Ter Leede E2- Quick Boys E2
De 15e wedstrijd in de competitie tegen het Katwijkse Quick Boys. De eerste wedstrijd werd door Ter Leede al gewonnen met 2-12.De wedstrijd zag goals van Alex (3), Thomas(2), Rein en Levi.
Hier het videoverslag:
De 15e wedstrijd in de competitie tegen het Katwijkse Quick Boys. De eerste wedstrijd werd door Ter Leede al gewonnen met 2-12.De wedstrijd zag goals van Alex (3), Thomas(2), Rein en Levi.
Hier het videoverslag:
Zaterdag moest de F5 op de Roodemolen aantreden tegen koploper Oegstgeest F3. Het team was wederom compleet (9 man). De harde zijwind maakte voetballen lastig. Het was moeilijk om de bal binnen de lijnen te houden. De F5 speelde in de ietwat te kleine blauwe reserve tenues, daar Oegstgeest in hun vertrouwde geel/rood aantrad. Halverwege de 1e helft brak een speler van Oegstgeest door de verdediging ging alleen op de keeper af en met een goed geplaatst schot scoorde hij de 0-1. Ter Leede kreeg vervolgens een aantal hoekschoppen en kansjes maar die leverde geen goal op. In de rust kregen de Ter Leede mannen nog technische & tactische tips van het coaches duo Sjoerd & Michiel. De belangrijkste tips waren dat Ter Leede niet te veel op een kluitje diende te voetballen,en niet door het midden moeten uitverdedigen. Ter Leede toonde de gehele wedstrijd veel inzet maar al snel in de 2de helft wist Oegstgeest 0-2 te maken. En enige tijd later de discutabele 0-3. Het leek erop dat de bal uit de handen van keeper Chiel geschopt werd zo het doel in. Tijn redde de eer door met een hard schot de 1-3 te maken. Niet veel later blies de goed leidende scheidsrechter voor het einde van de wedstrijd. A.s. zaterdag 23 april staat de voorlaatste competitieronde op het programma. De F5 Speelt dan thuis tegen Quick Boys F8. FORZA Ter Leede.
In de voorlaatste speelronde een uitwedstrijd bij het Atlético van Noordwijk, de Sint Jeroen’s Club. Op het gemeentelijke sportpark was de F3 met hun coach Simeone (1) de tegenstander. John de Wolf deed vandaag de teambespreking. Onze sterren waren nog niet geboren toen hij al stopte met voetballen maar door zijn ervaring wist hij het team tot op het bot te motiveren, “Geen woorden maar daden” . Helaas kon de grootste Feyenoord fan binnen de gelederen van de F3, Bram, niet aanwezig zijn bij deze memorabele “meet and greet”. Voor het vertraagde fluitsignaal, de scheidrechter was zoek, werden de mouwen al opgestroopt en vol overgave trok Ter Leede met Mats voorop ten aanval. Het goede spel resulteerde in een waar kansenfestival voor de doelmond van de SJC keeper. Linkerspits Floris was niet af te stoppen en ook Daan was onnavolgbaar. Maar ondanks de vele grote kansen wisten we maar niet te scoren. In de 7de minuut leek het noodlot toe te slaan. Uit het niets stond opeens de forse linkerspits van SJC op enkele meters vrij voor ons doel. Hij haalde onverwoestbaar uit en de bal leek te verdwijnen in het dak maar met een katachtige reflex wist eerst keeper Sam de bal te keren. Dan in de 18de minuut loon naar hard werken en de meer dan verdiende 0-1 voorsprong voor Ter Leede. Spits Daan werkte de bal dan eindelijk in het doel na een goede corner van Jay. Ruststand 0-1.
De ban was gebroken en in de eerste minuut van de tweede helft wist Sam nu als invaller de voorsprong te verdubbelen op aangeven van Jason, 0-2. Dan in de 28ste minuut van de wedstrijd weet ook Floris te scoren na een mooie pass van Sam, 0-3. Na de laatste wissels stortte het kasteel van Teylingen in als een ruïne. Gastheer Simeone kreeg zowaar weer praatjes en zweepte zijn spelers voor de laatste keer op. Het was vol aan de bak voor de tweede keeper van Ter Leede, Ryan. Met ware doodsverachting wierp hij zich in de baan van de schoten. Toch kon hij niet voorkomen dat SJC in de allerlaatste minuut terug kwam tot 2-3. Wat restte waren 2 bloedstollende minuten extra tijd waarin Ter Leede met man en macht de krappe voorsprong verdedigde. In dit seizoen eindigden dit soort wedstrijden altijd in een gelijkspel maar vandaag na de woorden van Wolfman werd de overwinning met “bloed, zweet en tranen” over de eindstreep getrokken, eindstand 2-3.
De mooiste uit-overwinning van dit seizoen was wel een financiële aderlating voor de coach want die moest uit eigen zak de patatjes betalen. Keeper Ryan kreeg als blijk van waardering ook nog een patatje van de tegenstander maar onze Man of the Match was toch Mats, de uitblinker op ons middenveld.
Door de 3 punten te pakken bij het eerstejaars belofteteam van SJC stijgen we helaas niet op de ranglijst. Ondanks het veel betere doelsaldo staan we gelijk in punten met Alphense Boys op de laatste plek. Alphense boys moet wel nog een wedstrijd inhalen tegen het Real van Noordwijk, Noordwijk F3. De Alphenaren hadden in hun laatste twee wedstrijden maar liefst 31 tegendoelpunten geïncasseerd. Dus goede hoop dat we na de vroegtijdige degradatie van Kagia F4 toch boven de degradatie stippellijn eindigen.
Dus Vooruit nu Rood-Gelen, vooruit Ter Leede.
Een trotse coach, vader en PSV fan
Katwijk D1 – Ter Leede D1 2-5 (1-3)
Mijn wedstrijd begint al om 10 over 10 in plaats van kwart voor 11. Twee D1-ers hielpen in alle vroegte de C1 de belangrijke winst te pakken, waardoor het veilig is. Ik was aangewezen om als een soort Max Verstappen of zo u wilt Niki Lauda het traject Roodemolen-De Krom in een zo kort mogelijke tijd af te leggen. Koen sommeerde mij absolute topsnelheid aan te houden, maar heel zachtjes hoorde ik toch iets van : “maar bekeuringen voor eigen rekening”. Ik besloot inderdaad gewoon all the way te gaan een voor de Dukes of Hazard-variant te kiezen. Achtervolgt natuurlijk door de onmiskenbare Roscoe P. Coltrane. Toen wij na een wilde rit met piepende remmen op de Krom aankwamen, waren de mannen net op tijd voor het laatste deel van de warming-up. We speelden op een afgelegen veld, maar dat was wel voorzien van het nieuwste kunstgras. Iemand merkte op dat je wel erg de gestrooide korreltjes kon ruiken en ik hield wijselijk mijn mond. Het was gewoon de lucht van het rubber van mijn autobanden. Er stond een stevige wind en de Rood-Gelen begonnen windje tegen, maar de koppies stonden weer op “knallen maar” en het begin was ook direct goed. Het eerste wapenfeit was van Katwijk, maar Daimy werd er niet warm of koud van en plukte dit balletje relaxt uit de lucht. De eerste echte kans was voor Timo, die na een goede loopactie de pass van Rik net niet binnen kon krijgen. Vlak daarna was het wel raak. Lucas, die sterk speelde op het middenveld, bediende Wessel, die op zijn beurt Rik op avontuur stuurde. De 2 tegenstanders werden vakkundig het bos ingestuurd en ook de keeper had geen schijn van kans. Een mooie 0-1 voorsprong, die al snel werd verdubbeld toen Timo Wessel diep stuurde en Wessie weet wel raad met zo’n buitenkans. Vlak na de 0-2 had Daimy een katachtige redding op een Katwijks schot en eerlijk gezegd telde ik deze al. Ter Leede stelde meteen orde op zaken. Rik zette met een prachtige steekbal Timo aan het werk en (Balo)Timotelli, Timotsjoek, IbraTimovic of welke bijnamen hebben we nog meer voor dat Heemkerkie, maakte het feilloos af. We speelden een prima eerste helft. Er was verdedigend rust en opbouw, een balvast middenveld en natuurlijk gevaarlijke spitsen. Bovenal stond er een team, uiteindelijk is dat het fundament. Er waren zoals altijd bij D-pupillen nog wel een paar momentjes van onoplettendheid, waardoor Katwijk tot 1-3 kon komen, maar verder liet Ter Leede het niet komen. Wessel kopte nog een voorzet van Rik over, een kunststukje dat hij diep in de tweede helft precies zou kopiëren en op slag van rust vergat de Katwijkspits de bal met gevoel over Daimster heen te lobben na een inschattingsfoutje van de overigens prima spelende Alex. Het schot verdween gelukkig wild over de goal. De tweede helft derhalve windje mee. Het hoeft niet altijd een voordeel te zijn, zeker niet omdat het nog in zware degradatienood verkerende Katwijk vast besloten was om Ter Leede de duimschroeven flink aan te draaien. Het was echter Rood-Geel dat direct orde op zaken stelde. Timo trapte (in een vorige verslag zei ik al een schilderde) een corner heerlijk op de kop van Rik en de 1-4 was een feit. We hadden te maken met een opportunistisch Katwijk, maar onze verdediging gaf niet of nauwelijks nog kansen weg. Marijn en Alex doken nog eendrachtig met gevaar voor eigen leven voor een schot. We liepen ook eenvoudig uit naar 1-5 en persoonlijk was dit mijn hoogtepuntje van de wedstrijd. Ingooi Wessel, vooractie en doorkoppen Rik, Loopactie Lucas gevolgd door een mooie assist op de opkomende Robin, die geweldig met zijn linker in de verre hoek afrond. Een heerlijke voetbalgoal met alle spelers in beweging. Wedstrijd gespeeld en er volgden nog wat mogelijkheden, maar tot scoren kwamen wij niet meer. Katwijk wist nog eenmaal het net te vinden in de eindfase, die door de vele wisselingen behoorlijk aan de rommelige kant werd. Maar een kniesoor die daarop let. 2-5 winst in Kattuk-Noord staat en de wedstrijd was het aanzien meer dan waard. Daimy keepte een foutloze wedstrijd. De verdediging met Noa, Wiebe, Alex, Corné en Marijn, liet zien welke vooruitgang ze dit seizoen hebben geboekt. Er staat een solide verdediging, die zowel kan opbouwen als opruimen. Het middenveld met Jan, Robin, Lucas, Justin en Nino veroverd ballen, verzet veel loopwerk en krijgt steeds meer rust, waardoor de passes uiteindelijk beter aankomen bij de medespelers. Vaak zijn dat voorhoedespelers Timo, Rik en Wessel, die vanuit het niets iets kunnen maken het aantal goals en assists van deze mannen spreken boekdelen. Ik zou zeggen een uitgebalanceerd team, dat bereid is voor elkaar te werken. De vierde plaats in de Hoofdklasse is bijna een feit en ook dat is een geweldige prestatie. Chapeau!!! A.s. zaterdag de oefenwedstrijd in Ouderkerk aan de IJssel tegen Spirit. Aftrap 09:45 uur.
P.S. ik schrijf dit verslag op zaterdagmiddag, maar ik kan u nu al vertellen dat het Feest Voor en Door ouders vanavond een doorslaand succes is. Een vrolijk, feestende massa met de haartjes goed gecoiffeerd, dansschoenen aan, pak 1 uit de mottenballetjes gehaald, goede muziek, prima band en een heerlijk hapje, maar vooral drankje. Mocht u dit nu nog tijdig lezen, schroom niet en kom naar het clubhuis aan de Roodemolenweg 10 te Sassem. Afdansen start om 21:00 uur sharp. Wie weet tot straks!
Ciao!
Jack
Fc Lisse uit, altijd lastig
Dat stond vorige week aan t eind in het verslag.
En dit bleek ook wel.
Ik kan er heel veel woorden aan vuil maken, maar de scheids zat niet echt mee, de grensrechter…bij twijfel vlaggen nam hij wel erg serieus.
Ook als er geen twijfel mogelijk was, hup, vlag omhoog, jammer.
En daar was opeens zoals in de Champions League een “official” bij ons halverwege de achterlijn, lekker onder een boom die als de grens van FC Lisse niet op één lijn stond, zijn arm in de lucht stak om te appelleren.
Tel de wind daarbij op en dan voetbal je zeker de eerste helft met je rug tegen de muur.
We hadden desondanks toch zeker 4 goede mogelijkheden op een doelpunt tegen tig man voor de goal.
T zat in de afwerking alleen niet helemaal mee en FC Lisse kreeg zowaar zelfs 1 kans voor de goal maar kordaat ingrijpen van de verdediging en keeper werd dit in de kiem gesmoord.
2e helft ff de puntjes op de spreekwoordelijke i.
Het was echter de tegenstander die bijna de openingstreffer maakte.
Levi was het zat denk ik, en die maakte een eind aan de aspiratie’s van FC Lisse door een doelpuntje met zijn BORST!!
En dat gaf een start aan een ander spreekwoord…als er 1 schaap over de dam is.
Combineren ging weer zoals op getraind wordt, sterke individuele aktie’s en de mensen op de juiste momenten inspelen en vrij zetten.
Sjors kon zo de 0-2 tegen e touwen aanknikkeren.
Vanaf dit moment werden de duels vaker gewonnen.
Maar als je nou de beste man van de tegenstander tegenover je hebt staan en je kan niet elk duel winnen, maar je speelt toch een lekkere maar moeilijke pot..petje af hoor Jip!
Mats, Milan en Thijs zorgen voor de creativiteit, Dave, Max, Jip en Bart houden achterin de rangen gesloten en Lucas het slot op de deur.
Luke en Duco zijn van de subtiele paasjes, Sjors, Pieter en Levi voor de snelheid en duelkracht voorin.
André weer terug na zijn beenbreuk en maakte een prima indruk, goed zo man!
Helaas is nu Roy geblesseerd, maar ik hoop dat je zaterdag weer fit bent voor weer een finale.
Uit en tegen Katwijk.
Jammer voor ons is hun C1 vrij, houdt er rekening mee dat er een paartje opgesteld worden, want ja, zij kunnen ook nog kampioen worden.
Ik ga er vanuit dat wij ook deze wedstrijd kunnen winnen, met of zonder eventuele selectie spelers bij de tegenstander.
Daarna volgt voor ons de laatste final, die tegen Foreholte.
Als het klopt, dan spelen we die op het hoofdveld, dat hebben jullie zeker verdiend dit seizoen als niet selectie team.
Oh ja einduitslag 0-4, Lev i maakte er nog 1tje en Dave poeierde er nog een keer op los.
Helaas bleef Pieter “droog” staan maar die is volgende week de matchwinnaar ;-)
Ter Leede D2- ROAC 79 D1 2-1
Wat was het weer vroeg deze zaterdag morgen. Half acht aanwezig in de Ter Leede kantine. Ik kon toen nog niet bevroeden dat ik daar bijna 12 uur later nog stond, Maar daar later meer over. Komt nog eens bij dat ik de slaap maar moeilijk kon vatten. De app van ouders D2 stond roodgloeiend. Er was namelijk discussie ontstaan wie de er mocht vlaggen. Bij andere teams is het vaak leuren wie deze verplichting aan moet gaan, maar op één of andere manier willen alle ouders van de D2 graag vlaggen. Is mooi natuurlijk, geeft aan dat de sfeer goed is. Overigens was het een raar voetbalweekje. Drie spelers mochten maandag invallen bij de D3, Dan mochten midweeks de meeste spelers hun eigen schoolkleuren verdedigen. Zo waren er wat potjes waar ze niet met elkaar, maar tegen elkaar de degens kruisten. Leuk om te zien overigens.
Terug naar vandaag. De tegenstander van vandaag hadden wij een kleine maand geleden uit getroffen, Wij speelden toen een hele goede wedstrijd die wij na heel veel kansen toch nog gelijk speelden. Zoals u weet bieden resultaten uit het verleden geen garanties voor de toekomst en daarbij komt ook dat we weer op 0-0 beginnen. De 3 youngsters zaten wat zenuwachtig op de bank, Niet zo zeer voor deze wedstrijd maar meer voor die van later vandaag. Toon en Melle konden Ter Leede historie schrijven met de A1. Maar goed daar later meer over.
ROAC 79 D1 trapte af op veld drie in een heerlijke voetbal ambiance, Een beetje met dauw bedampt echt gras ( bij de ouderen onder u die gevoetbald hebben begint het nu al te kriebelen), een opkomend zonnetje en een zeer enthousiaste grensrechter aan de rood gele kant. Tel daar de toegestroomde toeschouwers bij op en je hebt een heerlijk sfeertje. ROAC liet gelijk zien dat de uitwedstrijd een incident was. Ze speelden goed van A naar B en wisten C ook te vinden. Na wat kleine kansjes, brak op links een paarse aanvaller door en liep met 7 mijllaarzen op keeper Mike af. Diagonaal werd het leder achter Mike geramd. Een duidelijkere 0-1 kom je niet hebben. De D2 was nu redelijk wakker geschud en begon zich nu wat meer met het spel te bemoeien. Een corner van Rosa werd afgeslagen. Denzil stond nog links voor en met een mooi dribbel passeerde hij zijn tegenstander en gaf de bal voor op Wessel. Die draaide goed zijn kont erin en haalde gelijk uit. Helaas net over. Halverwege het middelveld aan de rechterkant kreeg Rowey de bal. Die speelde heel slim de bal hoog breed naar de vrijstaande Tijs. Die hield het overzicht en gaf een zeer scherpe en op maat gegeven steekpass. Nick bedacht zich niet en nam de bal mee. Omspeelde de uitgekomen keeper op de 16 meter lijn en schoot het leder het lege doel in. 1-1. Na de 1-1 bleef het spannend waarbij ROAC wat kansjes kreeg. Waarbij een schot en een kopbal rakelings voorlangs gingen.Rosa kon daar voor de rust ook een schot voorlangs tegenover stellen.
De rust werd heerlijk genoten in de kleedkamer. In de eerste helft bleek de aanvoerder van ROAC de uitblinker te zijn. Als we die voetballend konden uitschakelen zou dat de angel uit aanvalsdrift halen en konden wij misschien de drie punten in Sassenheim houden. Dit gaf wat verschuivingen in het team. Uiteindelijk zou Rosa hem volgen zoals de schaduw van Lucky Luke in zijn beste jaren. Met dit plan in ons achterhoofd vingen wij de tweede helft aan.
Ter Leede trapte af. Al snel zagen we dat de tegenstander een truc speciaal had doorgevoerd. De lange keeper ging als stormram in de spits spelen. Overigens was de vervangende keeper niet veel kleiner dan zijn maatje uit de eerste helft. Leuk om te zien dat gedurende de tweede helft de kleinste man van het veld, onze terriër en rechtsback Ryan, af en toe uit kwam tegen deze boomlange spits. En zoals u zult begrijpen deed Ryan er alles aan deze jongen uit te schakelen. En ik moet zeggen dat deed hij met verve. Overigens hadden de paars witte een voor ons onbegrijpelijke wissel doorgevoerd. Zij hadden de aanvoerder eruit gehaald. Dit scheelde een enorme slok op een borrel. Waarschijnlijk was hij weer onderweg want ik hem hem ook niet meer gezien de tweede helft. Gelukkig had Rosa het niet te letterlijk opgenomen om hem te schaduwen, want anders zat waarschijnlijk naast hem in de auto onderweg naar de volgende bestemming. Nadat iedereen door had wat er aan de hand was konden we weer overgaan tot de voetbal orde van de dag. Na een minuut of zeven was het Rosa die de bal vanaf rechts voor bracht. Tussen de penalty stip en de 16 meter lijn stond Wessel. Als een volleerde acrobaat gooide hij zijn lichaam de lucht en zijn benen volgde. Met een halve volley/ omhaal raakte hij de bal precies goed. De keeper stond net te ver voor zijn goal en zo kon het dat het leder met een prachtige curve over de keeper heen vloog. Een wonderschone 2-1. ROAC capituleerde niet en ging op zoek naar de gelijkmaker. Een slimme pass tussendoor stuurde de eerder genoemde spits op weg. Hij kwam 1 op 1 met zijn collega keeper Mike.Mike verkleinde keurig zijn doel en blokte het schot.De afvallende bal werd daarna net voorlangs geschoten. Na goed doorzetten van Wessel was het Nick die vanaf links de bal rakelings naast. De druk van de tegenstander hield aan. Niet dat er enorme kansen ontstonden, maar we schoten de ballen af en toe wel heel makkelijk corner. De luchtmacht van ROAC was sterk en lang dus dat gaf wat spannende momenten. En zo golfde het spel heen en weer. Voor het wisten floot de jonge scheidsrechter af en waren er drie hele belangrijke punten binnen.
We speelden ten opzichte van vorige week een betere wedstrijd en hopelijk trekken we die lijn door naar de staart van de competitie. De vierde plek is nu ons einddoel dit seizoen Dit zou met het zware begin een knappe prestatie zijn. Kickers 69 is onze grote concurrent en laat dit nu net onze tegenstander zijn van volgende week. Eerder wonnen wij met 2-0 thuis, maar de laatste uitslagen laten zien dat zij zeker niet te onderschatten zijn. Wil ik namens de D2 met begeleiding BSC hartelijk feliciteren met het behaalde kampioenschap. Wat ons betreft zeer terecht en gegund.
Normaliter sluit ik nu af met de groeten en tot volgende week. Maar dat gaat nu even anders. Zoals eerder gememoreerd zou ik nog ergens op terug komen. Het technisch trio bestaat uit twee A1 spelers. Melle en Toon ( en natuurlijk ook Melvin )laten wekelijks onze kids beter worden tijdens de leuke en leerzame trainingen. Dit getuige de ontwikkeling van het team dit jaar. De mannen en dame van de D2 waren dan ook present in Noordwijkerhout waar de A1 kampioen kon worden van de hoofdklasse. Een unieke prestatie wat nog geen Ter Leede team is gelukt. Want kampioen worden zou volgend jaar divisie voetbal betekenen. In een prachtige ambiance met wel 500 meegereisde supporters blonken deze twee kanjers uit met doelpunten en assists. Een klinkende 5-0 overwinning en de schaal is binnen. Mannen van harte gefeliciteerd. Top gedaan. Het feestje werd tot laat doorgetrokken, maar om 19.00 uur vond ik het welletjes.
Waarom zo vroeg hoor ik u denken. Ik moest vroeg naar bed want zondag stond de wekker weer vroeg. Om 08.00 uur ( zonder Melle en Toon, jammer :-) ) moesten we verzamelen bij Ter Leede. We waren uitgenodigd voor het Van der Sar toernooi bij Foreholte. Een jaarlijks toernooi voor nieuwe D1 teams. Wij zaten in de poule met SJC, VVSB, TOGB, Foreholte, FC Utrecht en Ajax. Overigens hadden de laatste twee hun E top gestuurd. Twee keer een 1-0 verlies tegen TOGB en VVSB, twee keer een 2-0 winst tegen Foreholte en SJC. en twee duidelijke nederlagen tegen de BVO’s. 1-5 en 0-4. Uiteindelijk werden we 10de van de 14. We stonden mooi tussen de regio’s clubs in en dat geeft hoop voor volgend jaar in de hoofdklasse.
Voorlopig was dit mijn laatste verslag. Ik ga werken aan mijn back hand en smash tijdens de tennis competitie, maar ik kom zeker nog een keer met de pen terug..
Grt uw verslaggever.
Vandaag speelden we weer tegen Rijnsburg, een gelijkwaardige ploeg waar we dit seizoen al twee keer tegen gelijkspeelden. Om uit de onderste regionen weg te komen moest er vandaag gewonnen worden. Rijnsburg begon fel aan de wedstrijd en had het meeste balbezit. Ze kregen ook de eerste kansen maar Olivier stond paraat. Geleidelijk kwamen we beter in de wedstrijd en doken we zo af en toe ook op voor het doel van Rijnsburg. Toch was het Rijnsburg dat op voorsprong kwam, na een snelle counter werd het 1-0. We bleven goed voetballen en konden onder de druk vandaan komen. Nijs, Thijs en Justin stonden goed en gaven niet veel meer weg. Voorin waren Achraf, Nick en Mads een paar keer dicht bij de gelijkmaker. Die viel vlak voor rust Nick legde een corner pan klaar voor Mads, die de 1-1 binnenkopte.
De tweede helft zouden we op dezelfde voet verder gaan, maar nog feller.
Toch pakte dat anders uit, binnen twee minuten stonden we weer achter. We zetten de schouders er onder, en Lenn schoot de bal tegen een hand, penalty. Mads had hier geen moeite mee 2-2. Daarna nam de F1 vakantie, er werd niet meer kort gedekt, niet meer meegelopen, niet meer over gespeeld en niet meer samen gewerkt. Rijnsburg profiteerde hier dankbaar van en het regende doelpunten. We mochten blij zijn dat het maar 7-2 werd. Vandaag was er een groot contrast, de instelling die ons op het easter open toernooi zover bracht was vandaag vervangen door gelatenheid en gemakzucht. Dosr wist te winnen en nu staan we laatste, dit kunnen we volgende week rechtzetten. Dan spelen we tegen Dosr en zullen we alles uit de kast moeten halen om de zeperd van vandaag weg te spelen.
Nog 3 finale’s
Zaterdag stond de wedstrijd tegen FC Rijnvogels C3 op de planning.
Vorige keer was deze tegenstander niet zo goed in t spelletje.
Reden…geen of nauwelijks trainen.
Uiteindelijk hebben zij ook een personal trainer, net zoals wij.
Dat maakt het toch veel leuker voor die gasten, al viel de uitslag niet mee voor Rijnvogels.
Een gevleugelde uitspraak, MOKERSLECHT, is niet helemaal van toepassing op de eerste helft, maar t zit er dicht tegenaan.
En dat voor iemand die eigenlijk altijd het positieve wil benadrukken, afijn, voor 1x mag het wel.
Want de boel moet op scherp gezet worden, met de wedstrijden tegen de mede koplopers in het verschiet.
André komt gelukkig weer terug na een beenbreuk en heeft weer lekker mee getraind, TOP!
Volgende week weer je minuten maken?
Levi viel snel uit met een enkel blessure, balen man.
Een heel deel van het seizoen heeft hij al moeten missen door een gebroken arm.
Zijn vervanger Duco kwam, zag en gaf een assist waarop gescoord werd.
Zelf zou hij ook nog scoren, na een scrimmage voor het doel van Rijnvogels.
Normaal kunnen we aardig de bal rondspelen en gevaarlijk naar het goal van de tegenstander.
De eerste helft liep het echter niet zo lekker, we liepen de ruimte’s dicht als we juist het veld breed moesten houden, en precies.. als we de ruimte’s kleiner moesten maken….vul maar in ;-)
De scheidsrechter van dienst dacht er het zijne van en floot af voor de eerste helft.
Nou waren er nog ruim 5 minuten te spelen, dus iedereen liep ff flabbergasted rond.
Tweede helft ging weer als vanouds, veel druk op de tegenstander en een overtreding in de 16 betekend dat Milan weer naar de stip kan.
Koelbloedig schoot hij hem binnen.
Een duidelijke overtreding in de 16 betekend weer een penalty.
Ik keek eerst ff vreemd op dat niet Milan hem nam maar Sjors, had ik niet meegekregen dat Milan gewisseld was hahaha.
Maar ook Sjors kan aardig penalty’s nemen, dus no problemo.
Thijs had nu de aanvoerdersband over genomen.
Mats had nog even een onderonsje met de “altijd winnende vervangende coach” over hoe te werk te gaan, mooi om te zien.
Het valt op dat jullie het allemaal goed oppikken en het spel weer naar je hand kunnen zettten.
De moedeloosheid was op een gegeven moment goed te zien op de gezichten van de tegenstander.
Er lagen er natuurlijk wel 6 tegen de touwen, en dat terwijl ze helemaal niet verkeerd voetbalden.
Volgende week FC Lisse uit, altijd lastig.
Daarna Katwijk uit, misschien nóg lastiger en dan krijgen we thuis Foreholte op bezoek.
En dan…wie weet kunnen we een rondje op de platte kar maken
voor wat fotootjes
De wedstrijd was bij Meerburg in Zoeterwoude.
Joost is ziek, dus Pieter was aanvoerder.
De wedstrijd begon een beetje rustig, maar daarna kwamen de kansen.
Max C. schoot de bal en via een verdediger van Meerburg was het 0-1 voor Ter Leede E6.
De kansen die hadden beide ploegen wel.
Er waren goede reddingen van de keepers.
Vlak voor rust maakt Stijn een doelpunt, het was dus 0-2 voor Ter Leede E6.
De tweede helft, de keeper van Ter Leede E6 trapt de ballen naar voren. Hidde, Max C. Gijs en Kelvin moesten proberen ze op te vangen. Pieter ving ze ook weleens op.
Timo had 2 ballen van de lijn gehaald.
De keeper Max H. had vaak 1 tegen 1, er was er geen een in gegaan.
Meerburg probeerde wat terug te doen, dat lukte niet. Ter Leede was op zoek naar de 0-3, maar die kwam er niet.
Meerburg probeerde hem over de keeper van Ter Leede E6 heen te wippen op de lat en dat scheelde weinig.
⚽️⚽️ De einduitslag 0-2 voor Ter Leede⚽️⚽️
De verslaggever Max Holswilder (de keeper).
Lisse C4- Ter Leede C2 (1-0) 2-1
Vandaag gaan we met het hele team kijken bij de trainer van die gasten, Bram Jonkman die deel uitmaakt van dat fantastisch voetballende team: de A1. Voetbal zoals, naar mijn bescheiden mening, voetbal bedoeld is. Aanvallend spel met veel druk naar voren, continue positiewisselingen waar een tegenstander helemaal tureluurs mee gespeeld wordt. Tegen onze jongen zeg ik voorafgaand aan deze kampioenswedstrijd van de A1: “Let goed op want hier kunnen jullie wat van leren”. Ze kijken me aan met een blik: Dick lul jij maar een eind heen. Pfff…Wat kan die puberteit af en toe toch vervelend zijn. Maar jullie zijn er wel! Klasse jongens.
Al vrijdagmiddag krijg ik de kriebels van die naderende kampioenswedstrijd die uiteraard bij VVSB gespeeld wordt want kampioenswedstrijden worden altijd daar gespeeld. Overigens krijg ik op vrijdagmiddag vaker de kriebels maar dat is van de gedachte dat die huidig trainer van de d-selectie altijd even langs komt voor wat goed bedoelde adviezen van mijn kant die hij een uur later alweer vergeten is maar da’s logisch.
Zaterdagmorgen werd dat bovenstaande gevoel steeds sterker: ineens is het voor mij weer zaterdag 18 april 2015. Eerst ontbijt en tactische bespreking in de bestuurskamer en dan naar Noordwijkerhout.
Aangekomen in de kantine begrijp ik het niet: Ik zie een aantal bekende gezichten van ouders en spelers uit het team maar ik mis Chris Keurten Rik Wes en Timo. Waar zijn die dan? Koen en Steven zijn er ook al niet!
Totdat Kees of was het Henk het boekje met pasjes aan me geeft waarin met zwarte letters duidelijk C2 staat. Ik schud een paar keer met mijn hoofd en Ineens is het weer 9 april 2016 en moeten we gewoon zo meteen uit tegen Lisse die in onze competitie om het kampioenschap speelt. Het begint langzaam bij me in te dalen.
Ik begrijp nu ook waarom we eerder op de voetbal moesten zijn; buiten staat een vrachtwagen van Nicola (gratis reclame voor je buurmannetje, we rekenen van de week wel even af) vol met een voorraad tulpen die we eerst even leeg moeten rauzen. We zijn gelukkig nog net op tijd, ik zie in mijn ooghoeken een moedertje aan komen sprinten die zoveel kinderen op de voetbal heeft dat de voorraad in 1 klap op zou zijn.
Dat allemaal geregeld gaan we met 14 voetballers en 500 bossen tulpen naar Lisse.
Uit de C1 doen Steffi en Joran mee die terugkomend van een blessure eerst weer wat minuten moeten maken in de C2. Om even op dat onsportieve commentaar van die coach van Lisse te reageren; ze hebben door hun vervelende blessures nog geen 15 wedstrijden gespeeld dus is het legaal. Wat kom je soms toch vervelende collegabegeleiders tegen. Bah. Later vervoegd Dave uit de C3 zich nog bij ons en dat was maar goed want nadat Steffi en Joran in de rust richting C1 gingen bleek de “tweeling“ Souman ook ineens geblesseerd te zijn. Van 4 wissels gingen we terug naar 1.
In de wissel beginnen Aless en Tomas die goed begrijpen waarom dat is en Sead die met knieproblemen blijft sukkelen.
De 1e helft wordt een hotsknotsbegoniashow van beide kanten waarin het al tot een daverend applaus van de meegereisde supporters leidt als een bal 2 x van voet naar voet gaat.
1 afstandsschot gaat over Damian heen. 1-0. Hij redt ons in die fase van een grotere achterstand en 5 a 10 minuten voor rust krijgen we toch wat meer controle over de wedstrijd. We gaan met een goed gevoel richting kleedkamer maar dat zijn we dit seizoen wel eens vaker gegaan.
2e helft komt Aless erin voor Sam, Dave vervangt Thom die weer wat last krijgt van zijn oude oorlogswond. Tomas vervangt Joran en Sead voor Steffi. De 2e helft is ook zonder Bram die zich op gaat maken voor zijn belangrijke wedstrijd. En ook heel snel dus zonder Luuk die toch liever gezellig bij zijn broer gaat zitten. Sam er dus alweer heel snel in. Met weer een paar omzettingen tot gevolg is de 2e helft eigenlijk niet eens zo slecht maar doordat Damian denkt dat het doel iets meer naar links staat(vanuit mijn positie gezien dan) en daardoor de bal achter wil laten laten lopen, hobbelt de bal daarentegen tot ieders vebijstering het doel in. 2-0. Het zal toch weer niet… De jongens zijn even helemaal uit het lood geslagen maar dan halverwege de 2e helft een bevlieging van de 3 creatieve linkspoten: Mees kapt en draait goed weg bij zijn tegenstander en speelt Sam in die op sublieme wijze zijn tegenstander uitspeelt aan de zijlijn en Aless de diepte instuurt en die vrij voor de keeper zeer beheerst inschiet. 2-1. We proberen nog van alles voor de 2-2. Patrick en Bart werken zich een slag in de rondte en proberen door de duels nog feller te spelen het team mee te nemen. Sead probeert met zijn verfijnde techniek enige rust in balbezit te krijgen. Achterin houden Tomas Sjoerd Dave en Fabian de tent gesloten en is het wachten op de, op dat moment verdiende, 2-2 maar de tijd blijft uiteindelijk tekort.
We hebben vandaag in fasen best aardig gespeeld en wederom laten zien dat we voetballend gezien bij 1 van de betere teams horen maar tegen het “lange halen gauw thuis” voetbal van veel van onze 2e jaarstegenstanders het moeilijk hebben.
De jongens zijn teleurgesteld dat het weer niet gelukt is maar we verliezen maar met 2-1 van de waarschijnlijk aanstaande kampioen en dat is ook geen schande.
Gelukkig hebben we nog wat moois in het verschiet…
De jongens zien vanaf 14.30 uur de A1 spelen die eenmaal na het 1e doelpunt lekker los gaan en uiteindelijk met 0-5 makkelijk winnen. Ze degraderen VVSB tot een stel houten klazen.
Maar bovenal zien we Bram buffelen met een overleden enkel. Maar hij geeft niet op want hij wil zo lang mogelijk genieten van deze wedstrijd. Vanaf de 20e minuut speelt hij met een rollator die in allerijl door de eerste hulp van VVSB wordt aangeleverd. Maar als die in de 35e minuut een lekke band krijgt gaat onze Bram, onder luid applaus en door vele C2 kelen toegezongen, van het veld af.
Bram ik heb genoten van je vechters –en winnaarsmentaliteit en je positieve houding en coaching in het veld.
Ik hoop dat de 13 C2 spelers dat ook zo gezien hebben…
Dick