2018-06-07 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
De laatste wedstrijd van het seizoen tegen onze buren. Voor mij persoonlijk meteen ook een prettig weerzien met een oud speler en nu collega coach. Tijdens de winterstop hadden we met een vermoeid team flink klop gekregen, en toen al aangegeven, dat het om het echie anders zou zijn. En onze jongens tapten ook direct uit een ander vaatje. In de eerste 3 minuten vielen al 2 voorzetten van Sam te noteren en in de 5e minuut teisterd Stan met een enorme afstandspegel de lat. Helaas spatte de bal voor de lijn weer terug het veld in. Natuurlijk lieten ook onze buren zich gelden en zowel in de 12e als in de 21e minuut waren er prima reddingen nodig van Björn. Er werd een hoog tempo aangehouden en Teylingen had de overhand en was wat vaster aan de bal. Hadden veel snelheid aan de zijkanten, waar Jip en Sjoerd alle zeilen moesten bijzetten, maar Dave hield de spits in een ijzeren greep, waardoor dit gevaarlijke dreh-und-angel-punkt eigenlijk volledig werd uitgeschakeld. Ons middenveld, met name Mats en Stan, kon telkens net op tijd ingrijpen, voordat het echt gevaarlijk werd, maar de weg naar voren konden we nauwelijks meer vinden. Uiteindelijk kregen we in 30e minuut de 1 – 0 tegen uit een corner, die wat gelukkig voor de voeten van Teylingen viel. Dat we direct daarna toch weer een kansje kregen via BartM – op een prima steekbal van Thijs – die net een teen tekort kwam, was een eerste teken, dat onze jongens zich wilden laten gelden.
In de rust nog maar eens op eensgezindheid en teamspirit gewezen en met elkaar ons volledig in te zetten voor een goed resultaat. Dit leek in de 46e minuut al resultaat te hebben, maar het steenharde schot van BartS scheerde rakelings naast de goal. Tien minuten later scoorde Teylingen op de break, maar de uitstekend vlaggende grens had buitenspel geconstateerd en de goal werd afgekeurd. In de 60e minuut met de laatst wisselronde het elftal omgezet naar 4-3-3 om een goal te kunnen forceren. Wij hadden immers de hele 2e helft al het overwicht en Teylingen kreeg steeds meer moeite om onze fysiek topfitte gasten af te stoppen. In de 70e minuut kwam Thijs dan eindelijk vrij, maar prikte nog net naast, maar even later leverde diezelfde Thijs – opnieuw volledig vrij – een prima voorzet op Sam, die alleen maar het knikje hoefde te geven en de verdiende 1 – 1 was een feit. Toch wilden wij nog meer – een vloeiende combinatie tussen onze sneltreinen Sam en Sjoerd leverde nog weer mogelijkheid voor BartS op, maar dat lukte net niet. De scheids – tot dan toe niet al te opvallend – kon zoveel rood/zwart leed en zoveel rood/geel overmacht kennelijk niet meer aan, zette zijn andere pet op en BartM eindigde dit seizoen voor hem in stijl met een tijdstraf en wij moesten het met 10 man gaan doen. De resterende 4 minuten dachten wij, maar dat werden er iets meer. Dat leverde onze buren zowaar ook nog een geweldige kans op in de 82e minuut, maar Björn pakte deze poging geweldig, zodat we uiteindelijk met een terecht en welverdiend gelijkspel richting kleedkamer togen. Daar wachtte ons nog een versnapering en mij een prachtige bos bloemen – die nog altijd zeer fraai staat te zijn op het nieuwe dressoir – waarvoor dank. De laatste Man of the Match deze keer; Stan, probeert altijd te voetballen, oplossingen te vinden en speelt altijd in dienst van het team – een Topper. Het is altijd een beetje dubbel gevoel na zo’n laatste wedstrijd, maar er volgt nog een klein toetje voor het team en alle ouders, die altijd enthousiast langs de lijn mee hebben geleefd en klaar hebben gestaan. U en ik zullen niet meer kunnen genieten van deze club gasten in deze samenstelling, dat is treurig, maar aan de andere kant, kan ik nu weer eens naar de kapper. We zien elkaar komend seizoen vast wel weer…ergens langs een lijn of veld.
2018-05-23 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
Bij binnenkomst weer even voorstelrondje, want elke keer zoveel vrije weken tussen de wedstrijden, dat dit bijna noodzakelijk is. Gewoon vervelend, maar het moet gezegd; de mannen trekken zich er niets van aan. Ik kreeg de indruk, dat er vandaag andere zaken belangrijker werden gevonden – een huwelijk of – beter in elk geval – de FA-cup-Final, maar eenmaal begonnen, blijkt dit team altijd te willen presteren. De knop gaat om en al in de 5e minuut wordt de corner, versierd door Dave, binnengeknikt door onze super atleet Sjoerd, 1- 0. Tien minuten later komt een vrije trap bij BartS terecht, even stoeien met de stuiterende bal, maar in de draai prima gecontroleerd met de wreef binnengeschoten, 2 – 0. In de 25e minuut glibbert onze paling Thijs gemakkelijk langs een dame, maar zijn doelpoging gaat net over. Al oogt het allemaal niet zo spannend, we geven niets weg en zijn bijzonder effectief. Toch vindt Foreholte een klein beetje ruimte aan hun rechterkant, een gave voorzet, en eerlijk is eerlijk, een prachtige goal van die lange, 2 – 1.
In de rust sterke home-made limonade voor wat energie en de belofte van de jongens om te winnen. Wel jammer dat dan 2 minuten na rust het gaatje aan onze rechterkant wordt gevonden, waar Jip voor één keer zijn man even kwijt was, en de 2 – 2 ligt binnen. Opnieuw beginnen dus. Gelukkig hebben wij Thijs, was weer eens onnavolgbaar en moest onreglementair worden afgestopt in de beruchte zestien. Tegen alle voetbalwetten in Thijs zelf achter de bal, maar onberispelijk binnen en 3 – 2, slechts 2 minuten na de gelijkmaker. Een aantal van ons heerlijke luidruchtige publiek had hierdoor maar liefst 2 doelpunten gemist, omdat koffietijd soms uitloopt. Conclusie: je kunt bij de B2-wedstrijden niet even weglopen, want dan mis je de helft. In de 49e minuut – het gaat snel zei ik al – vindt BartS met prima bal de wegsprintende Sam, maar die poging ging nog over. In de 51e minuut zette Sam zich maar weer eens achter een vrije trap – meestal treft onze SR11 de lat, maar deze keer ging de bal holderdebolder – toch knap op een kunstgrasveld – pardoes over de keep en de 4 -2 was een feit. Weer even later kon de keep nog redden op de doelpoging van BartS, maar in de 60e minuut was hij kansloos op de lob van diezelfde BartS, na prima bal van Thijs en wij konden de 5 – 2 aantekenen.
Foreholte was al eerder geknakt, en daarom vond Dave het noodzakelijk dat ook Bjorn nog even tot een redding moest worden gedwongen – die deed dat natuurlijk naar behoren en lost van mooi hakje van Sjoerd – net naast, was de wedstrijd gespeeld en was de eerst winst tegen een buur binnen. Nu zijn er al wat namen gevallen, maar ontbreken de namen van een tweetal die beiden het beste omschreven kunnen worden als MarathonMan; maken vele meters, zowel in aansluiting naar voren als verdedigend naar achteren, altijd in beweging en maken ons middenveld vrijwel onneembaar; Mats&Meijer (BartM.). TOP gasten, ik sta elke wedstrijd stil te genieten van jullie. Dat kan ons publiek ook nog eenmaal, op 2-6-2018, als we aantreden tegen die andere buur. Tot dan.
2018-04-25 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
Na de deceptie vorige week, nu de wedstrijd tegen de koploper, nog zonder puntverlies. Zonder aanvoerder Maurits, maar met Fabian er gelukkig voor een halve wedstrijd weer bij en hij kon meteen aan de bak, omdat we BartM. kwijt waren. Ik dacht even, dat hij op zoek was naar de shirts, maar hij is in de groei en dan moet er natuurlijk doorlopend gegeten worden. Behoudens een bloedneus en een zere teen voor Thijs en twee kleine kopkansjes voor Sjoerd valt er over de 1e helft niet veel te melden. Wij speelden gedisciplineerd, gaven werkelijk niets weg en dan lijkt een wedstrijd saai, maar onze mannen hadden gewoon de controle en Quick Boys wist er feitelijk geen raad mee. Na de rust bleek dat Fabian en Thijs niet verder konden en dat Dave en BartM. dus een volledige pot moesten spelen. Er kwam nu ook wat meer vuurwerk en het was Sam, die met een puike voorzet bij de 2e paal BartM. volledig vrij vond, maar die miste. Het bleek uiteindelijk een voorbode voor wat nog komen ging. Direkt na deze kans kwam QB goed door, maar Björn kon als wel vaker prima redden. Even later lukte hem dat niet meer. Onze grens stak resoluut de vlag omhoog, onze jongens stopten onmiddellijk, maar er kwam geen fluitsignaal en QB ging wel gewoon door en de 0 – 1 werd binnengeknikt. Eerst doorgaan is de les, pas bij het fluitsignaal stoppen.
We weten al lang, dat dit elftal veerkracht heeft en dat bleek in de 60e minuut, waar Sam een geweldige voorzet afleverde bij wéér de 2e paal. Deze keer dook daar alleskunner Mats op en deze tikte beheerst de bal, langs/onder de keeper door, binnen; 1 – 1. QB werd driftiger, ook langs de lijn, zeker toen Sam uit een vrije trap de lat trof – hij doet dit vaker, het blijft een mooi geluid, maar ook het net moet een keer gaan ritselen Sam. Niettemin was daar 2 minuten later BartS. die was sneller dan alles en iedereen, dook op voor de keeper en kon de afgemeten voorzet van – jawel – opnieuw Sam, binnenlopen; 2 – 1. QB probeerde vervolgens met veel fysiek geweld de zaken nog te keren, maar jongens als Jip, Dave, Sjoerd en rots in de branding Pieter hielden eigenlijk moeiteloos stand en laten zich niet gek maken. Pieter is voor mij deze wedstrijd ook Man of the Match; wilskracht en power, TOP man. Kortom, de B2 wint opnieuw van een koploper in de 2e klasse. De komende 2 weken als team weer even rust en dan de slotakkoorden tegen 2 buurverenigingen. We hopen u dan weer langs de lijn te zien.
2018-04-18 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
Zaterdag stonden wij tegenover de ploeg die laatste staat in onze competitie. Naast Sam en BartM. die al een wedstrijd in de benen hadden, kregen we hulp van Steven en Marijn uit de C2, mannen bedankt. Het werd in aanleg een tactisch gevecht, waarin wij de 1e helft wel wat in felheid onder deden ten opzichte van sommige jongens bij de tegenpartij, maar we gaven als gebruikelijk niet zoveel weg. In de 10e en 22e minuut vielen kleine kansjes voor Luuk te noteren, maar de grootste kans kwam, na een fantastische pass van Stan – die nog wel even geweldige beuk mee kreeg – voor Sam, maar hij trof de lat. In de tussentijd had Damian in de 35e minuut de eerste grote redding al op zijn naam staan, maar 4 minuten voor rust had hij geen antwoord en scoorde Valken de 1 – 0. Weer twee minuten later moest Damian zelfs tweemaal achter elkaar redding brengen, zodat we met 1 – 0 gingen rusten.
De inmiddels na 110 minuten voetballen moe gestreden Sam en BartM. vervangen door Steven en Marijn. Valken had zich inmiddels ingesteld op onze 4-4-2 en speelde 3-4-3, waarbij hun derde verdediger vaak ook nog doorschoof. Dit verklaart mede, waarom ons middenveld er niet meer aan te pas kwam, we konden de bal niet vast houden, en waren ook niet in staat om ons onder de druk uit te voetballen. Met Pieter en later Dave op middenveld geprobeerd, daar nog wat power te brengen en ook nog wat diepte te krijgen, dat laatste in de laatste fase ook geprobeerd met het toch maar weer inbrengen van BartM en Sam, maar het mocht allemaal niet baten. Kortom Valken heerste en ondanks reddingen van Damian (in de 50e minuut haalde hij een schot uit de kruising en ook in de 53e en 62e minuut nog twee geweldige reddingen), wist Valken uiteindelijk nog 3x te scoren, zodat we met 4 – 0 de bietenbrug opgingen.
Man of the Match uiteraard deze wedstrijd: Damian, zonder zijn reddingen zou de uitslag nog veel hoger zijn uitgevallen. Top gekeept Damian. Verder moeten we maar voor ogen houden, dat een slechte generale, misschien wel wordt gevolgd door een goede pot tegen het nog ongeslagen Quick Boys, dat we zaterdag thuis mogen ontvangen. We zien u dan weer graag langs de lijn.
2018-04-13 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
Voor deze dinsdagavondwedstrijd ouderwets op de fiets. Invaller Matthijs (dankjewel) voorop om de weg te wijzen. De borden gaven 4 km aan, dus Matthijs volgde zijn GPS, want die gaf 3 aan. Helaas is deze Iers ingesteld en geeft miles aan, zodat we een ware sightseeing tour kregen, langs Voorhout, door Haaswijk terug naar de Warmonder tolbrug. De warming-up hadden we in elk geval gehad. Niet dat de boys dit gemerkt hebben, want het leek wel een Zonnebloemuitje, kletsend als oude wijven. Wel gezellig toch. Zonder noemenswaardige ongevallen aangekomen, duurde de balorigheid en gebrek aan focus voort tot in de 1e helft. ASC was hierdoor scherper en slimmer in de duels, en we werden ook nog eens geconfronteerd met onze eigen speelstijl; verdedigend sterk en geconcentreerd, gokkend op die ene kans én de wil om te winnen – elk duel. De ASC-coach werd hierom door zijn spelers gedwongen om zijn gebruikelijke wisselsysteem aan te passen, vertelde hij later. Doen wij nooit, wij zijn een team en iedereen is daarin gelijk. Maar deze 1e helft dus niet bij de les, waardoor Bjorn al in de 2e minuut redding moest brengen, en in de 36e minuut het tweede en laatste schot van ASC door de stokken achter hem in het doel zag belanden, 1 – 0. Tussendoor waren er 2 pegels van BartS te melden, 1 over en 1 naast en dat was het tot de rust.
In de rust even iedereen met beide voeten op de grond en afgesproken om agressiever naar voren te verdedigen, de tegenstander de controle over de bal op het slechte veld niet meer toe te staan, en de duels steviger en met de wil om te winnen in te gaan. De mannen pakten het goed op en speelden een geweldige 2e helft, waarbij Sam in de 50e minuut de beschietingen opende met een geweldige dropkick, die rakelings over scheerde. Vijf minuten later kopte Sjoerd uit een corner van Sam net naast en Matthijs deed dit 1 minuut later. In de 59e minuut zag Sam zijn vrije trap op de lat belanden. In de 72e minuut kon de keeper net aan redding brengen op een kopbal van Pieter en vijf minuten later werd Pieter geweldig vrij voor de keeper gezet door een pass van Sam, maar schoot helaas over. Ook een poging van Sjoerd in de allerlaatste minuut ging weer naast en zo moesten we ons verlies nemen.
Natuurlijk na afloop de discussie over liefst 2 niet gekregen penalty’s, waarbij Matthijs er zeker 1 verdiend had (gaf de scheids ook ruiterlijk toe) en 1 op Thijs, die bijna letterlijk doormidden gezaagd werd, en waar wel geel werd gegeven, maar geen penalty. Niettemin moeten we ook eerlijk zijn, we hebben de wedstrijd eigenlijk zelf in de 1e helft vergooid en dat is dan weer een les voor zaterdag. Als we spelen zoals de 2e helft, waarbij ASC amper over de middenlijn is gekomen, hoeven we geen wedstrijd zo sullig te verliezen. Het middenveld met Mats en BartM verdiende na rust echt een pluim – mega inzet en ook nog goed voetbal – maar Man of the Match is deze keer Sam; overtuiging aan de bal, weet in zijn nieuwe rol de ruimte te benutten, komt zelf in scoringsposities en heeft scorend vermogen, maar ook nog een pass op medespelers en natuurlijk een geweldige voorzet, én ziet ook meer en meer het belang om verdedigend ook de taken uit te voeren – TOP man. Gelukkig kon het bijna voltallige team op de terugweg bij Station Sassenheim nog een tussenstop maken bij een bekende fastfoodketen om het fietsuitje te vieren. We zien u graag zaterdag bij Valken 68 weer langs de lijn.
2018-04-10 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
Ik heb eerder al voorspeld dat wij meer wedstrijden zouden kunnen winnen, maar deze hoge uitslag had ik ook niet verwacht. Dan rijst de vraag; zijn wij zo goed, of zijn zij zo slecht… We zullen het de komende wedstrijden gaan zien, maar feit is dat wij scherp begonnen en dat resulteerde in de 2e minuut al in een prima voorzet van de opstomende Pieter, die Patrick met het achterhoofd tot 1 – 0 wist te verzilveren. Dat is nog eens wat anders dan achter het standbeen langs of een omhaal. BartM stuitte 2 minuten later op de keeper en moet het afronden wat aanscherpen, want ook bij een latere kans lukte het vandaag helaas niet. Dit geldt niet voor Sam die, uit een prima pass van Maurits, met een fraai boogje over de keep de 2 – 0 aantekende en weer 5 minuten later nam Patrick de bal heerlijk op de pantoffel en was het al 3 – 0. De gasten hadden een drinkpauze nodig, maar dat onderbrak onze dadendrang niet. De mannen roken bloed en HVV zou er aan moeten geloven. In de 30e minuut stuurde Stan Thijs diep, en met zijn grote teen wist hij de 4 – 0 binnen te prikken. In de 35e minuut kregen wij een corner en ondanks alle plannen, tekeningen en afspraken had Dave overal maling aan, dook toch op aan de rand van het zestienmetergebied, pikt de afgeslagen bal op, behield de rust en met een strakke pegel in de rechter kruising snoerde Dave met de 5 – 0 iedere criticaster de mond en we konden alleen nog juichen. Het siert Dave, dat hij de finaleplaats van zijn broer veel belangrijker vond, dan deze fraaie treffer.
In de rust de mannen geadviseerd om de focus te bewaren, gewoon door te gaan, om hierdoor met name blessures te voorkomen. En zo geschiedde. Al 1 minuut na rust was er een prima aanval, die uitmondde in een geweldige voorzet van Sam. Deze keer was Jip de ontvanger bij de 2e paal en hij schoot de 6 – 0 in de kruising. En waar Sam de paal nog raakte – altijd een mooi geluid, daar trof Maurits met een doffe dreun wel doel en was het 7 – 0. Kennelijk stak het Thijs, dat vooral middenvelders en verdedigers de kansen grepen en dus werden de laatste 10 minuten een Thijs-show. In de 70e minuut had alweer Sam een prima pass op Patrick, die bereikte Thijs en de 8 – 0 lag in het mandje en in de 78e minuut reageerde Thijs razendsnel en tikte ook nog de 9 – 0 binnen. Zelfs onze vast toeschouwers in het weiland konden hun ogen niet geloven. In de laatste minuten maakte zelfs Fabian nog minimaal balcontact, maar moet toch wegens blessureleed even afhaken en ook BartS en Maurits zijn niet zonder zorgen. Geef jezelf de tijd jongens. Toch vooral een dag vol zonneschijn en hoewel Sam al weken op de deur klopt voor titel Man of the Match en ook Thijs met 3 goals aanspraak maakt (nee , je krijgt niet de wedstrijdbal), gaat de eer deze keer naar Dave; niet alleen een prima goal, maar elke wedstrijd een zekerheidje in de verdediging, en daarbij ook steeds meer op zoek naar voetballende oplossingen en naar de ruimte om mee te doen en op te komen. Top goser. A.s. dinsdag trekken we op de fiets naar ASC voor een avondwedstrijd en meer punten. We zien en horen iedereen weer graag langs de lijn.
2018-04-07 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
Het is alweer een week geleden, dat onze mannen op donderdagavond aantraden tegen VVSB. Een stugge tegenstander wisten we nog van de oefenwedstrijd. Deze keer zonder BartM. en Mats, maar met Joran en Patrick. Al in de 2e minuut wist Sjoerd met een verre ingooi Thijs alleen voor de keep te zetten, maar deze greep goed in. Het was mooi om te zien, dat het middenveld goed draaide en er werd ook hoorbaar gecommuniceerd. Ook VVSB wist zich geen raad met ons en in de 18e minuut was daar het foutje en Luuk was het duveltje uit het doosje, draaide beheerst om de keeper en rondde kalm af, 1 – 0. In de 30e minuut was het opnieuw Luuk die de counter leidde, BartS. vond, die op zijn beurt Stan in stelling bracht, maar zijn schot ging voorlangs. Twee minuten later was er een fraaie combinatie tussen BartS. en Pieter, maar schoot eindstation Luuk in het zijnet. Dus rusten met 1 – 0 voor.
Geen reden om maar iets te veranderen in onze speelstijl, waarin Sam ook zijn draai en ruimte gaat vinden en Sjoerd ongenaakbaar is. In de 58e minuut speelde Thijs zich op onnavolgbare wijze vrij, bereikte BartS, maar deze kon deze open doelkans helaas niet verzilveren. Een hinderlijke blessure maakte dat BartS. eigenlijk nooit in zijn normale doen kwam. Vijf minuten later schoot Joran uit een vrije trap rakelings naast, maar in de 70e minuut stuurde Pieter met een formidabele pass Sam weg en die had zoveel vrijheid en ruimte, dat hij eveneens heel beheerst de bal bij de 1e paal langs de keep binnen schoof, 2 – 0. VVSB bleef optisch een overwicht houden, drukte en beukte, maar onze mannen geven geen krimp. Dit leidt bij tegenstanders tot wat frustraties, waardoor Sjoerd gehavend en VVSB met 10 man de wedstrijd af moesten maken. Kortom, onze tweede overwinning en dik verdiend. Man of the Match deze keer toch echt Luuk; hij zette het spel met zijn doelpunt op de wagen, was aanspeelbaar en alert en doorlopend “lekker vervelend” aanwezig, zoals normaal maatje BartS. dat is. Goeie pot man. Komende zaterdag kunt ook u deze mannen zien spelen, dan tegen HVV. We zien en horen u graag langs de lijn.
2018-03-27 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
Voor het wedstrijdpraatje werden we eerst getrakteerd op stroopwafels door Sam. Er is iemand waar we nu alles van zullen accepteren natuurlijk. Daarna even aandacht voor het gele kaartenfestival en de focus op de taken. Het wordt weer warmer en dat werd de schare supporters ook al snel van ons spel. In de 5e minuut het 1e schotje van Stan, in de 7e de krul van Sam en in de 9e minuut, na een overigens geweldige pass van BartS., kon Sam er zomaar vandoor en pegelde helaas over. In de 12e minuut was er een geweldige actie van Luuk, die met tweemaal dezelfde beweging evenveel tegenstanders het bos instuurde, maar vervolgens de bal net voorlangs trok. In de 19e kwam Mats weer door, speelde prima BartS aan, maar deze schoot op de keep en weer 2 minuten later schoot Fabian na een corner goed in, maar stonden aantal tegenstanders in de weg. Je zou denken dat wij – hét catenaccio-team van Ter Leede – een overwicht hadden… en dat was ook zo. Het middenveld had controle, over het hele veld werd bewogen en iedereen wilde ook de bal hebben. Kortom er werd gevoetbald. Toch had het mis kunnen gaan in de 25e minuut, maar daar was onze grensrechter die gedecideerd vlagde en het doelpunt van Oegstgeest ging niet door. Wij gingen wel gewoon door en BartS. vond voor rust nog eenmaal de keeper op zijn pad.
In de rust het besef, dat we vandaag toch echt kansen hadden en al in de 41e minuut wilde Thijs de daad bij het woord voegen, maar ook hij werd – onterecht overigens – teruggevlagd. Op dit vlak een gelijkspel dus. Maar dat zou het in de wedstrijd niet blijven. Waar Thijs in de 48e minuut nog naast schoot, daar stapte hij 4 minuten later op het juiste moment in op de perfecte voorzet van Sam, volley binnenkant voet en de bal lag tegen de touwen – Messi had het niet beter kunnen doen, Een wereldgoal. Toch hadden we 13 minuten later Bjorn nodig, die met de voet de gelijkmaker wist te voorkomen. Paar minuten later opnieuw Sam, hij bereikte Luuk, die even wachtte, dan het subtiele passje op Thijs en toen spanning, want Thijs schoot op de keep, schoot de rebound op de lat en was daarna nog lastig genoeg waardoor de tegenstander in arrenmoede de bal maar tegen het eigen net werkte. Wij tellen hem Thijs; 0 -2.
De tegenstander ging daarna va banque spelen en dat leidde nog tot chaotische taferelen en viel er zelfs een bijzonder gelukkige 1 – 2 te noteren. En in plaats dat wij probeerden de rust te bewaren en de ruimte voorin te benutten, waren aantal spelers vooral bezig de ballen te richten op een paar eenden in de vijver. We trokken terecht de 1e overwinning in de 2e klasse naar ons toe en ik verklapt het vast – hier blijft het niet bij. De Man of the Match is lastig deze week, want Thijs scoorde 2! maal, BartS. was super net als Pieter en kilometervreter BartM. Voor mij is het echter Mats; maakt bijna net zoveel kilometers als BartM staat ene keer aan de zestien van de tegenstander, maar is er ook verdedigend als iemand steekje laat vallen en past perfect in ons 4-mans-middenveld en zorgt voor balans en heeft veel interventies, en speelt ook de bal vaak naar de goede kleur. Je doet het goed man. Komende donderdagavond kunt u Mats en de anderen alweer aanmoedigen en bewonderen als we aantreden tegen VVSB.
2018-03-19 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
Je kunt je afvragen of onder deze omstandigheden voetballen wel voldoet aan het plezier dat je de mannen toe wenst. Niettemin gelijke omstandigheden, dus verder niet zeuren. De mannen gecomplimenteerd met de uitvoering in de laatste wedstrijden – echt top gasten -, maar daar konden we vandaag geen goed vervolg aan geven. Door tegenwind en het gezonde agressieve kort erop zitten van de tegenstander kwamen we niet tot goed voetbal. Vooral omdat we niet de noodzakelijke zuiverheid in ons spel wisten te krijgen, waardoor er maar zelden tot combinaties werd gekomen. De strijdlust was er wel degelijk, maar dat was onvoldoende om in deze wedstrijd tot een goed resultaat te kunnen komen. De ruststand van 0 -1 was eigenlijk nog een meevaller en vooral te danken aan Bjorn, die als enige – gedurende maar liefst twee wedstrijden achter elkaar in deze barre kou – een goed nivo wist te halen. Daarmee hebben we meteen de Man of the Match te pakken, want ook in de tweede helft kon hij door aantal malen goed ingrijpen een grotere nederlaag voorkomen.
Verder valt er niet veel te melden, – de vorst maakte aantekeningen ook onmogelijk; de inkt was bevroren -, al had Sam nog paar aardige pogingen vanuit vrije trappen en kon hij in de 1e helft 1x de aangegeven ruimte inderdaad benutten. In de 2e helft zouden we in elk geval proberen om de passing beter te verzorgen – dat lukte dus niet – en te schieten van afstand, want wind mee, maar verder dan 1 prima poging van BartS kwamen we niet. Dan is het daarbij teleurstellend dat aantal jongens zich niet binnen de discipline van het spel kunnen gedragen, waarmee we onszelf opnieuw ook nog eens tekort doen. Dat moet er in elk geval uit, heren. Wel was er nog een fraai technisch hoogstandje van Jordi en schoof Dave een aantal malen goed door het middenveld in. Daarnaast heeft ook de vlagger zich prima hersteld van vorige week en lijkt de kou nu toch echt te verdwijnen en daarmee hoop ik dat we komende zaterdag weer in ons normale – hartverwarmende – doen zullen komen tegen de koploper. We zien u graag langs de lijn en hopen u dan weer op de gebruikelijke wijze te vermaken. We zullen u nodig hebben.
2018-03-13 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
Onze laatste wedstrijd dateerde alweer van 10-2-18 dus was bijna weer voorstelrondje nodig. Zeker omdat we naast halve krachten Maurits en Mats slechts over 9 fitte jongens konden beschikken. We kregen gelukkig de broodnodige ondersteuning vanuit A en C; Thom, Steven en Marijn nogmaals bedankt mannen. We zitten in een zware competitie – ik kan mij de tijd niet heugen dat een B2 in de 2e klasse uitkwam – en ondanks alle hobbels en kuilen op hun pad presteren deze jongens buitengewoon goed. Wat dat betreft verdienen ze alle respect en waardering. Winnen doen we nog niet, maar dat gaat er zeker van komen. Vandaag waren we bij aanvang net niet alert genoeg en al in de 3e minuut speelde Rijnvogels het goed uit en lag de 1 – 0 achter Björn. Onze mannen herpakten zich echter en de bekende onverzettelijkheid die hen kenmerkt stak weer de kop op. Het betekende een tactisch gevecht, waarbij Rijnvogels merendeels de bal had, maar nauwelijks tot een kans kwam en wij ook niet echt in staat waren ons eronderuit te voetballen. Toch kwamen we uit een prachtige vrije trap van Sam bijna gelijk, maar hij trof vanaf 25 meter de lat. In de 30e minuut scoorde Rijnvogels uit een goede aanval de 2 – 0 en het is dat Björn daarna twee goede reddingen verrichtte, waardoor we toch met deze stand gingen rusten.
De limonade deed ons goed, want al in de 45e minuut ging Thijs er vandoor, zorgde BartS door goed mee te gaan voor de nodige twijfel, waardoor Thijs met 2 kleine versnellingen uiteindelijk zeer beheerst de 2 – 1 kon aantekenen. Top en weer hoop. We lieten ons in deze helft wat meer gelden en speelden nu meer op de helft van Rijnvogels en ook meer balbezit. Toch kwam Rijnvogels op de 3 – 1 door momentje van afwezigheid van dhr K.R. – we zijn om te kopen met een stroopwafeltje, dan lullen wij nergens over en mag je het nog eens proberen! Toch vochten we ons opnieuw terug in de wedstrijd. In de 79e minuut werd uit opnieuw prachtig vrije trap het hoofd van onze eigen Sergio – Maurits – Ramos gevonden, die de bal steenhard achter de keep kopte, 3 – 2. Kort voor tijd bereikte Sam Luuk, maar deze kon het net niet afmaken. Kortom, weer met klein verschil verloren. Man of the match deze keer Jip; is altijd een kwelling voor de tegenstander en schakelde in de 2e helft een behendige pingelpoot ogenschijnlijk zonder moeite volledig uit. Prima pot man. Komende zaterdag hopen we met elkaar niet alleen de kijkers te vermaken, maar ook weer eens de winst te pakken. We zien u graag langs de lijn.
