Vorige week moesten we onze wedstrijd verplaatsen, maar deze week dan toch weer de bal laten rollen. Beetje grijze dag, waarop Foreholte zich al warm had gefietst naar ons sportpark. Wij misten alleen Julian, maar verder een volledig fitte groep, inclusief gelukkig ook Pim. Na zijn goede optreden tegen VVSB ook deze keer gekozen voor Lucas in de spits, met name om ook ons middenveld wat meer balans en fysiek te kunnen geven. De bankzitters hadden er direct al de pee in, maar dat is een goed teken, zo bleek later. We kwamen in de twaalfde minuut op achterstand door een individueel foutje en Foreholte lobte keurig over de kansloze Tessa de bal in ons doel, 0 -1. Niet getreurd, onze boys zijn wel wat gewend en in de 20e minuut was daar een mooie combinatie en een waanzinnig strakke voorzet van Maurits, die Matthijs halfvolley in het doel van Foreholte werkte, 1-1. Het publiek op de banken voor deze fraaie treffer. Helaas weer een foutje van ons in de 24e minuut en de snelle break van Foreholte leidde tot de 1 – 2. Opnieuw beginnen dus. Tot aan de rust gingen de partijen keurig gelijk op en na de rust was dit gedurende 20 minuten ook het geval.
In de 45e minuut een onderschepping van Pim en zijn doortastende versnelling en afgemeten pass leidde tot een geweldige goal van Bas. Vol op de pantoffel betekende deze “screamer” in de kruising de gelijkmaker, 2 -2. Wij waren in deze fase de bovenliggende partij en na een ingooi in de 55e minuut zette Daan de inkomende Lucas vrij voor de keeper, maar zijn inzet belandde op de paal. Helaas deelde Foreholte in het laatste kwart van de wedstrijd de lakens uit en speelde daarin beter dan wij deden. Dit leidde in de 70e minuut tot de onvermijdelijke 2 -3. Foreholte bleef daarna ook beter en omdat én Matthijs én Maurits ook nog geel pakten, werd een goed resultaat helemaal onmogelijk. Aangezien we nu elke wedstrijd wel iemand uit het veld gestuurd zien worden, wordt dit wel een puntje van overleg, maar dat zal niet het enige zijn, want ondergetekende hoort iets te vaak wat deze en gene vooral niet willen! De Man of the Match is deze keer Pim; bevlogen en aanwezig zoals ik hem eigenlijk nog niet eerder gezien heb, TOP. Misschien kan een paar weken rust sommige anderen ook goed doen.
Aanstaande zaterdag spelen we de inhaalpot tegen Voorschoten, dan proberen we het publiek alsnog een Kerstkadootje te geven?
Wat kan het voetballeven toch hard zijn. Na de wedstrijd werd er een oude doos met clichés van zolder afgehaald en ze klopten allemaal. Van het : “Dit hebben ze niet verdiend, tot een punt was terecht of ze zitten in de hoek waar de klappen vallen”. En zo kan ik er nog wel een paar opnoemen. Daarbij kregen we ook nog de complimenten van de tegenstander met de opmerking. “ Hoe kunnen jullie zo laag staan”. Bemoedigend om te horen, maar het feit blijft dat we stijf onderaan de kerst hebben gehaald en dat was en is niet waar we willen staan.
Eerst nog even terug naar afgelopen woensdag. Quick Boys D2 kwam op bezoek voor een oefenpotje. Ze staan ongeslagen fier bovenaan in de eerste klasse. In een rommelige pot wonnen we met 2-1. Waar de teller toch iets meer had mogen oplopen. Maar goed we smaakten het zoet der overwinning weer eens en dat was een lekker gevoel.
Dan zaterdag de competitie wedstrijd tegen het hoog geplaatste RKAVV. In de heen wedstrijd verloren wij vrij kansloos met 5-1. Geen idee hoe het vandaag zou kunnen aflopen, maar er stond een gemotiveerd Ter Leede aan de aftrap. Helaas was Rosa wat ziekjes geweest, waardoor zij met Viggo op de bank begon. De 11 starters waren: In de goal Mike. Van links naar rechts Hugo, Noa, Denzil en Sam. Op het middenveld, rechts Tijs, links Ryan. Op 10 Nick en de drie mans voorhoede werd bestierd door spits Wessel geflankeerd op rechts door Rowey en links door Jip.
De aftrap werd om 10.30 uur door de rood gelen genomen en de intenties waren duidelijk. Naar voren was het devies. Na een minuut of twee mocht Mike uittrappen. Op de middencirkel kreeg Wessel de bal en zag in zijn ooghoeken Nick weglopen van zijn tegenstander. Hij gaf de bal mooi mee en op snelheid omspeelde Nick de verdediger en zag op zijn beurt Jip mee sprinten naar rand 16. Een afgemeten voorzet kwam in de voeten van Jip en hij rondde keurig af. 1-0. Een wat overmoedige ouder begon 10, 10 , 10 , 10 te scanderen. We houden het er maar op dat hij de zenuwen van zich af moest roepen. Na de 1-0 ontspon er zich een prachtig voetbalgevecht, waarbij onze verdediging een soort van over mijn-lijk-mentaliteit ten toon spreidde. Hugo was onverzettelijk. Het grootse complement was wel dat zijn directe tegenstander nog voor de rust werd gewisseld. Zijn nieuwe tegenstander kreeg gelijk een prachtige sliding tackle om de oren en bleef de rest van de wedstrijd in de zak. Daarbij speelden het centrale duo Noa en Denzil een cruciale rol. Noa kon de spits goed aan Denzil liep zoals altijd heel veel ‘dicht’. En Sam speelde net alsof hij al jaren in het team meedraait. Door de onverzettelijkheid van deze 4 met Mike daarachter dwongen de bezoekers maar 2 kansen af. Een schot, waar een zweem van buitenspellucht zat, verdween op de paal. Later was er een katachtige reflex van Mike nodig om de gelijkmaker te voorkomen. Zelf werd ons een enorme kans ontnomen toen er onterecht werd afgevlagd voor buitenspel. Zonder vlag signaal zou Nick 1 op 1 op de keeper zijn afgegaan en wie weet wat dan…… Na 30 minuten strijd werd er gefloten voor de welverdiende rust. Even bijkomen.
De rust werd gebruikt om te wisselen. Viggo kwam erin voor Rowey en Rosa voor Tijs. Het strijd plan bleef hetzelfde. Vooruit en fel erop.
De tweede helft bleef een waar voetbalgevecht met een enorme dosis spanning. Prachtig om te zien dat er gestreden werd en dat wij de kaas niet van het brood lieten eten. Ter Leede staat nou niet bekend om het fysieke voetbal aspect, maar het viel wel op dat er vaker een rood witte op de grond lag dan een rood gele. Overigens waren de duels in mijn ogen wel fair. In één van die duels botste Hugo met zijn directe tegenstander op rand 16 meter. Beide bleven op de grond liggen. De scheids twijfelde en liet onterecht door spelen. De bal kwam bij een RKAVV er die haalde uit een onmogelijk hoek uit. Vanaf een meter of 20 schoot hij de bal diagonaal over Mike heen. Een prachtige gelijkmaker die eigenlijk nooit had mogen tellen als de scheids had opgetreden. Maar zoals eerder aangehaald, we zitten in die welbekende hoek dus ja…. Het mooie is dat de D1 de rug rechtte en verder ten strijde trok. Dit resulteerde in twee prachtige kansen. Het was Wessel die de achterlijn haalde en slalomde op de voor hem zo karakteristieke manier langs zijn tegenstander. Hij kon de bal mooi terug leggen op de penalty stip maar daar dachten de go go gadget handen van de keeper anders over. Daarna was het Nick die op links door brak. Op snelheid was hij de tegenstander de baas en gaf met zijn linker scherp voor. Jip kwam een teennagel tekort om de bal richting doel te krijgen. Het net niet gehalte was hoog. Direct daarna brak de spits van RKAVV door. Hij stormde 1 op 1 op Mike af. Mike die afgelopen weken alleen maar aan het groeien is naar de hoger level, tikte met zijn rechter voet de bal corner. En zo liep de tijd vol en zou het uitdraaien op een terecht gelijkspel. Maar in de allerlaatste seconden was het weer de diezelfde RKAVV er die een zeldzaam foutje van Denzil afstrafte. Hij durfde niet in te grijpen en liep naast die jongen mee. Die haalde wederom vanuit een onmogelijke hoek, bijna vanaf de achterlijn uit. Mike was kansloos en wederom een schitterend doelpunt dompelde alles wat rood geel lief was in rouw. De aftrap werd nog genomen maar dat was gelijk de laatste actie op het veld. Een hard gejuich klonk van de tribune waar de rood witte fans zaten. Hij geeft maar aan dat ook daar er in spanning werd meegeleefd.
En ja zo staan we weer met lege handen. Een hoop complimenten verder maar 0 punten. Het kan toch niet anders als we zo blijven spelen dat de punten binnen moeten stromen. Helaas moeten we nog een hele tijd wachten om te zien of dat ook gaat gebeuren. 11 Februari komt koploper UVS op bezoek. Uit verloren we schaamteloos met 8-1. Dat gaat nu echt niet gebeuren.
We zullen tot die tijd een groot aantal oefenwedstrijden spelen en ook nog wat activiteiten voor ouders en kind. Allereerst aanstaande vrijdag een ouders / kind training. Ik hoop voor de ouders dat ze blessurevrij de kerst halen waarbij de eer ook niet is aangetast.
Ik spreek u weer na de elfde. Maar niet nadat ik u, als trouwe volgers, namens de kinderen, trainers en begeleiding van de D1 een fijne kerst en nieuw toewens. En een punt rijk 2017!!
In de laatste wedstrijd voor de winterstop kwam het Atletico van Noordwijk, de Sint Jeroen’s Club, op bezoek op sportpark de Roodemolen. Het team van trainers Jochem en Erwin was geen onbekende. Vorig jaar waren beide teams aan elkaar gewaagd en kwam zelfs John de Wolf even langs. De voorgaande bekereditie was een titanen gevecht tussen de spitsen Nick versus Nick. Nick van Ter Leede liet als eerste van zich spreken. Zijn scherp indraaiende corner werd in de allereerste minuut van de wedstrijd al tegen de touwen gewerkt door een snoeiharde kopbal van Tijn, 1-0. Nog geen 4 minuten later omspeelde hij de SJC keeper Bas na een splijtende pass van centrale verdediger Sam. Maar de inzet werd voor de lijn gestopt. Op de schoten van Ter Leede had de SJC keeper wel een antwoord. Pas na inbrengen van de Turbo Nick van SJC als een soort vleugel spits kwamen de bezoekers enigszins onder de Sassemse druk uit. Prompt ook meteen de eerste kans maar linksback Daan kon de bal voor de lijn stoppen. Hij moest wel een corner weggeven. De eerste conner werd ook gestopt maar bij de daaropvolgende waren ze Nick uit het oog verloren, 1-1 in de 13de minuut. De tactische wissel van Ter Leede pakte juist helemaal verkeerd uit. Invaller Jason kreeg koud in het veld de bal vol in zijn gezicht. Zijn invalbeurt eindigde daarom al na 2 luttele minuten waarna hij geblesseerd met tranen in zijn ogen het veld gedwongen moest verlaten. Zijn maatje in de aanval Mats probeerde Ter Leede nog voor de rust weer op voorsprong te zetten maar ook zijn poging was een prooi voor de keeper, ruststand 1-1.
In de tweede helft een soortgelijk spelbeeld. De grootste kansen zijn voor Ter Leede maar de keeper van SJC speelde de wedstrijd van zijn leven. Aan de andere kant lag SJC´s Nick aan de ketting bij Sam en de altijd onwringbare Lars. In de 30ste minuut onderschepte de herstelde Jason de bal. Via Tijn werd de bal scherp voorgezet en de Ter Leede spits Nick kon de bal van dichtbij binnen tikken, 2-1 in de 34ste minuut van de wedstrijd. In totaal kon Ter Leede 4 minuten van de vernieuwde voorsprong genieten. Toen gooide SJC Nick er de turbo op en na een onnavolgbare dribbel over driekwart van het veld vond hij het gaatje voorbij het uitgestoken been van keeper Bouwe, 2-2. Dan opeens uit het niets ver in de blessuretijd ook het tweede doelpunt van onze Nick, 3-2. Een golden goal want de bezoekers mogen van de goed leidende scheidsrechter nog wel aftrappen maar de officiële wedstrijdtijd is dan allang verstreken, eindstand 3-2.
Weer een battle van Nick versus Nick. Beide scoorden 2 doelpunten maar Ter Leede had ook nog de kopsterke Tijn. Door deze overwinning en het verlies van favoriet Katwijk tegen hun angstgegner VVSB stijgen we zelfs op doelsaldo naar een 2de plek in de competitie. Een onverwachts goed resultaat maar elke trainer weet dat de prijzen pas na de winterstop worden verdeeld. Die periode begint voor Ter Leede met twee uitwedstrijden. De eerste tegen de ongeslagen koploper Rijnsburgse Boys en daarna naar sportpark de Krom. Op beide sportparken hebben de Ter Leede trainers traumatische ervaringen opgedaan.
Ja jongens, dit was de wedstrijd om die verliespartij in de beker een plek te geven. Wedstrijd toen was op 10 september en de uitslag…..9-1 maar liefst. Echt alles ging toen mis en niks ging goed, terwijl ze eigenlijk alleen maar “leunen” op hun spits. Tel daarbij op dat die een hele snelle spits is, en ja, dan vallen ze als rijpe appeltjes van de boom. Hoe anders was het deze keer. Helaas zonder Max, Lucas, Berend en Danny. Sterkte met het herstellen van blessures en ziekte.
Woensdag op de training heeft Coen aan degenen die op de training waren gevraagd wat jullie nu wilden met het voetbal. Plezier in ieder geval, en dat is ook geen issue, maar voetbaltechnisch kan het iets beter. Ik moet zeggen, dit hebben jullie prima, prima opgepakt, top gedaan gasten. Voetbal zoals wij het graag zien, prachtig samenspel en druk zetten op de tegenstander. Strijd, passie, combineren en techniek, het ware werk. Ik hoop dat jullie zelf ook genoten van de wedstrijd, of ging het soms te makkelijk? Als alles goed loopt, is het eigenlijk een heel simpel spelletje.
Omdat Lucas geblesseerd raakte, moest zijn stand-in Pieter-Bas zijn spitspositie afstaan en plaats nemen onder de lat. De verdediging heeft eigenlijk geen kans weggeven en die snelle, handige spits werd correct en met veel inzet verdedigd. Die gozerT zat helemaal in de pocket van Joeri, Pieter, Lorenzo en Roy. Goed de posities van elkaar overnemen, zo hoort het ook. En dan de aanvoer naar het middenveld waar Milan, Luuk, Mats, en Wisse het spel konden verdelen naar de voorhoede. Sjors, Thijs en Pascal kregen een paar mooie ballen op maat en in de diepte. De grensrechter was wel stellig over het buitenspel lopen van onze 3 hardwerkende gasten, waar ikzelf 1x vond dat dit onterecht was en mijn reactie hierop was niet zoals het hoorde, ik moet gewoon foto’s maken.
Heb ik ook tegen de goede man uitgelegd, en de vrede was weer getekend.
Corners kwamen ook goed in het strafschopgebied aan, maar er stonden een hoop gasten van de Lissese FC die best veel ballen weghaalden voor onze voeten. Lorenzo kopt een bal weg, die Milan oppikt, Milan speelt Mats aan, die speelt hem op Thijs en met een bekeken schot is de ban gebroken, 0-1. Hup, daar wordt Sjors weer aangespeeld en die gaat richting goal, waar hun keeper en Sjors vol voor de bal gingen, met als resultaat een blessure voor de keeper. Helaas was ie te geblesseerd om verder te spelen, ik hoop dat het niet te ernstig is, sterkte. Ook “hunnie” hadden een stand-in en ook hij wist met een paar aardige reddingen zijn doel vooralsnog schoon te houden. Via een scrimmage dacht heel de Ter Leede supporters en spelers, dat de keeper van FC Lisse de bal vanachter de doellijn weghaalde, de grens dacht van niet. Ik heb er geen foto van, ik zat ook ff te genieten van het voetbal. De bal moet helemaal over de lijn zijn geweest en vanuit mijn perspectief, ben ik geneigd te zeggen dat de keeper zijn hand wel achter de lijn had, maar de bal…het hangt erom, denk dat de grens gelijk had.
Fc Lisse gooit er nog een scheppie bovenop, gewoon met twee man op 1 van ons, maar we geven geen krimp, sterker nog, we absorberen hun energie en gaan daardoor nog beter. Zoals Bruce Lee in zijn beste dagen en films, of tegenwoordig Badr Hari of Rico Verhoeven (bij het ter perse gaan van dit verslag nog geen uitslag bekend van hun wedstrijd) {RED: Rico Verhoeven dus…}.
Abel, die vandaag zijn wekker had gezet, viel in en was gelijk aanwezig en gevaarlijk. Hij heeft die stand-in keeper verschalkt, met een schot via een hoofd van de tegenstander, althans, dat leek mij zo te zijn. Ze lopen allebei over hun hoofd te wrijven. Naarmate de wedstrijd vorderde, werd de plaatselijke FC wat fysieker in het spel en daar gingen wij weer in mee. Moeten we niet doen, wij moeten gewoon lekker die bal rondspelen en de tegenstander helemaal gek tikkie-takka tikken. Dat is nog wel een leermomentje voor ons, we laten ons soms teveel verleiden voor de lange bal.
Terugkomend op de partij, jammer van de vele kansen die gemist werden, maar dit was zeker 1 van de betere wedstrijden tot nu toe. Ik zeg tot nu toe, jullie kunnen nog vele malen beter, als je je koppie erbij houdt, vanuit de basis blijft voetballen en rust aan de bal, zoals vandaag. Bijna afgelopen en voor mij tijd om naar een opdracht in het verre Sliedrecht te gaan, waar het eerste van Ter Leede moest voetballen. Derhalve heb ik het tegendoelpunt gemist, gelukkig maar ;-)
“It’s again the same song, it’s always the goals that are counting”! Was getekend Louis van Gaal. Ongeveer een maandje terug had ik de eer een verslag te mogen schrijven van de wedstrijd tegen Fc Lisse. Dit verslag, van een wedstrijd die eindigde in een teleurstellende 0 – 0, had ik 1 op 1 kunnen kopiëren op de wedstrijd van deze zaterdag. Heb ik niet gedaan. 2 weken geleden was ik wat narrig. Vond het de hoogste tijd om eens even de amateurpsycholoog uit te gaan hangen en jullie wat vermanend toe te spreken. Ik vond jullie tegen Noordwijk plichtmatig voetballen en zag niet echt de wil om te winnen. Vorige week een zorgeloze 0-9 tegen een zeer matige tegenstander. Moeilijk te zeggen of het lek nu boven was, dit weekend bleek weer dat het allemaal niet zo grijpbaar is als dat we zouden willen. We zitten nog steeds in de pré winterdip, wat dat betreft komt de winterstop als geroepen. Ik zeg; Komende maanden wat minder trainen, en wat meer tijd vrijmaken voor teambuilding dingetjes en plezier maken met elkaar! Want we maken het volgens mij allemaal al wat te groot jongens. We zijn teveel bezig met de ranglijst en te weinig met goed voetballen.
De wedstrijd begint zeer voortvarend. Na een paar minuten ligt de bal al in het netje als Sam het laatste tikje geeft na een lob van Pierre-EmeRIK Aubameyang.Ik zie aan de overkant van de tribune het technisch hart van Ter Leede uitzinnig van vreugde over elkaar heen duiken. Deze mensen missen volledig dat de goal door de ogen van de scheids- en met name de grensrechter niet door de beugel kan en afgekeurd wordt. Geen 1-0 dus, en zo broos kan het dus zijn. Ik ben er van overtuigd dat we anders met 5, 6-0 er over heen walsen. Nu beginnen we aan een kansenmisfestival dat zijn weerga niet kent. “Schrijf maar op” citeert hoofdtrainer JO19-1 van der Vlugt. “13 minuten gespeeld, 6 100 % kansen! Gehoorzaam als ik ben pak ik mijn pennetje uit mijn jaszak en begin met notuleren.
“Minuut 2: de afgekeurde goal van Sam”.
“Minuut 4: kopbal naast van Wessel uit een vrije trap van Corné”.
“Minuut 7: Kans van Alessandro 1 op 1 met de keeper.”
“Minuut 8: Rush van Wessel, het schot vliegt over.”
“Minuut 10: Sam schiet van dichtbij tegen de paal na een pass van Chris”.
“Minuut 13: Een inzet van Timo wordt gepareerd door de keeper”.
Ik geef de kroonprins van het trainers korps even een plastic zakje om weer wat tot rust te komen. “Ja hoor, wordt het weer zo’n dag,” roept grensrechter Rotteveel vertwijfeld richting de tribune als kans nummer zoveel om zeep geholpen wordt. En inderdaad, zo’n dag wordt het. Ter Leede doet wat het kan. Wessel is weer eens ongrijpbaar op de rechtervleugel en verdedigend komen Björn en consorten op een paar speldenprikjes na niet in de problemen. Maar de scherpte in de afronding krijgen we niet meer op de rit. De keeper van Blauw Zwart, wat volgens insiders gewoon een speler is, blijkt een aardig gevoel voor positie te hebben en maakt onder andere nog een kopbal van Kewal en een poging van Cheikie Timoté onschadelijk.
Ter Leede kan de kansenregen niet volhouden. Na de rust vervallen we in de klassieke fout. Te weinig gogme en overleg, te snel de lange bal van achteruit terwijl er meer dan voldoende ruimte ligt om op te bouwen. Bovendien vergeten we het naarmate de tweede helft vordert steeds meer het veld breed te houden. Rik komt nog tot 3 hele en halve kansen. De omhaal verdwijnt over de goal, de kopbal na een prachtige voorzet van Wessel zeilt voorlangs en een schot van rand 16 is een prooi voor de keeper. De wedstrijd eindigt uiteindelijk in een teleurstellende 0 – 0.
Voor de tribune kant dan tenminste, aan de overkant denken ze nog steeds dat Ter Leede met 1 – 0 heeft gewonnen, al ontstaat er hevige twijfel als ze de boys gedesillusioneerd van het veld zien stappen.
Aan het eind van de dag blijkt de schade nog enigszins mee te vallen als blijkt dat de directe concurrent RCL ook punten heeft verspeeld. Alles kruipt weer in elkaar, we gaan een mooie en spannende 2e seizoenshelft tegemoet. 14 februari openen we direct met de kraker tegen RCL! Voor nu wens ik jullie een fijne decembermaand en tot spreeks ergens in februari.
KORT WEDSTRIJDVERSLAG SLIEDRECHT 1 – TER LEEDE 1 zaterdag 10-12-2016
TER LEEDE ONTSNAPT AAN GELIJKSPEL
Na tien minuten stond Ter Leede al met 2-0 voor en leek een hogere uitslag in de maak, maar Roodgeel ging slordiger spelen, Sliedrecht herstelde zich en kon al vlot de aansluitingstreffer scoren en kwam na de rust langszij. Daarna kregen beide partijen kansen, moest doelman Constantin met een prachtige redding de 3-2 voorkomen, maar was het in de extra tijd de opgestoomde Arroyo die met een machtig schot voor de 2-3 zorgde.
De gelukkigste ging met de punten naar huis.
Ter Leede startte in de beproefde opstelling, maar bij Sliedrecht moest eerste doelman Munten al in de voorbereiding afhaken en dus startte de ploeg net als tegen RVVH met Edwin van der Kooij onder de lat en hij kende geen gelukkig begin toen hij al in de tweede minuut het verre schot van Mitchell Kappenberg door de handen liet glippen. Acht minuten later rondde Oussama Siali een aardige combinatie van Ter Leede doeltreffend af en was de stand al 0-2. De marge van vier leek binnen het bereik, maar de hoopvolle meegereisde fans zagen hierna een Ter Leede dat veel slordiger ging spelen en een Sliedrecht dat beter in het spel kwam. Dat leidde al in de 17e minuut tot de 1-2 toen Sjoerd v.d. Waal een combinatie met Irilmazbilik en Langerak doeltreffend afrondde. De 1-2 stand bleef tot de rust gehandhaafd, want een treffer van Sliedrecht na dertig minuten werd wegens buitenspel afgekeurd.
Na de rust kregen beide ploegen kansen, Sliedrecht nog de beste, maar het duurde tot de 86e minuut voordat er weer werd gescoord door aanvoerder Gavir Breidel, die een vrije trap meteen inschoot. In de extra tijd toonde Bogdan al zijn klasse door een harde kopbal van de opgekomen Arie Lock te stoppen, maar scoorde de eveneens opgekomen Tomas Arroyo in de omschakeling wel met een prachtig schot en daardoor won Ter Leede toch nog en kon het de punten mee naar Sassenheim nemen. Lucky Ter Leede!
Met een ijsvrij veld, maar de lichten aan, kwam er een waterig zonnetje door op sportpark de Roodemolen. De eerste paal voor de nieuwe kleedkamers is al geslagen bij de buren van Teylingen, dus wie weet krijgen we dan iets meer ruimte inde kleedkamer. Een voor een druppelde de mannen de kantine binnen. Om 8::15 gingen de mannen het veld op om aan de warming-up te beginnen voor de laatste competitie wedstrijd van het jaar tegen de Valken, uit Valkenburg (ZH). Een bekende tegenstander die we ook al in de bekerronde hadden getroffen, en waar toen was gewonnen, maar resultaten uit het verleden, de rest kunt u zelf wel invullen. We begonnen met Maarten in de goal, achterin Martijn, Kaya en Levi. Rein bezet het middenveld en voorin Milan en Xavier. Timo begon de wedstrijd wissel. Na de moeizame overwinning van vorige week tegen Katwijk, was het duidelijk dat er deze wedstrijd uit een ander vaatje getapt moest gaan worden.
Messcherp begonnen de mannen aan de wedstrijd en probeerde de tegenstander direct onder druk te zetten, dit gaat altijd gepaard met enig risico, want er ligt dan ook veel ruimte achter de verdediging. Iets waar de tegenstander ook van probeerde te profiteren. Omdat ook de tegenstander druk wou uitoefenen moest Ter Leede hier onderuit proberen te voetballen. Deze keer was TL echter wel effectief in de afronding, goed druk zetten van Xavier, die Milan vrij zette voor de keeper en die ronde keurig af, 1-0. TL verslapte niet en kreeg nog een paar kleine kansen via Levi en Milan, maar zij kwamen een teenlengte tekort. Ook Rein kwam ook nog met een paar schietkansen, maar een bal op de paal en een paar schoten net over of gered door de keeper, bracht helaas niet het gewenste resultaat. Toch kwam de 2-0 op het bord. Aan de rechterkant werd de bal veroverd en Xavier werd weggestuurd, die twijfelde niet en schoof de bal koeltjes achter de keeper. Valken ging echter niet bij de pakken neer zitten en gooide er nog een schepje bovenop en ging nog meer de duels aan. Goed om te zien is dat de TL mannen zich hierdoor niet lieten intimideren en gewoon hun eigen spel bleven spelen. Helaas kwam de tegenstander toch op 2-1, een onderschepping en de aanvaller faalde 1-op-1 met Maarten niet. Maarten redde nog een paar goedd inzetten van Valken in de 1e helft, maar hij stond weer uitstekend op zijn post. Van achteruit een bal op Milan, die goed zijn lichaam gebruikte en de bal in de hoek schoot en de marge weer op 2 bracht, 3-1. Met deze stand gingen we de rust in.
Met de gebruikelijk limonade, rondje aandachtspunten van de staf gingen de mannen op voor de 2e helft. Vraag was of ze door konden gaan met hun goede spel, en hoe de tegenstander zou reageren op de achterstand, met welk plan zouden zij komen. Eigenlijk was de 2e helft nog beter dan de 1e, de backs deden nog meer mee, mooie combinaties volgden en achterin werd er met het mes tussen de tanden verdedigd onder leiding van Timo, die zijn mannen goed bleef neerzetten en ook zelf af en toe inschuift om een man meer te creëren. En als er iets door heen glipte, dan stond daar altijd Maarten nog.
Een mooie steekbal op Milan die schoot, maar de keeper redde keurig, alleen had die niet op de slim meegelopen Xavier gerekend, die dan ook de 4-1 aantekende. De 5-1, was een mooie rush van Kaya van achteruit, hij bleef lopen en kwam niemand tegen die hem kon afstoppen en schoot de bal keurig achter de keeper. Nu ging het snel, de 6-1 was voor Martijn. Xavier krijgt de bal van Rein, schiet hem op de keeper en in de rebound op de paal. Martijn was goed meegelopen en schoot tussen de keeper, verdediger en via binnenkant van de paal snoeihard de bal in de touwen. De 7-1 was de mooiste goal. Mooie opbouw van achteruit, via Xavier, Milan en Rein, komt de bal bij Kaya die de bal er keurig inglijdt. Niet lang daarna floot de scheidsrechter voor het eindsignaal, alhoewel die dit deed in een mooie begonnen counter. Met een mooie uitslag is TL weer terug zoals het dit seizoen was begonnen, fris combinerend voetbal. Mooi om te zien dat iedereen een doelpunt kan maken en dat we elke week andere mannen op het scoreformulier hebben staan.
Met 16 op 7 gaat de JO11-1 aan de leiding in de competitie. Op 14 januari gaat de reis weer verder.
Aanstaande zaterdag de wedstrijd tegen Warmunda JO11-1, op sportpark de Roodemolen. De volgende ronde in het bekeravontuur van mannen van Ter Leede. De aftrap is om 09:00. Voorwaarts Ter Leede.
Vandaag mochten we voor de 2e keer aantreden tegen de F1 van DOSR uit Roelofarendsveen. In de beker hebben we 2-4 verloren met 2 goals vlak voor het einde van de wedstrijd. Dit was tegen de verhouding in en nu was de kans om ons te revancheren.
Gelukkig waren Justin en Erman weer hersteld van hun blessures, maar helaas moesten we vandaag weer 2 anderen missen. Bart was ziek en de trainer Hans was er ook niet bij. De honneurs werden waargenomen door Michael en Johan. Later tijdens de wedstrijd zou Arnold de technische staf compleet maken. Voor Bart hadden we Chris van de F3. Dit moest wel een topper zijn, want zijn shirt verklaarde een hoop voetbalkennis….
Gelukkig moesten we vandaag wat later beginnen, want vrijdag waren de Zwarte Pieten nog op de extra ingelaste training. De aftrap was om 10:15 uur en de jongens van de F2 begonnen voortvarend. Bram stond weer op doel met voor hem in de verdediging Sameh op links, Erman centraal en Oscar op rechts. Op het middenveld stond Justin en voorin begonnen we met Safouane en Chris. Floris begon als wissel, maar hij deed langs de kant goed mee door Johan allemaal aanwijzingen te geven over hoe te spelen.
Ter Leede zat er bovenop en wonnen de meeste duels. Qua fysiek waren we aan elkaar gewaagd, maar voetballend was Ter Leede duidelijk de betere. Ook Chris stond zijn mannetje. Als 1e jaar F-junior deed hij absoluut niet onder t.o.v. de “grote” jongens. Dit resulteerde zelfs in de 1e goal van de wedstrijd. Chris won zijn duel op karakter (als een echte Feyenoorder!!) en gaf een splijtende pass aan Safouane. Saf dacht niet na en schoot de bal prachtig over de keeper van DOSR. 0-1!! Chris had hierna ook nog een goede kans op de 0-2, maar zijn schot had jammer genoeg net te weinig kracht om de keeper te verschalken.
Floris kwam er vervolgens in voor Chris en hij liet direct zijn kwaliteiten zien. Op links ging hij 3 mannetjes voorbij op inzicht en techniek en helaas met een uiterste krachtsinspanning kon de keeper van DOSR Floris weerhouden om te scoren.
Achterin hadden we nog niets weggeven, tot de laatste minuut van de 1e helft. Een corner werd eerst nog goed weggewerkt, maar na een communicatiefout liepen 3 verdedigers van Ter Leede naar 1 aanvaller en stond Justin tussen 3 DOSR-spelers. Dit was dan ook niet te verdedigen voor hem en de spits liet vervolgens Bram kansloos. 1-1 Dit was dan ook totaal onverdiend en een domper voor onze jongens.
Zichtbaar aangeslagen gingen we naar de (warme) kleedkamer om te rusten. Michael vertelde de jongens dat ze hartstikke goed bezig waren en vooral zo door te gaan. We waren immers de betere ondanks het gelijke spel. Echter moesten we wel waakzaam zijn voor de gevaarlijke uitvallen van DOSR. We herinnerde ons immers nog de bekerwedstrijd….
Floris ging een linie terug spelen op de linksback positie en Chris kwam erin voor Justin. Oscar ging op het midden spelen en Sameh rechtsback. Erman speelde een foutloze wedstrijd centraal achterin. DOSR kwam bijna niet onder de druk vandaag en met bij vlagen prachtig positiespel probeerde Ter Leede de defensie van DOSR te slechten. Als een “geparkeerde bus” hielden ze echter stand. Ik denk dat Ter Leede 80% balbezit had, maar tot hele grote kansen kwam het helaas niet.
DOSR kwam er zo vlak voor het einde steeds gevaarlijker uit. Door de aanvalsdrift van Ter Leede kwam DOSR er 2 maal heel gevaarlijk uit. Maar gelukkig stond Bram even vaak zijn mannetje en weerhield DOSR op fantastische wijze van het scoren. Hierna kreeg Ter Leede nog 1 heel goede kans. Op rechts ging Chris á la Elia zijn mannetje voorbij en gaf een prachtige voorzet. Helaas werd deze voorzet net onderschept door een verdediger van DOSR en in de rebound schoot Chris de bal in het zijnet.
DOSR was opgelucht en snakte naar het eindsignaal en Ter Leede leek genoegen te moeten nemen met een punt. Echter alles werd anders. Een blinde trap naar voren viel precies goed voor de spits van DOSR en hij schoot de bal onhoudbaar achter Bram. 2-1. Dit was al in blessuretijd, maar het leek erop dat de scheidsrechter nog heel even door liet gaan. Dus Ter Leede ging direct na de aftrap met z’n allen vol in de aanval op zoek naar de verdiende gelijkmaker. Helaas werd de bal afgepakt en weer blind naar voren geschoten. Daar stond de spits van DOSR nog na te genieten van zijn doelpunt en kon zodoende weer alleen op Bram af en ronde het koeltjes af. 3-1. Direct na dit doelpunt floot de prima leidende scheidsrechter af. De teleurstelling droop van de gezichten van Ter Leede af. Zijn we weer in de val van DOSR gelopen….
Maar ik heb alleen maar complimenten voor jullie jongens. Jullie hebben weer onwijs goed gespeeld en de inzet die jullie lieten zien was bewonderingswaardig! Aanstaande zaterdag spelen we thuis tegen de F1 van Warmunda. Als we deze wedstrijd weer met dezelfde instelling ingaan, gaat het helemaal goed komen!
Na een bewogen week met daarin een bezoek aan het Zuiderpark begon de ziekenboeg net op tijd weer leeg te stromen voor de hervatting van de competitie. Alleen topscorer Nick kon nog niet afreizen naar sportpark Kikkerpolder I in Leiden. De selectie werd daarom aangevuld met de ster van JO8, Job. De tegenstander was “Uit Vriendschap Saâm” (UVS), de oudste club van Leiden. De Leienaren begonnen sterk aan de wedstrijd en in de 2de minuut stonden ze al oog in oog met keeper Daan. Deze gaf echter geen krimp en redde de situatie. Weer 2 minuten later werd hij echter verrast door een afstandsschot dat hoog in het doel belandde. 1-0 voor UVS in de 4de minuut van de wedstrijd. Hierna kwam Ter Leede beter in zijn spel. Linksback Sam ontdeed zich van zijn directe tegenstander en zette scherp voor. Jason nam deze bal aan op de borst en had oog voor de vrijstaande Mats die de bal in het net deed ploffen. Na 7 minuten was de wedstrijd weer in evenwicht, 1-1. In de 12de minuut de kans voor debutant Job. Koud in het veld was zijn allereerste balcontact meteen een doelpoging. De attente UVS keeper wist de bal te stoppen. De voorsprong kwam uit een standaard situatie. Middenvelder Tijn begon zich nadrukkelijker met het spel te bemoeien en dwong een hoekschop af. De scherp indraaiende corner van Jason werd door hem zelf via het hoofd in de touwen gewerkt. 1-2 voorsprong voor Ter Leede in de 16de minuut. 2 minuten voor de rust de kans om de wedstrijd op slot te gooien. Weer een mooie actie over links die resulteerde in een scherpe voorzet. Linkerspits Job liep vol tegen de bal aan maar zijn tweede poging vloog over het vangnet terug naar Oegstgeest. Ruststand 1-2.
Het kasteel van Teylingen met Super Bouwe, rechtsback Lars en keeper Daan.
In de tweede helft waren de eerste kansjes voor Ter Leede. Maar Mats zijn schoten misten allemaal het UVS doel. De goed leidende scheidsrechter zag meteen dat dit kwam doordat zijn veters niet goed vast zaten. De arbiter was zeker niet te beroerd om dit te verhelpen. Hierna trok UVS langzaam het initiatief naar zich toe. Het spel overwicht van de Blauwwitten leverde echter geen uitgespeelde kansen want Lars stond goed te verdedigen. Wel gevaarlijk was UVS uit een vrije trap. Het afstandsschot leek hoog in het doel te verdwijnen maar met een uiterste krachtsinspanning wist keeper Daan het schot te stoppen. Ook de rebound was voor UVS maar Super Bouwe dwong de aanvalller ver naar de zijkant. Het aantal vrije trappen voor UVS reeg zich ondertussen aaneen. Maar keeper Daan stond zijn mannetje. Na 3 bloedstollende minuten blessure tijd floot de scheidrechter dan eindelijk voor het einde. Eindstand 1-2 voor Ter Leede.
Wat was het vroeg, afgelopen zaterdag, en wat was het koud. Om 07.15 uur stapten een slaperige voetbalzoon en een nog in zijn remslaap verkerende vader de auto in. Volgens mij hoorde ik op de radio dat de rayonhoofden alweer bij elkaar waren gekomen, maar dat weet ik niet zeker omdat de warmteblower op stand brullen stond met daarbij een exotische ingestelde temperatuur. In de kantine aangekomen bleken we niet de enige te zijn. Het was om 07.30 uur al een klein mierennest.
De wedstrijd was in en tegen Alphen en zoals u weet zit de D1 in de hoek waar de welbekende klappen vallen. Punten tegen deze tegenstander zouden bonus punten zijn, maar we zouden hoe dan ook de huid duur gaan verkopen met misschien een puntje of??
De opstelling was iets anders dan de week daarvoor. Wessel was bijna de hele week ziek geweest en was daardoor niet wedstrijdfit. Naast hem op de bank zat Viggo. In de goal Mike. Links Hugo. Centraal Denzil met Noa en op rechts Sam. Op 10 Ryan geflankeerd door Tijs en Rosa. Rechtsvoor Rowey en linksvoor Jip en Nick als spits.
Om 9 uur werd er door de AB afgetrapt in een laag staand zonnetje dat prikte over een mooi met rijp bedekte bevroren kunstgrasveld. En natuurlijk hadden de mannen en vrouwen geen maillot aan. Die zijn voor tijdelijke bezoekers uit Spanje maar niet voor onze bikkels.
Vanaf minuut 1 stonden we onder druk. We probeerden dat voetballend op te lossen en dat ging af en toe met kunst en vliegwerk. Eerst moest Mike nog redding bieden op een schot, maar niet veel later leidde een zeldzaam foutje van Noa balverlies in. Dit werd direct afgestraft door AB. Vanaf de 16 werd het leder achter Mike geschoten. Na dit doelpunt bleven we onder druk staan maar we konden nu beter weerstand bieden. Door deze druk werden onze spitsen nauwelijks bereikt en speelde het spel zich voornamelijk op onze helft af. Er waren wat hele en halve kansen voor de gastheren. Die met wat meer precisie tot een hogere score had kunnen leiden. Mike zou zich, wat mij betreft, onderscheiden als man van de wedstrijd. Iets na de helft van het eerste bedrijf kregen wij een vrije trap zo rand 16 meter. Rosa krulde de bal mooi voor en vond het hoofd van Rowey. De keeper tikt het leder hoekschop. Dit zou ons enige wapenfeit blijken deze eerste helft. Hierna was het weer AB die kansen bleef missen. Na 30 minuten floot de scheids af en stond het nog 1-0. En met deze stand was er misschien nog wel wat mogelijk.
In de rust kwam Wessel erin voor Ryan hierdoor verhuisde Nick naar 10 en Wessel ging op zijn vertrouwde spits positie spelen. Jip ging eruit voor Viggo. Met deze aanvallendere spelers, gingen we ook wat meer vooruit voetballen.
De eerste minuten merkten we dat ook aan het spel. We kwamen meer de middenlijn over en bemoeiden ons ook wat meer met het spel. Niet dat dit tot kansen leidde maar we deden mee. Omdat het veld door het meer naar voren spelen groter werd waren de ruimtes ook wat groter en zo ontstond de 2-0. De bal viel achter de verdediging. Mike redde het schot door de bal omhoog te duwen. Maar de bal viel naar achter. De meegelopen AB speler kon de bal zo in het lege doel inschieten. Vlak na de 2-0 was er een schot van Nick vanaf de 16 wat rakelings naast ging. En vanaf nu kan ik u alleen nog maar de doelpunten vermelden. Uw verslaggever had zich lekker in het zonnetje geposteerd. Intussen was er een wildvreemde man naast me komen staan die zijn hele levensverhaal kwam vertellen. Ik ben van alles te weten gekomen. Waar hij vandaan komt, waar zijn zoon voetbalt en waar hij zelf heeft gevoetbald. Dan ook nog even de historie van Alphen van de afgelopen 40 jaar. Overigens de eerste 30 jaar woonde hij in Amsterdam. Wat ziektes en familie kwamen ook nog voorbij. Hij zei nog wel dat ik hem maar moest weg sturen als het te veel werd, maar ik zag in zijn ogen dat hij dat niet meende. En ach, hij merkte toch niet dat ik af en toe een aantekening maakte. Hieruit bleek dat de 3-0 schitterend was. Op links brak de tegenstander uit en gaf de bal mee aan de rechterspits. Die krulde bal voor en de AB speler kon de bal zo binnen lopen. Hierna maakten we de 3-1. Ik zag alleen de keeper van de tegenstander de bal naar buiten duwen na een schot vanaf de 16. Viggo pikte de bal in de 16 op de achterlijn op en gaf de bal voor over de keeper. Daar stond Wessel vrij om hem in te koppen. Een mooie 3-1. Vanaf de aftrap werd het gelijk 4-1. Hoe en waarom. Geen idee. Mijn gesprek ‘partner’ keek me streng aan toen ik de 3-1 aantekende. Ik hield het er maar bij. Een paar minuten later floot de goed fluitende scheidsrechter af.
Terecht 0 punten verder. AB was de betere partij en ze staan niet voor niets tweede. Er zijn voor ons wel wat aanknopingspunten. Niemand haalde een onvoldoende en Mike gaat met de week beter keepen. Aanstaande woensdag oefenen we thuis tegen Quick Boys JO-13 2. De trotse koploper van de eerste klasse. Kijken of we wat vertrouwen kunnen opdoen.
Ik ben daar niet bij. Ben uitgenodigd bij een wat oudere man op de koffie. Vond zijn adres in mijn jaszak.
