2019-10-16 ·
Ter Leede
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-3
Ter Leede J017-03 – Rijnsburgse Boys J017-03 eindstand 2-4
De weken vliegen om. De afgelopen week hebben niet getraind op woensdag. Ter Leede voerde onderhoud uit aan de veldverlichting. Prachtig om te zien hoe ons sportpark er altijd bij ligt ( in vergelijking met veel andere sportparken ) en mooi dat er ook zichtbaar onderhoud wordt gepleegd. Nieuwe led lampen in de masten om de velden goed te verlichten. Top! Aanstaande woensdag gaan we dat vast merken.
Zoals al eerder aangekondigd gaan we het wat zwaarder krijgen de komende zaterdagen. Eerst Rijnsburg thuis en dan Katwijk uit. Onze oproep aan de mannen had geholpen. Alleen de geblesseerden Brett en Lucas Versluis hadden zich afgemeld. Brett hoopt er weer snel bij te zijn, voor Lucas wordt dat pas na de winterstop waarschijnlijk.
De wedstrijd startte bijna op tijd. Iedereen stond al klaar op het veld toen de scheidsrechter aangaf dat hij kleurenblind is. Het shirt van Rijnsburg en Ter Leede leek in zijn ogen identiek, dus in allerijl moest het uittenue aangetrokken worden. Gelukkig kon ook de scheids nog zijn blauwe tricot omwisselen voor een voor ons totaal onbekende kleur en we konden van start. Al snel merkten we dat Rijnsburg niet voor niets hoog op de ranglijst stond. Een fysieke ploeg met een paar hele handige spelers. De druk stond er direct op en dat maakten de meesten van ons flink onrustig. Vrouw en kinderen eerst in plaats van de bal naar dezelfde kleur spelen. Het duurde dan ook niet lang of de bal lag bij ons in het netje. Zo en nu voetballen, zeiden wij langs de kant. Dat leverde zowaar heel snel de 1-1 op van Marijn. Een prachtig schot van buiten de 16 meter. Vlak voor rust werd Frank door de rechtsback onreglementair gestuit binnen de 16. De scheids wees resoluut naar de stip. Helaas werd de pingel een prooi voor de keeper. Ruststand 1-1
We waren niet ontevreden, gaven we de mannen mee in de kleedkamer. Probeer rustig te blijven en blijf op 2 benen staan, niet te snel de bal willen veroveren en dus niet altijd instappen en erachter blijven..
Nou de 2e helft was exact 10 seconden bezig en drie spelers van Ter Leede hapten als gekken naar de bal, stapten te vroeg in, en de bal lag weer in ons netje, 1-2. Opnieuw beginnen dus weer.
Door de diverse wissels en niet geheel fitte spelers konden de mannen het tij niet meer keren. Tijdens de rust vroegen wel 5 spelers een wissel aan, omdat ze niet fit waren. We hebben best veel spelers maar helaas konden we niet ingaan op hun wensen. Karakter tonen, voor ons, je teamgenoten en vooral jezelf! Dat ging best aardig, vonden wij. Echter het was niet genoeg om dat te brengen dat nodig is om van Rijnsburgse Boys te winnen. Rijnsburg liep uit naar 1-3 en niet lang daarna 1-4. Marijn deed vlak voor tijd nog wat terug, maar de wedstrijd zat op slot. Een verdiende overwinning voor Rijnsburgse Boys.
Opnieuw een leuke tegenstander met leuke begeleiding en ouders langs de lijn. Een kopie van ons team met het verschil dat er bij Rijnsburgse Boys iets meer te lachen viel.
Na afloop van de wedstrijd haalde de laatste man van Rijnsburgse Boys met ontbloot bovenlijf nog even 5 ballen uit de sloot achter veld 8. Super bedankt Rijnsburgermannen!
Onze mannen zochten teleurgesteld de kleedkamer op. Wij vroegen ons af hoe de wedstrijd was verlopen als we aan het einde van de 1e helft de penalty wel benut hadden. We zullen het nooit weten.. Gelukkig werden in de kleedkamer al weer de plannen voor de rest van het weekend besproken en werd de wedstrijd alweer een vage herinnering..
Mannen niet getreurd om deze tegenvaller. We hebben een leuk ploegje en kunnen goed bovenin meedraaien. De slag is wel verloren, maar de strijd niet. Op naar volgende week, Katwijk uit. Hopen dat Brett onze keeper weer fit is..
Later..
De begeleiding
- Wij begeleiders besloten na de wedstrijd unaniem dat we de volgende wedstrijd maar weer marsen en snickers uitdelen vóór de wedstrijd en hopen dat ze daarmee iets minder hongerig naar de bal zijn. Te hongerig is ook niet goed namelijk…
Opnieuw ontwaarden wij een hoog blonde toekomstig hockey international langs de lijn. Ze had dit keer haar vader meegenomen om ervoor te zorgen dat ze weer op tijd kon zijn voor haar eigen wedstrijd ergens in het land. We hebben ons maar even voorgesteld en de complimenten ook aan haar pappa gegeven. Vaders en hun dochters….
2019-10-12 ·
Ter Leede
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-3
Fc Rijnvogels JO17-03 – Ter Leede JO17-03 zaterdag 05-10-2019 eindstand 0-4
De mannen stonden alweer voor hun 2e competitie duel. De 1e was een ouderwetse burenruzie. Deze wedstrijd werd in afwezigheid van 2/3 van de staf afgewerkt. De afwezigheid van een groot deel van de begeleiding had kennelijk een bevrijdende werking. Met maar liefst 6-0 werd de buurman terechtgewezen. Vorig seizoen werd er nog 2 keer verloren van dezelfde opponent.
Konden we deze lijn doortrekken op ‘de Kooltuin’ de thuishaven van de fc Rijnvogels? Nou dat was de vraag natuurlijk. Op de vrijdagavond en in de loop van de ochtend op matchday ontving de begeleiding een paar verontrustende apps. Een verjaardag die op het laatste moment in het geheugen sprong en werkafspraken op de zaterdagmiddag zorgden ervoor dat we ondanks 16 spelers op de lijst toch een uur voor aanvang van de wedstrijd 1 speler tekort gingen komen in de 2e helft???? Alle zeilen bijzetten dus even om voor een goede bezetting te zorgen. Mats werd met grote spoed van een bruiloft in Amsterdam getrokken en Lior Lindhout werd van zijn huiswerk afgehaald. In alle hectiek werd Jasper onnodig opgeroepen. Excuses hiervoor. Hulde aan deze mannen en de medewerking van hun ouders om het allemaal maar weer voor elkaar te krijgen.
De wedstrijd werd tegelijkertijd met het vlaggenschip van Rijnvogels afgewerkt. Wij dachten dat iets eerder afreizen naar ‘de Kooltuin’ wel handig was in verband met de verwachte drukte. Daar bleek geen sprake van. Meer dan voldoende parkeerruimte, een half lege kantine en flinke onderbezetting in de jeugdkamer viel ons deel. Alleen bij het visboertje was het druk en moesten we even wachten op een smaakvol portie kibbeling.
We mochten ons omkleden in de catacomben van het sportpark, normaliter het koninkrijk van de selectie van de Rijnvogels. We speelden onze wedstrijd op een lekker grasveld in de hoek van het complex. Het gras was wel wat stroperig, maar daar hadden de spelers van Rijnvogels meer last van.
Vanaf de 1e minuut waren de rollen duidelijk. Ter Leede was in balbezit en viel aan, de Rijnvogels beperkten zich tot verdedigen en grepen alle middelen aan die de tv beelden wekelijks aan ons tonen. Gedurende de 1e helft nam de irritatie toe bij onze mannen. Het schoppen, shirtje trekken en wat er allemaal bij kwam kijken begon flink irritant te worden en het werd steeds moeilijker om er niet over te klagen bij de scheids. Tot overmaat van ramp probeerde Frank zich randje 16 letterlijk los te rukken van een rechtsback en werd hiervoor bestraft met een vrije trap tegen. Gelukkig had Marijn zich bewezen met een snoeihard afstandsschot in de bovenhoek en stond de meer dan terechte 0-1 al op het bord. Dat was dan ook de ruststand.
In de wandeling terug naar de catacomben kwam de scheidsrechter met een verzoek aan Ter Leede om niet zoveel meer te klagen over zijn prestaties. Daar tegenover stelde hij dat hij inmiddels een overleg met de Rijnvogels achter de rug had over hun vaak onhandige en te harde speelstijl. Oftewel Rijnvogels niet meer schoppen en Ter Leede niet meer praten, anders moest de scheids overgaan tot het uitdelen van gele kaarten.
Met deze gezamenlijke afspraak begonnen we aan de 2e helft. Het initiatief van de scheidsrechter had gewerkt. De 2e helft was een stuk vriendelijker en er werd meer gevoetbald dan gestreden. Onze mannen leken bevrijd en speelden Rijnvogels compleet van de mat. Teun, Justin en Davy tilden de stand naar 0-4. Het had ook zomaar 0-8 kunnen worden als het vizier wat scherper stond maar we geloven niet dat er iemand was die zich daar druk over maakte.
De 2e wedstrijd werd dus ook met ruime cijfers gewonnen en het was onze tegenstanders nog niet gelukt om de bal over onze doellijn te krijgen. Volgens Lior hadden we ook de cornervlag in het doel kunnen zetten, maar daarmee zouden we onze weer meer dan prima spelende verdediging te kort doen. De mannen van JO17-03 spelen steeds meer als een team en het maakt niet meer uit wie een doelpunt voorkomt of wie de bal er in schiet. Ze opereren als een geoliede machine. En daar kunnen wij langs de kant alleen maar van genieten.
Hulde mannen!
De komende 2 weken verwachten we meer tegenstand, dus lekker trainen en alleen afmelden als het echt niet anders kan. 😊 We kunnen hier op tijd naar bed op vrijdagavond aan toevoegen, maar we denken niet dat dat zinvol is dus dat doen we dan ook maar niet…
PS
Wisten jullie dat onze links back een deootje opdoet voordat hij de wedstrijd begint? Hoezo rekening houden met zijn tegenstander..
Wisten jullie dat wij een keeper hebben die graag op zijn lijn blijft. Dit doet hij, zodat hij lekker in de schaduw kan staan in plaats van in het zonnetje…
Wisten jullie dat onze mannen nog graag een mars of snicker eten tijdens het omkleden? Anders zijn ze wat flauwig….
Wij maken het mee…
De begeleiders
2019-09-18 ·
Ter Leede
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-3
Ter Leede JO17-03 – FC Lisse JO17-05 eindstand 1-3
De 3e wedstrijd van het seizoen stond alweer op het programma. En niet zo maar eentje. Wie mag zich winnaar van de 1e bekerronde noemen? Het is niet dat we hiervoor alle stoplichten op rood zetten, maar het zou toch een mooi begin van het seizoen zijn als we deze ‘prijs’ in de tas stopten.
De voorbereiding liep alles behalve vlotjes. Woensdagavond een rommelige training, gevolgd door 2 avondjes kermis in Voorhout. Voorhout behoort immers tot onze eigen gemeente, dus de kermis in Voorhout mag simpelweg niet overgeslagen worden. Nou, de mannen hebben massaal de kermis bezocht en hebben zich niet gespaard. Vrijdag even een hinderlijke onderbreking van de feestvreugde, de meesten moesten namelijk gewoon naar school. Vrijdagavond weer volle bak er tegenaan in Voorhout.
Wij, de begeleiders, pikten de signalen al snel op in de kleedkamer, voorafgaand aan de wedstrijd. Een aantal monden bleven met regelmaat gedurende enkele seconden wijd open staan. Dit noemen we in de volksmond gapen… Als dat maar goed komt dachten we…
In de 1e helft was er van zichtbare vermoeidheid geen enkele sprake. De mannen hadden er zin in en gaven vol gas. Dat moest ook wel, want Lisse was gewoon een hele goede ploeg. Er werd vlot gecombineerd. Onze mannen moesten alle zeilen bijzetten om niet op achterstand te geraken. Ook kwamen we regelmatig in het strafschopgebied van de tegenstander. Toch was het Lisse dat als eerste de nul van het scorebord afhaalde. Een mooie aanval, dat moet gezegd worden. Het antwoord van Ter Leede liet niet lang op zich wachten.
Jasper zette zijn voet tegen de bal aan het einde van een mooie aanval. Mooie goal Jasper!
De scheidsrechter floot regelmatig op zijn fluit en vanuit Ter Leede geen enkele wanklank, vanuit het Lisse kamp werd er regelmatig gemord. Kortom we hadden de scheids niet tegen. Prima scheids dus haha.. In zijn verdediging moeten wij vaststellen dat het niveau van de wedstrijd hoog was en het spel flink op en neer golfde. Het viel voor de beste man in het zwart dan ook niet mee om de spelers bij te houden. De scheids werd daarom gedwongen van grote afstand een beslissing te nemen.
Nou dat valt niet altijd mee, dat snappen we allemaal wel..
Toen de lucht echt op was floot hij het laatste restje lucht in zijn fluit voor het rustsignaal.
( dit is natuurlijk allemaal onzin, want de scheids floot fantastisch )
De 2e helft werd in een andere samenstelling afgetrapt. Zo lang alle mannen enthousiast blijven en niet geblesseerd raken ontkomen we er niet aan om tijdens de rust 4 of 5 wissels toe te passen. Aan de ene kant is dat jammer, maar aan de andere kant is het wel lekker dat we zo veel wissels hebben. Dat bleek wel in de 2e helft. De kermis van Voorhout begon zichtbaar zijn tol te eisen. De vermoeidheid sloop er in en ons verzorgde spel uit de 1e helft was niet meer waar te nemen. Ook een aantal wissels die op verzoek van de spelers zelf werden doorgevoerd brachten geen verandering meer. Lisse profiteerde door in een kwartier tijd 2 keer te scoren. De wedstrijd kabbelde naar het einde. Het bekeravontuur eindigde op veld 8 in een thuiswedstrijd tegen fc Lisse.
Normaliter zou ik daar de pest over in hebben, thuis verliezen van fc Lisse. Dit keer echter niet. De tegenstander was een sportieve en goed voetballende ploeg. De scheidsrechter was boven gemiddeld. Er waren weer een groot aantal ouders en liefhebbers langs de lijn en onze mannen hadden het maximale uit deze wedstrijd gehaald.
Ook dit is natuurlijk een leermomentje. Twee avonden naar de kroeg, ik bedoel de kermis, en dan maximaal rendement uit je lichaam halen. Dat is ons vroeger ook nooit gelukt. Een leermomentje dus. Ik ben alleen bang, dat de ezel zich nog wel eens een keer aan dezelfde steen gaat stoten.
So be it..
Het was weer een mooi zaterdagje met de mannen. Komende week het lichaam laten herstellen van de pijntjes en volle bak naar de kermis…
… want zaterdag zijn we vrij ( hulde hiervoor aan de wedstrijdsecretaris Erika de Bruin!! )
De begeleiders
2019-09-10 ·
Ter Leede
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-3
Ter Leede JO17-03 – DOSR JO17 eindstand 4-3
De tweede en 1e thuiswedstrijd van het seizoen stond op het programma. DOSR thuis ontvangen op een duidelijk acceptabeler tijdstip dan vorige week. Ook DOSR had de 1e wedstrijd in deze bekerronde gewonnen, dus het zou uitdraaien op een strijd om de poulewinst.
Even terug in de tijd. Afgelopen maandag en woensdag hebben de mannen getraind. Ik weet even niet hoeveel er zich op maandag hebben gemeld, maar op woensdag was het volle bak. Maar liefst 14 man van de 16 meldden zich op de training. Top mannen. Na een uur en een kwartier trainen dacht ik dat de mannen het wel welletjes vonden en riep de mannen bij elkaar. Ik kreeg de volgende reactie: “ Wat?? Waarom?? Gaan we nu al stoppen??” Ik viel van mijn spreekwoordelijke stoel…. Om het beeld compleet te krijgen is het handig om te weten, dat we moesten uitwijken naar een veld zonder verlichting en ik om kwart voor negen nagenoeg niet meer kon onderscheiden wie er nu precies aan de bal was, als gevolg van de invallende duisternis….
Terug naar de wedstrijd. In tegenstelling tot vorige week was het nu Ter Leede dat vanaf de aftrap dicteerde. Er werd goed samengespeeld in een gewijzigde opstelling. Brett was weer terug. Hij pakte direct het podium met een paar goede reddingen. Voordat DOSR gevaarlijk kon worden stond de 1-0 al op het scorebord. Daan was hiervoor verantwoordelijk. De 1-1 kwam een beetje uit de lucht vallen. Een wilde trap naar voren belandde tussen de verdedigers in en werd een prooi voor de linksbuiten van DOSR. Met zijn 195 cm lengte en 7 mijlslaarzen was hij iedereen te snel af. Ook Brett had het nakijken.
Na de 1-1 telde ik wel 6 scoringskansen voor Ter Leede. Zij stierven allen in schoonheid en goede bedoelingen. Na de 6e vond de scheids het wel welletjes en floot voor het rustsignaal.
Nou, dan denk je even snel naar de kleedkamer, wat drinken en dan weer terug. Het lag toch iets anders. Namelijk we speelden op veld 5. Veld 5 ligt ongeveer in Voorhout. We hadden kleedkamer 27 toegewezen gekregen. Kleedkamer 27 ligt binnen de grenzen van het Teylingen koninkrijk. We hadden dus beter de taxi kunnen pakken… Het pendelen duurde bijna net zo lang als de 1e helft en vergde ook zoveel energie.
En dan komt dat 2 keer per week trainen tot zijn recht. DOSR had er veel meer last van dan onze mannen. Nadat de scheidsrechter de seinen weer op groen had gezet regende het kansen voor het doel van DOSR. DOSR had zijn kleinste speler op doel gezet en dat bleek toch een verkeerde keuze van DOSR. Zowel Jasper, Marijn en Daan namen het keepertje zwaar onder vuur. Dat leverde al snel 2 extra doelpunten op. Jasper had er overigens nog wel 4 op zijn schoen, maar deze werden allemaal verijdeld door DOSR.
De mooiste werd toch wel door Teun gemaakt. Jawel Teun scoort niet vaak, maar deze was toch wel mooi. Op links werd de verdediging van DOSR door Marijn, Jasper, Duco en Daan helemaal zoek getikt. De voorzet van Jasper werd panklaar op het hoofdje gelegd van Teun. Teun kopte de bal keurig in.
DOSR zette nog even alles op alles. Inmiddels speelden we al 2 x 10 minuten met 10 man. Eerst beging Stan een overtreding op een aanvaller van DOSR, althans zo zag de scheidsrechter het. Stan naar de kant en een pingel tegen. Toen Stan inmiddels terug was trapte Marijn de bal in het doel, nadat er al gefloten was. Na een eerdere waarschuwing aan het adres van Marijn werd dit bestraft met een gele kaart en opnieuw een man minder in het veld. Met een man meer geloofde DOSR er weer in en bracht de score terug naar 4-3.
In the dying seconds verrichte Brett nog een prachtige redding en voorkwam hiermee een onterecht gelijkspel.
De les die we hieruit nog steeds beter moeten leren is:
hoofd erbij houden in balbezit en balverlies en blijven voetballen als een team
Vorig jaar liepen we hierdoor nogal eens tegen een onnodige nederlaag aan.
Mannen, het is toch beter voor de harten van jullie begeleiders en ouders langs de kant als jullie het niet zo ver laten komen. Het had wat ons betreft ook gewoon 8-1 mogen worden..
De komende week weer lekker trainen. Alhoewel, er zijn een aantal spelers met kleine pijntjes. Dat is heel normaal aan het begin van het seizoen. Dat betekent wel dat je maar 1 keer moet trainen ipv 2. We zetten nu niet de deur open naar 1 keer trainen, maar wijzen jullie er op dat je goed naar je lichaam moet luisteren. Als je dit negeert volgt een blessure, waardoor je enkele weken niet inzetbaar bent. Het gaat nou net zo leuk, dus dat wil je niet..
Komende zaterdag spelen we thuis tegen fc Lisse om 11.30 uur.
Komt dat zien!!
De begeleiders
2019-09-04 ·
Ter Leede
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-3
Kagia JO17-01 – Ter Leede JO17-03 eindstand 1-2
De zomer is weer voorbij, het voetbalseizoen kan weer beginnen. Altijd een beetje een dubbel gevoel. Aan de ene kant betekent dit het einde van het gelanterfanter, lekker laat naar bed en lekker lang op je bed blijven liggen en aan de andere kant is het toch ook wel weer lekker om met je vrienden te voetballen.
Nou de eerste de beste wedstrijd van het seizoen zorgde voor een abrupt einde aan het uitslaaptijdperk. De KNVB had voor ons een mooie 1e affiche, Kagia uit om 8.45 uur! Verzamelen in de kantine om 7.30 uur. Pff, dat was even slikken. Dat dit niet voor iedereen haalbare kaart zou zijn, was voor de begeleiders vooraf een zorg. Gelukkig was het percentage te laatkomers verwaarloosbaar. Tussen de f-jes en de e-tjes door druppelden de die grote gasten van de JO17-03 de kantine binnen. Het werd al snel duidelijk dat de mannen er allemaal veel zin in hadden.
Voor de begeleiders was het ook even wennen. De materialen meenemen, melden bij de wedstrijdleiding van Kagia en voor de 1e keer ( na een cursus van 1 minuut ) het digitale wedstrijdformulier aanmelden, opstelling maken en delen met de jongens en een korte uitleg in de kleedkamer. Het zweet stond al vroeg op ons voorhoofd. We hadden afgesproken met de mannen, dat we zouden coachen op positie en niet te veel op de details.
Haha, dat lieten we al snel los zodra de wedstrijd was begonnen. Sorry mannen! Daar moeten wij nog een beetje aan werken.
De wedstrijd verliep buitengewoon goed. De instelling van de mannen was heel goed. Er werd veel strijd geleverd en iedereen hield zich aan de gemaakte afspraken. Eerlijkheidshalve moeten we bekennen dat Kagia in de 1e helft het beste van het spel had en een aantal kansen kreeg. De beste kans was toch voor Ter Leede. Davey kopt de bal snoeihard en buiten bereik van de keeper tegen de lat. Door het goede keeperswerk van Duco ( Brett moest helaas verstek laten gaan de 1e wedstrijd ) konden we de rust halen met een brilstand op het scorebord.
We troffen allemaal tevreden gezichten in de kleedkamer. We hadden Kagia JO17-01 goed kunnen bijbenen de 1e helft. Daar waren de mannen trots op. Nog wat kleine puntjes op de i en snel weer het veld op. Kennelijk had de trainer van Kagia meer te bespreken, want die kwamen pas 5 minuten later weer het veld op.
Nou de trainer van Kagia had duidelijk tegen dovemans oren gepraat, want na 10 minuten stond er toch echt 0-2 op het scorebord. Marijn maakte de 0-1 en Jasper de 0-2. Kagia zette vanaf dat moment een tandje bij. Daar werden wij langs de kant toch wel een beetje zenuwachtig van. Hier winnen zou toch fantastisch zijn!!
Vanaf de zijlijn zagen we de druk op ons doel toenemen. We wisten ook wel, dat de vermoeidheid er voor zorgde dat het voetballend wat minder werd. Thomas, die de hele zomer horizontaal had doorgebracht, bezweek als 1e en vroeg zelf een wissel aan. Top, dat hij dit zelf aangaf. Als er in onze hechte defensie dan toch zo nu en dan een gaatje viel hadden we Duco nog. Duco, terecht man of the match, leek onpasseerbaar en ranselde alle schoten uit het doel.
Helaas lukte het de beste man aan de kant van Kagia om 1 keer aan de dekking te ontsnappen en schoot de bal onhoudbaar van dichtbij in het dak van het doel. Dit bleek het enige wapenfeit van Kagia te zijn in de 2e helft. Eindstand 1-2, de 1e overwinning was een feit!
Alle complimenten naar alle spelers van JO17-03!! Jullie hebben een super prestatie geleverd. Veel strijd geleverd, ook al werden de beentjes wat vermoeid, en echt blijven voetballen zolang dat kon. Op deze wedstrijdmentaliteit kunnen jullie trots zijn.
De kop is eraf. De overwinning smaakte zoet. Na de wedstrijd nog even een nabespreking gehad met de mannen en de aanwezige ouders. Dit is iets wat we eigenlijk iedere week wel even willen doen, een nabespreking. Is leuk voor iedereen! Iedereen kan dan nog zijn/haar zegje doen in de groep. Dat kan over de wedstrijd gaan, maar ook over heel andere dingen.
We bedanken de mannen voor hun tomeloze inzet. De ouders voor hun support en het vervoer. De mannen gaan lekker 2 keer trainen deze week. Volgende week DOSR thuis om 12.00!
Van hieruit een oproep aan de ouders om volgende week (weer) te komen kijken. Het is best leuk. Voor jullie maar ook voor de mannen.
De begeleiders
2019-02-18 ·
Ter Leede
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-3
UVS JO17-3 – Ter LeedeJO17-4 ; 0 – 1
Deze week spelerskrapte. Joris had schoolverplichtingen en Pascal was ingedeeld bij B3. We waren dan ook zeer blij met de aanwezigheid van Frank, Stan en Justin. Jongens bedankt. Desondanks maar 12 spelers totaal met de wetenschap, dat Milan na rust afwezig zou zijn ivm werk. Laat ik het stukje beginnen zoals altijd. We begonnen sterk en hadden direct veldoverwicht. Stan had in de 10e minuut een splijtende pass op Koen, die alleen door kon naar de keep, maar die redde goed. In de 20e minuut kon Roy uithalen na pasje van Frank, maar geen succes. 3 minuten later goede actie van Mats, bal keurig teruggetrokken op Justin, maar bal deed niet wat de ogen wilden. Gewoon gras he! Toch had Justin daardoor de richting gevonden, want 5 minuten later een vrije trap op 20 meter van het doel, die hij genadeloos precies binnen schoot, 0 – 1. We hielden het veldoverwicht, de coach had inmiddels al zijn ballen weer verzameld en de zon scheen fraai, en toch dreigde opeens bijna alles mis te gaan. Frank kon eigenlijk niet verder en moest eruit. Nog met 11, maar hoe verder na rust. Limonade en even gesproken over de spelhervattingen en Frank het verzoek om in elk geval in het veld te gaan staan/lopen en waar mogelijk een bal te kaatsen of in de weg te lopen. Kortom met 10,5 speler nog een helft te gaan. Laat ik over het wedstrijdbeeld kort zijn, UVS drong aan, maar op 2 kansen na eigenlijk nooit ruimte genoeg om te kunnen scoren. De beste kans was eigenlijk nog voor ons, een bijzonder fraaie pegel van uitgerekend Frank, die af en toe toch nog meer kon rennen, dan gedacht, en de keeper tot een geweldige redding dwong. Verder konden wij niet heel veel meer afdwingen. Daarom wil ik het kort even hebben over dit team. Want niet alleen voetballen de jongens heel aardig, maar het is inmiddels een stug team – een vechtmachine, waar je liever niet tegen speelt. De aanvallers komen altijd wel in de stukjes voor, maar nu dan klein beetje waardering en aandacht voor die jongens die niet direct opvallen en vaak scoren. Daar heeft dit team er gelukkig veel van en zonder de andere 9 tekort te willen doen, wil ik de belangrijkste exponenten van afgelopen zaterdag graag een keer belichten; Roy en Stan. Roy draaft met en zonder kramp elke wedstrijd kilometers en lijkt altijd te weten waar hij moet zijn om maar weer eens een aanval van de tegenstander af te breken en de bal in onze ploeg te brengen. Hij leest het goed en staat dus altijd goed, zoals dat dan heet. Stan is van de JO17-3 en speelt in de regel als voorstopper, maar moest nu de 2e helft als laatste man aan het werk en deed dit met verve, waardoor het UVS telkens net niet lukte om lekker voor de goal te komen of een gaatje te vinden. Twee van onze karakterjongens, die er mede voor zorgen dat wij zelfs met 10,5 man gewoon een wedstrijd kunnen winnen. Top gasten. Nu aantal weken vrij en dan gaan we er met z’n allen weer voor.
2018-10-19 ·
Ter Leede
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-3
Ter Leede JO17-4 – SJZ JO17-2 ; 6 – 2 (zaterdag, 6 oktober 2018)
Ook deze zaterdag de hoog nodige steun van jongens uit de JO17-3; Mats, Martijn, Duco en Teun, die al een wedstrijd erop hadden zitten en er nog even stukje aan vast moesten plakken. Martijn had er zelfs zoveel zin in, dat ie vast niet op tijd op zijn werk terecht is gekomen. Jongens bedankt. Daarnaast sprongen ook nog 2 oude bekenden bij; Luuk en Bart. We begonnen voorzichtig met in de 10e minuut en eerste kansje voor Milan. Het duurde tot de 18e minuut en toen wist Martijn de 1 – 0 te scoren en een paar minuten later had diezelfde Martijn na prima pass van Duco zelfs de 2e op zijn schoen, maar de keep kon redding brengen. Dat deed Lukas M. voor ons ook met een prima redding. Wij probeerden veel druk naar voren te zetten onder aanvoering van Luuk en uiteindelijk wist BartS. kort voor rust de 2 – 0 te maken, omdat de hele verdediging van SJZ plotseling vorm van narcolepsie vertoonde en niemand meer bewoog. Met dit presentje gingen we aan de limonade, maar 5 minuten na rust stond het alweer 2 – 1 na foutje aan onze kant. Gelukkig wist Roy al 1 minuut later met een prima pass BartS. te vinden en die maakte de 3 – 1. Toen nog weer 1 minuut later BartS. weer een kadootje binnen prikte stond het 4 – 1 en waren de punten eigenlijk al binnen. In de 60e minuut eindigde een mooie aanval over 5 schijven bij Milan, maar die schoot naast. Toch was de toon gezet, en 5 minuten later opnieuw een prima aanval via Milan – Pascal en Roy opnieuw met de beslissende pass op BartS. die zijn 4e en onze 5 – 1 binnen schoot. Het levert hem volgens zeggen een zgn VierFa-19 op (ik geloof nooit dat vader Henk hierin trapt!). In de 70e minuut had Roy zijn prima pot kunnen bekronen met een goal, maar de keep stond hem in de weg, jammer. En dan opeens Pascal in de 75e minuut, 25 meter van de goal een streep en het net bolde na deze geweldige poging, 6 – 1. Dat SJZ nog de 6 – 2 maakten was niet meer belangrijk. De volgende wedstrijd tegen de reuzen van QB.
2017-10-02 ·
Manon Meijer
·
teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-3
Bestond het team aanvankelijk uit het (te) royale aantal van 18 spelers, worden er alsnog 3 lid-af, zijn er meteen 2 geblesseerd en heeft 1 het vaak te druk om te komen. Als er de eerste zaterdag van de competitie dam ook nog 2 afmeldingen zijn, dan heb je zowaar 3 invallers nodig! Bart Meijer, Bart Sloof & Luuk Souman zorgden voor de nodige versterking, hartelijk dank daarvoor (ze gingen er helemaal voor, want ze vielen zelfs in op de teamfoto). Het was een leuke wedstrijd om te zien. Alhoewel Timo als vlagger weinig te doen had, omdat vooral aan de kant van VVSB gevoetbald werd, was het toch spannend. De bal kwam wel in de 16, maar VVSB had een goede keeper. Na een kwartier scoorde Bart Sloof de 1e goal met een afstandsschot. Daarna had iedereen wel weer een paar keer de bal gehad toen Jesse over links opstoomde. Hij omspeelde een tegenstander die al languit lag en ging zelf ook languit toen hij schoot, maar… hij zat! De scheidsrechter trok even later een gele kaart voor een speler van VVSB: hij kwam in met gestrekt been en vloerde Pieter, die op dat moment op één been stond, omdat hij net de bal weg trapte.
Ter Leede had veel kansen en af en toe was er een uitbraak van VVSB die op een goede verdediging van Ter Leede stuitte. Bart Sloof had inmiddels het vlaggen overgenomen van Timo. Lucas V. zag z’n aanval eindigen doordat de keeper de bal vlak voor z’n voeten weg kaapte. En Pieter nam een vrije trap op 25 meter, die rakelings over het doel heen ging. De middenvelders bleven de bal naar voren brengen en vlak voor rust kon Luuk lekker uithalen en schoot de bal van buiten de 16 in de kruising: 3-0. Bijna hadden alle drie de invallers gescoord, want Bart Meijer had ook nog een mooie kans op het doel. Na de rust kwam VVSB wat vaker richting het doel van Ter Leede. Uit een hoekschop scoorde Koen in de kluts 4-0. Gelukkig had Lucas M. een paar mooie reddingen. Helaas ging er in de laatste minuut toch nog eentje in. Ook Jeroen heeft z’n eerste ervaring met vlaggen opgedaan. Eindstand: 4-1.
https://photos.app.goo.gl/PrUceV394RewGv9x1
