehad. Van een wedstrijd was vorige week na 9 minuten al geen sprake meer. Maar een dik vet compliment aan iedereen bij Ter Leede Vrouwen 2, want wederom rechten we onze rug na een tikkie te hebben gekregen. Het team was aan, we benutten elkaars beste kwaliteiten en daardoor ontstaat er een teamprestatie waarin iedereen een heel belangrijk aandeel heeft gehad. De overwinningsfoto na afloop kent alleen maar hele blije trotse gezichten.

Komende zaterdag wacht de uitwedstrijd tegen Sleeuwijk Vrouwen 1.

DTVTLVR2

Ter Leede Vrouwen 2: “Dit was het dan…”

2023-03-06    ·    Ter Leede    ·    Algemeen, Nieuws, teamblog-ter-leede-vr2

Deze woorden kwamen afgelopen zaterdag wel even keihard binnen… In de 9e minuut van de uitwedstrijd tegen De Jodan Boys Vrouwen 1 een moment wat altijd in mijn herinnering zal blijven. 25 jaar trainersschap en tot nu toe nog nooit zo’n vervelende knieblessure mee mogen maken bij mijn spelers of speelsters. Als je dan ziet dat op het harde kunstgrasveld waarop de Jodan Boys haar thuiswedstrijden speelt één van je speelsters met haar voet in het gras blijft steken en haar lichaam volledig over haar knie heen beweegt, met een krakend geluid tot gevolg, dan weet je genoeg… Zeker als deze speelster in het verleden al eens zo’n klote blessure heeft meegemaakt en zich na een aantal voetballoze jaren, weer volledig fit heeft gespeeld en is uitgegroeid tot één van de spelbepalende speelsters binnen Ter Leede Vrouwen 2. De pijn, de tranen, de emotie alles was voelbaar zaterdag en als je dan die woorden “dit was het dan” uit de mond van de desbetreffende speelster hoort, dan is het vechten om je ogen droog te houden.

Eind januari trof Ter Leede Vrouwen 2 dit seizoen voor het eerst en in een spectaculaire wedstrijd werden de 3 punten in Sassenheim gehouden. Zaterdag 4 maart stond de return op het programma. En eigenlijk kunnen we kort maar krachtig zijn over deze wedstrijd. Ter Leede was in de fase na die vervelende blessure vooral zoekende hoe het positioneel in het veld ging staan. Spelend tegen een Jodan Boys dat ijzersterk is in de omschakeling moet je zorgen dat je restverdediging in orde is. En die waren we vooral aan het zoeken. Na een klein kwartier spelen komt Jodan Boys vanuit een vloeiend lopende aanval op een 1-0 voorsprong, waarna de wedstrijd over en weer gaat zonder hele grote kansen aan beide kanten. Het slotstuk zat hem in het einde en ruim toegekende blessuretijd van de 1e helft. Vanuit een corner (???) weet Jodan boys in 2 instanties de 2-0 op het bord te schieten. Vrijwel direct na de aftrap is het Annebel die de 2-1 op het bord schiet en nog geen minuut later moet Ter Leede in een 3 tegen 2 situatie de 2-2 binnenschieten, waar we twijfelen en de bal gaan kappen ipv op doel te schieten, ligt de bal 15 seconden later in ons eigen doelnetje…. Weer z’n razendsnelle omschakeling in een ondertal en je gaat met 3-1 de rust in.

In de rust even koppies bij elkaar en vooral een strijdplan maken om de 2e helft door te komen. Anouk gaat iets meer controlerend spelen en Romy gaat vanaf het middenveld doen waar ze ijzersterk in is, van box-to-box spelen. Na 4 minuten spelen in de 2e helft is de wedstrijd definitief klaar. Een vrije trap kan in 2 instanties binnen ons strafschopgebied worden binnengekopt. Vlak voor tijd scoort Jodan Boys uit een corner ook de 5-1. Een 5-1 nederlaag tegen koploper Jodan Boys. We gaan ons bij elkaar rapen, want aanstaande zaterdag staat de wedstrijd tegen die andere titelkandidaat IJFC Vrouwen 1 op het programma.

DTVTLVR2

Ter Leede Vrouwen 2 komt snelle achterstand niet te boven

2023-02-06    ·    Ter Leede    ·    Algemeen, Nieuws, teamblog-ter-leede-vr2

Het had afgelopen zaterdag (4 februari) zomaar een nieuw TV-format kunnen zijn, de meiden uit de stad versus de meisjes van het platteland, oftewel Wartburgia Vrouwen 2 tegen Ter Leede Vrouwen 2. Brutaler, feller, slimmer en een veel grotere mond, dat was de afspiegeling na afloop van de wedstrijd, de meiden waren afgelopen zaterdag hierin een stap verder als de meisjes. De frustratie over de terechte nederlaag zat hoog bij Ter Leede Vrouwen 2 zo bleek na afloop in de kleedkamer.

In de week voorafgaande aan de wedstrijd tegen Wartburgia Vrouwen 2, waarin Ter Leede door de uitstekende overwinning vorige week zaterdag op koploper Jodan Boys Vrouwen 1 zichzelf ook eventjes tot de koplopers van de 1e klasse mocht benoemen, werd er geoefend tegen hoofdklasser Berkel Vrouwen 1. Naast het maken van speelminuten door de meiden die iets minder hadden gespeeld, was er een 2e vraagstuk bijgekomen. Wat is de juiste invulling nu onze spits Eva (eindelijk…) de (terechte…) stap naar Vrouwen 1 heeft mogen maken. Hoe gaan we het gemis van Eva in ons team oplossen. Deze vraag stond met name centraal in de wedstrijd tegen Berkel. Een knap gelijkspel (2-2), maar met name kijkende naar de invulling van de spitspositie werden de mogelijk opties duidelijk. Op donderdag werden de aanvallers nog even apart door Andy onder handen genomen en op de dag van de wedstrijd was bijna iedereen klaar voor de wedstrijd. Bijna iedereen….helaas bleven Montana en Annebel thuis ziek achter in bed.

Iets voor de klok van 16.00 uur werd er afgetrapt op sportpark Drieburg in Amsterdam. Een eerste helft waarin Ter Leede Vrouwen 2 het lastig had tegen het afwachtende Wartburgia. Afwachten op het moment dat ze vanuit de omschakeling konden toeslaan met die rappe aanvalsters en het voetballend slim opstellende middenveld. Aan de kant van Ter Leede veel onnodig balverlies, te veel handelingen aan de bal waardoor je in het fysieke duel terecht komt en een te traag spel met de bal in bezit. We weten een Amsterdamse aanval onschadelijk te maken, maar dit levert wel een corner tegen op. Een bomvolle 5 meter voor de neus van keepster Annabel. De bal die voor het doel komt lijkt vanaf onze positie in de dugout te worden weggewerkt met de borst ipv het voorhoofd, de bal blijft daardoor in de menigte van speelsters hangen en een van de Wartburgia speelsters maakt hier dankbaar gebruik van door de 1-0 binnen te schieten. Op achterstand komen tegen Wartburgia wil je eigenlijk niet, gelukkig hebben we nog 80 minuten te gaan om te proberen deze achterstand goed te maken. De resterende 35 minuten van de 1e helft verlopen moeizaam. Het lukt Ter Leede te weinig door de afwachtende verdedigende organisatie van Wartburgia heen te komen. De keren dat we de 16 meter van de tegenpartij bereiken, missen we de bezetting voor het doel om echt tot een scoringskans te komen. Annabel moet vanuit zo’n omschakelmoment gestrekt naar de hoek om een grotere afstand te voorkomen.

In de rust is het vraagstuk vooral, hoe gaan we die muur doorbreken en hoe gaan we vooral ons eigen spel verbeteren. Welke keuzes moeten we maken om meer snelheid in het spel te krijgen en welke scenario’s doen zich voor als de stand zo blijft.

De beginfase van de 2e helft is een kopie van de eerste helft. Wartburgia lekker achterover leunend wachten op Ter Leede en een Ter Leede dat het aanvallend wel probeert, maar ook het stukje geluk ontbreekt als we rondom de 16 komen. En als je dan vanuit je omschakeling staat te slapen en elkaar niet de rug en ruimtedekking geeft die nodig is, kan Wartburgia met een simpele pass vanaf de zijkant zo de spits in de as van het veld 1 op 1 richting Annabel sturen en Annabel kansloos achterlatend kan de spits voor de 2-0 aantekenen. Willemijn komt binnen de lijnen voor Lizzy Kemp en Ter Leede gaat proberen met meer risico achterin, meer druk op Wartburgia en hun lange ballen te krijgen. Het gif wat Willemijn brengt met haar invalbeurt zorgt ervoor dat Ter Leede zich iets meer richting de 16 meter van de tegenpartij kan bewegen en we vaker de 2e bal gaan winnen. Tijdens het storen van de bal bij de keeper, weet Romy zich tot tweemaal toe zo op te stellen dat ze de bal kan blokken, echter ontbreekt ook haar het geluk dat die bal vervolgens goed voor de voeten valt om de aansluitingstreffer te scoren. We kunnen maar moeizaam onze aanvallende speelsters bereiken vandaag, mede door de compactheid van het verdedigen door Wartburgia. Het spel ligt vervolgens meerdere malen lang stil, de ene krampaanval na de ander en de kleinste tikjes lijken wel beenbreuken. Inderdaad…. Wartburgia helemaal in hun element wat betreft het vertragen van het spel en de wedstrijd. Ter Leede Vrouwen 2 is niet bij machtte hier iets tegenover te stellen. Anouk en Amina komen nog binnen de lijnen voor Joyce en Yara en gaan beide voorop in de strijd. Maar alleen ga je het niet redden, je hebt je team nodig om tot een prestatie te komen. De meisjes van het platteland verliezen het van de meiden uit de stad….

Als team hebben we het laten afweten, de aangegeven opties om tot scoringskansen te komen werden te weinig gehanteerd, de individuele actie met en zonder bal om uiteindelijk ergens in het veld een overtal te bereiken werd verloren en het tempo in het spel was vandaag te traag. Een deksel op onze eigen neus. Een klutsmoment met een corner in de beginfase van de eerste helft en een slaapmoment in de positionele bezetting in het begin van de tweede helft beslissen de wedstrijd in het voordeel van Wartburgia.

Aanstaande zaterdag wacht ons de uitdaging met CSW Vrouwen 1. 11.30 uur, veld 2! Wees er klaar voor!

DTVTLVR2