Wat was het vroeg, afgelopen zaterdag, en wat was het koud. Om 07.15 uur stapten een slaperige voetbalzoon en een nog in zijn remslaap verkerende vader de auto in. Volgens mij hoorde ik op de radio dat de rayonhoofden alweer bij elkaar waren gekomen, maar dat weet ik niet zeker omdat de warmteblower op stand brullen stond met daarbij een exotische ingestelde temperatuur. In de kantine aangekomen bleken we niet de enige te zijn. Het was om 07.30 uur al een klein mierennest.
De wedstrijd was in en tegen Alphen en zoals u weet zit de D1 in de hoek waar de welbekende klappen vallen. Punten tegen deze tegenstander zouden bonus punten zijn, maar we zouden hoe dan ook de huid duur gaan verkopen met misschien een puntje of??
De opstelling was iets anders dan de week daarvoor. Wessel was bijna de hele week ziek geweest en was daardoor niet wedstrijdfit. Naast hem op de bank zat Viggo. In de goal Mike. Links Hugo. Centraal Denzil met Noa en op rechts Sam. Op 10 Ryan geflankeerd door Tijs en Rosa. Rechtsvoor Rowey en linksvoor Jip en Nick als spits.
Om 9 uur werd er door de AB afgetrapt in een laag staand zonnetje dat prikte over een mooi met rijp bedekte bevroren kunstgrasveld. En natuurlijk hadden de mannen en vrouwen geen maillot aan. Die zijn voor tijdelijke bezoekers uit Spanje maar niet voor onze bikkels.
Vanaf minuut 1 stonden we onder druk. We probeerden dat voetballend op te lossen en dat ging af en toe met kunst en vliegwerk. Eerst moest Mike nog redding bieden op een schot, maar niet veel later leidde een zeldzaam foutje van Noa balverlies in. Dit werd direct afgestraft door AB. Vanaf de 16 werd het leder achter Mike geschoten. Na dit doelpunt bleven we onder druk staan maar we konden nu beter weerstand bieden. Door deze druk werden onze spitsen nauwelijks bereikt en speelde het spel zich voornamelijk op onze helft af. Er waren wat hele en halve kansen voor de gastheren. Die met wat meer precisie tot een hogere score had kunnen leiden. Mike zou zich, wat mij betreft, onderscheiden als man van de wedstrijd. Iets na de helft van het eerste bedrijf kregen wij een vrije trap zo rand 16 meter. Rosa krulde de bal mooi voor en vond het hoofd van Rowey. De keeper tikt het leder hoekschop. Dit zou ons enige wapenfeit blijken deze eerste helft. Hierna was het weer AB die kansen bleef missen. Na 30 minuten floot de scheids af en stond het nog 1-0. En met deze stand was er misschien nog wel wat mogelijk.
In de rust kwam Wessel erin voor Ryan hierdoor verhuisde Nick naar 10 en Wessel ging op zijn vertrouwde spits positie spelen. Jip ging eruit voor Viggo. Met deze aanvallendere spelers, gingen we ook wat meer vooruit voetballen.
De eerste minuten merkten we dat ook aan het spel. We kwamen meer de middenlijn over en bemoeiden ons ook wat meer met het spel. Niet dat dit tot kansen leidde maar we deden mee. Omdat het veld door het meer naar voren spelen groter werd waren de ruimtes ook wat groter en zo ontstond de 2-0. De bal viel achter de verdediging. Mike redde het schot door de bal omhoog te duwen. Maar de bal viel naar achter. De meegelopen AB speler kon de bal zo in het lege doel inschieten. Vlak na de 2-0 was er een schot van Nick vanaf de 16 wat rakelings naast ging. En vanaf nu kan ik u alleen nog maar de doelpunten vermelden. Uw verslaggever had zich lekker in het zonnetje geposteerd. Intussen was er een wildvreemde man naast me komen staan die zijn hele levensverhaal kwam vertellen. Ik ben van alles te weten gekomen. Waar hij vandaan komt, waar zijn zoon voetbalt en waar hij zelf heeft gevoetbald. Dan ook nog even de historie van Alphen van de afgelopen 40 jaar. Overigens de eerste 30 jaar woonde hij in Amsterdam. Wat ziektes en familie kwamen ook nog voorbij. Hij zei nog wel dat ik hem maar moest weg sturen als het te veel werd, maar ik zag in zijn ogen dat hij dat niet meende. En ach, hij merkte toch niet dat ik af en toe een aantekening maakte. Hieruit bleek dat de 3-0 schitterend was. Op links brak de tegenstander uit en gaf de bal mee aan de rechterspits. Die krulde bal voor en de AB speler kon de bal zo binnen lopen. Hierna maakten we de 3-1. Ik zag alleen de keeper van de tegenstander de bal naar buiten duwen na een schot vanaf de 16. Viggo pikte de bal in de 16 op de achterlijn op en gaf de bal voor over de keeper. Daar stond Wessel vrij om hem in te koppen. Een mooie 3-1. Vanaf de aftrap werd het gelijk 4-1. Hoe en waarom. Geen idee. Mijn gesprek ‘partner’ keek me streng aan toen ik de 3-1 aantekende. Ik hield het er maar bij. Een paar minuten later floot de goed fluitende scheidsrechter af.
Terecht 0 punten verder. AB was de betere partij en ze staan niet voor niets tweede. Er zijn voor ons wel wat aanknopingspunten. Niemand haalde een onvoldoende en Mike gaat met de week beter keepen. Aanstaande woensdag oefenen we thuis tegen Quick Boys JO-13 2. De trotse koploper van de eerste klasse. Kijken of we wat vertrouwen kunnen opdoen.
Ik ben daar niet bij. Ben uitgenodigd bij een wat oudere man op de koffie. Vond zijn adres in mijn jaszak.
Ik hoorde een opmerking, “als we hier niet van kunnen winnen, kunnen we beter stoppen met voetballen”. Nou, er hangen een hoop voetbalschoenen in de spreekwoordelijke wilgen vanavond. Of je zet ze neer om te kijken of er nog een verdwaalde Sinterklaas met 1 of andere Piet er wat instopt, denk ‘t eerlijk gezegd niet, dus hup, weg ermee. Jullie hebben van jezelf verloren, ja dan wordt het wel lastig, inderdaad.
Nu was het niet allemaal kommer en kwel, de eerste 15 minuten draaide het goed en hadden we het betere van het spel. Hé, een whatsapp, er lag er nog 1 in z’n mandje, en die speler hadden we vandaag nou net nodig om wat sjeu eraan te geven. Jammer maar helaas, volgende keer beter en op tijd!! Vorige keer had ik het nog over de minst gepasseerde verdediging en of ik de goden aan het verzoeken was, binnen 2 wedstrijden 7 tegengoals, hatseflats. Of was het nou hotseknots, je weet wel, van die begonia’s.
Gewoon simpel een balletje in de voeten spelen, nee niet in die van de tegenstander maar naar zo eentje die ook een rood/geel shirt aan heeft of wat mij betreft, een geel/rode, mij om het even. Ik krijg een dejavu, heb ik dit al eens eerder vermeld? En niet wandelen alsof je met de vierdaagse bezig bent, maar doe nou je (stinkende) best e’s? Nu weet ik wel, de ene week is de andere niet maar zo ben je hartstikke goed aan het voetballen, en zo… Niet elke keer weglopen met je rug naar de bal, want? juist ja, dan zie je dat ding niet. Ik kan het mis hebben, maar dat is toch een essentieel onderdeel van het spelletje. Die bal moet je met z’n allen zo spelen dat ie bij de tegenstander tussen de palen en onder de lat terecht komt, oh ja, ook achter de doellijn. En waar ben je aan het voetballen dan? In het veld toch? Nou, hoe kan het dan dat spelers meer oog hebben voor wat er buiten de lijnen gebeurt dan BINNEN de lijnen? Buiten de lijnen kun je geen doelpunt maken, focus in het veld. Misschien meer letten op het buitenspel zetten van de tegenstander, doorschuiven naar de middellijn is daar een hulpmiddeltje voor. Toch maken we de 1-0, helaas kort mogen genieten van deze voorsprong. Blundertje van de Keep, (was dat nou een grandelletje?) you know, shit happens, en we mochten de aftrap weer nemen. Dit was het moment om de mouwen op te stropen en het gras bij wijze van spreken op te vreten. Moeten jullie wel met z’n 11 in het veld doen, als er maar 2 gras vreten, schiet het niet zo op. Vanuit frustratie ga je én fouten maken, én onbewust harder inkomen, met als gevolg dat een scheidsrechter 1+1 (+1+1) een optelsommetje maakt en dan komen er kaarten en tijdstraffen aan te pas.
Begin nou gewoon vanuit de basis weer te voetballen, opbouwen en die bal rond laten gaan. Die bal wordt echt niet moe als ie elke keer gebracht wordt, jullie wel, of is die conditie zo goed? De tweede helft toen er geroepen werd of jullie nou e’s konden gaan beginnen met te gaan voetballen, leek het er zowaar nog op dat het ging gebeuren. Onze Keep had weer met een katachtige reflex een prima redding in huis, zodat we nog in de race bleven. Maar bij een volgende aanval werd hij niet goed bijgestaan door zijn teammaatjes en VVSB wist wel raad met die buitenkans. Toch zagen ook wij weer kans een doelpunt te maken, ik zag niet goed hoe ie ging, telde hem wel haha. Uiteindelijk was het VVSB die er met 3 punten vandoor ging, kan er niets anders van maken.
Nu zo’n 10 uur later is de emotie weer gezakt en eigenlijk zijn jullie een hele leuke groep gasten, die best aardig kunnen voetballen. Sommige moeten het hebben van veel inzet, andere spelen op hun kwaliteit het spelletje. Nu de balans vinden met elkaar en dan rollen we iedereen op. Er staan nog genoeg wedstrijden op het programma, kijken of we weer een rol van betekenis kunnen gaan spelen en misschien net zo’n apotheose als vorig seizoen. Alleen dit keer als winnaar van het veld afstappen dan hé ;-) Je voetbalt natuurlijk voor je eigen plezier, niet voor die van mij, of voor een ander.
Maar je speelt wel in een team, waarvan sommige iets meer voor de knikkers voetballen, je weet wel, van dat spreekwoord dat het om het spel gaat en niet om de knikkers. Als jullie allemaal een beetje rekening met elkaar houden, dan alles komt goed haha. Deze wedstrijd bracht mij weer terug naar 31 oktober 2009, waar de toenmalige Ter Leede F4 (met Mats, Roy, Milan en Thijs) tegen Roodenburg moest spelen en die wedstrijd verloren we (dik).
Wij allemaal teleurgesteld
De coaches snapten er niks van
en toen zag ik dat jullie het al kwijt waren
Dus ja, zoals ik al zei, het gaat om jullie spelplezier i rest my case
Na de matige wedstrijd van vorige week was het vandaag tijd om wat recht te zetten. Op papier moest dit geen probleem zijn, daar onze tegenstander de laatste plaats bezet met slechts één schamel puntje. Ik zeg op mijn beurt: “Iedere keer dat je verliest komt de overwinning een stapje dichterbij”. Het is wat Cruyffiaans, maar het betekent gewoon dat je altijd op je hoede moet zijn tegen om het even welke tegenstander. Waar anderen kozen voor een ritje snelweg, besloten wij een mooie rit door de Haagse binnenstad te maken, waarbij we bij Moerwijk nog even de klassieker O,o Den Haag inzetten. Met dien verstande dat ik er niet zou willen wonen, zoals de eerste strofe van dit lied aangeeft. Alle auto’s arriveerden overigens netjes tegelijk op Sportpark HMSH aan de Vrederustlaan en om 13:00 uur gingen alle trossen los bij de Rood-Gelen.
Een vliegende start en de instelling iedere bal te willen hebben. Al snel tekende Rik voor de 0-1 na een individuele actie en toen de kruiddampen van de eerste helft waren opgetrokken stonden we heerlijk met 0-5 voor. Er werd heerlijk gevoetbald, al moet gezegd dat de tegenstander ons daar ook wel de gelegenheid toe gaf. De 4 andere goals werden allen gemaakt door onze eigen Italian Stallion, Allessandro. Bij zijn eerste reageerde hij attent op een doorkopbal van Keurten en bij nummer 2 promoveerde hij een vrije trap van Timo tot doelpunt. De derde van Ales en dus de 4-0 was de mooiste. Na een prachtige aanval met een dubbele één-twee tussen Keurten en Sam, mikte hij de voorzet van Sam tussen de palen. Bij de 0-5 reageerde Ales snel op een inworp van Sjoerd, controleerde de bal en schoot in de verre hoek binnen. Hercules werd slechts 2 keer gevaarlijk. De eerste keer was toen ze bij een corner vrij konden inschieten en de halfzieke, met paracetamol gevulde, Bjorn katachtig moest ingrijpen. De tweede keer was op slag van rust, maar helaas was dat niet gevaarlijk voor de goal, maar meer voor de ledematen. Alex werd vanachter neergelegd en moest het veld geblesseerd verlaten. De Hercules speler ging er met rood vanaf.
De tweede helft verving Daimy Bjorn op doel en speelde Patrick in plaats van Alex. Ter Leede combineerde lekker door, maar zoals vaak was de echte scherpte er wel een beetje vanaf. Toch viel er nog genoeg te genieten, maar de 0-6 liet nog even op zich wachten. Er was nog wel een goal van Sam na terugleggen van Rik, maar die werd om mij onduidelijk redenen afgekeurd. De zesde treffer kon natuurlijk niet uitblijven en ook dit was een heerlijke voetbalgoal. Ales verlegde het spel naar links, waar Sam de bal panklaar gaf op Rik, die simpel kon scoren. Wessel pikte daarna zijn goaltje nog mee na weer een assist van Sam. Sead en Nino waren inmiddels in het veld gekomen voor Chris en Ales en waar Nino dicht bij een goal was, had Sead meer geluk toen hij een assist van Wes tot 0-8 promoveerde. Timo schoot vanaf 17 meter de 0-9 prachtig binnen, maar tot dubbele cijfers kwamen we niet, mede doordat in een aantal gevallen werd gekozen voor eigen succes. Ook de “heilige” nul bleef gehandhaafd. Daimy hoefde slechts één schot onschadelijk te maken. We mogen tevreden zijn na deze mooie overwinning tegen een erg matige tegenstander. Individueel zijn het geen slechte spelers, maar als team komen ze lang niet tot een voldoende en uiteindelijk is voetbal een teamsport. Volgende week de laatste competitiewedstrijd van 2016 thuis tegen Blauw-Zwart. We starten al om 08:30 uur. Een driepunter is verplichte kost.
Pfff, dit was mijn laatste verslag van het jaar. Ik merkte vanmorgen dat ik de symptomen van een writers-block begon te vertonen en moeite had met de deadline. Ook het feit dat Lies mij er fijntjes aan herinnerde dat Henk vorig jaar rond deze tijd zijn verslag gewoon op rijm deed bevorderde niet echt mijn nachtrust. JO15-1: Laat ons volgende week nog eenmaal genieten van jullie inzet en mooie spel, dan kunnen we met een heerlijk gevoel bij de kerstboom gaat zitten. Maar voor nu eerst een gezellig Sinterklaasfeest!
De expeditie naar de Bollenstreek heeft de Argonauten niets opgeleverd. Roodgeel gunde Argon geen enkele kans. Na het vroege doelpunt van Oussama Siali kwam het team van Wisman/Blankespoor na een door Ammerlaan benutte penalty al na ruim een half uur met 2-0 voor. Na de pauze nam Ter Leede gas terug, verdedigde wel sterk en maakte er in de slotfase na een mooie combinatie 3-0 van.
Een verdiende overwinning.
Omdat Argon de toss won, koos het voor draaien en startte Ter Leede van oost naar west in de vertrouwde opstelling met dit keer Jonathan Robertson weer op de linksbackpositie.
Uit een mooie combinatie Kappenberg – De Kruijs gaf de laatste al in de tweede minuut voor, kopte Ammerlaan over en een minuut later kopte Oussama na een uit een corner ontstaan beleg achterwaarts de 1-0 binnen.
Ter Leede deelde de lakens uit, kreeg corners, maar pas in de 34e minuut werd de score uitgebreid toen scheidsrechter Jobse naar de penaltystip wees na obstructie van linksback Acqauy op Jeffrey Bok in de zestien. Vincent schoot de bal onberispelijk hard en laag in de rechterhoek en het stond 2-0.
Argon kon hier, mede door het uitvallen in de 19e minuut van linkerspits Jesse Stange met een hamstringblessure weinig tegenoverstellen en de lange ballen op centrumspits Jesse van Nieuwkerk waren alle een prooi voor de Ter Leede defensie.
Door fout uitschieten van doelman Winters in de 40e minuut kon Toon Zwetsloot direct retourneren, maar de snel teruggekeerde wist de bal net te onderscheppen en ook het keiharde schot van Kappenberg werd door Ian van Otterlo goed geblokkeerd en dat deed zichtbaar pijn!
Na deze goede eerste helft drukte Ter Leede gaandeweg de tweede minder, maar een mooie steekpass van Oussama op Jeffrey Bok leverde wel een kans op die hij door naast te schieten niet verzilverde en ook Jonathans vrije kopbal uit de corner van Bok ging links naast.
In de 72e minuut mocht Jesse Dingjan – voor Oussama in het veld gekomen – doorgaan, speelde Marc aan maar die dacht zeker aan buitenspel en zette niet overtuigend door, anders had hij zijn tweede kunnen scoren.
Ondanks verdere wissels van Ronnie Verplancke voor Mitchell Kappenberg en in de 81e minuut Kevin Duthler voor Marc veranderde het spelbeeld niet veel, maar het slotakkoord was wel mooi: een vloeiende combinatie over vier schijven, Dingjan-Duthler-Bok-Ammerlaan, werd door de laatste doeltreffend afgerond en daarmee maakte hij alweer zijn negende. Kort daarna floot de goed leidende scheidsrechter Jobse af en was de eindstand 3-0 bereikt.
Een mooie overwinning.
Volgende week naar het natuurgras van Sportpark De Lockhorst in Sliedrecht!
Op een voor de ouders mooi tijdstip, aftrap 09:30, verzamelden de mannen van JO11-1 om 8.30 in de kantine aan de Roodemolen, alwaar het vertrek zou plaats vinden richting sportpark de Krom, te Katwijk. We zouden gaan spelen tegen de 1e jaars JO11 lichting van Katwijk, een ploeg die was gepromoveerd uit de 4e klasse van de beker. Ondanks het wat latere tijdstip, was het veld de 1e helft nog steeds licht bevroren.
Om 9:30 floot de scheidsrechter voor de aftrap van de wedstrijd. Maarten begon vertrouwd weer in de goal, achterin Martijn, Kaya en Levi. Rein weer op het middenveld en voorin Xavier en Milan. Timo begon deze wedstrijd als wissel. Misschien had het te maken met het veld, of onderschatting, maar de mannen kwamen er niet echt goed in. Overal een stapje te laat, passing onzuiver en duels werden niet gewonnen. Het kwam ook door de opponent, want zij zaten er wel fel bovenop, en lieten blijken dat zij zicht niet makkelijk gewonnen zouden geven. Het regende niet echt kansen de 1e helft en als het al gevaarlijk werd zat er iedere keer een voetje of een ander ledemaat tussen.
Noemenswaardig de 1e helft waren een voorzet van Martijn, waarbij Milan net tekort kwam. Een voorzet van Katwijk die net werd gemist door de spits van Katwijk. Een, naar later zou blijken, terecht afgekeurde goal van Xavier, en een paar kleine mogelijkheden, die de keeper van Katwijk vakkundig naast keek. Nee, het was niet echt om over naar huis te schrijven. Wel goed om te zien was dat de backs iedere keer goed mee op kwamen en zich veelvuldig als hulp aanboden in de opbouw en dat de mannen centraal achterin, Kaya, later Timo, ook goed de gaten dichtliepen als een van beide backs mee was opgekomen.
Omdat de verslaggever van dienst ven naar de kantine was, heeft die de speech van de coaches gemist in de rust, maar de overlevering wil dat zij niet blij waren met het vertoonde spel en de inzet die daar bij hoorde. Er moest uit een ander vaatje getapt gaan worden.
Dit bleek in ieder geval geholpen te hebben, want de 2e helft gingen de mannen van TL voortvarender van start en de Katwijkse keeper had hier aanzienlijk meer te doen. Iets wat gelukkig kwam TL op voorsprong. Xavier wordt aan de zijkant weggestuurd en geeft voor op Kaya, deze schiet tegen de keeper op maar de bal caramboleert via zijn knie toch de goal in, 1-0. De 2-0 laat niet lang op zich wachten, Xavier ontvangt de bal vanuit het middenveld en loopt 1 tegen 1 met de keeper, passeert hem vakkundig en schuift de bal in het lege doel. Na deze stand krijgt de ploeg meer vertrouwen en komen er ook meer grote kansen, maar helaas wil de 3-0 niet vallen. Uit een goede pass van Kaya staat Xavier ineens helemaal vrij voor de keeper en die weet hier wel raad mee en schuift de bal keurig in het net.
Deze voorsprong moet toch over de streep te trekken zijn, echter de ploeg laat Katwijk weer terug in de wedstrijd komen. Eerst een misverstand achterin waar door de spits de bal makkelijk in de goal kan schuiven. En de 2-3 is een mooie, hard geschoten vrije trap van de middenvelder van Katwijk.
Niet veel later fluit de scheidsrechter voor het einde van de wedstrijd. Deze moeizame overwinning is dan toch over de streep getrokken. Vraag is nu was TL zo slecht of Katwijk zo goed. De waarheid zal wel ergens in het midden liggen.
Ter Leede JO9-1 was afgelopen woensdagavond te gast op sportpark “de aftrap” in residentiestad Den Haag. Op de velden rond het ooit zo roemruchte Zuiderparkstadion werd om 17:00 afgetrapt tegen ADO den Haag JO8-1. Het selectieteam van de Haagse trainer Wouter von Brucken Rock. De reis naar dit fonkelnieuwe complex was niet geheel probleemloos. Terwijl de ene helft van de Sassemse selectie vaststond in de file werd de auto van middenvelder Tijn belaagd door een overhitte Hagenees. 10 minuten voor het beginsignaal had hoofdcoach Nino zijn manschappen dan eindelijk compleet. De kleedkamer ernaast was bezet door AJAX JO10terwijl in de ruimte ervoor Feyenoord JO17zich aan het omkleden was. De wedstrijdbespreking ging over felheid en druk zetten. Iets wat in de 3de minuut van de wedstrijd al resulteerde in een 0-1 voorsprong voor Ter Leede door spits Mats. De wedstrijdpremie van 1 uitdoelpunt hadden de jongens dus al meteen te pakken. 3 minuten later was het aantal uit doelpunten zelfs verdubbeld naar 2. Hiervan bekomen lieten de Hagenaars zien weldegelijk heel goed te kunnen voetballen. Hun felheid en balhandeling waren fenomenaal terwijl Ter Leede uitblonk in fysische kracht en veldbezetting. Ook Ter Leede keeper Sam speelde een uitmuntende wedstrijd die eindigde in een 1-8 overwinning van zijn team.
De wedstrijdpremie voor het eerste doelpunt
De doelpuntenmakers: Mats, Nick (3x), Jason, Tijn (2x), Daan. Alleen Lars en Bouwe wisten niet te scoren. Centrale verdediger Bouwe was wel heel dicht bij een treffer. Met zijn chocoladebeen knalde hij de bal buiten bereik van de keeper op de kruising. De overwinning werd tot in de late uurtjes gevierd bij Mc Donalds, wat resulteerde in een 4-0 verlies de dag erop bij de Valken 68 JO9-1.
Samenvatting van de wedstrijd van de kleedkamer buren
(van een onzer verslaggevers)
Waar het heel de week al aardig weer, de winter zijn opwachting maakt, en de ijskrabbers in de auto moeten liggen om de ruiten schoon te maken, moest de JO-11 selectie aantreden tegen oude bekende Quick Boys JO11-2. Een bekende uit de bekercompetitie, de ploeg ook waar van verloren was.
Met Achraf voor Xavier, die helaas moest afhaken met knieklachten. Begon TL in zijn vertrouwde opstelling. Martijn begon wissel. In het begin van de wedstrijd was het vooral aftasten tussen beide ploegen, mede ook door het gladde veld, (ik heb vernomen dat ze van Dancing on Ice een scout gestuurd hadden of er talenten tussen zaten), waardoor de ballen allemaal wat harder en minder secuur gingen dan normaal. Opvallend was ook het lengte verschil tussen beide ploegen, waarbij enkele spelers van de thuisploeg meerdere stappen moesten zetten tegenover 1 a 2 van de tegenstander.
Met een paar kleine mogelijkheden over er en weer is de wedstrijd redelijk in balans.
Uit een corner komt de thuisploeg op voorsprong. Milan neemt hem, Timo en Achraf zetten en blok en Rein kopt de bal bij de 2e paal binnen, 1-0. TL is hierna de bovenliggende partij. Maarten moet echter uit een uitbraak redding brengen op een schot van de linksbuiten van QB, maar doet dit bekwaam en Timo ruimt vervolgens verder op. Ook de backs, Kaya, Levi en Martijn schuiven regelmatig in en doen in de aanval goed mee. Een van deze aanvallen wordt ook bijna beloond. Levi speelt in op Kay, die legt keurig breed op Achraf, keeper redt en in de rebound raakt Achraf helaas de paal. Met nog een paar schietkansen, gaat de thuisploeg met 1-0 de rust in.
De Technische staf zet in de rust nog een paar puntjes op de spreekwoordelijke i en met frisse moed gaat de 2e helft beginnen.
In de 2e helft is TL duidelijk de bovenliggende partij. TL begint gelijk fel. Timo stuurt Milan met een fantastische bal gelijk weg richting de keeper, maar die reageert attent en Milan komt net tekort. Hierna nog een actie, waarbij de spits goed aanneemt met recht en met links uithaalt, maar de keeper van QB pakt hem wederom. Uit een corner probeert Timo de bal met de knie hem erin te krijgen, maar in een mêlee van spelers smoort de doelpoging.
Helaas geldt de voetbalwet hier wederom, als je zelf de kansen niet maakt, valt die aan de andere kant.
Balverlies achterin, waarbij QB de aanvaller vrij zet en deze Maarten met een lob passeert, 1-1.
De thuisploeg laat het er echter niet bij zitten, en geeft alleen maar meer gas om de winst te pakken.
Weer een mooi steekpass, om Milan, die wipt de bal over de keeper, maar de verdediger van QB loopt goed mee en voorkomt een treffer.
Uit een ingooi van Martijn om Milan, die geeft voor op Kaya, die kapt en draait en de bal belandt bij de goed meegelopen Levi, die kalm maar doeltreffend afrond, 2-1. De mannen laten zich echter niet zakken maar gaan goed door om de beslissing te forceren. Een fantastische bal van Levi op Milan, die keurig de keeper omspeelt, maar de laatste man loopt goed mee en redt op de doellijn en voorkomt hier de beslissing van de wedstrijd.
Helaas blijkt QB uiterst effectief deze ochtend, een tegenaanval, waarbij de aanvaller van QB met een mooie voetbeweging de bal achter Maarten schuift en de gelijkmaker op het bord zet, 2-2.
Toch zijn het de mannen van de thuisvereniging die de winst proberen te pakken. Kaya wordt op links goed diep gestuurd door Rein, maar schiet de bal aan de verkeerde kant van de paal. Martijn speelt de bal naar buiten, loopt zelf goed door, maar komt bij de voorzet net iets tekort om af te werken.
Rein speelt Milan nog een keer goed in, wil voorbij de keeper, maar die stopt hem met een overtreding. Hier had een penalty op zijn plaats geweest, maar helaas blijft de vrije trap staan, die net over wordt geschoten door Rein.
De tijd tikt hier in het nadeel van TL en we gaan richting het eindsignaal.
Bij de ultieme laatste aanval komt de bal bij Kaya, die behoudt het overzicht en zet Rein vrij, die kapt een verdediger uit, schiet op de goal maar de keeper redt, rebound valt voor de voeten van Milan, maar die schiet uit een moeilijk hoek nog snoeihard op de paal. De scheidsrechter fluit direct hierna voor het einde van de wedstrijd. De scheids was trouwens onopvallend aanwezig, wat een goed teken is, want dan is die meestal heel goed.
Teleurgesteld zijn de mannen in het resultaat, maar worden door de trainersstaf goed opgepept. Zeker de 2e helft was goed en met iets meer geluk, gogme en soms de juiste keuzes aan en zonder de bal, had de winst er ook zeker ingezeten. De instelling was echter zeer goed, en dat is toch een minimale vereiste. Volgende week weer een nieuwe kans.
Aanstaande zaterdag de wedstrijd tegen Katwijk JO11-3, op sportpark de Krom in Katwijk. De aftrap is om 09:30. Voorwaarts Ter Leede.
De voorbereiding voor de Bollenderby begon deze keer wat eerder. Ter Leede F2 werd namelijk opgeschikt door een ware blessuregolf. Eerst kregen we te horen dat Erman geblesseerd was aan zijn enkel en niet veel later dat Justin geblesseerd was aan zijn knie. Op de 1e plaats natuurlijk enorm balen voor deze 2 kanjers, maar ook heel vervelend voor het team, want 2 sterkhouders missen is niet niks. Gelukkig konden Daan en Olivier bij ons meedoen, waarvoor natuurlijk enorm veel dank!
Het was weer ouderwets vroeg en vooral erg koud. De thermoshirtjes en broekjes kwamen tevoorschijn en deze waren hard nodig. Olivier kreeg zelfs nog oorwarmers op voor als hij het niet al te druk ging krijgen op doel en ook deze bleek hard nodig….
We begonnen toch in een wat andere opstelling doordat we de gehele as miste. Olivier stond op doel, rechtsachter stond Bart, centraal Oscar en links aanvoerder Bram. Centraal op het middenveld ging Daan spelen en voorin stonden Floris en Safouane.
Vlak voor de wedstrijd was de spanning te merken bij de begeleiders. FC Lisse had immers een ervaren coach in Kevin de Winter en zijn 2 zoontjes hebben een voor Ter Leede bekende moeder, namelijk Jeanette v.d. Laan. Echter Hans verzekerde mij dat hij het goede gevoel had en dat de jongens dit varkentje wel even gingen wassen.
Oscar speelde voor het eerst centraal achterin, maar daar was echt helemaal niets van te merken. Hij schoof goed door, nam de backs goed mee naar voren en liep alle gaten dicht. Het was dus al snel duidelijk dat Olivier niet veel te doen zou krijgen. Daan zorgde voor veel strijdt op het middenveld en Floris en Safouane waren constant dreigend. FC Lisse kwam er niet aan te pas en het was wachten op de 1-0 voor Ter Leede.
Deze viel in de 10e minuut. Na een goede uittrap van Olivier kwam de bal bij Floris. Deze ging 2 mannetjes voorbij en had uitstekend oog voor de vrijstaande Daan. Daan strandde eerst nog op een aantal verdedigers van FC Lisse, maar ging, op zijn eigen bekende wijze door en frommelde de bal achter de keeper van FC Lisse. Lisse was wakker en kreeg zowaar 2 grote kansen. De eerste werd onschadelijk gemaakt door Oscar. Met een ware krachtinspanning sprintte hij achter de spits van Lisse en met gevaar voor eigen leven gooide hij zichzelf voor de baan van het schot. Wat een klasse Oscar! De 2e grote kans was een corner. Safouane verlengde de corner en de bal leek in het doel te verdwijnen. Bram lette gelukkig goed op bij de 2e paal en kon gelukkig de gelijkmaker voorkomen. Achteraf hoorde wij dat de bal weleens de doellijn gepasseerd had kunnen zijn, maar aangezien de doellijn technologie nog in de Kuip was, zullen we dit nooit zeker weten.
Na de limonade moesten we het doen zonder Daan, want die moest naar zijn eigen team. Bart ging daardoor naar het middenveld en Sameh ging rechtsback spelen. De organisatie was even zoek, wat resulteerde in een tegengoal. Gelukkig werden we daardoor meteen wakker en scoorde Bart uit (weer) een corner. Onze specialist Sameh nam hem kort op Bart en Bart krulde de á la Ziyech in de kruising! Wat een goal!!!!
FC Lisse probeerde Ter Leede wel onder druk te zetten, maar door de enorme vechtlust van onze jongens kregen ze nauwelijks kansen. En als er dan al een kansje was, dan was het Olivier die attent keepte.
Toch bleef het spannend. Maar gelukkig maakte we vlak voor tijd de beslissende 3-1. Safouane kreeg de bal op rechts aangespeeld van Sameh. Hij zag Floris vrij staan en wilde de bal passen naar hem. Echter kreeg de bal net een raar stuitje en tot zijn eigen verbazing zag hij de bal bij de 1e paal in het doel verdwijnen. Niet onze mooiste, maar wel een van de lekkerste goals dit seizoen. De bevrijding was te merken bij onze jongens, want het was duidelijk dat Lisse dit niet meer goed ging maken.
De overwinning was verdiend. Iedereen was trots, apetrots! Na 3, al dan niet terechte nederlagen op rij, laten jullie je hoofden niet zakken en vechten als leeuwen voor iedere meter. Klasse jongens!! De zakjes chips die jullie na afloop kregen van Hans waren dan ook echt verdiend.
Volgende week zijn Erman en Justin hopelijk weer fit. Als we met dezelfde inzet als de laatste paar weken spelen, dan moet het volgende week tegen DOSR F1 geen probleem zijn.
Nadat onze jongens – Matthijs – vorige week flink uitgehaald hadden tegen RCL troffen we nu op een zonovergoten sportpark mede-bollenstrekers uit Noortukkerhout. Zonder Bas en Julian die bij B1 moesten starten en Daan nog in de lappenmand, maar met Niels, die niet had kunnen trainen. Dus 12 man, dat moest kunnen, dacht ik. Dat zou helaas bijna mislopen. Het begon al bij Tim, die zelfs aan 4 blarenpleisters niet genoeg had. Zijn oude schoenen moesten ervoor zorgen dat het zou gaan lukken om te spelen. We begonnen voortvarend, want al in de 3e minuut onderschepte Jeffrey de bal en stuurde gelegenheidsaanvoerder –en spits Lucas weg, die als goudhaantje er wel raad mee wist en keurig afrondde, 1 – 0. Helaas in de 10e minuut maakte VVSB alweer gelijk, 1- 1. Onze boys geven het niet zomaar op, dat weten we van ze, en al 3 minuten na de gelijkmaker wist opnieuw Lucas uit een corner de bal keurig binnen de schieten, 2 – 1. Daarna nam VVSB optisch de wedstrijd over van ons, maar wij konden telkens vanuit de omschakeling gevaarlijk worden, maar misten in de passing de zuiverheid. Niettemin was in de 26e minuut daar Pim, die het veld over stak en Matthijs de kans gunde, maar die trof de lat. In de 32e minuut een prima lange bal op Pim, die geweldig aannam en de bal voor het binnentikken leek te hebben, maar de keeper was attent en veel erger was dat Pim met zijn been vast kwam te staan en geblesseerd de strijd moest staken. Sterkte Pim. Gelukkig wilde Bas voor ons vlaggen en zelfs zijn voetbalspullen aantrekken, zodat hij in geval van nood zou kunnen invallen. Dat bleek niet nodig, maar het toont wel zijn teamspirit. TOP.
In de rust afgesproken, dat we in elk geval niet meer onszelf in de problemen zouden brengen met half afgeslagen ballen en te proberen om de combinaties met elkaar te zoeken. Laat dat nou meteen lukken, want al in de 45e minuut vindt Niels Maurits, die direkt doorpasst op Tim, die zelfs mét blaar een slim steekpassje heeft op Lucas die op zijn beurt vanaf de achterlijn keurig de bal voortrekt, waar uiteraard Mathijs het vonnis velt, 3 – 1. En of deze mannen kunnen combineren. Kort erop weer een snelle aanval, waarbij Lucas met de hak (en de hand) de bal meenam en afrondde, maar de scheids had er goed het oog in en dit feestje ging dus niet door. Even later vond onze vrije-trappen-specialist Matthijs, maar die knalde net naast. Nu lijkt het net of VVSB niet mee deed, maar dat is zeker niet het geval, alleen liepen die mannen zich constant stuk op met name Dave. En als Dave en Stan uitgespeeld werden, dan rapte Job op de bank “wij hebben geen stress, want wij hebbenTess”. Terecht ook, want in de 67e minuut waren er kort achter elkaar twee prima reddingen nodig van onze doelverdedigster en in de 70e minuut weer 2x Tessa, en 1x de lat. Tussendoor had Lucas op aangeven van Matthijs inmiddels de 4 – 1 gescoord en tegen het einde van de wedstrijd miste hij nog net de kans op zijn 4e en onze 5e. Niet getreurd, want de buit was binnen, al kunnen wij echt veel beter, maar dat laten we volgende week weer zien.
Nu zoek ik altijd een Man of the Match en dan zou je denken aan kanshebbers als Tessa, Dave en natuurlijk Lucas met 3 doelpunten, maar die titel gaat naar Tomas. Die had een behoorlijk behendige, snelle en fysiek sterke tegenstander – en na 5 minuten heb ik overwogen om hem om te wisselen – maar blij dat ik dat niet gedaan heb. Want Tomas pakte het geweldig op, zat hem op de huid, hield het koppie erbij en heeft die tegenstander er volledig onder gekregen en gehouden. Alleen voor hem al zou u eens moeten komen kijken.
