Fotoverslag Alphen JO-17-3 v Ter Leede JO17-4

2016-12-05    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-4

Fotoverslag van de wedstrijd van 26 november tegen Alphen JO17-3.

 Ter Leede JO17-4 v VVSB JO17-05

2016-12-04    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-4

Tsja, waar zal ik eens beginnen?

Ik hoorde een opmerking, “als we hier niet van kunnen winnen, kunnen we beter stoppen met voetballen”.  Nou, er hangen een hoop voetbalschoenen in de spreekwoordelijke wilgen vanavond. Of je zet ze neer om te kijken of er nog een verdwaalde Sinterklaas met 1 of andere Piet er wat instopt, denk ‘t eerlijk gezegd niet, dus hup, weg ermee. Jullie hebben van jezelf verloren, ja dan wordt het wel lastig, inderdaad.

Nu was het niet allemaal kommer en kwel, de eerste 15 minuten draaide het goed en hadden we het betere van het spel. Hé, een whatsapp, er lag er nog 1 in z’n mandje, en die speler hadden we vandaag nou net nodig om wat sjeu eraan te geven. Jammer maar helaas, volgende keer beter en op tijd!! Vorige keer had ik het nog over de minst gepasseerde verdediging en of ik de goden aan het verzoeken was, binnen 2 wedstrijden 7 tegengoals, hatseflats. Of was het nou hotseknots, je weet wel, van die begonia’s.

Gewoon simpel een balletje in de voeten spelen, nee niet in die van de tegenstander maar naar zo eentje die ook een rood/geel shirt aan heeft of wat mij betreft, een geel/rode, mij om het even. Ik krijg een dejavu, heb ik dit al eens eerder vermeld? En niet wandelen alsof je met de vierdaagse bezig bent, maar doe nou je (stinkende) best e’s? Nu weet ik wel, de ene week is de andere niet maar zo ben je hartstikke goed aan het voetballen, en zo… Niet elke keer weglopen met je rug naar de bal, want? juist ja, dan zie je dat ding niet. Ik kan het mis hebben, maar dat is toch een essentieel onderdeel van het spelletje. Die bal moet je met z’n allen zo spelen dat ie bij de tegenstander tussen de palen en onder de lat terecht komt, oh ja, ook achter de doellijn. En waar ben je aan het voetballen dan? In het veld toch? Nou, hoe kan het dan dat spelers meer oog hebben voor wat er buiten de lijnen gebeurt dan BINNEN de lijnen? Buiten de lijnen kun je geen doelpunt maken, focus in het veld. Misschien meer letten op het buitenspel zetten van de tegenstander, doorschuiven naar de middellijn is daar een hulpmiddeltje voor. Toch maken we de 1-0, helaas kort mogen genieten van deze voorsprong. Blundertje van de Keep, (was dat nou een grandelletje?) you know, shit happens, en we mochten de aftrap weer nemen. Dit was het moment om de mouwen op te stropen en het gras bij wijze van spreken op te vreten. Moeten jullie wel met z’n 11 in het veld doen, als er maar 2 gras vreten, schiet het niet zo op. Vanuit frustratie ga je én fouten maken, én onbewust harder inkomen, met als gevolg dat een scheidsrechter 1+1 (+1+1) een optelsommetje maakt en dan komen er kaarten en tijdstraffen aan te pas.

Begin nou gewoon vanuit de basis weer te voetballen, opbouwen en die bal rond laten gaan. Die bal wordt echt niet moe als ie elke keer gebracht wordt, jullie wel, of is die conditie zo goed? De tweede helft toen er geroepen werd of jullie nou e’s konden gaan beginnen met te gaan voetballen, leek het er zowaar nog op dat het ging gebeuren. Onze Keep had weer met een katachtige reflex een prima redding in huis, zodat we nog in de race bleven. Maar bij een volgende aanval werd hij niet goed bijgestaan door zijn teammaatjes en VVSB wist wel raad met die buitenkans. Toch zagen ook wij weer kans een doelpunt te maken, ik zag niet goed hoe ie ging, telde hem wel haha. Uiteindelijk was het VVSB die er met 3 punten vandoor ging, kan er niets anders van maken.

Nu zo’n 10 uur later is de emotie weer gezakt en eigenlijk zijn jullie een hele leuke groep gasten, die best aardig kunnen voetballen. Sommige moeten het hebben van veel inzet, andere spelen op hun kwaliteit het spelletje. Nu de balans vinden met elkaar en dan rollen we iedereen op. Er staan nog genoeg wedstrijden op het programma, kijken of we weer een rol van betekenis kunnen gaan spelen en misschien net zo’n apotheose als vorig seizoen. Alleen dit keer als winnaar van het veld afstappen dan hé ;-) Je voetbalt natuurlijk voor je eigen plezier, niet voor die van mij, of voor een ander.

Maar je speelt wel in een team, waarvan sommige iets meer voor de knikkers voetballen, je weet wel, van dat spreekwoord dat het om het spel gaat en niet om de knikkers. Als jullie allemaal een beetje rekening met elkaar houden, dan alles komt goed haha. Deze wedstrijd bracht mij weer terug naar 31 oktober 2009, waar de toenmalige Ter Leede F4 (met Mats, Roy, Milan en Thijs) tegen Roodenburg moest spelen en die wedstrijd verloren we (dik).

Wij allemaal teleurgesteld

De coaches snapten er niks van

en toen zag ik dat jullie het al kwijt waren

Dus  ja, zoals ik al zei, het gaat om jullie spelplezier i rest my case

HVV Hercules JO15-3 – Ter Leede JO15-1  0-9 (0-5)

2016-12-04    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo15-1

Na de matige wedstrijd van vorige week was het vandaag tijd om wat recht te zetten. Op papier moest dit geen probleem zijn, daar onze tegenstander de laatste plaats bezet met slechts één schamel puntje. Ik zeg op mijn beurt: “Iedere keer dat je verliest komt de overwinning een stapje dichterbij”. Het is wat Cruyffiaans, maar het betekent gewoon dat je altijd op je hoede moet zijn tegen om het even welke tegenstander. Waar anderen kozen voor een ritje snelweg, besloten wij een mooie rit door de Haagse binnenstad te maken, waarbij we bij Moerwijk nog even de klassieker O,o Den Haag inzetten. Met dien verstande dat ik er niet zou willen wonen, zoals de eerste strofe van dit lied aangeeft. Alle auto’s arriveerden overigens netjes tegelijk op Sportpark HMSH aan de Vrederustlaan en om 13:00 uur gingen alle trossen los bij de Rood-Gelen.

Een vliegende start en de instelling iedere bal te willen hebben. Al snel tekende Rik voor de 0-1 na een individuele actie en toen de kruiddampen van de eerste helft waren opgetrokken stonden we heerlijk met 0-5 voor. Er werd heerlijk gevoetbald, al moet gezegd dat de tegenstander ons daar ook wel de gelegenheid toe gaf. De 4 andere goals werden allen gemaakt door onze eigen Italian Stallion, Allessandro. Bij zijn eerste reageerde hij attent op een doorkopbal van Keurten en bij nummer 2 promoveerde hij een vrije trap van Timo tot doelpunt. De derde van Ales en dus de 4-0 was de mooiste. Na een prachtige aanval met een dubbele één-twee tussen Keurten en Sam, mikte hij de voorzet van Sam tussen de palen. Bij de 0-5 reageerde Ales snel op een inworp van Sjoerd, controleerde de bal en schoot in de verre hoek binnen. Hercules werd slechts 2 keer gevaarlijk. De eerste keer was toen ze bij een corner vrij konden inschieten en de halfzieke, met paracetamol gevulde, Bjorn katachtig moest ingrijpen. De tweede keer was op slag van rust, maar helaas was dat niet gevaarlijk voor de goal, maar meer voor de ledematen. Alex werd vanachter neergelegd en moest het veld geblesseerd verlaten. De Hercules speler ging er met rood vanaf.

De tweede helft verving Daimy Bjorn op doel en speelde Patrick in plaats van Alex. Ter Leede combineerde lekker door, maar zoals vaak was de echte scherpte er wel een beetje vanaf. Toch viel er nog genoeg te genieten, maar de 0-6 liet nog even op zich wachten. Er was nog wel een goal van Sam na terugleggen van Rik, maar die werd om mij onduidelijk redenen afgekeurd. De zesde treffer kon natuurlijk niet uitblijven en ook dit was een heerlijke voetbalgoal. Ales verlegde het spel naar links, waar Sam de bal panklaar gaf op Rik, die simpel kon scoren. Wessel pikte daarna zijn goaltje nog mee na weer een assist van Sam. Sead en Nino waren inmiddels in het veld gekomen voor Chris en Ales en waar Nino dicht bij een goal was, had Sead meer geluk toen hij een assist van Wes tot 0-8 promoveerde. Timo schoot vanaf 17 meter de 0-9 prachtig binnen, maar tot dubbele cijfers kwamen we niet, mede doordat in een aantal gevallen werd gekozen voor eigen succes. Ook de “heilige” nul bleef gehandhaafd. Daimy hoefde slechts één schot onschadelijk te maken. We mogen tevreden zijn na deze mooie overwinning tegen een erg matige tegenstander. Individueel zijn het geen slechte spelers, maar als team komen ze lang niet tot een voldoende en uiteindelijk is voetbal een teamsport. Volgende week de laatste competitiewedstrijd van 2016 thuis tegen Blauw-Zwart. We starten al om 08:30 uur.  Een driepunter is verplichte kost.

Pfff, dit was mijn laatste verslag van het jaar. Ik merkte vanmorgen dat ik de symptomen van een writers-block begon te vertonen en moeite had met de deadline. Ook het feit dat Lies mij er fijntjes aan herinnerde dat Henk vorig jaar rond deze tijd zijn verslag gewoon op rijm deed bevorderde niet echt mijn nachtrust. JO15-1: Laat ons volgende week nog eenmaal genieten van jullie inzet en mooie spel, dan kunnen we met een heerlijk gevoel bij de kerstboom gaat zitten. Maar voor nu eerst een gezellig Sinterklaasfeest!

Ciao

Jack

Katwijk JO11-3 – Ter Leede JO11-1 2-3 (0-0) Moeizame overwinning

2016-12-03    ·    Ter Leede    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo11-1

(van een onzer verslaggevers)

Op een voor de ouders mooi tijdstip, aftrap 09:30, verzamelden de mannen van JO11-1 om 8.30 in de kantine aan de Roodemolen, alwaar het vertrek zou plaats vinden richting sportpark de Krom, te Katwijk. We zouden gaan spelen tegen de 1^e jaars JO11 lichting van Katwijk, een ploeg die was gepromoveerd uit de 4^e klasse van de beker. Ondanks het wat latere tijdstip, was het veld de 1^e helft nog steeds licht bevroren.

Om 9:30 floot de scheidsrechter voor de aftrap van de wedstrijd. Maarten begon vertrouwd weer in de goal, achterin Martijn, Kaya en Levi. Rein weer op het middenveld en voorin Xavier en Milan. Timo begon deze wedstrijd als wissel. Misschien had het te maken met het veld, of onderschatting, maar de mannen kwamen er niet echt goed in. Overal een stapje te laat, passing onzuiver en duels werden niet gewonnen. Het kwam ook door de opponent, want zij zaten er wel fel bovenop, en lieten blijken dat zij zicht niet makkelijk gewonnen zouden geven. Het regende niet echt kansen de 1^e helft en als het al gevaarlijk werd zat er iedere keer een voetje of een ander ledemaat tussen.

Noemenswaardig de 1^e helft waren een voorzet van Martijn, waarbij Milan net tekort kwam. Een voorzet van Katwijk die net werd gemist door de spits van Katwijk. Een, naar later zou blijken, terecht afgekeurde goal van Xavier, en een paar kleine mogelijkheden, die de keeper van Katwijk vakkundig naast keek. Nee, het was niet echt om over naar huis te schrijven. Wel goed om te zien was dat de backs iedere keer goed mee op kwamen en zich veelvuldig als hulp aanboden in de opbouw en dat de mannen centraal achterin, Kaya, later Timo, ook goed de gaten dichtliepen als een van beide backs mee was opgekomen.

Omdat de verslaggever van dienst ven naar de kantine was, heeft die de speech van de coaches gemist in de rust, maar de overlevering wil dat zij niet blij waren met het vertoonde spel en de inzet die daar bij hoorde. Er moest uit een ander vaatje getapt gaan worden.

Dit bleek in ieder geval geholpen te hebben, want de 2^e helft gingen de mannen van TL voortvarender van start en de Katwijkse keeper had hier aanzienlijk meer te doen. Iets wat gelukkig kwam TL op voorsprong. Xavier wordt aan de zijkant weggestuurd en geeft voor op Kaya, deze schiet tegen de keeper op maar de bal caramboleert via zijn knie toch de goal in, 1-0. De 2-0 laat niet lang op zich wachten, Xavier ontvangt de bal vanuit het middenveld en loopt 1 tegen 1 met de keeper, passeert hem vakkundig en schuift de bal in het lege doel. Na deze stand krijgt de ploeg meer vertrouwen en komen er ook meer grote kansen, maar helaas wil de 3-0 niet vallen. Uit een goede pass van Kaya staat Xavier ineens helemaal vrij voor de keeper en die weet hier wel raad mee en schuift de bal keurig in het net.

Deze voorsprong moet toch over de streep te trekken zijn, echter de ploeg laat Katwijk weer terug in de wedstrijd komen. Eerst een misverstand achterin waar door de spits de bal makkelijk in de goal kan schuiven. En de 2-3 is een mooie, hard geschoten vrije trap van de middenvelder van Katwijk.

Niet veel later fluit de scheidsrechter voor het einde van de wedstrijd. Deze moeizame overwinning is dan toch over de streep getrokken. Vraag is nu was TL zo slecht of Katwijk zo goed. De waarheid zal wel ergens in het midden liggen.

Wedstrijdverslag Katwijk JO10-1

Ter Leede JO11-1 – Quick Boys JO11-2 2-2 (1-0) Waar is Lucky…

2016-11-29    ·    Ter Leede    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo11-1

(van een onzer verslaggevers)
Waar het heel de week al aardig weer, de winter zijn opwachting maakt, en de ijskrabbers in de auto moeten liggen om de ruiten schoon te maken, moest de JO-11 selectie aantreden tegen oude bekende Quick Boys JO11-2. Een bekende uit de bekercompetitie, de ploeg ook waar van verloren was.

Met Achraf voor Xavier, die helaas moest afhaken met knieklachten. Begon TL in zijn vertrouwde opstelling. Martijn begon wissel. In het begin van de wedstrijd was het vooral aftasten tussen beide ploegen, mede ook door het gladde veld, (ik heb vernomen dat ze van Dancing on Ice een scout gestuurd hadden of er talenten tussen zaten), waardoor de ballen allemaal wat harder en minder secuur gingen dan normaal. Opvallend was ook het lengte verschil tussen beide ploegen, waarbij enkele spelers van de thuisploeg meerdere stappen moesten zetten tegenover 1 a 2 van de tegenstander.
Met een paar kleine mogelijkheden over er en weer is de wedstrijd redelijk in balans.

Uit een corner komt de thuisploeg op voorsprong. Milan neemt hem, Timo en Achraf zetten en blok en Rein kopt de bal bij de 2e paal binnen, 1-0. TL is hierna de bovenliggende partij. Maarten moet echter uit een uitbraak redding brengen op een schot van de linksbuiten van QB, maar doet dit bekwaam en Timo ruimt vervolgens verder op. Ook de backs, Kaya, Levi en Martijn schuiven regelmatig in en doen in de aanval goed mee. Een van deze aanvallen wordt ook bijna beloond. Levi speelt in op Kay, die legt keurig breed op Achraf, keeper redt en in de rebound raakt Achraf helaas de paal. Met nog een paar schietkansen, gaat de thuisploeg met 1-0 de rust in.

De Technische staf zet in de rust nog een paar puntjes op de spreekwoordelijke i en met frisse moed gaat de 2e helft beginnen.

In de 2e helft is TL duidelijk de bovenliggende partij. TL begint gelijk fel. Timo stuurt Milan met een fantastische bal gelijk weg richting de keeper, maar die reageert attent en Milan komt net tekort. Hierna nog een actie, waarbij de spits goed aanneemt met recht en met links uithaalt, maar de keeper van QB pakt hem wederom. Uit een corner probeert Timo de bal met de knie hem erin te krijgen, maar in een mêlee van spelers smoort de doelpoging.
Helaas geldt de voetbalwet hier wederom, als je zelf de kansen niet maakt, valt die aan de andere kant.
Balverlies achterin, waarbij QB de aanvaller vrij zet en deze Maarten met een lob passeert, 1-1.
De thuisploeg laat het er echter niet bij zitten, en geeft alleen maar meer gas om de winst te pakken.
Weer een mooi steekpass, om Milan, die wipt de bal over de keeper, maar de verdediger van QB loopt goed mee en voorkomt een treffer.
Uit een ingooi van Martijn om Milan, die geeft voor op Kaya, die kapt en draait en de bal belandt bij de goed meegelopen Levi, die kalm maar doeltreffend afrond, 2-1. De mannen laten zich echter niet zakken maar gaan goed door om de beslissing te forceren. Een fantastische bal van Levi op Milan, die keurig de keeper omspeelt, maar de laatste man loopt goed mee en redt op de doellijn en voorkomt hier de beslissing van de wedstrijd.
Helaas blijkt QB uiterst effectief deze ochtend, een tegenaanval, waarbij de aanvaller van QB met een mooie voetbeweging de bal achter Maarten schuift en de gelijkmaker op het bord zet, 2-2.

Toch zijn het de mannen van de thuisvereniging die de winst proberen te pakken. Kaya wordt op links goed diep gestuurd door Rein, maar schiet de bal aan de verkeerde kant van de paal. Martijn speelt de bal naar buiten, loopt zelf goed door, maar komt bij de voorzet net iets tekort om af te werken.
Rein speelt Milan nog een keer goed in, wil voorbij de keeper, maar die stopt hem met een overtreding. Hier had een penalty op zijn plaats geweest, maar helaas blijft de vrije trap staan, die net over wordt geschoten door Rein.
De tijd tikt hier in het nadeel van TL en we gaan richting het eindsignaal.
Bij de ultieme laatste aanval komt de bal bij Kaya, die behoudt het overzicht en zet Rein vrij, die kapt een verdediger uit, schiet op de goal maar de keeper redt, rebound valt voor de voeten van Milan, maar die schiet uit een moeilijk hoek nog snoeihard op de paal. De scheidsrechter fluit direct hierna voor het einde van de wedstrijd. De scheids was trouwens onopvallend aanwezig, wat een goed teken is, want dan is die meestal heel goed.
Teleurgesteld zijn de mannen in het resultaat, maar worden door de trainersstaf goed opgepept. Zeker de 2e helft was goed en met iets meer geluk, gogme en soms de juiste keuzes aan en zonder de bal, had de winst er ook zeker ingezeten. De instelling was echter zeer goed, en dat is toch een minimale vereiste. Volgende week weer een nieuwe kans.

Aanstaande zaterdag de wedstrijd tegen Katwijk JO11-3, op sportpark de Krom in Katwijk. De aftrap is om 09:30. Voorwaarts Ter Leede.

Ter Leede JO9-2 – FC Lisse JO9-1 3-1 (1-0) Wat kan voetbal toch mooi zijn….

2016-11-28    ·    Ter Leede    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo9-2

(Man of the Match Oscar!)

De voorbereiding voor de Bollenderby begon deze keer wat eerder. Ter Leede F2 werd namelijk opgeschikt door een ware blessuregolf. Eerst kregen we te horen dat Erman geblesseerd was aan zijn enkel en niet veel later dat Justin geblesseerd was aan zijn knie. Op de 1^e plaats natuurlijk enorm balen voor deze 2 kanjers, maar ook heel vervelend voor het team, want 2 sterkhouders missen is niet niks. Gelukkig konden Daan en Olivier bij ons meedoen, waarvoor natuurlijk enorm veel dank!

Het was weer ouderwets vroeg en vooral erg koud. De thermoshirtjes en broekjes kwamen tevoorschijn en deze waren hard nodig. Olivier kreeg zelfs nog oorwarmers op voor als hij het niet al te druk ging krijgen op doel en ook deze bleek hard nodig….

We begonnen toch in een wat andere opstelling doordat we de gehele as miste. Olivier stond op doel, rechtsachter stond Bart, centraal Oscar en links aanvoerder Bram. Centraal op het middenveld ging Daan spelen en voorin stonden Floris en Safouane.

Vlak voor de wedstrijd was de spanning te merken bij de begeleiders. FC Lisse had immers een ervaren coach in Kevin de Winter en zijn 2 zoontjes hebben een voor Ter Leede bekende moeder, namelijk Jeanette v.d. Laan. Echter Hans verzekerde mij dat hij het goede gevoel had en dat de jongens dit varkentje wel even gingen wassen.

Oscar speelde voor het eerst centraal achterin, maar daar was echt helemaal niets van te merken. Hij schoof goed door, nam de backs goed mee naar voren en liep alle gaten dicht. Het was dus al snel duidelijk dat Olivier niet veel te doen zou krijgen. Daan zorgde voor veel strijdt op het middenveld en Floris en Safouane waren constant dreigend. FC Lisse kwam er niet aan te pas en het was wachten op de 1-0 voor Ter Leede.

Deze viel in de 10^e minuut. Na een goede uittrap van Olivier kwam de bal bij Floris. Deze ging 2 mannetjes voorbij en had uitstekend oog voor de vrijstaande Daan. Daan strandde eerst nog op een aantal verdedigers van FC Lisse, maar ging, op zijn eigen bekende wijze door en frommelde de bal achter de keeper van FC Lisse. Lisse was wakker en kreeg zowaar 2 grote kansen. De eerste werd onschadelijk gemaakt door Oscar. Met een ware krachtinspanning sprintte hij achter de spits van Lisse en met gevaar voor eigen leven gooide hij zichzelf voor de baan van het schot. Wat een klasse Oscar! De 2^e grote kans was een corner. Safouane verlengde de corner en de bal leek in het doel te verdwijnen. Bram lette gelukkig goed op bij de 2^e paal en kon gelukkig de gelijkmaker voorkomen. Achteraf hoorde wij dat de bal weleens de doellijn gepasseerd had kunnen zijn, maar aangezien de doellijn technologie nog in de Kuip was, zullen we dit nooit zeker weten.

Na de limonade moesten we het doen zonder Daan, want die moest naar zijn eigen team. Bart ging daardoor naar het middenveld en Sameh ging rechtsback spelen. De organisatie was even zoek, wat resulteerde in een tegengoal. Gelukkig werden we daardoor meteen wakker en scoorde Bart uit (weer) een corner. Onze specialist Sameh nam hem kort op Bart en Bart krulde de á la Ziyech in de kruising! Wat een goal!!!!

FC Lisse probeerde Ter Leede wel onder druk te zetten, maar door de enorme vechtlust van onze jongens kregen ze nauwelijks kansen. En als er dan al een kansje was, dan was het Olivier die attent keepte.

Toch bleef het spannend. Maar gelukkig maakte we vlak voor tijd de beslissende 3-1. Safouane kreeg de bal op rechts aangespeeld van Sameh. Hij zag Floris vrij staan en wilde de bal passen naar hem. Echter kreeg de bal net een raar stuitje en tot zijn eigen verbazing zag hij de bal bij de 1^e paal in het doel verdwijnen. Niet onze mooiste, maar wel een van de lekkerste goals dit seizoen. De bevrijding was te merken bij onze jongens, want het was duidelijk dat Lisse dit niet meer goed ging maken.

De overwinning was verdiend. Iedereen was trots, apetrots! Na 3, al dan niet terechte nederlagen op rij, laten jullie je hoofden niet zakken en vechten als leeuwen voor iedere meter. Klasse jongens!! De zakjes chips die jullie na afloop kregen van Hans waren dan ook echt verdiend.

Volgende week zijn Erman en Justin hopelijk weer fit. Als we met dezelfde inzet als de laatste paar weken spelen, dan moet het volgende week tegen DOSR F1 geen probleem zijn.

Een trotse vader/begeleider!

Ter Leede JO17-2  –  VVSB JO17-4  ;  4  –  1

2016-11-27    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2

Nadat onze jongens – Matthijs – vorige week flink uitgehaald hadden tegen RCL troffen we nu op een zonovergoten sportpark mede-bollenstrekers uit Noortukkerhout. Zonder Bas en Julian die bij B1 moesten starten en Daan nog in de lappenmand, maar met Niels, die niet had kunnen trainen. Dus 12 man, dat moest kunnen, dacht ik. Dat zou helaas bijna mislopen. Het begon al bij Tim, die zelfs aan 4 blarenpleisters niet genoeg had. Zijn oude schoenen moesten ervoor zorgen dat het zou gaan lukken om te spelen. We begonnen voortvarend, want al in de 3^e minuut onderschepte Jeffrey de bal en stuurde gelegenheidsaanvoerder –en spits Lucas weg, die als goudhaantje er wel raad mee wist en keurig afrondde, 1 – 0. Helaas in de 10^e minuut maakte VVSB alweer gelijk, 1- 1. Onze boys geven het niet zomaar op, dat weten we van ze, en al 3 minuten na de gelijkmaker wist opnieuw Lucas uit een corner de bal keurig binnen de schieten, 2 – 1. Daarna nam VVSB optisch de wedstrijd over van ons, maar wij konden telkens vanuit de omschakeling gevaarlijk worden, maar misten in de passing de zuiverheid. Niettemin was in de 26^e minuut daar Pim, die het veld over stak en Matthijs de kans gunde, maar die trof de lat. In de 32^e minuut een prima lange bal op Pim, die geweldig aannam en de bal voor het binnentikken leek te hebben, maar de keeper was attent en veel erger was dat Pim met zijn been vast kwam te staan en geblesseerd de strijd moest staken. Sterkte Pim. Gelukkig wilde Bas voor ons vlaggen en zelfs zijn voetbalspullen aantrekken, zodat hij in geval van nood zou kunnen invallen. Dat bleek niet nodig, maar het toont wel zijn teamspirit. TOP.

In de rust afgesproken, dat we in elk geval niet meer onszelf in de problemen zouden brengen met half afgeslagen ballen en te proberen om de combinaties met elkaar te zoeken. Laat dat nou meteen lukken, want al in de 45^e minuut vindt Niels Maurits, die direkt doorpasst op Tim, die zelfs mét blaar een slim steekpassje heeft op Lucas die op zijn beurt vanaf de achterlijn keurig de bal voortrekt, waar uiteraard Mathijs het vonnis velt, 3 – 1. En of deze mannen kunnen combineren.  Kort erop weer een snelle aanval, waarbij Lucas met de hak (en de hand) de bal meenam en afrondde, maar de scheids had er goed het oog in en dit feestje ging dus niet door. Even later vond onze vrije-trappen-specialist  Matthijs, maar die knalde net naast. Nu lijkt het net of VVSB niet mee deed, maar dat is zeker niet het geval, alleen liepen die mannen zich constant stuk op met name Dave. En als Dave en Stan uitgespeeld werden, dan rapte Job op de bank “wij hebben geen stress, want wij hebben Tess”. Terecht ook, want in de 67^e minuut waren er kort achter elkaar twee prima reddingen nodig van onze doelverdedigster en in de 70^e minuut weer 2x Tessa, en 1x de lat. Tussendoor had Lucas op aangeven van Matthijs inmiddels de  4 – 1 gescoord en tegen het einde van de wedstrijd miste hij nog net de kans op zijn 4^e en onze 5^e. Niet getreurd, want de buit was binnen, al kunnen wij echt veel beter, maar dat laten we volgende week weer zien.

Nu zoek ik altijd een Man of the Match en dan zou je denken aan kanshebbers als Tessa, Dave en natuurlijk Lucas met 3 doelpunten, maar die titel gaat naar Tomas. Die had een behoorlijk behendige, snelle en fysiek sterke tegenstander – en na 5 minuten heb ik overwogen om hem om te wisselen – maar blij dat ik dat niet gedaan heb. Want Tomas pakte het geweldig op, zat hem op de huid, hield het koppie erbij en heeft die tegenstander er volledig onder gekregen en gehouden.  Alleen voor hem al zou u eens moeten komen kijken.

Ter Leede JO 13-1 Sportlust 46 JO 13-1 1-2

2016-11-27    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo13-1

Twee weken geleden heeft u voor het laatst schriftelijk van uw verslaggever vernomen en helaas wij zijn  0 punten verder. Keihard feit wat zomaar anders hadden kunnen zijn. Want dit is niet wat de D1 verdiende en zeker niet op basis van de laatste wedstrijd. Maar goed eerst terug naar vorige week waar de Rijnsburgse Boys op bezoek kwamen. Zij verkeren ook in de onderste regionen en punten waren aan beide kanten brood nodig. In wat mij verteld is, was het een gelijk opgaande strijd waar de geel zwarten 0-1 maakten. Daarna parkeerden ze de welbekende bus voor de 16. Afbraakvoetbal eerste klas maar de drie punten waren binnen en wij stonden met lege handen.

Vandaag thuis tegen middenmotor Sportlust 46. Misschien was er hier wel wat te halen of beter gezegd thuis te houden. In de trainingen voorafgaand is er wat meer de nadruk gelegd op het niet naar voren verdedigen, maar om de tegenstander op de middenlijn op te vangen. Niet onze huisstijl maar we moeten wat om uit de neerwaartse spiraal te komen. Het technisch hart heeft besloten om Sam definitief uit de D2 over te hevelen. Wij als volgers van de D1 zijn blij dat er weer iemand uit de Minnaard dynastie is aangesloten. Want na het vertrek van grote broer Oscar naar Lisse hebben we ze wel gemist. Welkom thuis!!

In een scherp zonnetje trapten we op veld 1 af met de volgende elf. Mike in de goal. Op rechts Sam, centrale duo Noa en Denzil geflankeerd op links door Hugo. Op het middenveld een verrassing op 10 Nick. Op rechts Rosa en links Tijs. In spits Wessel linksvoor Jip en rechtsvoor Rowey.  Op de bank Ryan en Viggo. Hij had eerder op de ochtend al geëxcelleerd in de D2.

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen. De eerste helft was helemaal niets. Dit van beide kanten. In de 22ste minuut was onze eerste kans. Hugo gooit in halverwege de helft tegenstander. Wessel speelt de bal door naar Nick. Die met een soort van lob over de tegenstander zich vrij speelt en op de keeper afgaat. Met zijn chocolade linker probeerde hij de keeper te verrassen maar hij pakte de bal goed. Daarna kreeg Sportlust een mega mogelijkheid. Geklungel op de achterlijn en de speler kon zo opstomen richting Mike. Die duwt de bal de 16 in naar net een vrijstaande tegenstander. Die kan zo in een leeg doel schieten maar schiet voor ons gelukkig over. Drie minuten voor tijd viel er een te mooi doelpunt voor het op de mat gelegde niveau. Het doelpunt was schitterend maar helaas was het Sportlust die hem maakte. Een vrije trap op een meter of 35 zo schuin van de rechter punt 16 werd voor gedraaid, waar de tegenstander de bal met zijn hoofd mooi schampte. Mike dook nog wel de korte hoek in maar de kopbal was onhoudbaar. Nog net bekomen van het doelpunt floot de in mijn ogen warrige scheidsrechter voor de rust.

In de rust werd het spel omgezet. Wessel die niet gelukkig speelde werd gewisseld voor Ryan. Hij ging op Nick zijn positie spelen en Nick schoof door naar de spits. Het team kreeg de opdracht om meer vooruit te verdedigen en druk op de bal te geven.

Helaas moest dit gebeuren met een 0-2 achterstand. Waar het aan lag, lag het aan maar we stonden te slapen bij onze eigen aftrap. Wederom slap verdedigen op de middenlijn en de verdubbeling van de achterstand was een feit. Wat bij een op handen zijnde nederlaag regelmatig gebeurt is dat er meerdere tegendoelpunten vallen. Maar nu kwam er iets van onverzettelijk in de koppies bij de dames en heren. De wil om te winnen kwam nu bovendrijven. Het zwakke punt bij de tegenstander was de verdediging en daar ging nu vol de druk op. We speelden op de helft van de tegenstander en dicteerden het spel. Dit leidde tot wat kansjes en na een minuut of 15 tot een doelpunt. Nick die bij de achterlijn stond kreeg een terugspeelbal van de Sportlust verdediger in de voeten. Hij stond al in de 16 en zag de net ingevallen Vigo op de 11 meter stip helemaal vrij staan. Hij legde af en Vigo miste niet. Een euforisch gejuich werd onderbroken door een nieuw fluitsignaal van de scheids. Buitenspel !?! Op aanraden van de grensrechter tegenpartij keurde hij het doelpunt af. De bal die Nick ontving zou van een Ter Leede speler af zijn gekomen. Je reinste onzin natuurlijk. Iedereen zag dat dit niet zo was, maar deze grens hield voet bij stuk. Ik kan deze man natuurlijk met mijn ganzenveer tot aan zijn sokken toe afbranden, maar ik denk dat hij het al moeilijk zat heeft als hij zich vandaag in de spiegel eens goed aankijkt. Door naar de wedstrijd die ontaarde in een waar kansenfestival voor de rood gelen. Er waren inmiddels wat personele wisselingen doorgevoerd. Wessel was erin gekomen voor Hugo en ging bij Nick in de spits. Jip schoof daardoor naar achteren. In een soort van 3-3-4 opstelling gingen we op zoek naar de dikverdiende aansluitingstreffer treffer. Wessel brak door op rechts en gaf het leder feilloos voor. Daar stond Rowey die hem net niet kon binnenschuiven. Daarna gelijk de laatste kans voor Sportlust. Omdat we met 21 man op de helft van de tegenstander stonden was het gat naar Mike groot. Een balletje wat er dan ‘tussen valt’ kan dodelijk zijn. Maar gelukkig faalde de spits in de 1 op 1 met Mike. Rosa nam maar weer eens een vrije trap schuin op rand 16. Met een prachtige curve landde het leder op de lat. De bal stuiterde terug het veld in. Daar stonden drie Ter Leede mannen. Vigo lukte het niet om het leder te raken en de afvallende bal was voor Nick te moeilijk om er in te krijgen. Vlak daarna nog een gevalletje hands in de 16 die niet werd gezien door de leidsman. Een ingooi op links werd door de Wessel door gepasst naar de opgekomen Ryan. Die liep op de 16 af en zag in zijn ooghoek Nick rechts van hem vrij lopen. Hij schoof de bal in de voet mee en Nick had een vrije doortocht naar de keeper. Verwoestend haalde hij op 10 meter uit. een dik en dik en dik en dik verdiende 1-2 was een feit. Met nog een paar minuten zou een punt er in kunnen zitten. Weer een vrije trap van Rosa had een assist kunnen zijn. Uit de draai schoot Wessel de bal in de handen van de keeper. Dat de tegenstander de bui zag hangen was duidelijk. Bij elk wis wasje bleven ze liggen en die krampaanval was helemaal ongeloofwaardig. We besloten de bal ook niet meer terug te geven. Respect moet je verdienen. Na de zoveelste bal die werd weggegooid kreeg de verdediger terecht geel.  Het mocht allemaal niet baten want niet veel later werd er afgefloten. Een aantal rood gelen stortte teleurgesteld ter aarde. Een onverdiend verlies waar de gedachte naar vorige week uitging. Ook daar 0 punten en een tegenstander die niet wilde, maar ook niet hoefde na de bereikte voorsprong.

En zo staan we nog steeds onderaan. De plekken boven ons zijn niet uit het zicht. Dus met de inzet en werklust uit de tweede helft gaan we echt nog wel stijgen. Dit kan al in de vroege uitwedstrijd tegen Alphense Boys volgende week gebeuren.Het is alweer de eerste terug wedstrijd. De eerste wedstrijd werd verloren, maar resultaten uit verleden zijn geen garanties voor de toekomst.

Grt

Uw verslaggever.