Afgelopen zaterdag stond de bekerwedstrijd tegen DHC op het programma. Een tegenstander uit de 2e divisie en bovendien daar één van de topploegen. De Delftenaren staan op een knappe 2e plek en hebben bovendien slechts 3 tegengoals en als ik u vertel dat deze allemaal vielen in de verloren wedstrijd tegen koploper Spijkenisse is het makkelijk rekenen dat er in de overige 9 competitieduels steeds de nul werd gehouden en bovendien werd er maar liefst 28 keer gescoord. Nu wil het geval dat ook wij er aardig voorstaan, weliswaar een paar niveautjes lager, maar wij zijn ook een veel scorende ploeg, die relatief weinig tegengoals incasseert. Collega columnist Henk voorspelde vorige week al een legendarische wedstrijd en ik kan u alvast verklappen dat Henk er kijk op heeft! Zoals het een vedetteploeg betaamt, kwam DHC op het “gemakkie” een minuut of 5 te laat het veld op en de scheidsrechter ging om onduidelijke redenen nog even terug zijn kleedkamer in. Fluit vergeten, kaarten vergeten of liep het dun door de broek van de spanning? Niemand weet het, maar feit was dat we 10 minuten later dan gepland aftrapten. Ter Leede had een prima strijdplan en zette wat minder vroeg druk dan gewoonlijk. Wessel was een weekendje weg en Alex bleek niet te kunnen spelen vanwege een blessure. De line-up was Bjorn in de goal, achterin Sjoerd, Keurten, Chris en Corne op het middenveld Patrick, Alessandro en Timo en voorin Sead, Rik en Sam. Ter Leede nam verrassend genoeg direct het initiatief en speelde een alleraardigste eerste helft. Al snel kreeg Sam een goede kans na doorkoppen van Ales, maar een DHC verdediger was net op tijd terug om Sam te verdedigen. Vlak daarna werd Sjoerd na een goede actie op rechts onreglementair gestopt en Patrick ging achter de bal staan om de bal op een van onze koppers te plaatsen. De voorzet was heerlijk, maar iets te scherp voor onze lange mannen. Gelukkig was de bal zo scherp dat het leder bij de tweede paal in het net plofte. DHC stond erbij en keek ernaar en de 1-0 was geboren. In minuut 13 (jawel) een mooie pass van Sead. Rik troefde slim de verdediger van DHC af, kwam schuin voor de goal, maar plaatste de bal vanuit een moeilijke hoek toch langs de keeper. Dat er nog een teentje van de verdediger tussen zat was volgens Rik niet het vermelden waard. Spitsen worden namelijk vaak afgerekend op het aantal goals! 2-0 op het kwartier. Niet slecht, zou pizzabakker Mario gezegd hebben. Sead moest helaas al snel ziek het veld verlaten en zo kon Serdaq zijn officiële JO15-1 debuut maken. DHC begon toch wel door te krijgen dat ze een tandje bij moesten schakelen, maar ze creëerden nauwelijks mogelijkheden, laat staan kansen. Ter Leede speelde gewoon goed en zeer geconcentreerd. Tot echt grote kansen kwam Ter Leede niet, maar toen er voor rust gefloten werd konden de Rood-Gelen verrassend, maar wel terecht met een 2-0 voorsprong aan de thee en/of limo.
De tweede helft startte zoals verwacht. Een getergd DHC, dat middels het inbrengen van maar liefst 4 wissels de zaken recht wilde zetten. Ter Leede moest direct terug in de ankers en kwam goed weg na een drietal goede kansen. Bjorn onderscheidde zich met een aantal goede reddingen en deed een gooi naar de titel Man of the Match. Ter Leede had het zwaar, maar hield stand. Het had wel wat weg van het aloude catenaccio, maar het doel heiligt de middelen. Nino was de moegestreden Serdaq (hij had ook al een volledige wedstrijd in JO15-2 in de benen) komen vervangen en Mees nam de plek in van Sam. Nino en Rik waren nu onze counterspitsen, maar verder dan een gevaarlijke voorzet en een paar versierde hoekschoppen kwamen we niet. Zo’n 10 minuten voor tijd schoot DHC een gemakkelijk gegeven vrij trap achter de kansloze Bjorn en werd het nog heter voor onze goal. Tot de 71-ste minuut ging het prima, maar toen volgde helaas een slippertje achterin. In plaats van de bal richting veld 6 te rammen, werd gekozen voor de opbouw. DHC nam over en via een razendsnelle aanval lag de gelijkmaker in het netje. Sneu, maar eigenlijk ook wel verdiend. Omdat het al in de blessuretijd was besloot Arjan een Tim Krulletje uit zijn repertoire te toveren en bracht Daimy binnen de lijnen. Wie weet kregen we een Woman of the Match, als Daimy de beslissende pingel stopt. Helaas eindigde deze wedstrijd in mineur, want toen de scheids na 6 minuten blessuretijd affloot stond er 2-3 op het scorebord en vertrok DHC met de winst terug naar de Brasserskade. Een laatste schot van DHC was pardoes in onze goal gevlogen en liet alles en iedereen met Rood-Geel bloed door de aderen verbouwereerd achter. Zelfs mijn altijd nuchtere partner met pen, was er doodziek van! Sprookjes bestaan niet, maar legendarisch was deze wedstrijd zeker!
Voor de Districtsbeker van WEST II treft Ter Leede deze zaterdag in de 3e ronde de fusieclub sc Monster (zaterdag, 2e klasse C).
Soms vertelt de uitslag het verhaal van de hele wedstrijd. Ook nu: na 90 minuten is de brigade van Henk Wisman uitgeraasd en staat er een merkwaardige 1-1 op het scorebord. De kenners weten dan al lang, dat er bij gebrek aan voldoende cijfers voor de thuisclub nog eens 10 goals moeten worden bij-gedacht. Dus: maar liefst een 11-1 winst en daarmee bereikt Ter Leede dik verdiend de 1/8e finales.
Van het (op dit moment) reguliere basiselftal, ontbreekt alleen de geschorste Tomas Arroyo. Hij wordt vervangen door Jordi Vierbergen.
Geconcentreerd en verzorgd spelend, met veel druk vooruit heeft Ter Leede vanaf de aftrap het elftal uit Monster in een wurggreep. Scorend loopt Ter Leede voor de pauze soepel uit naar 4-0 en alleen Steve Hogervorst ziet deze middag kans om Constantin te passeren. Ruststand bij gevolg: 4-1.
Na de pauze wordt het tempo zelfs verder opgeschroefd en daarmee ook het scoreverloop. Als er al een prijs te vergen is voor het doelpunt van de dag, gaat deze naar Mitchell Kappenberg, die in de 64e minuut bijkans vanaf de middenstip doelman Willem-Jan Brock met een boogbal (!) verrast. Uit het applaus dat opklinkt spreekt de grote waardering van de toeschouwers voor deze fraaie goal.
En als we dan toch applaudisseren, doen we dit ook voor de meegereisde supporters uit Monster, die zich deze middag van hun beste (luidruchtige) kant lieten zien, zonder zich ook maar een moment van de wijs te laten brengen door het voor hun bizare scoreverloop. En zo hoort het eigenlijk ook: grote klasse.
Opstelling Ter Leede:
Bogdan Constantin, Jordy Vierbergen, Mike Boelee, Ben van der Lans, Jonathan Robertson (67’Kevin Driessen), Mitchell Kappenberg, Toon Zwetsloot (57’Ronnie Verplancke), Oussama Siali, Marc de Kruijs, Vincent Ammerlaan (57’Jesse Dingjan) en Jeffrey Bok
Vanochtend stond de wedstrijd tegen de voorlopige koploper in onze competitie op het programma, Alphia B3. Coen, de begeleider die onder alle omstandigheden rustahg blijft, zat lekker met vrouw, in Madrid. Beter hé. Bij het zien van de tegenstander begon het fotografisch geheugen uwer reporter van dienst volop te draaien en hij moest aan 9 november 2014 denken, bijna op de kop af 2 jaar. Die dag was hij dienstdoende fotograaf bij de wedstrijd Ter Leede C5 v Alphia C3, en een paar spelers en speelster uit beide teams stonden vandaag weer tegenover elkaar. Gelijk maar de link naar die wedstrijdfoto’s geven, de tegenstander heeft deze namelijk nog nooit gezien en dat is wel zo jammer, denk ik dan.
Hoog bezoek langs de lijn, wordt gewaardeerd Gerdo, mocht je een keer weer bij ons willen vlaggen, vraag het dan gewoon ;-) Terug naar de wedstrijd van vandaag, waar ik het eerste doelpunt heb gemist, (en dat overkwam me nog wel een keer). Ik heb me laten vertellen dat dit een prima combinatie was van een goed doorjagende Abel, die Thijs aanspeelde en die maakte het bekeken af. Doelpunt 2 werd gemaakt door Mats, en hij schaamde zich een beetje voor dit doelpuntje, de keeper liet de bal los en hij rolde zomaar het doel in, maar Mats, ook deze doelpunten tellen. In deze fase van de wedstrijd ging het best goed met het veldspel en Alphia werd van het kastje naar de muur gestuurd, om het zo maar eens te zeggen.
Het veld was wel glad en werd nog gladder, leuk hoor die hagel. “Gelukkig” ging het hagel over in regen, maar het bleef goed koud. Flink in beweging blijven dus, en blijven proberen de kaats te maken en vrij te lopen. Veel ging goed, maar daarbij ging er ook best genoeg mis, maar ja, we zijn nog in opbouwende fase, gasten. Achterin werd bijna niks weggegeven, dat is een goede verdienste van jullie allemaal. Met 17 man, heb je 6 man om te wisselen, vandaag “maar” 5, Berend moest geblesseerd aan de kant blijven, maar hij kwam zijn team toch aanmoedigen, TOP! “Scheids, wissel” en hup 4 nieuwe krachten erin, 4 moegestreden spelers ff aan de kant. Hup, daar ging Sjors aan de haal maar werd naar de zijkant toe verdedigd door een Alphia speler en vanaf de rechterflank gaf hij een puike voorzet (ik zeg: shot op goal richting kruising) op Pieter Bas en die rondde het prima af. Vorige week schreef ik al, dat ie ze weer tegen de touwen zou schieten en ziehier, ik had een voorspellende blik. Sterker nog, hij zou er nog 1 maken, ditmaal via goed opbouwen en een voorzet op maat. Pieter Bas zou Pieter Bas niet zijn als hij toch niet ff zijn trukendoos ging gebruiken om te scoren. Met 3-0 voorsprong is het je vergeven, volgende keer bij 0-0 gewoon hoppa, komt dat schoooooott.
Terwijl ik druk bezig was om de fotolink op te zoeken voor de bezoekers en wat notities te maken inzake verslag, kwam het mooiste doelpunt van de dag. Milan draaide zich om, uit stand een schot op goal van buiten de 16 en “hangen” . Ik heb dit doelpunt gemist, helaas. 5-0 ruststand en Alphia kon zich opmaken voor een zware tweede helft, hoe zwaar….
Ze begonnen zeer fel en met veel druk op de bal gingen ze vol de strijd in. 2x dicht bij ons doelgebied maar Lorenzo en Pieter gaven geen krimp, Max en Joeri liepen de gaten goed dicht.
En als Lorenzo eens een klein foutje maakte, herstelde hij dit keurig, goed bezig man! Prrriet, vrije trap Alphia en door de muur heen kon Lucas de bal redden, en je kon zien dat hij er zelf ook tevreden over was. Nog geen 2 tellen later weer een nuttige redding, en we hebben tot nu toe in de competitie maar 1 doelpunt tegen gehad, hou dit vast hé!! Danny en Luke hebben nog steeds veel hinder van hun voetblessure, meende ik te zien toch gaven ze goed partij in deze wedstrijd. Roy kreeg last van zijn knie, Thijs had het al de dag ervoor opgelopen.
Jongens in de groei, allerlei pijntjes zijn het gevolg, wen er maar voorlopig maar aan. Milan gaf een goede pass op Wisse en die ging goed het duel aan maar met een overtreding werden zijn aanvallende aspiraties een halt toe geroepen. Mats nam deze vrije trap maar de bal werd tot corner verwerkt. Dezelfde Mats ging deze maar ff nemen, en hij draaide e’m er zo IN ÉÉN X in, iedereen juichen, maar om onverklaarbare reden werd dit doelpunt geannuleerd. Ik tel e’m gewoon mee, maar ja, wie ben ik. Pascal liep het vuur uit z’n sloffen, zo zien we het graag :-D
En toen ging het vervelend worden. De overtredingen werden steeds harder en ik ga er vanuit dat ik het verkeerd heb verstaan maar als er door ouders wordt geroepen “schop e’m eruit” dan ben je niet goed bezig. Ik hoop dat ik “gooi e’m eruit” hoorde omdat het gebeurde met een schouderduw. Weer een vrije trap en had ik eerder een doelpunt gemist, nu mistte de doelpuntmaker zelf zijn goal (we are family ;-) ) hij dacht zelf dat ie over ging. Het werd wel steeds onaardiger op het veld, de emoties liepen hoog op. Hormonen jaagden door de lijven beider teams. Ik wil ook de hand in eigen boezem steken, het is leuk dat er vriendjes van onze spelers staan te kijken, maar de volgende keer niet meer bij onze dug-out, leermomentje. Een pittige meid van de tegenstander, ik dacht iets van Merel, liet van zich horen. Ik snap die meid helemaal, maar het had beter geweest als ze ze gewoon had genegeerd, dan sta je boven die vervelende knapen.
Voetbal is emotie, en die emotie leverde 3 gele kaarten op, 2 voor Alphia, 1 voor ons. De enige die daar blij mee kan zijn is de penningmeester van de KNVB, ik weet niet wat zo’n kaart moet kosten tegenwoordig, het blijft zondegeld. Interpretatie van spelmomenten als speler in het veld is best lastig, als ik uit eigen ervaring spreek. Het was zo’n 30 jaar, 6 meniscus operaties (3 links, en dus ook 3 rechts) en een nieuwe rechterkruisband geleden dat ik, hoe toevallig tegen Ter leede moest spelen (Leijenaar van origine hé). Er wordt op mij een overtreding gemaakt en ik koprol door en volgens de speler in kwestie die zelf de overtreding maakte, trapte ik hem na, IK, de meest lieve voetballer die ooit over de velden heeft gelopen. En met een overtreding vandaag zag ik ook zoiets weer terug maar door de opgelopen emoties wordt het groter dan het was. Een ongelukkige val waar de speler van Alphia en Ter Leede niks aan konden doen, maar nu zou je er een overtreding in kunnen zien, en dat was het echt niet van de speler van Alphia. Maar hé, dit is mijn beleving, de meningen kunnen verdeeld zijn, waarvan akte.
Een tip voor volgende keer, laat je niet teveel meeslepen in het heetst van de strijd, maar blijf slim voetballen, verlies je koppie niet en accepteer gemaakte beslissingen.
Zoals Sjors vorige keer tegen Katwijk menig schop te verduren had, en hoe moeilijk ook, hij liet zich niet verleiden om schop met schop te vergelden, maar liet zijn voeten op de juiste manier spreken.
Ben ik dan heel erg negatief gestemd? nee, dat zeker niet. Ondanks het verschrikkelijke kouwe butweer, was het een puike eerste helft met leuk voetbal van beide kanten, mooie doelpunten (alleen van onze kant dan) en prima samenspel, precies zoals we het graag zien. Jullie raken steeds meer op elkaar ingespeeld, ondanks 6 wissels. Mocht ik iemand vergeten zijn te noemen, sorry, niet mijn opzet. Nu maandag weer lekker trainen, positiespel nog wel verbeteren, conditie gaat de goede kant op. Dit wil ik nog ff meegeven, prettig weekend verder nog.
Oh, achter de wolken schijn de zon, maar aan het eind van de regenboog staat voor ons een pot met goud, maar nog liever gezondheid en heel blijven.
Laterrrrr
Morgenavond om 21:00 uur begint onze feestavond in samenwerking met Cheers te Voorhout. Het belooft wederom een geweldig optreden van Hans Dulfer te worden, net zoals bij de opening van Cheers. Er is ook een DJ aanwezig om de avond verder op te luisteren.
Als je geen zin hebt om in de rij te staan voor de kaarten,kan je deze ook bij de bar in de kantine en/of in de bestuurskamer/businessclub kopen. Je kan ook kaarten krijgen bij Vincent Quist (0617750612), Jeroen van Oosterom (0651852109) en Ed van den Berg (0653529084). Uiteraard ook bij Cheers in Voorhout zelf.
Voor de derde speelronde kwam de runner up van het bekertoernooi Rijnvogels JO11-1 op bezoek op sportpark de Roodemolen. De Vogels van de Kooltuin in Katwijk hadden in de bekerpoule hetzelfde aantal punten verzameld. Het doelsaldo van Ter Leede was echter veel beter en daarom zal deze ploeg onder leiding van hoofdcoach Lars Ciggaar verder bekeren. Na twee competitierondes in de 1ste klasse bezetten beide ploegen weer de bovenste plekken.
Ter Leede begon wat terughoudend aan de wedstrijd maar wist toch de eerste grote kans te creëren na 9 minuten voetbal. Een voorzet van Levi vanaf de achterlijn werd binnen gekopt door de linkerspits Xavier. De goed leidende scheidsrechter keurde het doelpunt echter af want het bleek dat de bal al volledig over de achterlijn was geweest. Na 15 minuten dan toch de openingstreffer. De verdediging van de Vogels was even de organisatie kwijt na het inbrengen van verse kracht Len en de daarbij horende spitsen wissel. Prompt had Rein de ruimte om verwoestend uit te halen. Het droge schot in de verre hoek was te machtig voor Boaz, de keeper van Rijnvogels. 4 minuten later was het weer Rein die scoorde. Deze keer ontdeed hij zich van maar liefst `twee tegenstanders en vond dezelfde hoek. De ruststand werd in de 19de minuut bepaald op 2-0.
De tweede helft was nog geen minuut oud of de 3-0 stond al op het scorebord. De ongelukkige rechtsback van Rijnvogels tikte de voorzet in zijn eigen doel. In de 29 minuut de kans voor debutant Len om te scoren in zijn eerste wedstrijd in de hoofdmacht. De keeper van Rijnvogels wist zijn inzet echter te stoppen. Zijn spelhervatting was een prooi voor Rein en met zijn afstandsschot voltooide hij zijn hattrick, 4-0. Hierna verslapte het spel van Ter Leede en was de organisatie even zoek door de wissel van de ijzersterk spelende Kaya. De Kooltuinstrijders wisten zowaar enkele kansen af te dwingen. In de 40ste minuut moesten keeper Maarten en Kaiser Timo dan het eerste tegendoelpunt na 140 minuten speeltijd toestaan. In de allerlaatste minuut stormde spits Xavier alleen op het doel af. Hij leek de bal te verspelen maar met een uiterste krachtinspanning bood hij Milan een niet te missen kans, eindstand 5-1.
Werd deze krachtmeting in de bekercompetitie pas in de laatste minuut beslist, vandaag stapte Ter Leede overtuigend als winnaar van het witte veld. De Kooltuinstrijders waren de pechvogels waar ze liever een kraai hadden willen zijn. Nu maar hopen dat Martijn snel hersteld is zodat hij weer kan aansluiten bij de trainingen.
Op deze koude , maar gelukkig droge zaterdag, mochten onze jongens weer een poging wagen om de winst te grijpen. Helaas met Daan wegens ziekte alleen coachend beschikbaar op de bank en Matthijs weg ivm schoolverplichtingen en Dominic naar B1, en Bas en Dave slechts een halve wedstrijd beschikbaar. Zij moesten alledrie aansluiten bij de B1. Gelukkig sloten Thijs en Pieter uit de B4 weer bij ons aan, omdat zij terugkwamen uit een nachtwedstrijd. Omdat ondergetekende deze twee jongens eerder langs de lijn mocht begroeten, miste ik gewoon ons doelpunt in de 5e minuut. Het verhaal gaat dat de bal via de lat toevallig op het hoofd van onze topscoorder Lucas belandde, en die knikte keurig de 1 – 0 binnen. Het gejuich langs de lijn was iets minder hard, want een vaste supportster had deze wedstrijd niet gehaald, sterkte. Helaas had onze Pim even een blackout, liet zich de bal ontfutselen en de tegenstander maakte dit koel af, 1 -1. Dave probeerde 1 minuut later met zijn chocolade been af te ronden, maar dat lukte niet. In de 19e minuut prima voorzet van Jeffrey, maar nu kon Lucas net niet zijn tweede maken en ook Bas weer 3 minuten later kon na een prima pass van Tomas het net niet vinden. Tomas had deze wedstrijd zijn plek sowieso helemaal gevonden en leefde zich compleet uit met prima instappen, doortastend ingrijpen, goede passing en liet geen spaan heel van zijn direkte tegenstander.
Na de rust liet Thijs meteen zien, dat het een heel vervelend ventje is – in de goede zin van het woord en zijn opponent heeft elke bal alleen nog maar een lange haal gegeven. Daar maakte Warmunda in de 2e helft toch erg veel gebruik van en dat gaf ons problemen. In de 52e minuut greep Tessa prima in op een uitbraak van Warmunda en Pim kon kort daarop zelfs tweemaal uithalen op een voorzet van Thijs, maar kreeg de bal niet door de blauwwitte muur. Het is dan jammer, dat na weer zo’n lange haal uitgerekend Tomas voor 1 keer mis zat en dat de tegenstander dit ook meteen afstrafte, 1 -2. Het was de 60e minuut en toen besloot Jeffrey, dat hij ondanks die vermaledijde spitspositie zich toch wilde laten zien of was het voorafgaande uur een lange warming-up ivm kou? We zullen het nooit weten, maar ondanks alle inspanningen bleef deze wedstrijd gelijk opgaan – net als in de Beker trouwens – en kwamen wij niet meer tot scoren. Pieter besloot dat hij iets eerder wilde douchen en de scheids was hem terecht terwille.
Ik hoef het team geen complimentjes meer te maken omtrent de inzet, want daar is niets mis mee, maar ik mis de durf in opbouw, het combinatiespel (snelheid en zuiverheid van spelen) en we zullen minder moeten gaan weggeven, want 10 doelpunten in 3 wedstrijden is uiteraard teveel. Hopelijk lukt het jullie komende zaterdag onder begeleiding van Martijn om de punten uit Leiderdorp mee te nemen. Man of the Match deze keer natuurlijk Tomas, want 1 foutje bepaalt natuurlijk niet of iemand goed/slecht gespeeld heeft, en hij speelde echt een goede pot. Succes zaterdag mannen.
Voor de derde speelronde kwam promovendus Docos JO9-1 op bezoek. Hun opstelling met drie echte aanvallers verraadde dat ze voor niet minder dan 3 punten waren afgereisd naar sportpark de Roodemolen. In de 3de minuut wist de linkerspits van Docos zijn directe tegenstander dan ook te verschalken. Vrij voor het doel vond hij het gaatje in de verre hoek net voorbij het uitgestoken been van Ter Leede keeper Bouwe, 0-1 voor de bezoekers. Nog geen minuut later de kans voor Ter Leede om meteen weer op gelijke hoogte te komen. Maar de voorzet van Nick was net te scherp voor de inkomende Mats. In de 6de minuut dan toch de gelijkmaker door een mooie aanval opgezet door rechtsback Jason. Via Nick belandde de bal in de voeten van Mats. Deze controleerde en schoot het leer in de korte hoek, 1-1. Ter Leede bleef door jagen wat resulteerde in enkele kansjes voor Tijn maar het doelpunt viel uiteindelijk toch weer aan de andere kant. In de 10de minuut was weer de linkerspits van Docos die slim uit de rug van zijn tegenstander was gelopen. Zijn voorzet werd van dichtbij binnen getikt, 1-2. In de laatste minuten voor rust nog een schot op de paal en een ware scrimmage voor het Docos doel. Uiteindelijk belandde deze bal voor de voeten van centrale verdediger Lars. Zijn inzet was hard maar recht op de keeper van Docos af, ruststand 1-2.
Na rust veranderde er weinig aan het spelbeeld. Ter Leede had een optisch veldoverwicht maar dat resulteerde niet in grote kansen. Terwijl de Docos keeper uitgroeide tot “Man of the Match”. De pogingen van de spitsen Nick en Daan waren allemaal een prooi voor hem. Verdedigend gaven de Rood-gelen in de tweede helft weinig tot niks weg. Vooral de inzet van linksback Sam kon de supporters bekoren. Als een echte stofzuiger, type Willy van de Kerkhof, assisteerde hij verdedigingsleider Lars. Hij haalde menig angel uit de Leidse aanval. Slotakkoord was voor Docos maar het schot spatte uiteen op de paal, eindstand 1-2.
Het kleinste manneke op het veld, Mats, kroonde zich tot topscorer van Ter Leede in de competitie. Hij scoorde koelbloedig zijn tweede doelpunt. Volgende week een uitwedstrijd bij de Ajaxieden van Leiderdorp RCL. Ook zo’n club uit de regio met een Ajax vintage shirt. In het kader van de stofzuigers word het daarom misschien tijd om de gele band in het Ter Leede shirt te vervangen door een witte zoals bij de kampioen van Nederland, PSV. Want de beste stofzuigers komen natuurlijk nog steeds uit Eindhoven.
Eindhoven de gekste, een trotse vader en assistent trainer.
De eerste speelhelft van het seizoen begint op zijn eindje te lopen. Na vandaag nog twee wedstrijden te gaan en die moeten gewonnen worden om bij te blijven. De meiden en jongens van de JO-13 1 verkeren namelijk in de kelder van hoofdklasse. Het degradatiespook waart rond en in deze donkere dagen zie ik die het liefste opvliegen. Terug naar zaterdag toen we nog 3 wedstrijden te gaan hadden. Wilhelmus is een bekende tegenstander die we in het voorafgaande bekertoernooi al zijn tegen gekomen. Toen een kleine verliespartij, zonder grootse gevolgen. Het illustere trainingsduo Thymen en Melvin was sinds lange tijd compleet aanwezig. Komt door de uitverkiezing van Melvin bij Ter Leede 1. Loon na hard werken! Hierdoor hoefde hij zich niet vroeg te melden bij TL 2 en kon hij lekker met ons mee.
De selectie was niet compleet. Tijs lag met een verkoudheid op bed maar via de app moedige hij het spul aan. Denzil was weer fit na een twee weken afwezigheid. Sam uit de D2 was overgeheveld en zo hadden we toch nog een wissel. Want door allerlei redenen is de JO-13 selectie redelijk uitgedund. Op de heenweg kwamen we Sint en Piet nog tegen, maar dat deerde (bijna) pubers niet. Drie punten wel!
Even over 11 werd er in een koud zonnetje op veld 1 en op echt gras afgetrapt. Dit met de volgende 11. Mike in de goal. Centraal Denzil en Noa. Op rechts Ryan en op links Hugo. Mid-mid Rosa. Die op rechts werd geflankeerd door Rowey en links door Sam. Nick speelde weer rechtsvoor. Wessel natuurlijk spits en op links Jip. Viggo begon op de bank. Vanaf de aftrap die Wilhelmus nam, zagen we dat de gretigheid, die vorige week ontbrak, er nu wel was. Er werd hard gewerkt en de drive was er. Zonder enorme kansen stonden we het merendeel op de helft van de tegenstander, met af een toe een mogelijkheid. Niet meer dan dat overigens. In minuut 14 kregen wij een inworp halverwege de helft tegenstander. Uiteindelijk kwam de bal bij Rowey terecht, die op een meter of 20 van de goal stond. Hij haalde uit en de bal ging prachtig over de keeper heen , maar helaas wel op de lat. Het leder stuiterde het veld weer in. Goalgetter Wessel liet zich deze kans niet ontnemen en was er als de kippen bij om dit ei te verzilveren. 0-1! Na de goal schudde WH de schroom wat meer van zich en begon aanvallend er wat meer mee te bemoeien. En dit leidde, zonder al te veel overwicht, tot twee enorme kansen. Waarvan Mike 1 x het hoofd cool hield bij een 1 op 1 situatie en 1 keer ging de bal rakelings voorlangs open doel. Een paar minuten voor de rust kwam Wessel goed door op rechts en zag Nick vrij staan. Die kreeg de bal net niet langs een zwart gele voet. Anders bereikte hij de vrijstaande Ryan en die zou dan de zekere 2-0 op zijn pantoffel hebben. De daarop volgende corner werd net door Jip naast gekopt. Vlak voor het rustsignaal had het 1-1 moeten staan maar Mike had een pracht save.
In de rust zochten we snel de kantine op om even op te warmen. We voelden ons figuurlijk natuurlijk wel verwarmd door de tussenstand maar dat houdt je niet eeuwig warm. Helaas ben ik mijn uiterst betrouwbare bron vergeten te vragen wat er in de rust is verteld, maar het zal ongetwijfeld iets zijn geweest in de trend van volhouden en de 0 houden. De rust werd door de Wilhelmus gebruikt om de psychologische oorlog op te starten. Kan ook zijn dat wij te gretig waren , want het was 5 minuten wachten voordat de tegenstander het veld weer betrad.
Meteen viel op dat hun twee kleinste mannetjes waren gewisseld voor de wat meer grotere jongens. Terwijl onze grote Jip juist werd gewisseld voor de wat kleinere Viggo. Vanaf minuut 1 werden wij gewaarschuwd voor het verse bloed bij de tegenstander. Op rechts brak er 1 door en Denzil bleef keurig meelopen. Daardoor kon hun spits niet goed schieten. De bal ging net over maar we waren gewaarschuwd. Daarna was het Mike die een schot wegduwde over de achterlijn. De bewegelijke Viggo werd mooi op rechts weggestuurd en kwam 1 op 1 op de keeper. Op links stond Nick nog wel vrij maar ik kan me helemaal voorstellen dat hij voor eigen succes ging of hem echt niet zag. En dat was helaas de verkeerde keuze. De keeper blokkeerde goed, weg kans, weg 2-0… En dit was het welbekende kantelmoment. Want vanaf dat moment vervielen we weer in onze oude kwaal. Binnen 6 minuten stonden we 3-1 achter. Oké dat eerste schot was onhoudbaar. Zoals in de eerste helft Rowey op de lat schoot, schoten zij er vanuit een counter er wel 1 over Mike heen. Nou ja dat kan maar bij de 2-1 was het weer comedy capers. Een makkelijk gegeven vrije trap bleef hangen bij de tweede paal. Niemand grijpt in behalve iemand met een zwart geel shirt aan. En dat mag echt niet gebeuren.2 minuten later een mooie steekbal en hup de 3-1 lag er in. Wat is dat toch. Sta je redelijk goed te ballen en binnen 6 minuten is wedstrijd klaar. Na de 3-1 vond Wilhelmus het wel prima en konden wij geen vuist meer maken. Wessel kon nog wel een keer uithalen. Maar dat was het dan. De goed fluitende scheids gaf in de laatste minuut nog een terechte penalty. Jip die voor de geblesseerde Ryan terug was gekomen kreeg de bal in de 16 ongelukkig op zijn arm. Hands en de pingel werd feilloos ingeschoten. Eindstand 4-1
En zo staan we na 8 wedstrijden troosteloos onderaan met 3 punten. Boven ons Noordwijk met 5 uit 10 en daarboven Rijnsburgse Boys met 5 uit 8. Laten nou net deze uien onze volgende tegenstander zijn. Volgende week staat deze inhaalpot op het programma. Had iets met pasjes te maken. Maar u begrijpt dat deze wedstrijd voor ons van cruciaal belang is om het degradatiespook enigszins te verjagen. Hopelijk spelen zij voor Sinterklaas en halen we drie felbegeerde punten uit de zak in deze 6 punten wedstrijd. Helaas heeft de KNVB mij niet ingelicht dat deze pot werd ingelast, vandaar dat ik het verslag schuldig moet blijven. Maar ik meen mij te herinneren dat dit ook het geval was tegen Noordwijk en toen pakten we drie punten. Ik hou me daar maar aan vast.
Zaterdag speelde de D5 zijn derde wedstrijd in de nieuwe competitie. Tegenstander SJC had zijn eerste twee wedstrijden ruim gewonnen terwijl wij nog puntloos waren. We begonnen de wedstrijd met volle inzet en al snel was te zien, dat we niet minder waren dan onze tegenstander. In de eerste helft kwamen we maar liefst vijf keer in scoringspositie, maar de laatste actie was steeds niet goed genoeg. SJC was tot aan de rust nauwelijks dreigend. Halverwege 0-0, al duurde het maar 25 minuten.
In de tweede helft kwamen we helaas toch achter door een kleine verslapping en het werd zelfs geheel onnodig 0-2. We toonden echter veerkracht en scoorden 1-2 en na een terechte strafschop zelfs de gelijkmaker. SJC werd op het laatst een stuk fysieker en ging zelfs iets over de grens. De goed leidende scheidsrechter besloot de te korte eerste helft te compenseren door extra tijd aan de tweede te plakken. Zeer tegen de verhouding scoorde SJC in deze periode 2-3, waardoor we toch wel wat teleurgesteld de kleedkamer opzochten.
Gelukkig was het verdriet van zeer korte duur. Met dit spel voorspel ik volgende week onze eerste punten tegen RCL.
