Ter Leede JO15-1 – Graaf Willem II VAC  1-0 (0-0)

2017-04-09    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo15-1

KAMPIOENEN!!!!KAMPIOENEN!!!!!

Het is 9 april, the day after. Aan het eind van de morgen begin ik aan het verslag. Veel later dan gewoonlijk. Er speelde nog zoveel door mijn hoofd en ik had, ondanks het stralende zonnetje, moeite met het verwerken van de gebeurtenissen van het afgelopen etmaal.  De laatste mijlpaal gisteravond laat was een gezellig feest met “zangertjes”, waar ik als doorgewinterde gitaarliefhebber toch even aan moest wennen. Het begon allemaal om 07:45 uur waar de crème de la crème van het organisatiegilde zich verzamelde in de bestuurskamer en ik mocht gelukkig ook aanhaken. Ontbijtje voor de matadoren op deze speciale dag en daarna nog een motivatiefilmpje. Het ontbijt verliep uitermate rustig, zo hadden we ze nog niet vaak gezien. Gespannen afwachtend op wat komen gaat. De croissantjes, jus d’orange  en andere lekkernijen verdwenen maar langzaam in de monden van de spelers en de anders zo drukke onderlinge gesprekken waren nu niet meer dan wat gebrom over en weer. Arjan had alle ouders een filmpje voor hun kind en het team laten maken en dat brak het ijs. Vreselijk gelachen om de mooie ingevingen van alle ouders. Zo kregen we een kijkje in het hol van de ijsbeer en hoe onze aanvoerder zich daar voorbereidt. Was de fanclub van Corné prominent in beeld. Wisten we van te voren al dat Wes in de 14^e minuut de 1-0 zou maken en dat Marnix een uitstekend doventolk was! Leerden we dat de eindsprint belangrijk is en dat Jim zich bij winst in een Rood-Geel shirt zou hijsen, kregen we te horen dat Timo een waardeloze voetballer is (oooh Neeee, toch niiieeeet!!!) en werden we vanuit de UK en in het Bosnisch succes gewenst. Superleuk gedaan door alle ouders! Dit nam veel spanning weg en ook de uitleg van Judith hoe je via je ademhaling de zenuwachtigheid de kop in kan drukken heeft weer die extra procenten geholpen. Niets aan het toeval overlaten is belangrijk in dit soort wedstrijden. Er waren in de personele sfeer nog wel wat dingetjes. Alex was nog geblesseerd,  Nino’s rug was nog niet top, maar niet voetballen is voor mr. Duracell geen optie en 4 anderen moesten voor tape naar de fysio. Sjoerd was door zijn enkel gegaan, Keurten had wat last en Corné had zijn pols gekneusd. Het grootste probleem was Wessel, die een hamstringblessure had opgelopen en waarbij de warming-up uitsluitsel zou moeten geven.

Toen de twee teams het hoofdveld betraden scheen er een heerlijk zonnetje en was het gezellig druk langs de lijn en de tribune was goed gevuld! Line-up : Goal : Daimy, verdediging : Sjoerd, Chris, Keurten en Corné. Middenveld : Patrick, Ales en Timo. Aanval : Wessel, Rik en Sam. In de wissel stonden Bjorn, Nino, Robin, Bart en Sead. Ter Leede begon met druk zetten, maar toen Wessel na 2 minuten zijn eerste sprintje trok en toch te geblesseerd bleek om te spelen, speelde de spanning weer op. In ieder geval toch geen 1-0 in de 14^e minuut. Nino verving Wes. We werden slordig en gehaast en GW heeft een goede ploeg en maakte daar handig gebruik van. Ze zetten druk op onze goal en wij kwamen maar mondjesmaat aan voetballen toe, laat staan dat we de Wassenaarse doelman op de proef konden stellen. Verder dan een paar corners en een kopballetje van Rik kwamen we niet. Voor de Graaf noteerde ik een paar goede kansen. Een rebound uit een vrije trap werd over geschoten, Sjoerd had een geweldig verdedigend blok in huis en Daimy had 2 geniale reddingen nodig. De eerste was op een laag afstandsschot en daarna pakte ze een 1 op 1, waarbij ze “groggy” raakte, maar wel verder speelde. Na een aantal hachelijke situaties, waarbij de verdedigers zich vol overgave voor de bal stortten haalden we met een brilstand de rust. Gingen de zenuwen ons parten spelen? Aan de andere kant is GW ook een prima ploeg. Ze staan niet voor niets tweede en brachten ons de enige verliespartij van dit seizoen toe. We verloren daar met 3-2 en toen flitsten de woorden die Henk daar sprak door mijn hoofd. Als je 16 keer wint en dan van de overige wedstrijden er 2 of 3 gelijkspeelt, ben je kampioen. Je loopt altijd tegen een paar zeperds op.

Voetbalfilosoof Henk heeft altijd gelijk en we hadden er immers al 15 gewonnen en 3 gelijkgespeeld met nog tweeënhalve wedstrijd te gaan, dus ik ging er het tweede bedrijf eens rustig voor zitten en ja hoor, 1TEAM1TAAK werd er gedurende de tweede helft door 11 Rambo’s uitgevoerd. Geen spanning te bespeuren, maar gewoon “a lean, mean fighting machine”. Wij kregen de kansen en hadden balbezit ondanks het feit dat Graaf Willem moest winnen om kans te houden. Winst betekende voor ons het kampioenschap, maar ook bij een gelijkspel zou er geen man overboord zijn. Bjorn was Daimy komen vervangen. Als je groggy bent geweest is het niet verantwoord om verder te spelen en we hebben in onze selectie de beschikking over maar liefst 2 topkeepers. We kregen kansen via een vrij trap van Sam, die naast ging en een schot van Nino op de vuisten van de GW kiep. Na een minuut op 8 viel de 1-0 die het sportpark de Roodemolen in vuur en vlam zette. Sam werd ingespeeld en met een slimme kaats zette hij Ales aan het werk. Een geweldige rush werd bekroond met een diagonale pegel in de bovenhoek. Lekkaaahhhh!!!! Nino had teveel last van zijn rug en moest zich weer laten vervangen en Sead kwam erin. Graaf Willem probeerde aan te zetten, maar ging tot onze verbazing niet over op één op één. Hierdoor bleef Rood Geel relatief eenvoudig overeind. Chris moest met een geweldig blok de gelijkmaker voorkomen en Bjorn moest nog twee keer handelend optreden. Ter Leede kwam er ook een aantal keren gevaarlijk uit, maar tot grote kansen kwam dat niet, al was Rik aardig in de buurt met zijn vrije trap. Robin verving de moegestreden Patrick en de wedstrijd werd vakkundig naar het einde gebracht en zo kon na 4 minuten blessuretijd de kampioensvlag in top: Tijd voor een feessie!!.  Eerst met de talloze supporters op het veld, daarna in de kleedkamer en tijdens de huldiging in de kantine, waar ook de schaal en de medailles werden uitgereikt. Patat en AA was er te over en voor de ouders een klein biertje natuurlijk. Wat een heerlijk seizoen hebben we achter de rug. De spelers vormden een hecht team en vulden elkaar perfect aan op het veld. We hadden alle belangrijke kwaliteiten voldoende aan boord en veel meer dan elf spelers die het niveau aankunnen. In Bjorn en Daimy hebben we twee geweldige keepers, die dit seizoen slechts 13 tegengoals te verwerken kregen en maar liefst 12 keer de nul hielden. Daarvoor een solide verdediging, geleid door aanvoerder Chris, die wekelijks foutloos speelde en zich een meester in de positionele opstelling toonde. Keurten en Alex stonden verdedigend als een huis en vooral in het begin van het seizoen scoorde onze Kewal meermaals en ook als Bart speelde voerde deze zijn taken perfect uit. Sjoerd en Corné speelden altijd de buitenspelers van de tegenstander uit de wedstrijd en Sjoerd had via zijn inworp en Corné met zijn benutte strafschoppen ook aanvallend rendement. Op het middenveld speelden Patrick en Timo volledig in het dienst van het team en zij zorgden ervoor dat de aanval van ons zo gevaarlijk kon zijn. Verdedigend prima en ook de inspeelpass op de spitsen mocht er zijn. Ales zorgde met acties, power en Italiaans temperament voor dreiging en belangrijke goals. Robin speelde als invaller altijd perfect vanuit zijn opdracht en maakte met zijn invalbeurten altijd de balans in het team beter. Nino speelde zowel als aanvaller als middenvelder en was altijd van grote waarde. Op links was Sam met zijn onnavolgbare momenten en goals belangrijk. Zo zag je ‘m een kwartiertje niet, maar scoorde hij wel als een duveltje uit een doosje de winnende. Wessel aan de buitenkant is een moeilijk te stoppen TGV, die scoort, sleurt en oog heeft voor de assist. Rik is het hardwerkende, balvaste aanspeelpunt met een neusje voor de goal en Sead liet tijdens zijn invalbeurten zien waarom wij hem de tovenaar van de Balkan noemen. Veel individuele kwaliteiten, maar alles met teamgeest uitgevoerd en natuurlijk onder de bezielende leiding van Arjan en Jens.

Wat mij vooral opviel is dat er ook op de trainingen heel serieus werd gewerkt om beter te worden en daar ligt denk ik de basis. Zelf beter willen worden en niet wachten tot een trainer iets zegt. Van harte gefeliciteerd, geniet ervan, want een kampioenschap vergeet je nooit meer! Ook de ouders (ook wel supportersclub de kletsbrigade genoemd) bedankt voor alle support tijdens uit- en thuiswedstrijden. Wat waren er vaak veel langs de lijn en in de rust steevast een lekker bakkie van Lies, geflankeerd met een zelfgebakken lekkernij, waar “Heel Holland bakt” nog een puntje aan kan zuigen. Speciale dank naar het organisatieteam van de kampioensdag bestaande uit Nikki, Judith, Sandra, Kees en Henk. Top geregeld alles. Ook de Rood Gele boeketten gemaakt door Yvonne de Carpentier mochten er zijn en meer dan speciale dank gaat uit naar L.J. Sport voor het sponsoren van de kampioensshirts in KING BLUE!  Voorwaarts Ter Leede en geniet ervan KAMPIOENEN!

CIAO

Jack

RBB.JO15-01 – Ter Leede JO15-01 1 -3 ( 0 – 3 )

2017-04-02    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo15-1

“De ware kampioen is iemand die opstaat als hij eigenlijk niet meer kan!”

De geschiedenis herhaalt zich jongens.

2 jaar geleden sleepten wij 3 wedstrijden voor het einde van de competitie na een fantastische serie van 10 winstpartijen het kampioenschap binnen, vandaag boekten wij onze 6e winstpartij op rij na de winterstop en mogen we ons op gaan maken voor de “clash der clashes!”

Volgende week gaan we 3 wedstrijden voor het einde van de competitie spelen tegen Graaf Willem Vac om het kampioenschap en hoe vet is dat!

Jullie hebben zelf nu alle voorwaarden geschapen voor een waanzinnig slotstuk. Een thuiswedstrijd op het hoofdveld tegen onze allerlaatste serieuze concurrent  dus ik zou zeggen; maak het nu gelijk maar af boys. We zitten in een fase dat ieder balletje binnenkant paal valt i.p.v. bovenkant lat en dat moeten we nog 1 wedstrijd zien vol te houden. En ik heb er alle vertrouwen in! Dit team zit zo goed in elkaar, het gaat gebeuren boys. Is het niet volgende week, dan de wedstrijd erop.

Ik ben deze zaterdagmorgen al vroeg op de Middelmors. Samen met de Hoofdtrainer JO19-1 en de toekomstig Hoofdtrainer JO09-1 zie ik de JO13-1 een prachtige overwinning behalen op hun Rijnsburgse leeftijdgenootjes. Omdat onze wedstrijd ruim een uur later pas begint heb ik alle tijd om in een hoekje van de kantine eens eventjes lekker weg te dommelen en te kijken naar een nieuwe aflevering van Henkie’s droomboom. Ik zie mezelf als jochie weer rondlopen op het sportpark waar ik me nu bevind en kom allerlei bekenden tegen. Wat te denken van Ed en Rob Bos bijvoorbeeld, 2 broers die aan kwamen waaien, en mijn hele voetballeven altijd en overal voor me klaar stonden. Of Lange Jaap en Maart van Duyn, die ik wat minder graag zag omdat die als consuls de macht hadden om mijn hele weekend te verzieken. ik heb ze wat zien lopen samen over de velden. Handen diep in de zakken, af een toe met de punt van de laars hoofdschuddend een gaatje schoppend in het te natte veld. En als ze dan weer naar binnen gingen dan was het met het hart in de keel wachten op de kruiwagen met zand, want als die de hoek om kwam zeilen dan wist je dat het toch nog goed ging komen! Later ga je pas beseffen hoe belangrijk deze mensen voor een club zijn.

Of het kampioensteam 89/90, met illustere namen als Ron Carli, Hennie Koet, Arie van Dijk en de allermooiste amateurvoetballer die ik ooit heb zien spelen: Huug Aandewiel.

Mooie tijden, die ruw verstoord worden door Steven die mij iets te hardhandig wakker schud. “Henk, kom op man, ze gaan beginnen!’

Ik ren naar buiten en bekijk de line-up. Geen verrassingen. Nino speelt voor de licht geblesseerde Patrick en het wordt vrij snel duidelijk dat het appeltje-eitje scenario van de 5-0 thuiswedstrijd er niet inzit. Na 9 minuten stormt de oud Spartaanse verrassing van RBB alleen op keepster Daimy af, maar een soort mind fuck achtige truc van Daimy laat de spits missen. Oei, daar komen we heel goed weg en Ter Leede is gewaarschuwd. Na een schotje met het chocoladebeen van Rik is het Sam die een paar minuten later uitstekend doorjaagt op de keeper. Die verslikt zich en Sammie Elvis Manu krijgt de kans de 0-1 in de touwen te schuiven. Gaat dit “grote gezeik 2.0” worden? Yesssss!! 0-1 en het begint spontaan te regenen. Ik klap mijn kinky parapluutje open en m’n hartslag zakt gestaag van 174 slagen per minuut naar 172. Rijnsburg is van slag. Een paar minuten later belandt een achterbal van de RBB keeper boven op het trendy gekapte Italiaanse bolletje van Alessandro, die Rik met een krachtige kopbal in één tijd voor de keeper zet. Ik grijp alvast naar m’n blocnote, want die gaat Mauro RIKardi niet meer missen. 0 -2 !!!

Wat een droomstart. RBB is echt niet heel veel minder, maar wij zijn vele malen effectiever en er volgen al snel nog een paar grote kansen. Eerst ééntje voor Sam, die op de keeper stuit en dan is het Ales, die van buiten de 16 hard op de lat schiet.

Hierna een cruciale fase in de wedstrijd. RBB zet alles in het werk om de “anschlusstor” te forceren. Keepster Daimy geeft geen krimp, maakt een paar vrije trappen onschadelijk, maar heeft dan bij het hervatten van het spel niet in de gaten dat de RBB spits zich nog achter haar rug verschuilt. Als een duveltje uit een doosje pikt hij de bal van haar schoenen, laat Daimy verbouwereerd achter en scoort de 1-2! Oh nee, toch niet!! De goal wordt wegens een vermeende overtreding van de spits afgekeurd en we zwijnen opnieuw.Ter Leede heeft het een fase heel erg moeilijk, maar blijft met kunst en goed keepers vliegwerk overeind. Chris speelt sterk tegen de lastige RBB spits. Keurten Kewal groeit weer naar z’n vorm toe van het begin van het seizoen, en ook de beide backs Sjoerd en Corné spelen allebei een 8. Ter Leede overleeft en deelt vlak voor rust de genadeklap uit. Rik stuurt Wessel diep en die legt al zijn gram in een kiezelhard schot, wat de RBB keeper te machtig is. Hatseflats!! 0-3 en met die stand bereiken we de rust.

Toch ben ik er nog steeds niet helemaal gerust op. Ik ken die uien een beetje en verwacht nog wel wat de 2e helft. Dat blijkt. RBB zoekt het in het fysieke geweld en gaat tot zo ver de scheids het toelaat. Al snel krijgt Wessel de kans de wedstrijd definitief in het slot te gooien maar nu is de goalie hem wel de baas. RBB probeert het wel, maar creëert bijzonder weinig en de frustratie loopt op. Er volgen een aantal veel te harde overtredingen waar Nino het slachtoffer van wordt. Hij komt na een waanzinnige tackle heel beroerd op z’n rug terecht en Robin is zijn vervanger. Het ontaardt de tweede helft in een hele rommelige en vervelende wedstrijd waarin voor de doelen weinig meer gebeurt. Wij doen het slim, laten ons niet provoceren en hebben even maling aan goed spel of spectaculaire acties. Ter Leede doet nog een paar wisseltjes. Sead komt voor Sam, en even later vervangt Patrick de nuttig spelende Timobile. Vlak voor tijd nog één Rijnsburgse opleving. Een prachtig schot van de ingevallen RBB speelster slaat via de lat achter Daimy. Ons kan het niet heel veel boeien. Puntjes inpakken en gierende bandjes naar huis toe.

Wij gaan ons opmaken voor een enerverend Ter Leede weekje. En niet alleen wij, ook Jean Paul Deux Chevaux kan het schaaltje gaan poetsen en zich alvast op google maps gaan orienteren waar de Roodemolen precies ligt. Ik heb er zin an hoor, en nog één tippie mijnerzijds; Ga er vooral heel heeel erg van genieten boys! Van zulke wedstrijden maak je er maar een paar mee in je gehele voetballeven. Natuurlijk komt daar een extra stuk spanning bij kijken, maar probeer dat om te zetten in positieve energie. Het grootste gedeelte van dit team is al ervaringsdeskundige. Gewoon per persoon doen waar je goed in bent, en dan zal aan het einde van de rit blijken dat wij het als team het beste gedaan hebben. Heel veel succes!! Ik roep iedereen die deze toppers een warm hart toedraagt op om te komen kijken volgende week, aanvang 10.30 uur.

Forza Ter leede!

Henk.

Ter Leede JO15-1 – DOCOS JO15-1  7-0 (2-0)

2017-03-26    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo15-1

De competitie nadert alweer het einde en met nog 5 wedstrijden te spelen loopt de spanning toch wel iets op. Vandaag kwam Docos naar de Roodemolen. Ze staan keurig op de 6^e plek en spelen eigenlijk nergens meer om, maar we waren gewaarschuwd. Vorige week versloegen ze Meerburg met maar liefst 6-0. Wij hadden een aantal weken daarvoor nog de nodige moeite met de Meerburgers en keerden toen met een kleine, maar terechte, winst huiswaarts. Patrick zat in de UK en Nino nam gewoon op zijn Nino’s zijn plek in. Voor de rest de vertrouwde line-up. Scherp beginnen was het devies en dat gebeurde dan ook. Toen de scheidsrechter het startsein gaf vlogen de roodgelen erop en toen de rookwolken na 10 minuten opgetrokken waren stond er een comfortabele 2-0 op het scorebord. De 1-0 kwam van de voet van Ales, die attent reageerde op een een matig verdedigde voorzet van Sam en bij de 2-0 stuurde Ales Rik de diepte in, die na een mooie aanname met een droge knal van buiten de 16 de keeper kansloos liet. Dat gebeurde in minuut 4, maar na nog een aantal mogelijkheden stokte de machine en ging de wedstrijd in de kabbelstand verder. De normaal gesproken veel scorende Docos voorhoede kreeg nauwelijks mogelijkheden, want verdedigend stond het allemaal prima, maar ons veldspel werd gewoon te slordig. Misschien ging het te gemakkelijk. Er volgden nog wel kansen, maar de scherpte ontbrak toch een beetje. Sam en Ales konden het voorbereidende werk van Rik niet tot doelpunt promoveren, Keurten kopte een corner naast en schoten van Nino en Ales hadden een beter lot verdiend. De 2-0 ruststand was aan de karige kant, maar de supporters stonden buitengewoon relaxed aan de koffie. In het bekende supporterslatijn werd er Kat in het bakkie en another day at the office geroepen. Hopelijk dacht het team er anders over.

De tweede helft begon weer uitermate fel en na waarschuwingsschoten van Nino en Ales werd het gaspedaal vol ingedrukt. Rik bediende Timo die de keeper op zijn weg vond, maar langzaam maar zeker kwam de 3-0 eraan en uit een corner van Timo bleek Rik bij de 2^e paal de gevierde man en toen vlak daarna Sam de 4-0 binnen frommelde was het wel gedaan en werd er volop gewisseld. Sam, Keurten en Nino werden vervangen door Robin, Bart en Sead en ook Alex maakte weer minuten en verving Sjoerd. Ter Leede combineerde rustig door en Wessel had een prachtige pass in huis voor Rik, die alleen voor de keeper geen fout maakte. De 6-0 viel uit een penalty. Ales werd neergelegd en Corné liet weer zien waarom hij de eerste man is om zo’n varkentje te wassen. Chris zorgde voor het slotakkoord door met een mooie geplaatste krul de 7-0 te maken. Voor de 2^e week op rij een zevenklapper. Deze werd bereikt met aardig spel en een hele goede teamspirit. De tegenstand van Door Combinatie Sterk (since 1936) was matig te noemen. One down four to go en volgende week de derby tegen RBB op de middelmors. Ik kijk er naar uit!

Ciao,

Jack

Wilhelmus JO15-1 – Ter Leede JO15-1   1-7 (0-1)

2017-03-19    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo15-1

Zaterdagmiddag 18 maart op de grens van Voorburg en Den Haag stond er weer een belangrijke wedstrijd op het programma. Wilhelmus uit, altijd lastig zeggen we dan. Na 2 wedstrijden tegen topploegen RCL en Foreholte was ik inderdaad wel benieuwd hoe we tegen een wat lager geplaatst team voor de dag zouden komen. De voortekenen waren niet echt heel gunstig. Vrijdagavond bleek dat Alessandro ziek was en niet kon spelen. Ook het feit dat Wilhelmus alleen over rode reserveshirts beschikte, nadat bleek dat geel/zwart en rood/geel toch wat verwarrend kon werken, zeker voor de kleurenblinden onder ons. Arjan bood aan om in de reserveshirts van Ter Leede te spelen, want er zou nog een treintje voetbalmoeders richting de groene zoom komen. Op deze leeftijd zijn voetbalmoeders gelukkig nog belangrijker dan voetbalvrouwen of mannen. En zo stonden we om 14:12 uur sharp aan de aftrap. Tot ieders verbazing had onze tegenstander ook shirtje gewisseld en stonden de teams nu in de kleuren lichtblauw en rood tegenover elkaar. Een knap stukje psychologische oorlogsvoering of gewoon onderdeel van een ouderwetse soap? Daimy stond weer in de goal, Sjoerd, Captain Chris, Keurten en Corné vormden de verdediging, Timo, Patrick en Nino op de plek van Ales bemanden het middenveld en voorin moesten Sam, Rik en Wessel voor het gevaar zorgen. Dat gevaar was nog niet zo gemakkelijk, want het zwaartepunt van Wilhelmus was de defensie. Grote snelle, fysiek sterke verdedigers waar onze mannen het in eerste instantie knap lastig mee hadden. Wel werd er direct het initiatief genomen en nadat we het eerste aanvalletje achter de rug hadden besloot Nino dat het zijn dag maar moest worden. Met een geweldige knal op een onverwacht moment lag de 0-1 in de touwen. Iedereen, de keeper incluis, bleef verbouwereerd achter. Prachtig, wat een goal, dat ging snel en hoe is het mogelijk waren slechts een paar van de kreten, die ik aan de kant hoorde. In ieder geval een lekkere voorsprong, maar uitbouwen was vers twee en dat lukte de eerste helft niet meer. Er waren wel wat kansen. Zo stuitte Wes op de keeper, schoot Sam alleen voor de doelman over na een heerlijke steek van Timotelli waren er nog wat afstandsschoten te noteren. Chris en de zijnen lieten de Wilhelmusvoorwaartsen ook niet tot grootse daden komen en Ter Leede speelde te onnauwkeurig om het verschil te maken. Een logische 0-1 stand dus halverwege.

Onder het genot van een bakkie waren we er nog niet gerust op en toen het ook nog begon te regenen en ik de tussenstand van het eerste en de A1 (JO19-1) doorkreeg, werd de doemdenker in mij heel even wakker. Deze werd direct weer opzij gesmeten door het goede nieuws dat de B3 (JO17-3) een 4-0 voorsprong had genomen en dat Foreholte bezig was RCL te kloppen. Wat kan een mens het druk hebben op de zaterdagmiddag. In de regen brandde de tweede helft los. Mijn verslag kan her en der wat vrije interpretaties gaan bevatten, want echt leesbaar waren mijn aantekeningen op mijn doorweekte blocnote (mooi ouderwets woord) niet meer.

Ter Leede kwam een stuk scherper uit de kleedkamer en na wat kleine kansjes brak Nino op links door en bediende de goed meegelopen Patrick op maat. Patje tikte simpel de 0-2 binnen. Nu doorgaan was de gedachte, maar een twijfelachtige corner zorgde voor roet in het eten. De eerste corner werd niet goed verwerkt en resulteerde in corner numero 2 en toen voor de derde keer het kunstje herhaald mocht worden, dat ik even terug aan de tijd dat 3 corners nog een penalty waren. Het zou toch niet???ja, het zou wel! Keurten kende de oude regel waarschijnlijk ook nog, want heel ongelukkig belande de bal via zijn knie achter Daimy. Lichtblauw werd vrijwel meteen weer in het zadel geholpen door Wilhelmus. Rik ontfutselde de bal van een verdediger en had vrije doortocht naar de goal en verschalkte de keeper koel en zakelijk. Daarna spartelde Rood nog even tegen, met een tweetal gevaarlijke momenten, maar de 1-4 zat  eraan te komen. Een schitterde bal van de ingevallen Sead zette Sam vrij, maar het geplaatste schot van Sam verdween rakelings naast de goal. De achterbal was een prooi voor Timo. Via zijn hoofd kwam de bal bij Rik, die op zijn borst controleerde en van grote afstand de bal over de keeper en onder de lat deponeerde. Ik moet zeggen: Rik heeft wel eens lelijkere goals gemaakt! Daarna ging het snel en zagen we tot aan het laatste fluitsignaal een goed spelend Ter Leede. Wessel stuurde Sammy weg, Sam werd aangetikt, maar Timo was er attent bij om het gegeven voordeel te verzilveren. Een steekbal van Wessel was de aanzet tot de 1-6. Een werkelijk schitterende stift van Sead, onze eigen Wizzard of Bosnia. Chris was nog dichtbij een verdiende goal en ook Sead kopte nog op de paal, maar zoals zo vaak sloeg Sam toe in de dying seconds van de game en maakte met een intikker de zevenklapper compleet. Assist van Chris na een combinatie met Rik was ook het vermelden waard. Bart en Alex maakten ook nog een foutloze invalbeurt, dus met een mooie driepunter en in de tweede helft prima spel eindigde deze voetbal-zaterdag in de goednieuwsshow! Noordwijk en Graaf Willem wonnen ook, dus de voorsprong blijft 5 punten en met nog 5 wedstrijden te gaan, zou Rik de Saedeleer zeggen: Het is nog nie gedaan! Volgende week weer een zware klip te omzeilen als DOCOS op bezoek komt! Geniet nog even van deze overwinning, maar vanaf maandag de focus weer op de volgende wedstrijd.

Ter Leede JO15-1 –  Foreholte JO15-1 2 – 0 ( 0 – 0 ) 

2017-03-12    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo15-1

A stolen victory.

In een doorsnee voetbalseizoen kan je over het algemeen alle zeperds en lucky shots aardig tegen elkaar wegstrepen. Er zitten altijd een aantal wedstrijden bij waarin je te weinig krijgt, denk aan de gelijke spelen tegen Fc Lisse en Blauw Zwart, en het kwartje valt gelukkig ook wel eens de andere kant op. En u voelt ‘ m al aankomen,  ( weet de jeugd van tegenwoordig eigenlijk nog wel wat een kwartje is? ) vandaag hadden we niet te mopperen! Geen beeltenis van Beatrix of W.A. van Buuren op het muntstuk, maar een lachende Maximaatje in een iets te leuk jurkje zeg maar, dat idee een beetje!

De week begon voor mij persoonlijk uitstekend. Op maandagavond word ik in de autisten-analisten groepsapp uitgebreid gecomplimenteerd met het verslag van de wedstrijd tegen RCL wat ik helemaal niet geschreven heb. Dat verslag was namelijk van Jack, maar doortrapt als ik ben zeg ik niets, en laat ik mij heerlijk digitaal vertroetelen. Als Jack zich daar dan vervolgens nog vrolijk bij aan sluit met de nu al legendarische app; ” Top verslag Henk, precies zoals ik het zelf beleefd heb” , is mijn maandag geslaagd. Overigens geeft het wel te denken dat Jack en ik met dit groepje, die dus blijkbaar niet de schrijfstijl van 2 ‘dierbare’ vrienden kunnen onderscheiden, binnenkort een literair getinte escaperoom op moeten gaan lossen, maar dit terzijde.

Op vrijdag komt Timo thuis met minder positief nieuws. Wessel heeft zijn schooldag niet volbracht en is ziek naar huis gegaan. En dat betekent om in de verkiezingssfeer te blijven een daling in de peilingen van een zeteltje of 10. Want Wessel is toch onze scud raket in barre tijden en in mijn beleving een schier onmisbare schakel, wat natuurlijk als 1e jaars C bizar knap is. Nino zal deze morgen starten als zijn vervanger, nog zo’n jongen die het afgelopen jaar alles en iedereen verbaasd heeft met z’n progressie.

Een ander hoofdpijndossiertje is de keuze van de keeper. Want nu Björn weer fit is, moet Hoofdtrainer Timmers een keuze gaan maken. Daimy heeft het als zijn vervangster prima gedaan, en hoe zuur het ook is voor Björn, hij kiest ervoor Daimy te laten staan. Ook dit hoort bij een teamsport jongens. Het hoogste bereiken doe je niet met 11 man. Natuurlijk heeft iedereen zijn persoonlijke favorietjes, maar uiteindelijk hebben we met z’n allen maar één doel, en dat is met die schaal omhoog staan aan het einde van de rit. Het siert Björn dat hij het mokkend geaccepteerd heeft, en hij zou nog een heel belangrijke rol gaan spelen deze morgen.

De eerste kansen zijn voor onze vrienden uit het idyllische Voorhout. Bij de eerste moet Daimy handelend optreden en de tweede, een hele grote, wordt op onverklaarbare wijze naast getikt. Als Ter Leede de eerste schrik te boven is, komen we wat beter in de wedstrijd, al zullen we de gehele wedstrijd moeite blijven houden met de fysieke kracht van de tegenstander. Daimy keept solide, Keurten Kewal en Chris moeten alle zeiltjes bijzetten om de lastige spits uit te schakelen en aan de zijkanten zijn het Sjoerd en de zeer geconcentreerd spelende Corné die nauwelijks in de problemen komen. Op het middenveld dreigen we bij vlagen overpowered te worden. Patrick en Timo moeten aan de bak en het is de beresterke Allessandro die het boeltje bij elkaar houdt. Heel veel meters makend, in de fysieke duels niet te kloppen en ook nog goed voetballend groeit hij uit tot de man van deze wedstrijd. Voorin voetbalt Nino op z’n Nino’s, nooit opgeven en een handenbindertje voor zijn tegenstander. Rik en Sam hebben het minder naar hun zin. Rik oogt niet helemaal fit en momenten voetballer Sam wacht op zijn moment wat maar niet komt. Ter Leede komt de eerste helft tot een paar kansen. Alessandro duikt uit een ingooi van Sjoerd gevaarlijk op in de 16 meter en bij de mooiste Ter Leede aanval strandt Patrick na een pass van Rik op de keeper.

Na de rust is Foreholte minder dominant. In beide doelgebieden gebeurt in het eerste deel van de tweede helft niet heel veel. Ter Leede moet noodgedwongen gaan wisselen als Daimy bij een crossbal in botsing komt met aanvoerder Chris. Björn verschijnt weer onder de lat en zo zijn ook vader en moeder Beuling niet voor niets op de tribune blijven zitten. Arjan brengt Sead nog voor de moegestreden Nino en ik ga nog steeds voor een punt. Ook Sead valt goed in. 10 minuten voor tijd legt hij een pass van Keurten goed terug op Patrick, die de bal hoog de 16 in slingert. De keeper en de verdediger tasten mis en Alessandro is er als de kippen bij om de 1-0 binnen te schuiven. BIEM!! Alessandro Altobelli!! Intimi mogen gewoon Ales zeggen.

Ter Leede krijgt uiteraard een geweldige boost van deze voorsprong. Björn zit er gelijk lekker in en pakt een hele belangrijke bal. Rikkie Lacazettie krijgt eindelijk dat beetje extra ruimte wat hij nodig heeft en biedt Sam de uitgelezen kans op 2-0, maar de keeper redt. Een paar minuten voor tijd valt de beslissing. Rik steekt de bal met zijn linkerbeen prachtig richting Sam die de hele wedstrijd op dit moment heeft gewacht. Hij ziet vanuit zijn ooghoek de keeper ergens rond de 11 meter zwemmen en lobt de bal van buiten het strafschopgebied over de grabbelende keeper heen! Sammie Elvis Manu!!! GROTE GEZEIK!!!  De Roode molen ontploft. Eén van de grootste concurrenten wordt op 8 punten gezet en als uw dienstdoende analist s’ middags dan ook nog Graaf Willem Vac van Noordwijk ziet verliezen, dan mogen we deze zaterdag als nuttig beschouwen.

Nu even geen gekke dingen gaan doen jongens. Niet over wedstrijden heen gaan kijken. Er is maar 1 wedstrijd belangrijk, en dat is de eerstvolgende, Wilhelmus uit.

Zorg dat u er bent!! De boys kunnen de steun heel goed gebruiken!

Tot dan,

Henk.

Ter Leede JO15-1 – RCL JO15-1   2-0 (1-0)

2017-03-05    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo15-1

Daar was tie dan eindelijk de langverwachte wedstrijd tegen concurrent RCL. Vanaf half december was er al naar toegewerkt en nadat de weergoden op 11 februari nog roet (of sneeuw) in het eten hadden gegooid stonden Rood-Geel en Rood-Wit eindelijk tegenover elkaar. Niet als nummers 1 en 2 overigens, want doordat Graaf Willem midweeks vooruit speelde waren zij de nieuwe lijstaanvoerder en wat na afloop zou blijken, voorlopig onze belangrijkste concurrent.  Bjorn, Alex en Bart vierden vakantie waarbij moet worden aangemerkt dat Alex toch niet gespeeld zou hebben vanwege zijn blessure. Sjoerd was vrijdagmiddag al terug van vakantie en kon dus meteen aan de bak. Het begin van de wedstrijd was zenuwachtig. Veel onzuiverheden aan beide zijden. Er waren weinig kansen, maar na verloop van tijd nam Ter Leede toch het initiatief. De eerste speldenprikken kwamen van Rik en Sam. Een afstandsschot van Rik ging net naast en een vrije trap van Sam vloog net over het RCL doel. RCL werd in de gehele eerste helft slechts één keer dreigend, maar toen lag de bal ook plots achter Daimy. Gelukkig gebeurde dat in buitenspelpositie en bleef de brilstand op het scorebord. Ter Leede was gewaarschuwd, want echt goed zag het er verdedigend niet uit bij deze situatie. Er stonden 2 man vogeltje vrij bij de verre paal. Direct daarop het mooiste moment van de eerste helft. Patrick zet vanaf het middenveld een aanval op en bereikt Rik, die Sam op links aanspeelt. Sammy stuurt met een mooie beweging het backie het bos in en de voorzet valt via de keeper voor de voeten van de goed doorgelopen Patrick. Rustig binnentikken en vieren die prima goal. Vlak voor rust nog een lekkere individuele actie van Rik, maar het schot verdween aan de verkeerde kant van de  paal.

Tijd om te rusten en onder het genot van een bakkie pleur de wedstrijd te analyseren. Er werd niet slecht gespeeld, de onzen waren beter, inzet was uitstekend, maar  het oogde allemaal wat zenuwachtig. Hopen dat Willem in de rust wat rustgevende Kamillethee serveert. De rust deed inderdaad wonderen en Ter Leede begon furieus aan het tweede bedrijf. Rik loste een waarschuwingsschot en Keurten bracht Alessandro in stelling. RCL heeft een uitstekende keeper en die zou deze morgen nog een aantal malen behoorlijk in de weg liggen. Zo ook bij deze kans van Ales. Rik had ook nog pech dat zijn schot rakelings langs de paal vloog, maar uiteindelijk kon een tweede treffer niet uitblijven. Rik haalde de achterlijn en zag Sam voor zijn man komen. Rik bediende Sam op maat en de 2-0 was een feit. Een actie van Wes leverde een kans voor Sam op, maar helaas stief deze aanval in schoonheid. Daarna liepen we een periode te ver achteruit, waardoor RCL wat druk ontwikkelde en 2 heel behoorlijke kansen op de aansluitingstreffer kreeg. De eerste ging over en bij de tweede kans voorkwam Daimy met een geweldige redding een goal. Daarna werd de balans weer hersteld in het voordeel van de thuisploeg en konden Wes en Sam één op één met de keeper de stand niet naar 3-0 tillen. Ook de voor Rik ingevallen Sead kreeg nog een mogelijkheid, maar toen de scheidsrechter affloot was iedereen dolblij met de 2-0 eindstand. Een mooie overwinning, waarbij er als een team gestreden werd.

Iedereen speelde een ruime voldoende, maar ik wil wel graag een paar eervolle vermeldingen uitdelen aan een drietal stille krachten. Chris speelde achterin als een veldheer en deed alles goed (Chris, je hoort het niet graag, maar op deze plek ben jij op z’n best). Op het middenveld waren Patrick en Timo ontzettend belangrijk en zorgden voor balans in het team. Misschien wel het beste C-tje op het veld was de scheidsrechter. Ik hoorde dat hij pas 14 jaar is, maar wat floot hij goed. Waar we dit seizoen vaak te maken hebben met “ervaren” refs, die vanaf de middenlijn roepen dat ze alles zien en voorts de beide teams in vertwijfeling over een genomen beslissing achterlaten, staat deze jongen bovenop de situatie en lost de alles op zonder kaarten en met korte duidelijke zinnen. Met dit soort scheidsrechters voelen de spelers zich ook het prettigst en dat bevordert de prestaties. Heren en dame van de JO15-1. Gefeliciteerd en ga zo door. Ik heb genoten.  Volgende week weer een topper, ditmaal de derby tegen Foreholte. Aftrap 10:30 uur

Meerburg JO15-1 – Ter Leede JO15-1  0 – 1  ( 0 – 1 )

2017-02-20    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo15-1

Winnaars zijn niet degenen die nooit falen, maar degenen die nooit opgeven!!

Op 11 december 2016 speelde de JO15-1 de laatste competitiewedstrijd. Die eindigde toen in een teleurstellende 0-0. Een helpende hand uit wel zeer onverwachte hoek hield ons vervolgens bovenaan de ranglijst. Hercules won de inhaalwedstrijd van onze voornaamste concurrent RCL, zodat we alsnog vandaag als winterkampioen de competitie weer op mogen starten.

Op vrijdag krijgen we in de autisten-analisten groepsapp het volgende bericht: “Koen, Omdat jij alles altijd ruim van te voren op orde wilt hebben de volgende mededeling: Ik ben er niet morgen. Helaas ziek geworden.” Het appje is afkomstig van mede analist Jack. Sneu voor hem natuurlijk, voor mij het sein voor een dikke 2 op het TOTO formulier. Afwezigheid van Jack heb ik in mijn Ter Leede loopbaan nu namelijk 2 x meegemaakt, en dat leverde 2 historische 3 punters op!

Een historische wedstrijd zou het dit keer niet worden, maar de 3 punten gingen, zij het zwaar bevochten, mee de tas in.

De afgelopen maanden heeft de JO15-1 natuurlijk niet helemaal stil gezeten. Diverse oefenpotjes worden er gespeeld tegen voornamelijk hoofdklassers met wisselende resultaten. Dit gebeurt voor het overgrote deel zonder onze vaste keeper Björn, die in deze periode kampt met knieklachten. Hij is inmiddels weer op de weg terug. Ook Alex, voetbalnaam Alexis Sanchez krijgt in één van de laatste oefenpotjes een schandalige schop te verwerken. Hij hoopt deze week voorzichtig het boeltje weer op te starten.

Hoofdcoach Timmers heeft in zijn basis opstelling 2 logische vervangers genoteerd. Daimy op de goal en Bart Meijer start naast Keurten centraal. Beiden spelen een foutloze wedstrijd, waarvoor chapeau!

De rest van de basiself haalt voetballend niet het allerhoogste cijfer, maar is als team ijzersterk ! En dat is ook een kwaliteit, om zo’n lastige wedstrijd tegen een hele stugge tegenstander toch over de streep te trekken!

In de eerste helft is ook het voetballende gedeelte zo slecht nog niet. Ter Leede start geconcentreerd, gaat rustig op zoek naar de voorsprong, en is via Sam met een vrije trap en via Rik dichtbij. Na een klein kwartiertje valt de 0-1. Een prachtige steekbal van Alessandro wordt door Wessel op waarde geschat en zijn voorzet is voor Rikkie Lacazettie een routineklusje. Na deze goal gooit Meerburg er nog een schepje bovenop. Met veel fysiek proberen ze een overwicht te creëren, maar Ter Leede geeft geen krimp.

Meerburg komt niet veel verder dan een lastige vrije trap, die door Daimy keurig gepakt wordt.

Na de rust neemt de spanning toe, maar zakt het spelpeil. Het wordt een vechtwedstrijdje, en onze boys laten zien ook dat te beheersen. Talloze duels op het middenveld, waar Chris, Timo en Allessandro zich niet de kaas van het brood laten eten. Achterin zijn we met Sjoerd en Bart als uitblinkers heer en meester. Rik komt voorin niet meer aan afwerken toe, maar werkt zich samen met het ingevallen duo Sead en Nino het snot voor de ogen.

Als de scheids uiteindelijk fluit voor het einde van de wedstrijd, kunnen we concluderen dat Meerburg niet één keer echt gevaarlijk is geworden, en nogmaals, dat is een groot compliment waard. Ik zou het een zakelijke overwinning willen noemen, een mooie opmaat voor een zinderende 2e competitie helft.

Volgende week zijn we niet te bewonderen, die week daarop volgt de kraker tegen RCL.

Noteer deze alvast maar in de agenda!

Tot dan,

Henk

Ter Leede JO15-1 – Blauw Zwart JO15-1 0 – 0

2016-12-11    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo15-1

“It’s again the same song, it’s always the goals that are counting”! Was getekend Louis van Gaal. Ongeveer een maandje terug had ik de eer een verslag te mogen schrijven van de wedstrijd tegen Fc Lisse. Dit verslag, van een wedstrijd die eindigde in een teleurstellende 0 – 0, had ik 1 op 1 kunnen kopiëren op de wedstrijd van deze zaterdag. Heb ik niet gedaan. 2 weken geleden was ik wat narrig. Vond het de hoogste tijd om eens even de amateurpsycholoog uit te gaan hangen en jullie wat vermanend toe te spreken. Ik vond jullie tegen Noordwijk plichtmatig voetballen en zag niet echt de wil om te winnen. Vorige week een zorgeloze 0-9 tegen een zeer matige tegenstander.  Moeilijk te zeggen of het lek nu boven was, dit weekend bleek weer dat het allemaal niet zo grijpbaar is als dat we zouden willen. We zitten nog steeds in de pré winterdip, wat dat betreft komt de winterstop als geroepen. Ik zeg; Komende maanden wat minder trainen, en wat meer tijd vrijmaken voor teambuilding dingetjes en plezier maken met elkaar! Want we maken het volgens mij allemaal al wat te groot jongens. We zijn teveel bezig met de ranglijst en te weinig met goed voetballen.

HVV Hercules JO15-3 – Ter Leede JO15-1  0-9 (0-5)

2016-12-04    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo15-1

Na de matige wedstrijd van vorige week was het vandaag tijd om wat recht te zetten. Op papier moest dit geen probleem zijn, daar onze tegenstander de laatste plaats bezet met slechts één schamel puntje. Ik zeg op mijn beurt: “Iedere keer dat je verliest komt de overwinning een stapje dichterbij”. Het is wat Cruyffiaans, maar het betekent gewoon dat je altijd op je hoede moet zijn tegen om het even welke tegenstander. Waar anderen kozen voor een ritje snelweg, besloten wij een mooie rit door de Haagse binnenstad te maken, waarbij we bij Moerwijk nog even de klassieker O,o Den Haag inzetten. Met dien verstande dat ik er niet zou willen wonen, zoals de eerste strofe van dit lied aangeeft. Alle auto’s arriveerden overigens netjes tegelijk op Sportpark HMSH aan de Vrederustlaan en om 13:00 uur gingen alle trossen los bij de Rood-Gelen.

Een vliegende start en de instelling iedere bal te willen hebben. Al snel tekende Rik voor de 0-1 na een individuele actie en toen de kruiddampen van de eerste helft waren opgetrokken stonden we heerlijk met 0-5 voor. Er werd heerlijk gevoetbald, al moet gezegd dat de tegenstander ons daar ook wel de gelegenheid toe gaf. De 4 andere goals werden allen gemaakt door onze eigen Italian Stallion, Allessandro. Bij zijn eerste reageerde hij attent op een doorkopbal van Keurten en bij nummer 2 promoveerde hij een vrije trap van Timo tot doelpunt. De derde van Ales en dus de 4-0 was de mooiste. Na een prachtige aanval met een dubbele één-twee tussen Keurten en Sam, mikte hij de voorzet van Sam tussen de palen. Bij de 0-5 reageerde Ales snel op een inworp van Sjoerd, controleerde de bal en schoot in de verre hoek binnen. Hercules werd slechts 2 keer gevaarlijk. De eerste keer was toen ze bij een corner vrij konden inschieten en de halfzieke, met paracetamol gevulde, Bjorn katachtig moest ingrijpen. De tweede keer was op slag van rust, maar helaas was dat niet gevaarlijk voor de goal, maar meer voor de ledematen. Alex werd vanachter neergelegd en moest het veld geblesseerd verlaten. De Hercules speler ging er met rood vanaf.

De tweede helft verving Daimy Bjorn op doel en speelde Patrick in plaats van Alex. Ter Leede combineerde lekker door, maar zoals vaak was de echte scherpte er wel een beetje vanaf. Toch viel er nog genoeg te genieten, maar de 0-6 liet nog even op zich wachten. Er was nog wel een goal van Sam na terugleggen van Rik, maar die werd om mij onduidelijk redenen afgekeurd. De zesde treffer kon natuurlijk niet uitblijven en ook dit was een heerlijke voetbalgoal. Ales verlegde het spel naar links, waar Sam de bal panklaar gaf op Rik, die simpel kon scoren. Wessel pikte daarna zijn goaltje nog mee na weer een assist van Sam. Sead en Nino waren inmiddels in het veld gekomen voor Chris en Ales en waar Nino dicht bij een goal was, had Sead meer geluk toen hij een assist van Wes tot 0-8 promoveerde. Timo schoot vanaf 17 meter de 0-9 prachtig binnen, maar tot dubbele cijfers kwamen we niet, mede doordat in een aantal gevallen werd gekozen voor eigen succes. Ook de “heilige” nul bleef gehandhaafd. Daimy hoefde slechts één schot onschadelijk te maken. We mogen tevreden zijn na deze mooie overwinning tegen een erg matige tegenstander. Individueel zijn het geen slechte spelers, maar als team komen ze lang niet tot een voldoende en uiteindelijk is voetbal een teamsport. Volgende week de laatste competitiewedstrijd van 2016 thuis tegen Blauw-Zwart. We starten al om 08:30 uur.  Een driepunter is verplichte kost.

Pfff, dit was mijn laatste verslag van het jaar. Ik merkte vanmorgen dat ik de symptomen van een writers-block begon te vertonen en moeite had met de deadline. Ook het feit dat Lies mij er fijntjes aan herinnerde dat Henk vorig jaar rond deze tijd zijn verslag gewoon op rijm deed bevorderde niet echt mijn nachtrust. JO15-1: Laat ons volgende week nog eenmaal genieten van jullie inzet en mooie spel, dan kunnen we met een heerlijk gevoel bij de kerstboom gaat zitten. Maar voor nu eerst een gezellig Sinterklaasfeest!

Ciao

Jack

Ter Leede JO15-1 – Noordwijk JO15-1 2 – 2 ( 1 – 2 )

2016-11-27    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo15-1