teamblog-ter-leede-vr2

Ter Leede Vrouwen 2: This girl is on fire…

Na Ijzendijke, Klaaswaal en Klarenbeek kan er een volgend vinkje achter plaatsen in Nederland waar je vooraf toch even een google-tje aan moet wagen om geografisch te zien waar je uiteindelijk mag gaan spelen. Afgelopen zaterdag (18 maart) stapten de meiden van Ter Leede Vrouwen 2 de bus in naar Sleeuwijk. Een plaats in de provincie Noord-Brabant en deel uitmakend van de gemeente Altena. Onze buschauffeur Bram had gelukkig z’n TomTom aangezet en via een tussenstop in Delft kwamen we aan in Sleeuwijk. De bus kon het sportpark niet bereiken, dus werd de wandelpass ingezet om een klein stukje te lopen en sportpark de Roef te bereiken.

De uitslagen van Sleeuwijk logen er niet om de laatste weken, de topteams in de competitie bleven tot nu toe allemaal met een nederlaag achter. We konden onze borst dus natmaken vandaag. Maar…. Ter Leede Vrouwen 2 is ook “on fire”. Renate won de toss en Ter Leede nam de aftrap. Een aftastend begin waarin al snel duidelijk werd dat Sleeuwijk met twee spitsen speelden en 4 vrouwen op het middenveld. Aan het ontdekkingsvermogen bij de meiden van Ter Leede Vrouwen 2 ligt het zeker niet, want direct werd in balbezit tegenpartij de juiste keuze gemaakt, zonder onze eigen speelwijze aan te passen zodat we zodra we de bal in bezit hadden konden doen wat we zo leuk vinden en waar we steeds beter in worden. Voetballen als een team en een individu laten uitblinken met een mooie actie. Of dat nu aanvallend of verdedigend is maakt niet uit. Door het team kan er iemand uitblinken!

En die uitblinkster tegen Sleeuwijk was toch echt wel Caitlin. Met een loepzuivere hattrick tussen de 13e en 21e minuut zorgde ze ervoor dat Ter Leede Vrouwen 2 in een hele comfortabele 0-3 voorsprong kwam. Praten op het voetbalveld doe je met je voeten en minder met je mond. Een opmerking die Caitlin vandaag heeeeeel letterlijk nam. De klasse droop er vanaf! Maar die klasse kon er vanaf druipen omdat het team er als een team stond. In het aanvallen en in het verdedigen. Annabel onder de lat, kalm en niet gek te krijgen. Iva en Suzy op de backs vormden samen met Renate en Sarissa in het centrum een verdedigende linie waar je U tegen zegt. Joyce controlerend op het middenveld, maakte weer veel balonderscheppingen door op het juiste moment druk te geven. Anouk en Romy die als aanvallende impulsen vanaf het middenveld heel vaak aanspeelbaar waren. En dan voorin Caitlin, Yara en Ayla. De creativiteit en variatie ons aanvallende spel, eigen initiatief nemen en je actie maken. Ze willen en kunnen het alledrie! Omdat Joyce met lichte klachten kampte in haar kuit durfde ze het aan om direct na de 0-3 al haar wissel aan te vragen bij coaches Andy en Arjan. Willemijn kwam binnen de lijnen. Met een paar positionele wijzigingen kwam ze uiteindelijk uit op haar favoriete linkerkant. Sleeuwijk deed haar uiterste best om terug te komen in de wedstrijd. Vanuit standaard situaties was het opletten geblazen en iedereen in het rood-geel was bij de les. Geen goal tegen voor rust, zelf veel gevarieerd en met een prima uitgangspositie de rust in, klaarmaken voor de 2e helft.

Annabel keerde de 2e helft niet terug onder de lat, uit voorzorg wisselen, blessure niet erger maken en als je de luxe hebt om Averil binnen de lijnen te brengen dan doe je dat zonder twijfelen. In de rust spraken we vooral af dat het geen wedstrijd mee mocht worden. Voorkom de 1-3 en ga zelf op jacht naar de 0-4. Dikke complimenten naar de groep werden er uitgedeeld over de gezette tactische keuzes in balbezit tegenpartij en uiteraard werd “Hattrick-Caitlin” nog even in het zonnetje gezet.

Waren de complimenten teveel, was de limonade te zoet of waren we te snel en te gretig weer naar het veld gegaan? Ik durf het niet te zeggen, maar de beginfase van de 2e helft was rommelig. Teveel lopen met de bal en de onderlinge afstanden werden te groot om goed met de bal te kunnen overbruggen. Maar we weten dat we kunnen leunen op een hele solide verdedigende lijn, want dat we geen 100% kans tegen krijgen vandaag is een heel groot compliment waard. Amina komt binnen de lijnen voor Anouk en voorin krijgt Ayla het op haar heupen. Slalommend alsof ze op de ski-piste staat maakt ze het haar tegenstanders lastig en vanuit een van die momenten kan de centrale verdedigster niets anders doen dan Ayla tegen de grond werken. Binnen de 16 levert dit ons een pingel op die wordt opgeeist door Romy. Koelbloedig en beheerst zet Romy de 0-4 op het scorebord. Yara kan bijna de 0-5 op het bord zetten, echter staat voor haar de paal in de weg. Dat we die 5e goal vlak voor het verstrijken van de speeltijd alsnog binnenschieten is mede te danken aan die uitblinkster vandaag, Caitlin, die met een heerlijke assist Annebel bediend en de 0-5 kan binnenschieten. Annabel en Averil kunnen als keepster beide een clean-sheet bijschrijven, een verdienste namens het hele team!

Winnen doe je met z’n allen, verliezen en gelijkspelen ook. Vooraf in de bus hielden we gezien de recente uitslagen rekening met een ploeg als Sleeuwijk. Maar als een team als Ter Leede Vrouwen 2 aan is en tijdens deze wedstrijd Caitlin on fire is en namens het team mag uitblinken met haar hattrick en assist, dan is het team Ter Leede Vrouwen 2 lastig te stoppen. Onze grootste tegenstander zijn en blijven wij zelf meiden…. Aan zijn voor een wedstrijd in welke rol je ook aan de wedstrijd deelneemt. En Sleeuwijk uit… iedereen was AAN! Ook deze wedstrijd weer een dik vet compliment aan onze geblesseerde speelsters die allemaal aanwezig wilden zijn en met het team meereisden naar Sleeuwijk!

Aanstaande zaterdag komt IJzendijke op bezoek op ons sportpark. Een geduchte tegenstander zo weten we uit de afgelopen 4 seizoenen.
Zorg ervoor dat je AAN staat.

DTVTLVR2

Ter Leede Vrouwen 2: De week after…. wat een herstel!!!

Daar zat je dan, niets vermoedend de speelsteropkomst filmend vanuit de dug-out. Je teammaatjes kwamen het veld opgelopen voor de elftalfoto die we wekelijks maken. Dit keer een speciale. Jouw wedstrijdshirt met rugnummer 34 werd naar voren getoverd en aanvoerdster Renate toonde een shirt met daarop de tekst “STERKTE MANDY”. Die kwam wel even binnen zo gaf je aan. Het minste wat wij deze zaterdag voor je konden doen. De week after… veel van je teammaatjes hebben je de afgelopen week al hun hulp getoond en “gelukkig” ben je zelf al iets mobieler en weet je dat je iets in je knie mist waardoor het minder stabiel is als dat je gewend bent. Een afscheid van het voetbalveld regiseer je het liefst zelf. Een erehaag, veel publiek en als het kan familie langs de lijn. Het abrupte einde op het slechte hoofdveld in Gouda heeft anders doen beslissen. Hard, maar de keiharde realiteit. Een operatie en revalidatie die jij nu zelf kan gaan regiseren. Geen druk en haast om snel terug te moeten keren binnen de krijtlijnen van het voetbalveld, maar plannen op het moment dat de operatie het beste uit gaat komen waardoor je straks op een pijnvrije manier in het sociale leventje kan staan en kan doen wat jij wil. STERKTE MANDY!!!

Wij als team konden in die topwedstrijd tegen titelkandidaat IJFC Vrouwen 1 maar één ding doen. Ons als team herstellen na die klap die we vorige week in Gouda opliepen en winnen van IJFC. Winnen voor onszelf, maar ook voor Mandy!
In de voorbereiding op de wedstrijd koos het technische trio Huis, Reekers en Timmers ervoor om de speelsters een filmpje te laten zien. Even het geheugen opfrissen wat IJFC betreft. De compilatie van hun 1e seizoenshelft gaf alles weer wat we vandaag konden verwachten. De oe’s, oh’s en aahhh’s af en toe gecombineerd met een kreet als “hoe dan” en “kijk dit dan” hoorden we vanuit de groep speelsters die aandachtig de compilatie bekeken. Uiteraard volgden daarna onze eigen aanvallende en verdedigende aandachtspunten voor vandaag en op naar de kleedkamer om ons klaar te maken voor die wedstrijd op veld 2. Waar menig competitiewedstrijd om ons heen werd afgelast waren de omstandigheden werkelijk fantastisch. Een heerlijk stralend voorjaarszonnetje en (uiteraard) een licht briesje over het veld.

Ter Leede trapte de wedstrijd af en koos direct voor de aanval. Op naar de goal van de tegenpartij, daar moet het gebeuren. Voor het gevaar van IJFC waren we gewaarschuwd. Vrije trappen verdedigen we met ons hele hebben en houwen waarbij niet alleen de 1e bal, maar ook die 2e zo enorm belangrijk is om te winnen. Een vrije trap van IJFC in de 2e minuut belandde keurig in de handen van Annabel die voor haar goal heerste. Benut elkaars sterke punten vandaag, dat was een hele belangrijke boodschap vandaag in onze eigen aandachtspunten. En zo geschiedde… 3e minuut wedstrijd. Een afgemeten bal van achteruit van Sarissa op de op snelheid liggende Annebel. We vullen de 16 zoals afgesproken en zien daar Romy, Montana en Ayla. Een heerlijke voorzet van Annebel wordt door Ayla met buitenkantje rechts binnengetikt. BAM! 3e minuut wedstrijd en we staan 1-0 voor! En hoe… We doen ons uiterste best om IJFC niet in hun spel te laten komen. Zoeken af en toe het randje op en dan is het af en toe ook incasseren geblazen. Keihard strijden op het middenveld, de altijd aanwezige en spelbepalende IJsselsteinse nr 10 wordt door met name Lizzy volledig uit haar spel gehaald. Iva en Suzy op de backs weten het diepgaande gevaar van hun tegenstanders te reduceren en laten zelf in de tegenslag zien aanvallend het juiste moment te kiezen om een extra optie te zijn in ons aanvallende spel. Renate en Sarissa, al vriendinnen sinds ze kunnen lopen, speelden vroeger al bij elkaar in de zandbak en hoe mooi is het dat zij de laatste weken het centrale duo bij Ter Leede Vrouwen 2 vormen. De voetballende oplossing van achteruit zoeken, het juiste moment kiezen om de tegenstander onder druk te zetten of even de schijndruk te geven waardoor de rest van je team kan bijsluiten. Ja… het klopte vandaag gewoon. Tel daar Romy en Hanne bij op, die op het middenveld enorm veel meters moesten maken en ons aanspeelpunt voorin, Montana, die vooraf de opdracht kreeg het speelveld te zien als haar TATAMI. Een plek waar Montana zich buiten het voetbalveld ook enorm sterk voelt. IJFC probeert het wel. We moeten alert zijn op het pompen van de ballen achter onze laatste lijn met veel lopende mensen. Zien een voorzet gevaarlijk door onze 5 meter heen lopen en over geschoten worden. Maar wij krijgen ook de kans om de score uit te breiden. Annebel komt goed los van haar tegenstander na een werkelijk fenomenale trap van Annabel. In de perfectie moet alles kloppen en het is jammer dat de laatste dribbel in de 16 van de tegenpartij net tever van de voet van Annebel springt en de keepster katachtig op de bal kan duiken. 1-0 rust, waarin we in het af en toe felle spel de 1e helft maar liefst 4 gele kaarten tellen (2x Ter Leede en 2x IJFC). Als je tegenstander de rand opzoekt, zal je daar zelf af en toe in mee moeten en dat hebben we de 1e helft gedaan.

Reden om te wisselen heeft het technische trio nog niet, wel reden om nog wat opties in onze opbouw en aanvallende acties te verfijnen. Daar ligt dan ook de aandacht tijdens de rust.

Ongewijzigd betreden we veld 2 voor de 2e helft. IJFC zal moeten komen om de titelaspiraties niet in de ijskast te moeten zetten. Ter Leede is klaar om de strijd van de 1e helft nogmaals te leveren. De beginfase van de 2e helft probeert IJFC wederom tot aanvallen te komen, maar Ter Leede Vrouwen 2 geeft eigenlijk geen krimp. De onderlinge afstanden zijn uitstekend in ons verdedigende spel. De wissels worden naar buiten gestuurd om zich warm te gaan lopen en klaar te maken voor een eventuele invalbeurt. Met Yara voor Montana en Anouk voor Hanne brengen we de eerste wissels van de wedstrijd na zo’n 10 minuten in de 2e helft. We zien Annebel na een mooie dribbel in de eindfase vlak voor het doel een teenlengte te kort komen om de 2e treffer op het bord te zetten. Caitlin komt binnen de lijnen voor Ayla. En omdat IJFC wat meer risico moet gaan nemen komt er voor ons aanvallend wat ruimte te liggen. Een voorzet is net te scherp voor de net ingevallen Caitlin en ook een schot op doel gaat rakelings langs de paal. De minuten tikken weg. Renate wordt na een kramp-aanvalletje er door haar teammaatjes weer bovenop gebracht en vlak voor het verstrijken van de tijd komt Amina nog eventjes binnen de lijnen voor Annebel. De snelheid uit de wedstrijd halen en nu zijn wij een keer aan zet om op een gezonde maar professionele manier de wedstrijd tot een goed einde te brengen. Na zes minuten extra tijd, waarin we geen 100% kans meer hebben weggegeven is daar het verlossende fluitsignaal!

Wat een super knap herstel als team zijnde na de impact die de blessure van Mandy op ons allemaal heeft gehad. Van een wedstrijd was vorige week na 9 minuten al geen sprake meer. Maar een dik vet compliment aan iedereen bij Ter Leede Vrouwen 2, want wederom rechten we onze rug na een tikkie te hebben gekregen. Het team was aan, we benutten elkaars beste kwaliteiten en daardoor ontstaat er een teamprestatie waarin iedereen een heel belangrijk aandeel heeft gehad. De overwinningsfoto na afloop kent alleen maar hele blije trotse gezichten.

Komende zaterdag wacht de uitwedstrijd tegen Sleeuwijk Vrouwen 1.

DTVTLVR2

 

 

Ter Leede Vrouwen 2: “Dit was het dan…”

Deze woorden kwamen afgelopen zaterdag wel even keihard binnen… In de 9e minuut van de uitwedstrijd tegen De Jodan Boys Vrouwen 1 een moment wat altijd in mijn herinnering zal blijven. 25 jaar trainersschap en tot nu toe nog nooit zo’n vervelende knieblessure mee mogen maken bij mijn spelers of speelsters. Als je dan ziet dat op het harde kunstgrasveld waarop de Jodan Boys haar thuiswedstrijden speelt één van je speelsters met haar voet in het gras blijft steken en haar lichaam volledig over haar knie heen beweegt, met een krakend geluid tot gevolg, dan weet je genoeg… Zeker als deze speelster in het verleden al eens zo’n klote blessure heeft meegemaakt en zich na een aantal voetballoze jaren, weer volledig fit heeft gespeeld en is uitgegroeid tot één van de spelbepalende speelsters binnen Ter Leede Vrouwen 2. De pijn, de tranen, de emotie alles was voelbaar zaterdag en als je dan die woorden “dit was het dan” uit de mond van de desbetreffende speelster hoort, dan is het vechten om je ogen droog te houden.

Eind januari trof Ter Leede Vrouwen 2 dit seizoen voor het eerst en in een spectaculaire wedstrijd werden de 3 punten in Sassenheim gehouden. Zaterdag 4 maart stond de return op het programma. En eigenlijk kunnen we kort maar krachtig zijn over deze wedstrijd. Ter Leede was in de fase na die vervelende blessure vooral zoekende hoe het positioneel in het veld ging staan. Spelend tegen een Jodan Boys dat ijzersterk is in de omschakeling moet je zorgen dat je restverdediging in orde is. En die waren we vooral aan het zoeken. Na een klein kwartier spelen komt Jodan Boys vanuit een vloeiend lopende aanval op een 1-0 voorsprong, waarna de wedstrijd over en weer gaat zonder hele grote kansen aan beide kanten. Het slotstuk zat hem in het einde en ruim toegekende blessuretijd van de 1e helft. Vanuit een corner (???) weet Jodan boys in 2 instanties de 2-0 op het bord te schieten. Vrijwel direct na de aftrap is het Annebel die de 2-1 op het bord schiet en nog geen minuut later moet Ter Leede in een 3 tegen 2 situatie de 2-2 binnenschieten, waar we twijfelen en de bal gaan kappen ipv op doel te schieten, ligt de bal 15 seconden later in ons eigen doelnetje…. Weer z’n razendsnelle omschakeling in een ondertal en je gaat met 3-1 de rust in.

In de rust even koppies bij elkaar en vooral een strijdplan maken om de 2e helft door te komen. Anouk gaat iets meer controlerend spelen en Romy gaat vanaf het middenveld doen waar ze ijzersterk in is, van box-to-box spelen. Na 4 minuten spelen in de 2e helft is de wedstrijd definitief klaar. Een vrije trap kan in 2 instanties binnen ons strafschopgebied worden binnengekopt. Vlak voor tijd scoort Jodan Boys uit een corner ook de 5-1. Een 5-1 nederlaag tegen koploper Jodan Boys. We gaan ons bij elkaar rapen, want aanstaande zaterdag staat de wedstrijd tegen die andere titelkandidaat IJFC Vrouwen 1 op het programma.

DTVTLVR2

Ter Leede Vrouwen 2 komt snelle achterstand niet te boven

Het had afgelopen zaterdag (4 februari) zomaar een nieuw TV-format kunnen zijn, de meiden uit de stad versus de meisjes van het platteland, oftewel Wartburgia Vrouwen 2 tegen Ter Leede Vrouwen 2. Brutaler, feller, slimmer en een veel grotere mond, dat was de afspiegeling na afloop van de wedstrijd, de meiden waren afgelopen zaterdag hierin een stap verder als de meisjes. De frustratie over de terechte nederlaag zat hoog bij Ter Leede Vrouwen 2 zo bleek na afloop in de kleedkamer.

In de week voorafgaande aan de wedstrijd tegen Wartburgia Vrouwen 2, waarin Ter Leede door de uitstekende overwinning vorige week zaterdag op koploper Jodan Boys Vrouwen 1 zichzelf ook eventjes tot de koplopers van de 1e klasse mocht benoemen, werd er geoefend tegen hoofdklasser Berkel Vrouwen 1. Naast het maken van speelminuten door de meiden die iets minder hadden gespeeld, was er een 2e vraagstuk bijgekomen. Wat is de juiste invulling nu onze spits Eva (eindelijk…) de (terechte…) stap naar Vrouwen 1 heeft mogen maken. Hoe gaan we het gemis van Eva in ons team oplossen. Deze vraag stond met name centraal in de wedstrijd tegen Berkel. Een knap gelijkspel (2-2), maar met name kijkende naar de invulling van de spitspositie werden de mogelijk opties duidelijk. Op donderdag werden de aanvallers nog even apart door Andy onder handen genomen en op de dag van de wedstrijd was bijna iedereen klaar voor de wedstrijd. Bijna iedereen….helaas bleven Montana en Annebel thuis ziek achter in bed.

Iets voor de klok van 16.00 uur werd er afgetrapt op sportpark Drieburg in Amsterdam. Een eerste helft waarin Ter Leede Vrouwen 2 het lastig had tegen het afwachtende Wartburgia. Afwachten op het moment dat ze vanuit de omschakeling konden toeslaan met die rappe aanvalsters en het voetballend slim opstellende middenveld. Aan de kant van Ter Leede veel onnodig balverlies, te veel handelingen aan de bal waardoor je in het fysieke duel terecht komt en een te traag spel met de bal in bezit. We weten een Amsterdamse aanval onschadelijk te maken, maar dit levert wel een corner tegen op. Een bomvolle 5 meter voor de neus van keepster Annabel. De bal die voor het doel komt lijkt vanaf onze positie in de dugout te worden weggewerkt met de borst ipv het voorhoofd, de bal blijft daardoor in de menigte van speelsters hangen en een van de Wartburgia speelsters maakt hier dankbaar gebruik van door de 1-0 binnen te schieten. Op achterstand komen tegen Wartburgia wil je eigenlijk niet, gelukkig hebben we nog 80 minuten te gaan om te proberen deze achterstand goed te maken. De resterende 35 minuten van de 1e helft verlopen moeizaam. Het lukt Ter Leede te weinig door de afwachtende verdedigende organisatie van Wartburgia heen te komen. De keren dat we de 16 meter van de tegenpartij bereiken, missen we de bezetting voor het doel om echt tot een scoringskans te komen. Annabel moet vanuit zo’n omschakelmoment gestrekt naar de hoek om een grotere afstand te voorkomen.

In de rust is het vraagstuk vooral, hoe gaan we die muur doorbreken en hoe gaan we vooral ons eigen spel verbeteren. Welke keuzes moeten we maken om meer snelheid in het spel te krijgen en welke scenario’s doen zich voor als de stand zo blijft.

De beginfase van de 2e helft is een kopie van de eerste helft. Wartburgia lekker achterover leunend wachten op Ter Leede en een Ter Leede dat het aanvallend wel probeert, maar ook het stukje geluk ontbreekt als we rondom de 16 komen. En als je dan vanuit je omschakeling staat te slapen en elkaar niet de rug en ruimtedekking geeft die nodig is, kan Wartburgia met een simpele pass vanaf de zijkant zo de spits in de as van het veld 1 op 1 richting Annabel sturen en Annabel kansloos achterlatend kan de spits voor de 2-0 aantekenen. Willemijn komt binnen de lijnen voor Lizzy Kemp en Ter Leede gaat proberen met meer risico achterin, meer druk op Wartburgia en hun lange ballen te krijgen. Het gif wat Willemijn brengt met haar invalbeurt zorgt ervoor dat Ter Leede zich iets meer richting de 16 meter van de tegenpartij kan bewegen en we vaker de 2e bal gaan winnen. Tijdens het storen van de bal bij de keeper, weet Romy zich tot tweemaal toe zo op te stellen dat ze de bal kan blokken, echter ontbreekt ook haar het geluk dat die bal vervolgens goed voor de voeten valt om de aansluitingstreffer te scoren. We kunnen maar moeizaam onze aanvallende speelsters bereiken vandaag, mede door de compactheid van het verdedigen door Wartburgia. Het spel ligt vervolgens meerdere malen lang stil, de ene krampaanval na de ander en de kleinste tikjes lijken wel beenbreuken. Inderdaad…. Wartburgia helemaal in hun element wat betreft het vertragen van het spel en de wedstrijd. Ter Leede Vrouwen 2 is niet bij machtte hier iets tegenover te stellen. Anouk en Amina komen nog binnen de lijnen voor Joyce en Yara en gaan beide voorop in de strijd. Maar alleen ga je het niet redden, je hebt je team nodig om tot een prestatie te komen. De meisjes van het platteland verliezen het van de meiden uit de stad….

Als team hebben we het laten afweten, de aangegeven opties om tot scoringskansen te komen werden te weinig gehanteerd, de individuele actie met en zonder bal om uiteindelijk ergens in het veld een overtal te bereiken werd verloren en het tempo in het spel was vandaag te traag. Een deksel op onze eigen neus. Een klutsmoment met een corner in de beginfase van de eerste helft en een slaapmoment in de positionele bezetting in het begin van de tweede helft beslissen de wedstrijd in het voordeel van Wartburgia.

Aanstaande zaterdag wacht ons de uitdaging met CSW Vrouwen 1. 11.30 uur, veld 2! Wees er klaar voor!

DTVTLVR2

 

Ter Leede Vrouwen 2 is back in business!

Na een zeer geslaagd trainingskamp in het weekend van vrijdag 13 t/m zondag 15 januari in het Brabantse Goirle, waar teambuilding voor de vrouwenselectie de belangrijkste pijler was en een interessante oefenwedstrijd vorige week zaterdag (21 januari) tegen hoofdklasser Sparta welke eindige in een 2-3 overwinning voor Sparta, stond voor Ter Leede Vrouwen 2 vandaag (zaterdag 28 januari) de hervatting van de competitie op het programma. Een inhaalwedstrijd tegen koploper de Jodan Boys Vrouwen 1. In oktober stond beide teams vol adrenaline klaar op het veld om af te trappen, echter kwam op dat moment in het weekend van “Scheids bedankt” de toen aangestelde scheidsrechter niet opdagen. De opluchting bij de speelsters, stafleden en toeschouwers was vandaag daarom groot toen de scheidsrechter van vandaag wel het veld op kwam lopen. Het doel van de wedstrijd was vooraf duidelijk. Winnen zou betekenen dat Ter Leede Vrouwen 2 de aansluiting met de koplopers weer helemaal te pakken heeft. Maar de Jodan Boys is geen misselijke ploeg, in de bekercompetitie wisten ze immers Ter Leede Vrouwen 1 nog met een 3-1 overwinning van de mat te spelen en ze staan ook niet voor niets bovenaan in de 1e klasse. We konden onze borst dus natmaken.

Annabel onder de lat, Iva, Renate, Lizzy Kemp en Dionne vormden de achterhoede. Mandy, Romy en Willemijn op het middenveld en voorin moest onze aanvallende dreiging komen vanuit Yara, Eva en Ayla. Een drukbezette bank, met maar liefst 6 wisselspeelsters die allemaal aanwezig wilden zijn bij de wedstrijd van Ter Leede Vrouwen 2. Tel daarbij nog een viertal blessure-gevallen die de wedstrijd van dichtbij mee wilden maken. Het was een gezellig, maar vooral ook gefocuste bank! Meeleven met de wedstrijd! De aftrap de eerste helft was voor de Jodan Boys. En die eerste helft werd een tactisch steekspel. Ter Leede Vrouwen 2 had de zaakjes heel goed op orde en speelde vanuit een compacte organisatie om het de Jodan Boys zo moeilijk mogelijk te maken. Het spel ging over en weer. We zien aan beide kanten schoten van afstand, corners en een aantal aanvallen die net niet tot doelpunten konden worden gepromoveerd. Maar vooral een Ter Leede Vrouwen 2 dat gedisciplineerd zich aan de afspraken hield zoals deze vooraf waren besproken. Een strijd op het middenveld, dat werd het zeker. Ter Leede Vrouwen 2 misschien in sommige gevallen wat slordig als het de bal veroverde, maar de strijd die het leverde maakte enorm veel goed. De Jodan Boys kreeg vanuit een vroege voorzet vanaf hun rechterkant misschien wel de grootste kans van de eerste helft, maar uiteindelijk gingen we met de brilstand 0-0 de kleedkamer in.

Puntjes op de i zetten, vooral benoemen wat goed gaat, maar ook in de afwisseling een 2e optie aanbieden in onze opbouwende fase. Alle scenario’s wat er de 2e helft zou kunnen gebeuren werden besproken zodat iedereen de verschillende scenario’s zou kennen. We voerden een wissel door, Willemijn bleef in de kleedkamer achter, Caitlin kwam voor haar binnen de lijnen. Eva een linie terug het middenveld in.

De aftrap was voor Ter Leede en onder een heerlijk winterzonnetje koos het brutaal de aanval. JA… de 2e helft met de afwisseling in onze opbouw, werd duidelijk dat Ter Leede Vrouwen 2 de bovenliggende partij werd. Combineren, bewegende mensen en vooral veel actie op de helft van de tegenpartij. Na een minuut of 10 spelen moet Ter Leede Vrouwen 2 de 1-0 maken, maar verzaakt als het met 3 meiden vrij voor de keepster van de Jodan Boys verschijnt. Toch was dit een signaal om er nog een schepje bovenop te doen. Annabel hoefde zich op dat moment alleen maar druk te maken op schoten van afstand die ze vakkundig onschadelijk maakte. De verdedigende organisatie stond net al de 1e helft als een huis. Halverwege de 2e helft een heel vervelend moment voor de verdedigend sterk spelende Dionne, in een duel wordt haar enkel heel hard geraakt. Heel veel pijn en met dikke tranen moest zij het veld verlaten. Steffi nam haar plek links in de verdediging over. Een voor Steffi niet heel bekende plek, maar soms moet je die plek gewoon nemen voor het team. Ter Leede leek een beetje van slag en liet zich een klein beetje achteruit drukken, maar als het er echt op aankwam stond daar Annabel als sluitpost onder de lat. Een kwartier voor het einde van de wedstrijd een actie van Eva rondom het strafschopgebied van de tegenpartij, voor ze echt door kon breken, was er maar een manier haar te stoppen en dat was een overtreding maken. Een metertje of 18 van de goal. Mandy en Romy staan samen bij de bal, overleggen en uiteindelijk is het Romy die met een heerlijke krul de bal over de muur in de linkerhoek weet te schieten. Een geluidsexplosie, 1-0 voorsprong, gezien het spelbeeld de 2e helft een terechte voorsprong, je moet alleen die goal wel maken…. De Jodan Boys lijkt even van slag, Ter Leede ruikt bloed en doet er nog een schepje bovenop. Het verstoren van de opbouw slaagt heel goed en vanuit een heerlijke pass van de voet van Romy kan Ayla de 16 binnen snijden en de pass op waarde schatten, een chip over de uitkomende keepster heen zorgt voor een 2-0 voorsprong. Ondanks de enorme pijn aan haar enkel, lukt het zelfs Dionne om er een vreugdekreet uit te krijgen. 2-0 spelen, met nog 10 minuten op de klok en alles extra wat er bij zou komen wegens het oponthoud met de blessurebehandeling. Koppies erbij houden en blijven strijden is de opdracht. De Jodan Boys gaat in een alles of niets de lange bal spelen, Ter Leede houdt goed stand. Toch moet je niet tever achteruit gaan lopen, ook al gaat een tegenstander alles gooien. Win de 1e en 2e bal en geef druk op iedere bal die gespeeld gaat worden. Vooral het iets te ver achteruit lopen en geen druk geven op de afgeslagen bal zorgt ervoor dat de wedstrijd weer spannend wordt. Met een werkelijke fantastische uithaal weet de centrale verdedigster van de Jodan Boys de bal vanaf een meter of 30 snoeihard in de winkelhaak te schieten. Oei… met nog 7 officiele minuten te gaan moet Ter Leede Vrouwen 2 goed bij de les blijven. Joyce komt als extra controlerende middenveldster binnen de lijnen voor de moegestreden Yara. De laatste fase gaat op en neer. Ter Leede Vrouwen 2 werkt keihard, kan de nodige aanvallen onderbreken en zelf aanvallend gevaarlijk worden vanuit de omschakeling. De 3-1 blijft uit, maar het team houdt stand! Annebel komt in de blessuretijd nog binnen de lijnen voor Ayla en geeft druk op iedere verdedigster om de lange bal te voorkomen. De 5 minuten blessuretijd overleven we en na het laatste fluitsignaal gaan de armen de lucht in.

Een heerlijke 2-1 overwinning op koploper de Jodan Boys Vrouwen 1. De spanning in de 1e klasse is volledig terug met maar liefst 4 teams op 11 gespeeld 25 punten. De trots op de meiden van Ter Leede Vrouwen 2 is enorm groot. Er is vandaag niet 1 uitblinkster te noemen. Iedereen heeft een ontzettend belangrijke bijdrage gehad, er stond een team speelsters dat niet alleen een uitstekend niveau qua voetbal behaalde, ook de strijdlust die geleverd moest worden om als team overeind te blijven werd door iedereen geleverd! Komende dinsdag een leuke oefenwedstrijd tegen hoofdklasser Berkel en aanstaande zaterdag wacht in Amsterdam de competitiewedstrijd tegen Wartburgia Vrouwen 2.

DTVTLVR2

Ter Leede Vrouwen 2 verlaat trots en met opgeheven hoofd het landelijke bekertoernooi

Een plek in de 3e ronde van de landelijke bekercompetitie met daarin nog maar 20 amateurclubs uit de top, hoofd en 1e klasse van het landelijke vrouwenvoetbal. Daartussen had Ter Leede Vrouwen 2 zich geschaard. In de poulefase (september 2022) hield Ter Leede Vrouwen 2 topklasser DSS Vrouwen 1 op een gelijkspel en tegen hoofdklasser RCL Vrouwen 1 en competitiegenoot CSW Vrouwen 1 werd de winst gepakt. In oktober versloeg Ter Leede Vrouwen 2 in de 2e ronde hoofdklasser FC Eindhoven Vrouwen 2, in een wedstrijd (met verlenging) trok Ter Leede Vrouwen 2 aan het langste eind en plaatste zich voor een nog vervolg in de landelijke beker! De loting zorgde ervoor dat Ter Leede Vrouwen 2 zich mocht gaan meten met de kampioen van de Beloften competitie PSV. Jonge talentvolle meiden, waarvan een aantal al hun debuut in de eredivisie hebben gemaakt of een grote hoeveelheid jeugdinterlands achter hun naam heeft staan. Meiden met maar één doel, de Eredivisie vrouwen bereiken en van daar uit doorgroeien en kijken waar hun plafond ligt. Een hele gave sportieve uitdaging dus voor Ter Leede Vrouwen 2. Een tegenstander als PSV Beloften tref je normaal gesproken als 1e klasser niet. Voor oefenwedstrijden ben je niet “interessant” genoeg.

In de week voorafgaande aan de wedstrijd werd er op de social media kanalen al een beetje sfeer en beleving gecreeerd, het aftellen naar de wedstrijd en alle speelster hadden hun eigen quote. Dinsdag en donderdag werd er getraind op een kleine tactische aanpassing in onze eigen spelopvatting. Zaterdag verzamelden we iets eerder als normaal op de club om met elkaar te genieten van een lunch en tot ieders verrassing mochten we ook nog in kleedkamer 1 plaatsnemen. Tijdens de korte wedstrijdbespreking werden de laatste puntjes op de i gezet en werd er ook vooral meegegeven te genieten van deze wedstrijd. De opdracht was duidelijk en iedereen was er klaar voor. Op het hoofdveld knalde tijdens de warming-up de opzwepende muziek uit de speakers en onder de rook van de nodige rood-gele rookbommen liepen de meiden in een heuze line-up het veld op. De focus op de gezichten die was er en het publiek nam met de nodige glibber en glijpartijen richting de tribune plaats in een heerlijk schijnend zonnetje. Ook het terras en de lange zijde was goed gevuld.

Ter Leede Vrouwen 2 startte de wedstrijd met Annabel vertrouwd onder de lat. Lisa verving de zieke Iva op 2. Steffi en Renate vormden het centrale duo en Suzy begon aan de linkerkant van de verdediging. Joyce speelde vanuit de controlerende rol echt tussen de verdedigende en middenveld linie in. Op het middenveld zagen we een lijn van 4 bestaande uit Romy, Lotte, Mandy en Ayla. Eva startte in de spits. De openingsfase van de wedstrijd een fel PSV, maar ook een heel sterk optreden van Ter Leede Vrouwen 2. Het tactische plan werd uitstekend uitgevoerd. PSV kwam niet verder als 2 pogingen van afstand die een prooi voor Annabel werden. Joyce onderschepte heel veel ballen, maar ook de samenwerking tussen de backs en middenvelders was uitstekend in het compact spelen waarbij we rekening moesten houden met de snelle kantverplaatsing van de bal. Vanuit de omschakeling schoot Ter Leede Vrouwen 2 in de 8e minuut van het veld naar voren. Een snelle combinatie waarbij Ayla, Mandy, Lotte en Romy betrokken waren, de bal belandde rondom de 16 meter voor de voeten van Eva. Een hard schot kon met enige moeite worden gepakt door de Eindhovense goalie. Het eerste wapenfeit van Ter Leede was een feit. In de fase die volgde hield Ter Leede Vrouwen 2 tactisch knap stand vanuit de compacte organisatie. PSV kwam er nauwelijkse doorheen. Op onze eigen helft een keihard strijdend Ter Leede Vrouwen 2. Wederom een moment uit de omschakeling zorgde ervoor dat we Eva aan de rechterkant konden lanceren. Aan de linkerkant werd zoals afgesproken diepgang gezocht. De voorzet vanaf rechts was uiteindelijk een prooi voor de keepster. Kleine momenten zijn bepalend in zo’n wedstrijd tegen een topteam als PSV. Wat als de bal direct van rechts naar het centrum was gespeeld ipv die extra aanname en dribbel? We zullen het nooit te weten komen.
Halverwege de 1e helft komt PSV op een 0-1 voorsprong. Een foutieve keuze in de opbouw wordt genadeloos afgestraft. De snelheid van handelen ligt bij een tegenstander als PSV Beloften dusdanig hoog dat iedere bal perfect moet zijn, in de juiste richting en met de juiste snelheid. Als een van deze elementen minder van kwaliteit is, dan wordt je gestraft. Op achterstand komen kan, maar laat jezelf er niet door afleiden. Ook die quote was voorafgaande aan de wedstrijd meegenomen in de bespreking. Vanuit een vrije trap situatie was Ter Leede dichtbij de gelijkmaker, maar ook in deze situatie waarbij Lisa de bal uiteindelijk op doel kon schieten zie je dat je nog sneller moet handelen. In de 35e minuut komt PSV op een 0-2 voorsprong, aan onze rechterkant weten ze via snel samenspel onze verdedigende linie te doorbreken en de bal langs keepster Annabel te schuiven. Vlak voor rust moeten we helaas Steffi noodgedwongen wisselen na een vervelende trap tegen haar enkel. Dionne neemt haar plaats over. Extra zuur is het dat in de toegekende extra tijd van de 1e helft de 3e Eindhovense goal valt. Die snelle technische linksbuiten komt naar binnen, Ter Leede laat het na om het schot te blokken en de bal knalt met een hele hoge snelheid achter Annabel het doel in. Zuur moment, zeker omdat het vlak daarna rust is.

Complimenten in de rust. Het tactische plan wordt heel goed uitgevoerd, PSV heeft zoals verwacht veel de bal en ze straffen de individuele fouten terecht af. Maar zelf hebben we de mogelijkheid om doelpunten ook gehad. Wat wel opviel de eerste helft is dat we te snel de lange bal hanteerden terwijl we zelf nog niet in onze aanvallende organisatie stonden. De middenvelders en aanvallers zagen de bal over hun heen vliegen waardoor het bij het spelen van de lange bal erg lastig was de eerste en/of tweede bal te kunnen winnen. Met elkaar kozen we ervoor de 2e helft iets meer druk vooruit te gaan geven. Middenveld zou meer gaan koppelen en kijken of we PSV iets meer onder druk kunnen zetten. En laten we de 2e helft op zoek gaan naar het doelpunt voor Ter Leede Vrouwen 2.

Jammer dat Ter Leede Vrouwen 2 snel in de 2e helft tegen de 4e tegentreffer aanloopt. Bij een afgeslagen corner wordt niet snel genoeg druk gegeven op de bal en het schot eruit gehaald, waardoor de bal in onze goal verdwijnt. Mentale weerbaarheid, jezelf niet laten afleiden en doorgaan met je strijdwijze. Ter Leede Vrouwen 2 liet zien dat al deze elementen aan boord bleven. Want ondanks de 0-4 achterstand was de strijd die volgde de 2e helft een hele goede positieve strijd. Niemand gaf op, hoe snel of wendbaar de directe tegenstander ook was. Anouk en Yara kwamen binnen de lijnen voor Joyce en Lotte. PSV schoot een vlammend schot op de paal, maar ook Ter Leede kroop meer uit haar schulp. Dionne en Lisa kozen geregeld voor het aanvallende avontuur. Eva was voorin een aanspeelpunt en Mandy, Romy en Anouk werkten op het middenveld de longen uit hun lijf. Uit een van onze aanvallen konden we door de as van het veld bijna in de vrije doorloop naar de keepster. De jonge PSV-verdedigster kon niets anders dan ingrijpen. De vrije-trap werd opgeeist door Suzy. Suzy en vrije trappen op het hoofdveld… ze hebbben een verleden met elkaar. Waar de vorige vrije trappen doelpunten werden, miste deze vrije trap jammergenoeg de exacte precisie. Montana en Willemijn kwamen binnen de lijnen voor Ayla en Mandy. We bleven op jacht gaan naar die goal om naast onszelf ook het massaal opgekomen publiek te bedanken! En die goal die kwam er!!! Lisa combineert zich aan de rechterkant van het veld vrij en kan een bijna afgemeten voorzet aan Montana afleveren. De PSV-verdedigster schrok zo van deze bal, dat ze deze bal pardoes en snoeihard achter haar eigen keepster schoot. Een groot gejuich op en rond het veld! Ter Leede blijft ook in het vervolg van de wedstrijd een werklust op het veld leggen waar iedereen na afloop met een heel tevreden gevoel op terugkijkt.

Het is geen schande om met 1-4 te verliezen van de talenten die in de top van de Nederlandse beloften competitie spelen. Ter Leede Vrouwen 2 heeft zich heel strijdbaar opgesteld. De coaching in het veld was erg goed en het team streed met elkaar voor iedere bal en hield in verdedigend opzicht de ruimtes compact. Niet alleen denken vanuit je vrouwtje, maar ook denken vanuit het afschermen van de passlijnen! En als je het duel pakt, dan vreet je je tegenstander op! Weggespeeld, wat ook als scenario was besproken wat zou kunnen gebeuren, is zeker niet gebeurd. We weten ons over de gehele wedstrijd gezien kranig te weren tegen deze jonge talentvolle meiden en de 2e helft spelen we gewoon gelijk! En als je dan na afloop vele complimenten krijgt over ons vertoonde spel, je vanuit de mond van de voorzitter hoort dat de coach van PSV niet tevreden was over het spel van zijn meiden, dan kan je maar één ding concluderen… De trots op de meiden van Ter Leede Vrouwen 2 overheerst wat betreft de teamprestatie we hebben neergezet.  Bovendien zijn we een hele gave bijzondere ervaring rijker!

Nu een winter/feestdagenstop om ons vanaf de 2e week van januari 2023 te gaan voorbereiden op de 12 finales die Ter Leede Vrouwen 2 nog gaat spelen in de landelijke 1e klasse. Geniet allemaal van de komende feestdagen. In Januari 2023 zijn wij terug!

DTVTLVR2

Ter Leede Vrouwen 2 verslaat SC ‘t Gooi met nipte cijfers

Een gure windje stond er zaterdag 3 december op ons eigen sportpark de Roodemolen. Ter Leede Vrouwen 2 trapte om 11.30 uur af tegen SC ‘t Gooi Vrouwen 1. De afgelopen seizoenen is SC ‘t Gooi een pittige tegenstander gebleken voor Ter Leede Vrouwen 2, nederlagen, gelijke spelen maar ook overwinningen noteerden we in het verleden…. Een ploeg met een positieve spelopvatting, rappe aanvallers en een spelmaakster op het middenveld die één of twee treedjes hoger qua niveau ook zeker niet zou misstaan. Ter Leede Vrouwen 2 trad aan met Annabel onder de lat. Iva, Renate, Steffi en Suzy in de achterste linie. Joyce, Lotte en Mandy op het middenveld en voorin Yara, Romy en Ayla.

Met het gure windje in de rug begon Ter Leede Vrouwen 2 aan de wedstrijd. De openingsfase van de wedstrijd was veelbelovend aangezien we in de eerste 10 minuten liefst 3 mogelijkheden kregen om de score te openen, waarbij de kans van Yara, na een werkelijke fantastische pass van Mandy met haar linkervoet, de allergrootste was. Het niet benutten van deze kansen bracht een beetje de klad in ons spel na die sterke openingsfase. Na 15 minuten moeten we noodgedwongen Ayla al wisselen. In een vervelend duel staat de Gooische verdedigster met haar voet over de bal heen op de enkel van Ayla die daar op dat moment niet op rekende. Willemijn was alert op de bank en begon als wisselspeelster direct aan haar warming-up om enkele minuten later binnen de lijnen de komen voor Ayla die echt niet verder kon. Het vervolg van de eerste helft zien we veelvuldig inspeelpasses die te slordig met de verkeerde snelheid op het verkeerde been worden ingespeeld, duels werden aangegaan waar het wellicht een betere keuze was geweest om de bal te combineren en we wilden dat iedere pass vooruit de beslissende assist was, waardoor het een ren je rot wedstrijd werd tussen onze eigen 16 en de 16 van de tegenpartij. Gelukkig weten we dat we kunnen teren op een solide verdedigende lijn waarin keepster Annabel niet reddend op hoefde te treden omdat het centrale duo Renate en Steffi, samen met de backs Iva en Suzy en Joyce op het middenveld op het juiste moment voor de beste verdedigende actie kozen die ze op dat moment konden / moesten maken. Aanvallend proberen we het wel, maar het was ook zeker een verdienste van SC ‘t Gooi dat wij er aanvallend gezien minder makkelijk doorheen kwamen. Ook onze corners of vrije trappen in aanvallend opzicht leverden ons geen scoringskansen meer op de 1e helft.

In de rust gaan Caitlin en Anouk zich warmlopen en opmaken om de 2e helft binnen de lijnen te komen. In de kleedkamer werden enkele tactische mogelijkheden benoemd om de tweede helft mee te nemen in ons aanvallende spel. Met nog meer variatie en op sommige momenten een iets andere positionele keuze proberen het aanvallen te verbeteren. Want iedereen was het er wel over eens, we moeten vandaag die drie punten in Sassem houden. Anouk kwam binnen de lijnen voor Lotte en Caitlin wisselde voorin met Yara.

De tweede helft het gure windje in onze gezicht. Nog meer bewegen zonder bal om jezelf niet alleen warm te houden, maar vooral aanspeelbaar te zijn voor je teammaatjes en de onnodige snelle lange bal voorkomen. Het spel de tweede helft begon zich steeds meer op de helft van SC ‘t Gooi te bevinden. De creativiteit van Caitlin zorgde voor variatie in ons aanvallende spel, op het middenveld werden de ballen zorgvuldiger ingespeeld en achterin namen Renate en Steffi de tijd in de opbouw, wachtend op het juiste moment om in te spelen! We creeren wederom kansen om te scoren, schieten van afstand als we daar ruimte voor krijgen en uiteindelijk valt tot ieders opluchting ook die 1-0 voorsprong. Na een overtreding is het Romy die de bal opeist en met een uitstekende trap de bal in het strafschopgebied van de tegenstander plaatst. Via een hoofd valt de bal voor de voeten van Cailtin die er als de kippen bij is om de verlossende trap tegen de bal te geven. 1-0! Opluchting, vreugde en blijdschap op het veld! Dionne en Montana komen vrij snel na de openingstreffer binnen de lijnen voor de naar lucht happende Suzy en Joyce met lichte klachten in haar kuit. Romy keert een linie terug naar het middenveld en Montana moet ons aanspeelpunt in de spits worden. SC ‘t Gooi dringt in het vervolg van de tweede helft wel aan, maar we moeten gewoon een heel dik vet compliment geven aan ons centrale duo Renate en Steffi vandaag. Renate die op het juiste moment voor haar tegenstander stapt, doordekt als dat nodig is. Maar vooral ook Steffi verdiend een hele dikke vette pluim, heersend in het onderscheppen van ontzettend veel aanvallende passes waarmee ‘t Gooi aanvallend dreigend wilde worden. Tel daarbij op dat Dionne als een kleine terrier binnen de lijnen kwam en haar fysiek sterkere en snelle tegenstander onschadelijk maakte. Iva aan de rechterkant die verdedigend altijd aan is en altijd een dikke voldoende scoort, maar ook aanvallend haar vrouwtje staat. Zo jammer dat die stomme paal vandaag in de weg stond bij een schot op doel. Waar ‘t Gooi aanvallend wat risico’s moest gaan nemen, vervulde Montana als spits uitstekend de rol die ze meekreeg, een aanspeelpunt zijn, bal laten vallen op bijsluitende speelsters en daarna de 16 van de tegenpartij bereiken. Dichtbij onze 2e goal was Montana vandaag ook, helaas zat die er voor haar niet in. Mandy, Anouk en Romy zorgde in de laatste fase van de wedstrijd voor het juiste cement op ons middenveld. Heel veel vuile meters maken voor en met elkaar, maar aan de bal de rust bewaren en de juiste bal spelen. Willemijn als linksbuiten hielp waar nodig het middenveld met haar verdedigende acties op het moment dat de wedstrijd daar om vroeg. Het enige wat er vandaag nog aan ontbrak was die beslissende 2-0. Onder het enthousiasmerende (en aan het einde van de wedstrijd schorre) technisch trio van Ter Leede Vrouwen 2 langs de lijn van het veld werd iedereen tot het uiterste geroepen om alles te geven wat er nodig was om deze overwinning over de streep te trekken. Dat we geen enkele 100% scoringskans tegen hebben gekregen is vandaag de verdienste van iedereen! Een overwinning met nipte cijfers, maar ook die levert gewoon die zeer verdiende 3 punten. Een felicitatie met overwinningsfoto na afloop was zeer op z’n plaats en met een bemoedigend woord voor Caitlin die een spannende operatie tegemoet gaat en we daardoor de komende weken helaas moeten missen sloten we deze zaterdag af.

Komende zaterdag staat de laatste competitiewedstrijd voor de winter/feestdagenstop op het programma. Met de bus vertrekken we rond het middaguur richting Nijkerk, waar Sparta Nijkerk Vrouwen 1 de tegenstander is. Een ploeg in vorm gezien hun resultaten de afgelopen weken. Ons eigen kerstgala volgende week zaterdagavond is pas echt geslaagd als we het gala met 3 punten op zak binnenstappen. Hou deze focus als team meiden, de eerst volgende wedstrijd is altijd de belangrijkste!

DTVTLVR2

Ter Leede Vrouwen 2 wint met dichtgeknepen billen….

Wederom een zaterdag onder heerlijke weersomstandigheden. Gehuld in het witte uitshirt trad Ter Leede Vrouwen 2 in Haarlem op sportpark Pim Mulier aan tegen DSS Vrouwen 2.
Door een aantal afwezigen was het vandaag voor het eerst dit seizoen een klein beetje puzzelen, met name de bezetting op het middenveld was een uitdaging vandaag. Gelukkig was Lotte wel fit genoeg om vanaf de bank te beginnen. Joyce, Anouk waren twee logische keuzes, de derde speelster op het middenveld was onze spits Romy die een linie terugzakte. Voorin Caitlin, Yara en Ayla en de verdedigende linie voor keepster Annabel werd gevormd door Iva, Renate, Suzy en Dionne.

De eerste 45 minuten van de wedstrijd volgen voorbij en er gebeurde enorm veel. DSS speelt vanuit fijne voetbalgedachte, willen graag de bal hebben en proberen overal op het veld druk op de bal te zetten. De eerste kansen om de score te openen waren voor Ter Leede. In een vrij korte fase achter elkaar lag tot drie maal toe die dwarsligger in de weg. Caitlin, Yara en Romy raakten alledrie de lat bij hun schot op het doel. Door de druk op de bal en aanvallende intensies van DSS golfde het spel op en neer en ontbrak het er bij Ter Leede aan om in bepaalde fases het middenveld te gebruiken en was de lange bal naar voren een snel gekozen optie. Vanuit die optie weten we wel schotkansen te creeeren, echter werden deze hard op doel in de handen van de keepster geschoten in plaats van de bal plaatsend laag over de grond langs de keepster schuivend. Een inschuivende Suzy bereikt vanuit haar loopactie via een aantal schijven de 16 meter van de tegenpartij, echter ook haar schot verdwijnt niet achter de keepster. Er gebeurde genoeg op de helft van DSS, echter het vizier stond niet op de allerscherpste stand. En altijd is er zo’n moment dat je verdedigend op moet letten, we geven wederom niet veel weg, maar toch dat ene moment waarop de linksbuiten van DSS de bal in het zijnet schiet, was zo’n moment dat je ondanks dat je zelf de bovenliggende partij bent, je omdat je zelf niet scoort toch met een achterstand de rust in kan gaan. Omdat Dionne tijdens de 1e helft tegen een gele kaart is opgelopen, gebruikt Steffi de rust van de wedstrijd als haar warming-up om de 2e helft binnen de lijnen te komen voor Dionne.

In de rust kijkt iedereen elkaar aan… hoe kunnen we gezien de kansen nog steeds niet gescoord hebben. In de positionele invulling voor de 2e helft keert Romy terug naar de voor haar vertrouwde spits-positie. Caitlin gaat voor het avontuurlijke op het middenveld zorgen. Voor we de 2e helft beginnen, spreken we één ding met elkaar af. Die drie punten hadden al in de tas moeten zitten en ondanks de 0-0 ruststand gaan die punten straks hoe dan ook mee naar Sassenheim. We peppen elkaar nog een keertje extra op en zijn klaar voor die 2e helft.

Een tweede helft waarin we onder leiding van spits Romy op zoek gaan naar die openingstreffer. In de eerste minuut biedt Romy Yara de mogelijkheid te scoren, welke helaas mislukt. Maar niet veel later vanuit een heerlijke splitspass gaat Romy zelf alleen op de keepster af, omspeelt haar en wordt binnen de 16-meter door de keepster tegen de vlakte geholpen. Een pijnlijke val voor Romy, levert ons een penalty op. Normaal een klusje voor Romy zelf, maar de pijn zit haar in de weg en ze geeft de bal aan Suzy. Met een ferme trap weet Suzy ons op 0-1 te zetten. De minuten daarna drukken we door en scoren via Ayla die een voorzet van Yara op waarde schat de 0-2. Binnen een aantal minuten laten we het na vanuit een drietal 100% scoringskansen de wedstrijd definitief te beslissen… Tijd om te wisselen. Lotte en Lizzy komen binnen de lijnen voor Joyce en Yara. We noteren schoten op het doel van Caitlin en Romy, maar we staan gewoon niet op scherp wat afronden betreft. En dan vanuit het niets ligt die bal opeens achter onze laatste linie en is een DSS-speelster er als de kippen bij om de 1-2 binnen te schieten. 65e minuut… DSS terug in de wedstrijd, Ter Leede verliest de grip op het opportunische DSS dat opeens weer geloof heeft in een resultaat. In de 75e minuut van de wedstrijd ligt het spel bij een wissel aan DSS kant heel even stil om onder luid applaus Wies Crolla weer welkom terug op het veld te heten, na 16 maanden blessureleed weer terugkeren binnen de lijnen. Voor Ter Leede gelijk het moment om Montana binnen de lijnen te brengen. Het spel wordt hervat met een corner voor Ter Leede. Caitlin weet de corner precies op het hoofd van Montana te leggen, echter via een verdedigster komt de bal uiteindelijk in de handen bij de keepster van DSS terecht. DSS gaat nog aanvallender spelen, aan Ter Leede kant wordt de positionele invulling slordiger en lijkt het opeens billenknijpen te worden. Rond de 80e minuut een hachelijk moment waarbij we de billen keihard moesten dichtknijpen om te zorgen dat er niets uit zou lopen…. Een scrimmage voor onze goal eindigt op de lat en met hulp van de verdedigers weet Annabel de bal uiteindelijk te redden. Wat komen we hier enorm goed weg zeg…. Dichterbij als dit moment komt DSS gelukkig niet meer, maar in balbezit gezien was Ter Leede deze fase echt ondermaats. Met het knokken als een team voor iedere bal weten we de 1-2 overwinning mee naar Sassem te nemen.

Daar sta je dan na afloop in de kleedkamer. Je wint met 1-2, maar de gezichten in de kleedkamer spreken terecht boekdelen…. hoe laten we ons dit gebeuren, dat was de kritische vraag na afloop van de wedstrijd in de kleedkamer. Waar je in deze wedstrijd gezien je mogelijkheden om te scoren eigenlijk je doelsaldo moet uitbreiden, ga je met dichtgeknepen billen de kleedkamer in. Waarom? Wat gaf die angst? Wat moeten we er nog meer aan doen om de wedstrijd eerder te beslissen? Zijn de toegepaste wissels juist geweest? Volbracht een ieder haar taak in het aanvallen, verdedigen en omschakelen? Met kunst en vliegwerk blijven we overeind en nemen drie punten mee naar Sassenheim. Drie punten die heel kostbaar zijn, maar als Ter Leede Vrouwen 2 echt een rol wil gaan spelen om de bovenste plekken in de 1e klasse dan moeten we voorkomen dat we te vaak in dit soort situaties terecht gaan komen. Een felicitatie op de drie punten was de laatste opmerking in de kleedkamer gevolgd door een overwinningsfoto. Want gewonnen dat hebben we wel degelijk en dat moeten we ook zeker niet vergeten! Komende zaterdag SC ‘t Gooi Vrouwen 1, we kunnen wederom aan de bak!

DTVTLVR2

Ter Leede Vrouwen 2 laat 2 punten achter in de hoofdstad

Een conclusie die aan het eind van de wedstrijd werd getrokken. Tegenstander WV-HEDW Vrouwen 1 sprak over een zwaarbevochten punt wat ze overhielden aan een tactisch steekspel waarbij de klasse van een uitmuntend keepende Paulina Quaye WV-HEDW overeind hield. Dat Ter Leede het meest recht had op de drie punten, daarover was iedereen het na afloop wel eens. Met een licht teleurstelling qua resultaat, keerde de ploeg met een puntje op zak huiswaarts.

Fantastische weersomstandigheden, een temperatuurtje zo vlak boven het vriespunt, een heerlijk fel schijnend zonnetje welke de temperatuur iets warmer deed aanvoelen en een strakke groene kunstgrasmat op sportpark Middenmeer in Amsterdam. Al wandelend via de Jaap Eden IJsbaan kwamen we uit bij WV-HEDW. De ongeslagen kampioen in de 2e klasse die dit seizoen geheel volgens verwachting gelijk hoge ogen gooit in de landelijke 1e klasse. Vorig seizoen maakten beide teams al even kennis met elkaar tijdens een oefenwedstrijd en via de digitale weg weten de trainers van beide teams elkaar ook regelmatig te vinden.

Helaas geen Suzy (vakantie) en Steffi (blessure) binnen de lijnen bij Ter Leede Vrouwen 2. Twee potentiele centrale verdedigers, waar nu alleen nog maar aanvoerdster Renate overbleef. Gelukkig was daar het groene licht voor Sarissa om na haar blessure weer minuten te mogen maken. Samen met Renate vormde zij het centrale duo. Van jongs af kennen deze twee elkaar, maar het vormen van een centraal duo tijdens een officiele wedstrijd, misschien was dit zelfs de eerste keer. Met Annabel onder de lat, Iva en Dionne op de backs, een middenveld bestaande uit Lizzy, Lotte en Mandy en een voorhoede met Caitlin, Romy en Ayla startte Ter Leede aan de wedstrijd. De eerste 10 minuten even aftasten, hoe beweegt het middenveld van WV-HEDW en welke variatie speelt zich af op hun linkerkant. Veel diepgang vanuit een middenvelder die veel naast de spits probeerde te spelen, echter Ter Leede hield stand, gaf wel een aantal corners weg, maar die verdedigen we als team en ondanks dat Ter Leede zoekende was in de juiste afstemming wie doet wat wanneer, gaf het verdedigend geen krimp. Het schoot zelfs uit haar schulp toen Ayla heel verrassend achter de laatste lijn van de tegenstander werd weggestuurd in een bijna vrije doortocht naar het doel van de tegenpartij. De centrale verdedigster kon niets anders dan Ayla beetpakken en onderuit trekken. Een vrije trap zou hier het minimale moeten zijn, laten we het aannaaien van kaarten maar even achterwege laten. Echter die fantastische weersomstandigheden met een heerlijk felschijnend zonnetje deden de leidsman verblinden. Ik kon niet zien wat er gebeurde was zijn roeping vanuit de middencirkel, de zon schijnt in mijn gezicht. Gelukkig was WV zo sportief om de bal wel even uit te schieten zodat Ayla een blessure-behandeling kon ondergaan. Maar met deze bal was wel meteen de toon gezet. In verdedigend opzicht stond Ter Leede vanuit een goede organisatie en met name in de omschakeling en de bal voetballend achter de laatste lijn krijgen, daar viel vandaag wel iets te halen. Een aantal keer sneden we er doorheen, echter de durf om ver voor het doel te verdedigen is voor een klasbak als Paulina een gewoonte. Na een zeer aantrekkelijke eerste 45 minuten werd de kleedkamer opgezocht. De koude limo en warme thee stonden al klaar en in de kleedkamer werd er veel gesproken over de 1e helft.

Reden om te wisselen was er nog niet, wel een gewijzigde afspraak om te kijken of we iets verder op de helft van de tegenpartij druk konden gaan zetten.

En zo geschiedde… Een tweede helft die zich voornamelijk rondom de middenlijn of op de helft van de tegenpartij afspeelde. De druk werd flink opgevoerd en liet WV-HEDW wankelen. Een kopbal van Iva werd ter nauwer nood van de doellijn weggewerkt, een afstandschot viel net aan de verkeerde kant van de paal en een schot van Lotte werd op werkelijk fenomenale wijze al achteruit vliegend door Paulina Quaye onder de lat vandaan getikt, waar de meiden van Ter Leede al bijna in de stand stonden om te kunnen juichen. Anouk wisselde Lizzy af om vanaf het middenveld nog meer druk op de ketel te geven en Yara wisselde met Ayla voor de diepgang aan de zijkant. Als je zo aanvallend speelt op de helft van de tegenpartij schuilt daar altijd dat ene moment van uitbreken door de tegenstander. Maar onze verdediging bezweek niet. Juiste moment kiezen om voor de tegenstander te stappen of er juist achter te blijven, doordekken als dat nodig is, het lukte vandaag allemaal. Het enige wat er aan ontbrak was die goal. In de 88e minuut komen we na een vlot lopende aanval 1 op 1 in de 16 uit, bal erlangs schuiven en juichen zou je eigenlijk zeggen. Maar tegen WV of eigenlijk kan je beter zeggen tegen Pauline gelden andere wetten. Met een katachtige redding gaat ook deze bal er niet in. We zijn er zo dichtbij, dichtbij die felbegeerde en verdiende 3 punten. In een laatste uitval van WV-HEDW verdedigen we met alles wat we in huis hebben en Mandy gooit zich met alles wat ze in huis heeft voor de bal. Het zou toch niet zo zijn dat je een goal tegenkrijgt. Na iets meer als 90 minuten fluit de scheidsrechter af. Een flinke opluchting aan kreten vanuit Amsterdamse zijde, een teleurstelling op de gezichten bij de meiden uit Sassenheim. Voetballend gezien wonnen we het van WV-HEDW, echter niet van hun keepster en zo bleven er 2 punten achter in Amsterdam.

Deze lijn van de wedstrijd qua spelplezier en inzet, was een lijn die Ter Leede Vrouwen 2 tijdens de oefenwedstrijd midweeks tegen ADO Den Haag MO17 ook moest leveren. En laten we nu met elkaar afspreken dat we deze lijn nu iedere week gaan halen, tijdens iedere training en tijdens iedere wedstrijd. Met enorm veel positiviteit en spelplezier voor en met elkaar door het vuur gaan! Nog 3 competitiewedstrijden tot de winterstop en een heel fijn toetje in de derde ronde van de landelijke beker. Wees er klaar voor meiden!

DTVTLVR2

Ter Leede Vrouwen 2 overklast SSS Vrouwen 2

Een gretig Ter Leede stond (zaterdag 12 november) aan de aftrap tegen SSS Vrouwen 2. Een team waar we gezien hun uitslagen niet van wisten wat we moesten verwachten. In een gesprek voorafgaande met SSS Vrouwen 2 trainer Rob Ouwens werd duidelijk dat de vrouwenafdeling van SSS gaat werken vanuit een nieuwe visie en beleid wat hen de komende seizoenen weer terug moet gaan brengen naar de top. Het huidige seizoen wordt vooral een seizoen van leren en ontwikkelen om daar de komende seizoenen op verder te borduren.

Ter Leede Vrouwen 2 begon overweldigend aan de wedstrijd en had maar één doel, de wedstrijd zo snel mogelijk naar zich toe willen trekken. In de eerste minuut een tweetal waarschuwingsschoten op het doel die ruim over de deklat gingen, maar in de 2e minuut was het Romy die na een verdienstelijke pass van Joyce de score opende. Binnen het kwartier was de wedstrijd eigenlijk al in het slot. SSS speelde echt vanuit een speelwijze waarvoor ze de credits verdienen. Geen bus parkeren, maar proberen te voetballen! Romy reageerde attent op een schot op doel van Lotte en kon de 2-0 aantekenen en ook bij de 3e goal was er een hoofdrol voor Romy weggelegd, vanuit een actie op de achterlijn, kon zij de bal via een tegenstander in het doel doen belanden. Ter Leede hield de druk erop, via het verstoren opbouw op de helft van de tegenpartij ontving Anouk op een meter of 25 de bal en schoot deze met haar linkervoet tegen de touwen. Ook Yara wilde graag een duit in het zakje doen en tekende voor de 5e goal van de wedstrijd. Caitlin reageerde attent op een scherp aangesneden corner van Anouk en tikte de 6e goal binnen en vlak voor rust vanuit een assist van Caitlin schiet Lotte de 7e goal binnen. Voor het verslag wilde Lotte graag de omschrijving bal in de kruising opnemen, in werkelijkheid rolde de bal tergend langzaam over de doellijn. 7 doelpunten, heel veel verschillende doelpuntenmakers, maar ook onze verdedigende organisatie, onder leiding van captain Renate met naast haar Iva, Steffi en Suzy en achter haar Annabel onder de lat, stond als een huis. De speelsters ervoor aanjagend druk te geven en zelf aanspeelbaar zijn als de bal er even uitgehaald moest worden. Zo vlak voor rust was daar het warmloop-signaal naar Averil. Een naam die u vaker heeft gelezen vanuit haar rol op de bank, maar nu eindelijk haar warming-up startende om na rust keepster Annabel onder de lat af te lossen. In de voorbereiding liep Averil een vervelende hamstring-blessure op. Nu deze (eindelijk) voorbij is, is het als keepster vooral veel speelminuten maken tijdens oefenwedstrijden en heel veel investeren in jezelf tijdens de trainingen met de groep, maar ook die onder leiding van keeperstrainer Mo. Met een dikke vette glimlach begon Averil aan haar warming-up.

Na rust keerden Joyce, Annabel en Caitlin niet terug binnen de lijnen. Averil, Julie en Lizzy namen hun plekken in het veld over. Wel was er een duidelijke afspraak. We gaan niet free-wheelen, maar blijven strijden als team. Die 7-0 voorsprong met rust, moet minimaal naar de dubbele cijfers was de gezamelijke afspraak die werd gemaakt. Voor Romy stond er nog een andere uitdaging… de jacht naar een leeuwtje.

En die jacht werd na 2 minuten spelen al beloond. Na een handsbal binnen het strafschopgebied was het Romy die de bal opeiste en deze onberispelijk binnenschoot. Een grote vreugde op het veld, want de hattrick was een feit. Tijd om de laatste wissels door te voeren. Montana en Dionne wisselden Lotte en Steffi af. Kansen werden er in het vervolg wel degelijk gecreeerd, echter liepen we te scherp waardoor we met enige regelmaat werden teruggefloten wegens buitenspel. Halverwege de 2e helft was daar de eerste goal van Montana, die een schot op doel van Iva zag worden losgelaten en er als de kippen bij was om de bal alsnog tot doelpunt te promoveren. Niet veel later een hele fijne assist van Julie die de bal scherp voortrekt, waar Montana alleen maar haar voet tegenaan hoeft te zetten. De 10e treffer was een feit. Maar gelukkig was de gretigheid er nog niet vanaf. Een knappe aanvallende actie van Iva leidde uiteindelijk door Julie tot elfde treffer van de middag.

Het eindsignaal van de scheidsrechter klonk. Ook dat was trouwens nog even een verhaal… Waar wij enkele weken geleden een SNO-tje konden noteren, was dit vandaag bijna weer het geval. Voor de 2e keer dit seizoen wist de door de KNVB aangestelde scheidsrechter ons sportpark de Roodemolen niet te vinden. Maar in goed overleg tussen de technische staf van Ter Leede en SSS in samenwerking met onze eigen scheidsrechterscommissie werd Sylvia beschikbaar gevonden om onze wedstrijd te leiden. Stemt u trouwens allemaal nog even op Sylvia in de verkiezing “amateurscheidsrechter van het jaar”. Een titel waar ze zeker recht op heeft. Voor ons als vereniging iemand die goud waard is, iets wat ze weet, maar zo’n titel zou natuurlijk helemaal geweldig zijn!

In de kleedkamer ontving Romy onder een uitzonderlijk hard applaus haar welverdiende Ter Leede leeuwtje, welke als maker van een hattrick op je staat te wachten!

Aanstaande dinsdag een oefenwedstrijd tegen ADO Den Haag MO17 en zaterdag wacht de topper tegen WV-HEDW Vrouwen 1.

DTVTLVR2