2018-02-13 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
Deze week eindelijk weer voor het “echie”. Dat geeft dit team toch een extra impuls en dat was nodig, want slechts 11 spelers. Gelukkig werd Thom bereid gevonden om de 1e helft bij te springen, zodat broer Luuk het laatste uur zou kunnen volmaken. Dankjewel Thom. We speelden vandaag tegen 1 van de favorieten uit de 2e klasse en we weten ook, dat deze tweede seizoenshelft voor ons als “gepromoveerde” 3e klasser, niet gemakkelijk zal worden. De laatste oefenwedstrijden dus gebruikt om tegen Ter Leede-huisstijl in om te schakelen naar 4-4-2. Per week gaat dit steeds beetje beter en met name het middenveld met Stan, BartM. Thom (na 20 min. Luuk) en Mats lijken soms aan touwtje te zitten en geven samen met de verdedigers met een heerlijk vervelende Jip, Dave, Maurits en Pieter eigenlijk niets weg. We kunnen zelf in balbezit nog onvoldoende tot een eigen spel komen, maar alles met stapjes. Kagia wist er niet mee om te gaan en wij hebben onze kansjes. Thijs was weer lekker op dreef en ging er in 10e minuut alleen vandoor, zijn voorzet bereikte BartS, maar die vond het net niet. Ook 20 minuten later ging een afstandsschot van BartS net naast, maar in de 32e minuut vond Luuk Thijs, en die maakte het met een subtiel lobje geweldig af; 0 -1. Helaas klopte 2 minuten later de dekking niet bij een corner van Kagia, zodat hun langste man de gelijkmaker langs Damian kon koppen, 1 -1. Prachtig dan ook, dat slechts 1 minuut daarna BartS. Luuk afgemeten bediende en deze scoorde heel cool; 1 -2. Voor ons een prima ruststand en aangezien Kagia eigenlijk geen kans gecreëerd had de bevestiging dat we goed bezig waren.
Dat bleek al direkt na begin 2e helft, waar Luuk al in de 41e minuut weer alleen voor de keep werd gezet, maar deze keer net niet kon afronden. Kagia kwam eigenlijk 4x niet verder dan een afstandsschot, maar dat kon Damian niet verontrusten en hij pakte deze allemaal. Kagia hield optisch overwicht, maar voor ons was er feitelijk tot aan de 70e minuut geen vuiltje aan de lucht. BartS. vond in deze minuut uit een corner helaas niet meer dan het zijnet. Jammer genoeg, was er slechts 1 minuut later een foutje van ons nodig, waardoor Kagia de 2 – 2 op het bord kon brengen. Hun coach maakte overuren en raakte steeds meer over zijn theewater en dat had in de 74e minuut tot ontploffing kunnen komen, maar Thijs kon zijn eenzame actie net niet bekronen en uit een vrije trap kopte Pieter weer 1 minuut later net voorlangs. Zo zonde dat 1 minuut voor tijd Kagia toch nog de winst kon pakken, omdat een bal toevallig voor de goede voet viel. In de slotminuut nog even kleine frustratie aan onze kant, die weer leidde tot een onnodige gele kaart – daar moeten we vanaf jongens! Niettemin gingen we tevreden van het veld, we hebben Kagia tot wanhoop gedreven en hadden gewoon de beste kansen. Man of the Match deze week BartS. ; doorlopend aanspeelbaar en een lastpak voor de verdedigers, zelf net niet gescoord, maar wel prima assist. TOP vechtjas. Komende zaterdag gaan we het goede gevoel ook in de score tot uiting proberen te brengen. Tot dan.
2018-01-23 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
Na het onnodige verlies van vorige week, nu een zware tegenstander. We hadden slechts 10 man, maar gelukkig wilden Jesse, Bas en Jeffrey ons uit de brand helpen. Jongens bedankt. Deze wedstrijd wilden we gebruiken als test voor de komende loodzware tweede seizoenshelft en vandaar voor de eerste keer een 4-4-2 opstelling. Dit vroeg om veel communicatie in het veld en Stan nam daarin de leidende rol op zich en stuurde zijn 4-mans middenveld prima aan. Het leidde ertoe, dat Hillegom maar een spaarzame kans kreeg, dus dat was goed. Zelf creëerden we echter ook niet zoveel kansen, wel in de 15e minuut twee gekraakte doelpogingen van Fabian. Na 20 minuten kwam “good-old” Bas in het veld en hij had slechts 2 minuten nodig om uiterst coolbloedig de 1 – 0 binnen te leggen. Met maatje Jeffrey stond Bas met een snelle break ook aan de basis voor klein kansje van Luuk en toen Bas 1 minuut later er zelf tussenuit sprintte leek de 2 – 0 ook binnen, maar de keep kon redding brengen. Kort voor rust stond Bas weer aan de basis van een aanval, maar pegelde Jeffrey over. Jeffrey is zoveel inspanning kennelijk niet meer gewend, want had languit liggend op het veld even rustmomentje nodig.
Na rust even zonder Stan en die werd node gemist, want binnen 5 minuten scoorde Hillegom de gelijkmaker, 1 – 1. Hillegom ging nu ook meer fysiek het gevecht aan en dat leidde tot een stevig, maar altijd sportief potje mannelijk voetbal. Jongens als Dave, Pieter, Jip en Maurits weten wel van wanten en met Bjorn daarachter staat onze verdediging als een huis. Toen Bjorn in de 50e minuut met een lange bal – Jeffrey het doorkopstation – Bas teruglopend uit buitenspelpositie – door plotselinge algehele motorische storing bij de gehele Hillegomverdediging, uiteindelijk BartS bereikte, liet deze zich niet het kaas van het brood eten en prikte gedecideerd de 2 -1 binnen. Hillegom bleef alles uit de kast halen, maar wij gaven geen krimp en bleven loeren op onze kansjes. Er kwamen er ook rond de 75e minuut nog twee. Pieter met een kopbal uit een vrije trap en Jesse – kennelijk vanuit buitenspelpositie – pegelde nog snoeihard op de lat. Kortom een nuttige pot, waarin we de ruimtes klein konden houden en daardoor veel duels, waarin we weinig weggaven, maar dus zelf ook nog te weinig voetbalden. Dit laatste kan beter. We gaan eraan werken. Kilometervreter BartM. ging voor de titel, maar Man of the Match deze keer toch echt sturende en stuwende kracht op het middenveld; Stan. Top gozer. Komende zaterdag moeten we door verbouwingen en andere verplichtingen verstek laten gaan, maar op 3-2-18 zien wij u graag weer langs de lijn om u te vermaken.Tot dan.
2018-01-16 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
De bal rolt weer, gelukkig. Met keeper Björn geblesseerd op de bank, maar met invalkeeper Damian- dankjewel TOP. Voor ons betrof het een inhaalcompetitiewedstrijd, maar omdat we inmiddels de nieuwe voorjaarscompetitie ingaan, was het eigenlijk meer een oefenwedstrijd. Het werd een wedstrijd met twee gezichten. Door een ongelukkig moment verspeelden we in de 5e minuut de bal en Damian had geen schijn van kans; 0 -1. Toen we vervolgens in de 7e minuut uit een corner een fantastische kopbal tegen kregen, 0 – 2, leken we al geslagen nog voor de wedstrijd goed en wel begonnen was. De trouwe lezers weten het inmiddels wel, onze jongens geven zich niet zomaar gewonnen, en ook nu richtte het team zich op. De 1e helft nog wel wat schuchter, maar desondanks al een viertal prima kansen. Te beginnen in de 12e minuut; na een prima snelle combinatie over 4 schijven prikt Joran op assist van Thijs de bal naast, 2 minuten later legde Luuk een voorzet prima neer voor Thijs, maar die stuitte op de keeper en in de 30e minuut een geweldige bal van Thijs op Mats, maar ook hij vond de keeper op zijn weg. Als sluitstuk voor de rust nog een poeier van Fabian, die de keeper kon keren en de rebound kon Luuk net niet afronden.
In de rust klein beetje boos, omdat we soms te afwachtend zijn, te veel loze ballen – veroveren we goed de bal, maar dan te vaak geen goed vervolg, en te weinig beweging zonder bal. Kortom meer geloof in onszelf en elkaar, vechten voor elke grasspriet en meer overtuiging – vooral ook voor de goal. Vervolgens gaan we beginnen en binnen 3 minuten zit Dave, samen met zijn “broeder in het kwaad van Woubrugge”, alweer aan de kant – hij wilde voor wat meer ruimte op het veld zorgen! Onze overige tien jongens lieten zich in elk geval van de beste kant zien en in die 10 minuten vond Sjoerd de keeper op zijn weg, was het 1 minuut later zelfs een schiettent op de goal van Woubrugge, volgde de ene na de andere aanval elkaar op en kon BartS. gewoon rechtdoor lopen, maar prikte net naast. Gelukkg doet BartS altijd wat je van hem vraagt en in de 63e minuut rondde hij een assist van Joran beheerst af; 1 -2.
Het publiek ging er nog maar eens goed voor staan, want wij hadden het spel volledig in handen en de kansen bleven maar komen én we bleven maar missen. Woubrugge had vervolgens aan 1 uitval genoeg, opnieuw foutje bij ons en de 1 – 3 was een feit. Toch gingen we er nog altijd voor en BartS schoot nog strak over, net als Stan. In de 79e minuut joeg Thijs nog maar weer eens goed door, wij veroverden de bal, Pieter (zonder rode kaart) haalde de achterlijn en zijn strakke voorzet werd razend knap binnenkant voet binnen gevolleerd door Sjoerd, 2 – 3. We hadden meer verdiend, maar we kunnen met een goed gevoel terug kijken op deze pot, die we met 10 -3 hadden moeten winnen (zeker weten Thijs). Man of the Match deze keer – met afstand en iedereen, zelfs Dave, was het daar overeens; de scheidsrechter. We zien u graag komende zaterdag weer en beloven dan beter te beginnen tegen sv Hillegom.
2017-12-18 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
Vandaag stond een wedstrijd in de volgende ronde van de Beker op het programma. We moesten het doen zonder Sead, maar nog altijd 14 man sterk. Het is de laatste wedstrijd in dit jaar en we gingen voor de winst, maar wel met de wetenschap, dat het geen makkie zou worden. En dat werd het ook niet. Al in de 5e minuut maakte UVS handig gebruik van een bal wel/niet uit – Stan en Joran herkenden dit nog van ons de voorgaande zaterdag – en de bal werd van buiten de zestien bikkelhard binnen gekogeld. Bjorn was kansloos en 0 – 1 achter. De hele 1e helft oogde UVS beter, vaster en feller en door twee fantastische reddingen van Bjorn rond de 30e minuut gingen we toch gewoon rusten met 0 – 1.
Afgesproken om UVS echt geen ruimte te geven en zelf meer te durven voetballen en vooruit te denken met name over de zijkanten. Het was dan ook jammer dat we in de 45e minuut uit een corner een dubbele kopbal tegen kregen, 0 – 2. Dan was daar in de 53e minuut al voor de 3e wedstrijd op rij weer de verplichte rustperiode na geel voor Jip (misschien gaan trainen met stressballetjes in de handen, zodat je niemand vast kan pakken?) en 2 minuten later uit opnieuw een corner, de 0 – 3 tegen. Maar onze jongens zijn doorzetters en in de 60e minuut was daar opeens uit een corner de knal van Thijs, rakelings naast. Het was de inleiding van een spervuur aan kansen. Een uitbraak via de rappe Sjoerd, prima bal op BartS., maar die lepelde de bal wel over de keep, maar net naast de goal. Slechts 1 minuut later stond opeens Thijs oog in oog met de keep , maar kon deze net niet passeren en weer 1 minuut later werd Mats door prima steekpass van Joran vrij voor de keep gezet, maar ook hij prikte de bal net naast het doel. In de 70e minuut besliste UVS de wedstrijd met de 0 – 4.
Het slotakkoord was voor Sjoerd die in de 72e minuut prima door kwam en de bal op de paal schoot. Dit is ook wel beetje exemplarisch voor deze pot. Wij speelden de 1e helft gewoon zeer gedisciplineerd tegen een sterke tegenstander, stonden goed en gaven echt niet zoveel weg en in de 2e helft krijgen we 3 wat lullige goals tegen, maar creëren we zelf 4 dotten van kansen. De uitslag was dan ook wat geflatteerd en wij kunnen met opgeheven hoofd op deze wedstrijd terug kijken. Man of the Match deze keer Pieter; prima en stug verdedigen, zonder gekke overtredingen, maar wel met overtuiging en soms rücksichtslos en daarbij altijd de drang naar voren, wat voor elke tegenstander een probleem is en dreiging geeft. TOP. De sowieso prima 1e seizoenshelft afgesloten met een welverdiend patatje waar de mannen natuurlijk nooit nee tegen zeggen. Voor al de selectiespelers staat komende zaterdag nog een loodzwaar programma op stapel – wordt echt wel leuk jongens – onder begeleiding van de voltallige technische staf, maar gaat deze begeleider voor aantal weken in retraite om familie -en andere sociale banden weer eens aan te halen. Ik wens jullie allemaal Fijne Dagen en de Beste Wensen en tot 13-1-2018.
2017-12-12 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
Deze zaterdag licht winterse omstandigheden, al viel het met 1 hagelbui uiteindelijk nog wel mee. Met de snel ingebromde Brendan en later aankomende Joran hadden we prima vervangers voor Pieter en Sead. Jongens bedankt. We hadden ons ingesteld op een zware pot en begonnen gedecideerd aan deze wedstrijd. Al in de 5e minuut werd Sjoerd vrijgespeeld en hij legde de bal beheerst in de lange hoek, 1 – 0. Een kwartier later stuitte opnieuw Sjoerd na een prima steekbal op de keeper. Noordwijk deed in deze fase ook echt mee, maar Bjorn wist een serieuze doelpoging prima te pareren. In de 23e minuut draaide Sjoerd kort weg en ging binnen de beruchte lijnen over de knie van zijn tegenstander. De penalty werd door Maurits binnen geschoten, 2 – 0. Weer 3 minuten later was daar een bekende actie van Brendan en lag het balletje in het net, 3 – 0. Weer 4 minuten later hield Joran de bal, volgens vlagger Stan, net binnen, gaf de actie zelf een prima vervolg om dan ook nog af te ronden, 4 – 0. De combinaties volgden elkaar op en zo werd ook Brendan weer vrijgespeeld, maar diens poging ging voor de verandering eens naast. Nog voor de rust gooide Dave er inmiddels gewoontegetrouw weer een panna uit, zodat we warm de kleedkamer in konden.
In de rust stond maar 1 ding centraal – geen doelpunten tegen. Al direct na de rust werd BartS omver gelopen en de toegekende strafschop werd door Dave tot 5 – 0 verzilverd. Kort erop werd Jip – inmiddels ook gewoontegetrouw – voor verplichte rustperiode heengezonden en konden de toeschouwers zien, dat het team dit inmiddels adequaat zelf oplost. De Noordwijkcoaches legden veel nadruk op goede opbouw, maar wij beginnen bij aanvang van wedstrijden altijd met inzakken tot de middenlijn en juist deze week was ook op de training nog extra aandacht gegeven aan het inzakken, dus met 10 man kwam dit allemaal mooi uit. We weten al een tijdje dat we vooral op de break ook gevaarlijk zijn en waar Noordwijk eigenlijk stuitte op onze muur, vlogen de counters hen om de oren. Was er eerst nog de bal van BartS op de lat, in de 60e minuut was er de prima bal van Fabian op Brendan en diens voorzet werd heerlijk binnengekopt door BartS, 6 – 0. Weer 3 minuten later viel de 7 – 0 door een geweldige bal van Brendan buitenkant voet op BartS, die op zijn beurt weer keurig de bal breed legde op de spurtende Brendan, die afrondde. Luuk stak als linksback nog het hele veld over om uiteindelijk pas te stuiten op de keep en weer even later ging zijn bal net naast. De laatste 5 minuten stonden geheel in het teken van een 3-tal kansen voor Thijs, die een uitstekende wedstrijd helaas net niet wist te bekronen met een doelpunt. Niettemin is Thijs wel degelijk de Man of the Match; kaatste goed, had prima individuele acties en was bij elke aanval aanwezig, zonder de ruimtes dicht te lopen. Top man. De boom en het Kerstdorp staan inmiddels, maar toch zullen wij zaterdag aantreden voor een uitdaging als we voor de extra Bekerwedstrijd spelen tegen UVS. We hopen u op een mooi vuurwerk te kunnen trakteren.
2017-12-05 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
Ik had u vorige week al geattendeerd op deze kraker en dat werd het dan ook. Door een aantal kwart krachten en afwachten-hoe-het-gaat-gevallen, plus aanvullingen hadden we bijna de tourbus van Beuk nodig om al onze spelers te verplaatsen. Helaas zonder onze goalie Bjorn, maar met een prima stand-in, Matthijs. Je snapt gewoonweg niet, dat we bij ons vlaggenschip geen Ter Leede-man op doel hebben, want in de B/C-jeugd lopen zelfs onder de spelers prima keepers rond. Ik had zaterdagochtend nog een 4-tal opstellingen plus wissels gemaakt, maar die kon ik bij het zien van al die gezichten weer in elkaar frommelen en gauw weer 4 nieuwe varianten maken. Dat daarbij wel eens iets misgaat bleek al tijdens de rust, maar dat kon met gulle lach met de aanvoerder nog goedgemaakt worden, ten koste van BartM. die als wissel juist weer vergeten was. Zo heeft iedereen in de wissel gestaan en moest halverwege helaas Fabian met pijnlijke blessure afhaken.
Over de eerste 30 minuten kunnen we kort zijn. SJC was feller, doortastender, speelde beter en had een duidelijk overwicht. Met name onze eigen Tommy Beugelsdijk (Jip) had zijn handen vol, maar zijn probleem kon worden opgelost door van plek te wisselen met Sjoerd. Die werd ook al meteen door zijn stokken gespeeld door de behendige linksbuiten van SJC – die en passant in dezelfde actie ook Joran nog poortte, maar na die actie heeft Sjoerd deze jongen alleen nog zijn hielen laten zien. In de 22e minuut het eerste echte wapenfeit; Matthijs moest gestrekt naar de hoek om een inzet van SJC te keren, maar verder gaven wij eigenlijk niet veel weg, al zou de hele wedstrijd het gevoel overheersen, dat SJC zo maar en op elk moment zou kunnen scoren. Toch kwamen wij van de 30e minuut meer in de wedstrijd en had Thijs na overstapje Joran de eerste mogelijkheid om op de SJC-goal af te gaan – leverde nog niets op, maar in de 35e minuut was daar weer een prima actie van Thijs, die keurig in de 16 werd getorpedeerd door de keeper, maar de scheids zag daar – waarschijnlijk als enige – geen penalty in.
In de rust aangegeven, dat wij ons niets moesten aantrekken van de scheids en vooral moeten durven voetballen en door bewegen. Het leek allemaal mis te gaan toen SJC al binnen 5 minuten na rust de 1 – 0 over Matthijs wisten binnen te schieten. Zoals vaker dit seizoen maakt dit ons team alleen maar sterker en onverzettelijker en met name het middenveld pakte de zaken goed op. De bal werd telkens veroverd, ging van voet tot voet en de eerste waarschuwing was een klein kansje van Sam in de 53e minuut. Weer 2 minuten later lobte Joran nog over, maar in de 60e minuut was daar de dubbele tikkie-takka tussen Sam en Joran, waarbij de laatste de doorbewegende (jawel) Sam met een subtiel balletje de ruimte instuurde en vanaf rand zestien kogelde Sam de 1 – 1 binnen. Sjoerd had inmiddels de hele rechterkant tot de zijne gemaakt en was een nagel in de doodskist van SJC. Stan poeierde nog over en de mooiste kans was voor Luuk en Sead, die samen op de keeper afgingen, maar dit net niet goed konden uitspelen. Dat Jip voortijdig, na een zeer professionele overtreding, het veld moest ruimen, maakte niets meer uit, wij bleven domineren, maar gescoord werd er niet meer. Na de wedstrijd heb ik – ondanks het gelijke spel – nog maar zelden bij zoveel spelers zo ’n voldaan gezicht gezien, want iedereen heeft niet alleen zijn stinkende best gedaan, maar speelde ook allemaal dermate goed, dat alleen complimenten aan elkaar op zijn plaats waren. Als ik dan toch een Man of the Match moet benoemen, moet het Sjoerd zijn; hij schakelde de gevaarlijkst man uit en was continue aanspeelbaar, zocht ook met overtuiging en op de juiste momenten de weg naar voren en zorgde daardoor voor veel dreiging. Kortom hij leefde zich helemaal uit, top man. Komende zaterdag zou het wel weer eens zo ’n pot kunnen worden als Noordwijk op bezoek komt. We horen en zien u graag langs de lijn.
2017-11-27 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
Zoals wel eerder vermeld, gebeurt er bij de B2 altijd wel iets en vandaag gaat het dan ook over rectificatie, complimenten, goed gedrag en een goed resultaat en feestelijkheden. Na commentaar van diverse kanten – behalve van de hoofdpersoon zelf – moet deze razende reporter eerst een fout aangaande vorige week rectificeren. Ons tweede doelpunt tegen Voorschoten werd niet gemaakt door Do, maar door Luuk. Het was een mooie goal Luuk, soms mis ik wat. Daarna de complimenten aan de jongens die deze zaterdag voorafgaand aan hun eigen wedstrijd de B3 hebben ondersteund en daardoor hun eigen wedstrijd deels niet kunnen spelen– het wordt gewaardeerd, mannen! In het kader van het shake-hands en high five programma volgde bij aanvang van onze wedstrijd de champions league-opstelling om voorafgaande de wedstrijd de handen te schudden – al leek tegenstander Katwijk niet van deze afspraken op de hoogte. Vanaf de kant bezien staat het wel stoer, zeker als je daarna weet te winnen.
Het was koud en winderig, maar onze mannen trokken zich daar niets van aan en na een poging van Matthijs in de 2e minuut viel er in de 12e minuut de eerste echte mogelijkheid te noteren; na een combinatie Dave – Matthijs – Dave stuitte de laatste helaas op de keep en een minuut later belandde, na een steekpass van Thijs op Matthijs, diens poging net naast de goal. Er gebeurde genoeg en ook het “ Poortje van Dave” werd vanaf de kant met gejuich gewaardeerd. Was er in de 21e minuut de kans voor Stan – alleen op de keep, maar net naast gekruld – was er dan eindelijk in de 23e minuut de verlossende 1 – 0 van de voet van Thijs. Wij hielden de overhand en in de 37e minuut kon Stan aanleggen, de eerste schotpoging kwam pardoes weer terug voor zijn voeten en met enige gezonde agressie werd de tweede poging wel doeltreffend door hem binnengeschoten 2 – 0. Daarna lekker rusten en warm worden. Aangegeven om onszelf niet tekort te doen, rustig blijven bij scoringskansen en om baltempo op te voeren (dus minder lopen met de bal).
Het wedstrijdbeeld bleef rommelig en Katwijk probeerde alles in te zetten om ons uit het spel te halen, dit lukte ook gedeeltelijk. We gaven desondanks eigenlijk geen kans weg en hadden zelf de betere kansen. In de 42e minuut schoot Pieter net naast na een mooie actie van Sam en in de 60e minuut stuitten Sam en Matthijs op de keeper. Weer 5 minuten later pareerde deze met een geweldige reflex nog een pegel van Sam, maar toen Mats met een geweldige bal Matthijs wegstuurde had de keeper op zijn inzet geen verweer meer en stond het 3 – 0. In de slotminuten poogde Dave nog tevergeefs tweemaal om zijn tompoezenfeestje dat na de wedstrijd zou volgen nog meer kleur te geven. De mannen lieten zich alle tompoezen goed smaken (dankjewel Dave#1goal) en de supporters moesten het doen met een kaal bakkie troost. Man van deze wedstrijd: Stan – een constante factor op het middenveld met intercepties, steekpasses, goede wedstrijdmentaliteit en vandaag ook weer een goal. Top gozer! Komende zaterdag spelen onze jongens de kraker uit bij SJC.
2017-11-21 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
De ene zaterdag is de andere niet, dat bleek vandaag maar weer. Al leek het daar bij aanvang niet op. De spits van Voorschoten had een vloeiende beweging in huis en zette zichzelf daarmee in één keer vrij voor Bjorn, die kansloos was op de inzet. Zo stonden we dus al na 3 minuten met 1 – 0 achter. Zo makkelijk kom je echter niet van onze jongens af, en wij namen het heft over. Dit resulteerde in de 11e minuut in een kansje voor BartS, maar zonder resultaat. Maar 1 minuut later was het dan wel raak, omdat Mats na een afgeslagen corner de bal prima binnen schoot; 1 – 1. Stan liep overal waar je hoopt dat hij loopt en probeerde met diverse goede passes onze spitsen in stelling te brengen of een aanval op te zetten, maar we kwamen telkens net scherpte tekort om het af te maken. En omdat ook Maurits uit een vrije trap de bal net niet met zijn dij kon binnen lopen , gingen we met 1 – 1 rusten.
Hier aangegeven, dat de keeper van VS niet heel sterk oogde en dus moesten we soms maar poging tot schieten wagen. Dit lukte al in de 45e minuut, toen Do na een combinatie met Luuk vanaf 17 meter uithaalde en de 1 – 2 was een feit. Toen had BartM al een doeltreffende kopbal uit een vrije trap om onduidelijke redenen afgekeurd zien worden, maar goed we stonden voor. Dat duurde tot de 54e minuut toen VS de gelijkmaker binnenschoot; 2 – 2. De tegenstander kreeg weer de overhand en al kon een voorzet? van BartS net gekeerd worden, de glanzparades van Bjorn waren in de 60e minuut tot tweemaal toe hoogst noodzakelijk. En hoewel VS bleef aandringen, waren wij met kansen voor Matthijs en Thijs ook gevaarlijk. Door een kleine rustpauze van Maurits zou de wedstrijd kantelen. Stan stak in de laatste 15 seconden het hele middenveld over en haalde vanaf een 18 meter de trekker over, de keeper hield hem, liet los, grabbelde en goaltjesdief Matthijs was er als de kippen bij om de 2 – 3 binnen te pegelen. Vlagger Mats ging uit z’n panty en de scheids was dusdanig in de war, dat hij nog eens 4 minuten bij telde. Dat had VS nog de gelijkmaker kunnen opleveren, als een werkelijk geweldige kopbal doel had getroffen, maar daar was onze Bjorn, die deze bal op fenomenale wijze wist te keren. Ook de daarop 3 volgende corners werden onschadelijk gemaakt en de winst was een feit. Voor Man of the Match kwamen Stan en alweer Fabian (speelde weer een hele goede pot op een gevaarlijke tegenstander) zeker in aanmerking, maar het wordt onze Matchwinnaar – niet de doelpuntenmaker – maar degene die de 3 punten voor ons gered heeft; Bjorn. Geweldig man. Komende zaterdag spelen we weer thuis en we zien u graag langs de lijn.
2017-11-15 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
Wat te schrijven over deze zaterdag. Na een geweldige midweekse bekerwinst volgde deze wedstrijd. Een groter contrast tussen deze wedstrijden is bijna niet denkbaar. Al moet wel gezegd worden, dat onze jongens er zeker alles aan gedaan hebben, maar het leek wel of wij de echte scherpte vandaag misten. Natuurlijk speelde Kickers defensief, en ze gaven ook niets weg. Wij misten de individuele actie om iets te forceren, maar ook als team kwamen we eigenlijk niet tot goede en vlot lopende combinaties en waren we te onrustig en vooral ook te onzuiver in de passing en maakten we telkens de verkeerde keuzes. We creëerden hierdoor eigenlijk geen enkele kans, zelfs geen kleine.
Met de rust was mijn stukjesblad dan ook leeg en dit was na de wedstrijd nog altijd het geval. De kansen van Kickers – allemaal op de counter – waren er een zestal en die werden op 1 na allemaal op fraaie wijze om zeep geholpen. In dat opzicht begreep ik de frustratie van mijn collega-coach dan ook wel. Natuurlijk moest er een keer een verliespartij volgen, we hebben immers dit seizoen nog niet verloren, maar voor iedereen voelde het totaal onnodig. Daar zouden we Kickers echter tekort mee doen, want die speelden gedisciplineerd en met veel wilskracht en wij konden dit vandaag niet pareren en vonden geen antwoord. Het overkomt de besten – zie Italië – Zweden. Niet getreurd verder, want er komt altijd een nieuwe kans om de zaken weer naar eigen hand te zetten. Heuglijk feit van de dag; Dominic kon voor het eerst weer minuten in het veld maken en dat is fijn. De gebruikelijk Man of the Match kan ik vandaag echt niet benoemen, omdat er deze keer niemand bovenuit stak. Komende zaterdag staan wij er weer, kom gerust kijken, want tweemaal zo ’n wedstrijd, dat gaat deze jongens dus echt niet gebeuren!
2017-11-09 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2
Ook langs deze weg wil ik jullie graag bedanken voor de beterschapskaart. Het werd een reis met hindernissen naar en middenin Den Haag voor deze midweekse inhaal-Bekerwedstrijd. We moesten minimaal een punt halen om door te Bekeren en dat is in elk geval gelukt, met hulp van Matthijs, Patrick, Dave en Joran. Mannen bedankt. De tegenstander oogde fris en fruitig met hier en daar al baardgroei, dus onze mannen snel de opdracht meegegeven om het veld vooral klein te houden bij balverlies. Zoals gezegd, we waren wat laat, hetgeen Jip niet belette om met cultfiguur Tommy Beugelsdijk op de foto te gaan en ook de wedstrijd werd door onze scheids – overigens prima – geleid in plat Haags.
Wij begonnen voortvarend en in de 10e minuut vrije trap door Dave, en het leek wel of Mozes door de Rode Zee trok – zoveel ruimte werd gemaakt voor Jip om deze bal met de knie over de lijn te werken, 0 – 1. WIK moest wachten tot de 15e minuut voor hun eerste grote kans, naast. Toch hadden wij de beste kansen; splijtende passes van respectievelijk Mats op Thijs (net off-side), van Thijs op Matthijs (net naast) en een afstandspegel van Fabian, die de keeper kon keren. Onze verdediging stond als een huis en de tweede kans van WIK in de 35e minuut kon Bjorn met hulp van zijn verdedigers keren. Kort voor rust was daar een onvervalst Pietertje, die ongewild de bal panklaar legde voor WIK, maar deze troffen de lat – een mooier geluid bestaat er niet!
In de rust afgesproken om te proberen gebruik te maken van de ruimtes die de tegenstander gaf, maar moet gezegd, dat dit door de constante druk van WIK nauwelijks uit de verf kwam. Omdat Joran op alle mogelijke manieren nog weer wat extra rust pakte en wij het tempo uit de wedstrijd probeerden te halen, gebeurde er eigenlijk tot de 68e minuut weinig. Toen was daar ineens de assist van – jawel – keeper Bjorn op Mats, maar die was even in rugbysferen en de bal ging over het doel van WIK. WIK bleef aandringen, zonder eigenlijk tot echte kansen te komen en in de 75e minuut de volgende waarschuwing voor WIK, dat wij nu de ruimtes wel beter konden vinden. Helaas ging deze vloeiende aanval over 4 schijven net over, omdat het vizier van BartM. net niet op scherp stond. Drie minuten later was het dan wel raak, assist van Mats en BartS. stond nietbuitenspel en rondde beheerst af, 0 – 2. Het was deze keer geen mooie wedstrijd, maar de onverzettelijkheid straalt van dit team af en de resultaten mogen er dan ook zijn. Man of the Match kan er maar 1 zijn; Fabian – stond op DE middenvelder van WIK, die niet alleen individueel sterk speelde, maar ook gedisciplineerd de lijnen bij hen uitzette – maar Fabian liet zich niet van de wijs brengen door leeftijd of kwaliteit. Hij stoorde en pakte ballen af en zat er bom bovenop. TOP. Hopelijk speelt dit team weer eens op zaterdag, dan kunt u ons komen bewonderen.
