Voor alweer de 27ste keer vond afgelopen woensdag het Gerrit van Harskamp toernooi plaats. Een zaalvoetbaltoernooi voor spelers onder 9 waaraan de teams van verschillende regionale voetbalverenigingen altijd weer graag deelnemen. Voor deze editie waren de grootste clubs van Katwijk, Quick Boys, Rijnvogels en natuurlijk vv Katwijk weer van de partij. Ook het belofteteam van Hillegom was afgereist naar sportcomplex de Wasbeek in Sassenheim.
De aftrap voor de start van het toernooi werd gedaan door Ravi van Harskamp, het achterkleinkind van de Ter Leede legende. Moeiteloos slalomde hij vanaf het eerste fluitsignaal om de Katwijks verdedigers en wist het doel te vinden. Dit was meteen het begin van de eerste derby want op de ander helft stonden de Katwijkers van de Kooltuin, Rijnvogels. De teams waren duidelijk aan elkaar gewaagd want de openingswedstrijd eindigde na een verbeten strijd in 0-0 gelijkspel. In de tweede wedstrijd het eerste optreden van de thuisploeg Ter Leede. Het werd een spetterende voetbalshow waarin zij maar liefst 3 keer wisten te scoren tegen Hillegom, eindstand 3-0. Na verdere winst op Rijnvogels, 3-1, en Katwijk, 2-0, was een gelijkspel tegen hoofdklasser Quick Boys voldoende voor de toernooi winst. In een ware thriller stond er tot de laatste minuut 0-0 op het scorebord. Toen was daar opeens een uitbraak van de Quick Boys spits. Hij leek af te gaan op de winnende treffer maar zijn goed geplaatst schot werd miraculeus uit het doel geranseld door de Ter Leede keeper Sam. Luttele seconden later was het verlossende eindsignaal te horen. Onze jongens hadden het Gerrit van Harskamptoernooi 2016 gewonnen en mochten uit handen van de koninklijk onderscheiden Jaap Schaap de grote beker in ontvangst nemen. Voor de derde keer op rij wist dus de thuisploeg dit prestigieuze zaaltoernooi te winnen . Zowel coach Nino Hoogenvorst alsook Nick waren bij de vorige editie betrokken.
Quick Boys won al haar Katwijkse derby’s waardoor zij als tweede eindigde. De derde plek werd ingenomen door SV Hillegom terwijl vv Katwijk op doelsaldo beslag legde op de vierde plaats. De Kooltuinstrijders gingen met de beker voor de vijfde plek naar huis.
Penaltybokaal Naast de spannende zaalvoetbalwedstrijden werd er gedurende de dag ook gestreden om de Penaltybokaal. Alle Ter Leede JO9 pupillen en toernooideelnemers mochten elk 3 penalty’s nemen. Van elk team plaatste de winnaar zich voor de finale aan het eind van de middag. Ook deze finale werd uiteindelijk gewonnen door Ter Leede. Was het vorig jaar nog Tijn Hogers die de meeste penalty’s scoorde, dit jaar was Bouwe Moret hierin het meest succesvol. Dus de grote penalty trofee ging dit jaar met het pontje naar Kaag eiland.
Meer dan de helft van ons team was voorgaande jaren al eens doorgedrongen tot de tweede ronde, maar nog niet één keer verder gegaan. Beide keren moesten wij aantreden tegen een team van Foreholte, en beide wedstrijden gingen met 1-0 verloren, mede daarom was het hele team er van overtuigd dat er ditmaal gewonnen moest worden misschien ook doordat er een andere tegenstander geloot was n.l. F.C. Lisse 9. In de competitie spelen wij Lisse 6 en Lisse 7 dus rekenden wij ons al een beetje rijk, logisch. Lisse 9 dat moet kunnen!! Maar Lisse 9 was een volledig tweedejaars team en was evenals wij de voorronde zeer gemakkelijk doorgekomen: alles met duidelijke cijfers gewonnen.
De wedstrijd begon iets meer dan een kwartier te laat. De scheidsrechter vond het waarschijnlijk een beetje te koud of was wellicht te laat naar bed gegaan. Maar goed Lisse bleek fysiek echt z’n mannetje wel te kunnen staan en begon met veel druk te zetten op onze verdediging, maar ook zij hoewel wat stroef van het wachten wisten hun mannetjes goed af te stoppen en onze aanval aan het werk te zetten. Echter halverwege de wedstrijd kwamen zij op 1-0 door een goed opgezette aanval over rechts die op keurige wijze van links werd afgerond. Dit was even slikken maar niet getreurd. Wij gingen direct weer over tot de aanval en werden sterker en verkregen een overwicht op onze tegenstander maar uitgespeelde kansen kwamen nog niet. Van beide kanten werd er wat feller en meer directer gespeeld. Mede hierdoor raakte Pieter behoorlijk geblesseerd aan zijn gezicht en moest de kleedkamer op gaan zoeken om het bloed te stelpen. De 1-1 zat eraan te komen al was het alleen maar om dat aan Pieter te melden als we zouden gaan rusten, helaas ruststand 1-0 voor Lisse.
In de rust hebben we elkaar toegesproken, en waren wij er van overtuigd dat hier de volle buit te halen was en met Pieter erbij (bloeden was gestopt) gingen wij vol goede moed en op volle oorlogsterkte aan de tweede helft beginnen, en dat zijn geen loze woorden,wij werden sterker waardoor wij veelvuldig voor het Lisse doel verschenen en kregen kansjes. Lisse kwam er niet meer uit op de middellijn werden zij vakkundig uitgespeeld helaas werd Pieter wederom in het gezicht geraakt (bloeden), maar gelukkig zijn tanden zaten er nog in (die had hij nodig om aan z’n tegenstander te laten zien) en jawel Stijn werd in de diepte gestuurd maar strandde op de keeper. Corner. Uit de corner werd door het goudhaantje (Gijs) op aangeven van Stijn de 1-1 luid bejubeld. Nog 11 minuten op de klok wederom op aangeven van Stijn was het Amber die ons op 2-1 bracht wat een ontlading bij de jongens en meiden en ook bij de aanhang ouders en
grootouders, ik denk dat bij Ter Leede iedereen wel weet wie het was want in Sassenheim hebben zij hem gehoord???? Onze dames mochten nu gaan rusten vlak hierna maakte Max C de 3-1 de buit was binnen en dat hebben wij gevierd ook (s’avonds). Volgende ronde voor de eerste keer dik verdiend bereikt!!!!! Rest mij te melden dat ik vond dat er geen speler van de dag was maar wel
TEAM VAN DE DAG!!!!!
Van harte gefeliciteerd met het behalen de volgende ronde.
Voor de 2de bekerronde kwam Warmunda JO11-1 op bezoek op Sportpark de Roodemolen. Ondanks dat hun thuisbasis maar hemelsbreed 2 kilometer verwijderd is was dit de eerste onderlinge krachtsmeting. Een voor Ter Leede dus onbekende tegenstander die echter in de beker al eens eerder op bezoek was geweest in Sassenheim. Het selectieteam van RKVV Teylingen JO11-1 van hoofdtrainer Marcel de Groot was toen de tegenstander. Na de bekerwinst promoveerde Warmunda naar de 2de klasse. Ter Leede was dus gewaarschuwd voor de snelle blonde lokken van Fien, Sara en Anne-Lynn. Ook in de competitie staan deze dames hun mannetje. Zo werd er maar nipt verloren op sportpark de Krom van de blonde oud Ter Leede spelers, Alexander en Fedde.
Voor het eerst sinds lange tijd was het hele Ter Leede team op tijd in de kantine. Vanaf het eerste fluitsignaal toog Ter Leede in de sterkste formatie ten aanval. Het doel van de bezoekers werd vanuit allerlei mogelijke kanten onder vuur genomen maar de Warmunda keeper Maarten gaf geen krimp. Hij wist met enkele fabelachtige reddingen zijn doel schoon te houden. Warmunda overleefde de hectische beginfase en bij de tweede aanval kwamen zij zelfs op voorsprong. Het zondagsschot naar voren werd ongelukkig verlengd door linksback Martijn. Zijn directe tegenstander twijfelde niet en haalde meteen onverwoestbaar uit, 0-1 in de 8ste minuut van de wedstrijd. De aanvallen van Ter Leede werden nog furieuzer en in de 14de minuut dan eindelijk de gelijkmaker. De inzet van Xavier werd nog gestopt maar Milan was er als de kippen bij om de rebound binnen te tikken, 1-1. Ook bij de tweede treffer was Xavier betrokken. Onzelfzuchtig had hij oog voor de meegelopen Kaya die van dichtbij voor open doel kon binnen tikken, ruststand 2-1.
2 minuten in de tweede helft was het weer Kaya die kon scoren. Samen met Rein zette hij de aanval op en oog in oog met de keeper wist hij met een mooi lobje het net te vinden, 3-1. De treffer leek een bevrijding maar ook daarna had Ter Leede de grootste moeite met de linkerspits van Warmunda. De bezoekers wisten zelfs de achterstand te verkleinen tot nog maar 1 doelpuntje. Rechterspits Fien brak door op snelheid en zelfs centrale verdediger Timo wist haar voorzet niet te stoppen, 3-2 in de 33ste minuut van de wedstrijd. De spanning hield aan tot de 43ste minuut als Xavier met een fabelachtige kapbeweging zowel de keeper als zijn directe tegenstander het bos in stuurde, 4-2. In dezelfde minuut scoorde Xavier nogmaals, 5-2. Hierna leek de weerstand gebroken maar nu bleek opeens de paal een te grote hindernis. Tot tweemaal toe spatten de pogingen van Milan hierop uiteen.
Het beker avontuur van Warmunda eindigde dus in Sassenheim. Maar met zo’n goede keeper en snelle rechterspits is het een ploeg waar zeker rekening mee moet worden gehouden in de competitie. Maar goed dat de Ter Leede keeper Maarten niet onder de indruk was van al die blonde lokken :-).
Een trotse vader die als supporter graag Jaap wil bedanken voor de mooie samenvatting van onze helden
Vandaag moesten onze jongens aantreden voor een inhaalwedstrijd, zonder Tim en Matthijs die de B1 moesten versterken, maar met Pieter, dankjewel. Met de mannen even gesproken over de overdaad aan gele kaarten en de algehele houding en gedrag. Daarna naar het veld voor een korte warming-up. Er was een grote opkomst van ouders en belangstellenden, maar toch leken onze jongens daardoor niet geïnspireerd te raken. Misschien ook gemakzucht, omdat het aanvankelijk heel makkelijk leek. In de 8e minuut denderde Tomas al door tot in de zestien, maar kwam net een teen tekort om af te ronden. De keeper van Voorschoten maakte geen vaste indruk en Pim liet in de 11e minuut maar weer eens een pegel van zijn voet vliegen, helaas kon Lucas de geloste bal niet binnenschieten en 4 minuten later draaide opnieuw Lucas goed weg, maar was het resultaat slechts een corner. Ineens was daar Voorschoten die een knullige pass van (!) oppikten in de 19e minuut, om ons helemaal weg te tikken en de 1 – 0 te scoren. We waren direct van de leg, kregen geen bal meer van voet tot voet gespeeld en het team was plotseling los zand. Toen Voorschoten kort voor rust na onnodig balverlies van (!) op ons middenveld ook de 2 – 0 konden scoren, leek het pleit beslecht.
In de rust was er voldoende te bespreken, wat kleine omzettingen, maar ging het toch vooral om de teamgedachte en samenspel. Onze mannen pikten het goed op en ineens werd er gecombineerd en vooral samen met elkaar strijd geleverd. Was er in de 45e minuut nog niemand die reageerde op een voorzet van Daan, 1 minuut later pikte Jeffrey de bal goed op en stelde Daan in staat om de 2 – 1 binnen te tikken. Weer 4 minuten later verzond Maurits een lange bal (of peerde je hem gewoon weg?) en met wat duw en trekwerk kwam Daan opeens alleen voor de keeper en daarmee de 2 – 2 een feit. Weer 2 minuten later een prachtige lange bal van Julian, maar Bas stuitte helaas op de keeper. Deze jongen bleek toch een sta in de weg, want in de 70e minuut had Lucas een prima actie, legde terug op Pim die met een strakke bal ineens de verre hoek zocht, maar de keeper had deze bal. In de 72e minuut was het dan wel raak. Joran had een ragfijne pass op Daan, die in zijn actie net iets te ver op de achterlijn uitkwam, hier nog een volslagen idioot moest ontwijken, toch voorzette en in de scrimmage die volgde wist Jeffrey met de linkerwang de bal binnen te lopen, 2 – 3. Weer 1 minuut later kwam opnieuw Daan goed door na knap wegdraaien en op zijn voorzet liepen 2 jongens in, waar Stan de beste papieren had, maar deze zond dit presentje in een baan om de aarde richting maan. Jammer genoeg had Voorschoten nog een bal en wist kort voor tijd vrij gelukkig nog gelijk te komen, 3 -3. Onze jongens waren teleurgesteld, maar het vertoonde spel, de vechtlust en vooral de teamspirit in de tweede helft beloven wat voor de 2e seizoenshelft, want ondergetekende verwacht nu niets minder meer. Het was top mannen. Bas moeten we sterkte wensen, want hij moest weer eens naar de EHBO waar hij een kortingskaart heeft en Stan mag stoppen met treuren. Als je zo goed speelt, dan mag je wel eens missen.
Laatste man van de wedstrijd dit jaar is niet Daan, maar een man die veel onderscheppingen had, veel inzicht en overzicht ten toon spreid – met slordig balverlies door zijn risicovolle spel vaak ook de coach tot waanzin drijft, maar door die ene fijne bal ook iedereen weer laat genieten; Joran. Je hebt het verdiend man. Allemaal fijne dagen en de beste wensen en de JO17-2 zien jullie graag weer langs de lijn op 7-1-2017, als we dit een goed vervolg gaan geven.
WEDSTRIJDVERSLAG 1/8 FINALE DISTRICTSBEKER WEST 2 SPORTLUST ’46 1 – TER LEEDE 1
Zaterdag 17 december 2016 14.00 uur
TER LEEDE DOOR NAAR DE KWARTFINALE
Ter Leede kwam na een sterk begin al snel op voorsprong, breidde die in de twintigste minuut uit tot 0-2, verzuimde daarna door te drukken, wat ook kwam doordat het in de eerste helft geen kind had aan Sportlust ’46. De tweede helft speelden de Woerdenaren meer va banque, gingen er fors tegenaan, scoorden in de 82e minuut tegen, maar werden niet echt gevaarlijk en door de 1-3 zes minuten later was het pleit beslecht en was Roodgeel weer een ronde verder.
Ter Leede trad op volle oorlogssterkte tegen Sportlust ’46 aan op de goed bespeelbare grasmat van Sportpark Cromwijck – die toch in mei door kunstgras wordt vervangen – en maakte meteen duidelijk dat het wilde winnen. Al in de 3e minuut kwam Marc op links door en de corner die hij verwachtte kreeg hij niet. Daarna volgden een vrije trap van Mitchell en twee voorzetten van rechts van Tomas – ook nog een leuk een-tweetje met Oussama – en Toon in de zevende minuut en een minuut later schoot Jeffrey Bok de 0-1 in in de rechterhoek na een subtiel doorgeefhakballetje van Kappenberg.
Pas in de 11e minuut zagen we een eerste aanvalspoging van nr. 17 Aimen Said van Sportlust ’46, maar dat leverde geen enkel gevaar op, net zo min als de voorzet van Lars van der Plank in de dertiende minuut. Het was Ter Leede dat aanviel en het middenveld en de verdediging heersten. Door een leuke combinatie tussen Jeffrey en Oussama verscheen de laatste vrij voor doelman, maar die kon Siali’s stiftje onschadelijk maken. De 0-2 kwam toch vrij snel toen Vincent in de 19e minuut goed teruglegde op de opgekomen Arroyo en diens schot was de keeper te machtig.
Sportlust probeerde tevergeefs met lange ballen er iets tegenover te zetten en misschien omdat het allemaal iets te gemakkelijk ging nam Ter Leede vanaf de 25 minuut wat gas terug, hoewel de mogelijkheden bleven komen: uit een korte vrije trap van Kappenberg in de 31e minuut schoot Ammerlaan uit de draai rechts naast, Marc kwam even later op links goed door, maar het leverde slechts een corner op en Jeffrey probeerde het van ver na een ongelukkige uittrap van de keeper. Gescoord werd er voor de rust niet meer.
Met Rory van Gulik en Sercan Kurdal voor Glenn Geefshuijsen en Thabiso van Zeijl werd Sportlust zo’n vijf minuten na de rust gevaarlijker en schoot Kurdal al in de 51e minuut voorlangs. Ter Leede antwoordde met een knal van Siali die de keeper tot corner verwerkte. Vijf minuten later moest Jonathan Robertson wegens een blessure opgelopen in de 39e minuut zich door Jordy Vierbergen laten vervangen en die werd koud in het veld, voor warmlopen was geen tijd, door de rechterspits voorbijgesneld, die daarna zijn schot via de rechterpaal naast zag gaan.
Bij een mooie voorzet van Mike in de 64e minuut liepen Vincent en de inkomende Marc elkaar in de weg waardoor een aardige mogelijkheid niet werd benut. Kort hierop kwam Jesse Dingjan Marc vervangen en in de 73e minuut moest de technische staf noodgedwongen de laatste wissel toepassen: aanvoerder Boelee kopte de bal in volle vlucht weg en werd daarna door een onbesuisd en te laat inkomende Saïd Aimen, die daarvoor ‘slechts’ geel kreeg, zwaar geattaqueerd. Dat was even schrikken, want Mike bleef roerloos liggen en zei later dat hij toen even volkomen ‘out’ was. Op de bank zaten nog Melvin en Ronnie en de laatste kreeg ter vervanging van Mike de voorkeur en Toon nam de rechtsbackpositie in.
Ter Leede leek even aangeslagen en met de geblokte Mike Koenders voor Stef Hoogveld ging Sportlust er fors tegen aan – zo werd Vincent door Van Gulik in minuut 78 met toestemming van de scheids gevloerd – en dat leidde in de 82e minuut tot de aansluitingstreffer toen Sercan Kurdal zich bij de achterlijn langs Toon Zwetsloot wrong, voorgaf en spits Mitch van der Vlist kon afwerken.
Behalve een aardig schot van Kurdal was Sportlust echter niet gevaarlijk en in de 86e minuut besliste Jeffrey Bok de partij door zich vrij te kappen en in tweede instantie te scoren nadat de keeper zijn eerste schot nog wist te pareren.
Door Mikes langdurige blessurebehandeling kwamen er nog ruim zes minuten bij, schoot Kappenberg een vrije trap nog keihard rechts naast, waarna scheidsrechter Van der Perk affloot.
Ter Leede staat nu in de kwartfinale. Op naar de halve, de grote beker lonkt!
Zaterdag was alweer de laatste competitiewedstrijd voor de winterstop. Na het onterechte verlies vorige week tegen DOSR, waren de jongens gebrand om dit recht te zetten. Dat moest dan gebeuren tegen onze buren/vrienden uit Warmond, Warmunda F1. Zij stonden onderaan, maar van onze scouts hadden we gehoord dat het een goed team was en dat we er volle bak tegen aan konden.
Gelukkig was Bart weer helemaal beter en konden we na 3 weken weer op volle oorlogssterkte aantreden. Iedereen was gebrand om te winnen en sommige jongens zelfs nog een beetje extra, aangezien er een goede bekende bij Warmunda speelde, namelijk Milan v.d. Niet. Milan is de zoon van Elwin en Marinda en zij hebben beide jarenlang bij Ter Leede gevoetbald. Elwin is zelfs nog steeds sponsor van Ter Leede met zijn bedrijf “Kees van der Niet”! Het was dus duidelijk dat we graag wilde winnen!
De wil om te winnen was dan ook direct vanaf de aftrap te zien! We begonnen met (inmiddels vaste keeper) Bram op doel, linksback Floris, rechtsback Bart en centraal achterin Captain Erman. Centraal op het middenveld stond Justin en voorin begonnen Sameh en Safouane. Onze jongens begonnen vlijmscherp aan de wedstrijd. Overal op het veld werden de duels gewonnen en er werd goed samen gespeeld. Echter liet Warmunda zien dat ze niet zomaar deze wedstrijd gingen geven aan Ter Leede en ze waren dan ook een aantal keren dreigend met snelle uitvallen. Gelukkig was de verdediging erg scherp en werd er goed vooruit verdedigd.
Aanvallend werden we steeds gevaarlijker. In het begin werd er nog iets te veel voor eigen succes gegaan, maar gelukkig hadden we snel door dat we alleen de verdediging van Warmunda konden slechten d.m.v. goed samenspel. In de 9e minuut was er een aanval uit het boekje. Floris kreeg de bal op links en speelde hem door op de goed vrijlopende Safouane. Safouane gaf een splijtende voorzet aan zijn maatje Sameh en deze kon hem makkelijk inschieten. 1-0! Een goal die je normaal gesproken alleen in Nou Camp ziet, maar nu dus ook op de Roodemolen. Er werd vervolgens vrolijk verder gecombineerd en de OE’s en de AA’s waren dan ook regelmatig te horen vanuit het massaal gekomen publiek.
De 2-0 viel snel hierna. Floris kwam goed door en passeerde 3 man. Wat vorige week net niet lukte, lukte nu wel. Na goed doorzetten kreeg hij de bal achter de goede keeper van Warmunda! Floris vierde dit op zijn bekende wijze á la Ronaldo. Later deze wedstrijd zou blijken dat niet de echte Ronaldo de “Ballon D’or” zou moeten winnen, maar Floris!
De goed lijdende scheidsrechter floot na exact 20 minuten af voor de rust. De vader van Erman gaf iedereen een welverdiende beker limonade en trainer Hans benadrukte nog even goed dat we op deze wijze verder moesten voetballen en de concentratie vast moesten houden.
Safouane was aan de beurt voor een wissel en zodoende ging Justin voorin spelen. Bart nam het middenveld van hem over. Wederom was de kunde van trainer Hans te zien, want binnen no time stonden we 4-0 voor. Ondanks dat Warmunda op de hoogte was van onze gevaarlijke corners, werd er toch uit gescoord. Sameh nam hem vanaf rechts en plaatste de bal op maat bij Floris. Floris schoot hem dan ook onberispelijk binnen. Een minuut na de 3-0 wederom een Catalaans doelpunt. Floris ging goed door en gaf een splijtende pass aan Justin. En als Justin vrij voor het doel staat, dan kun je hem eigenlijk al tellen….
Na de 4-0 werden we even wat slordiger. De concentratie was even weg en Warmunda liet direct zien goed te kunnen voetballen. Gelukkig was Bram scherp en kon een aantal gevaarlijke ballen kundig stoppen. Ter Leede kwam er even niet meer uit. Er werd niet meer goed doorgeschoven en zodoende kwamen we steeds zwaarder onder druk te staan. De aansluitingstreffer viel dan ook terecht. Een schot op doel belande op de paal en uit de rebound scoorde Milan voor Warmunda. Niet lang daarna scoorde Warmunda de 4-2. Een schot van afstand kreeg door het natte veld extra snelheid mee en was daardoor te machtig voor Bram. Ter Leede moest in deze fase echt alle zeilen bij zetten. Milan kreeg nog een grote kans door een cornerbal direct op zijn slof te nemen. Gelukkig voor Ter Leede ging deze in het zijnet.
Ter Leede was wakker geschut en de concentratie was weer helemaal terug. Erman en Oscar waren weer niet te passeren achterin en Safouane zorgde voor veel dreiging. Bart domineerde ook weer het middenveld. Vlak voor tijd pakte Bart de bal af en speelde Safouane vrij. Hij liep samen met Floris op het doel af en gaf vervolgens Floris een niet te missen kans, 5-2! Wederom een staaltje van goed samenspel waarvoor supporters graag vroeg naar de Roodemolen komen.
De wedstrijd was gespeeld en iedereen was super blij, en terecht!! We hebben als een team gevoetbald en dat is werkelijk waar een genot om naar te kijken. Complimenten voor het hele team!!
Volgende week oefenen we tegen hetzelfde Warmunda en daarna kunnen we genieten van onze verdiende Kerstvakantie.
Vorige week moesten we onze wedstrijd verplaatsen, maar deze week dan toch weer de bal laten rollen. Beetje grijze dag, waarop Foreholte zich al warm had gefietst naar ons sportpark. Wij misten alleen Julian, maar verder een volledig fitte groep, inclusief gelukkig ook Pim. Na zijn goede optreden tegen VVSB ook deze keer gekozen voor Lucas in de spits, met name om ook ons middenveld wat meer balans en fysiek te kunnen geven. De bankzitters hadden er direct al de pee in, maar dat is een goed teken, zo bleek later. We kwamen in de twaalfde minuut op achterstand door een individueel foutje en Foreholte lobte keurig over de kansloze Tessa de bal in ons doel, 0 -1. Niet getreurd, onze boys zijn wel wat gewend en in de 20e minuut was daar een mooie combinatie en een waanzinnig strakke voorzet van Maurits, die Matthijs halfvolley in het doel van Foreholte werkte, 1-1. Het publiek op de banken voor deze fraaie treffer. Helaas weer een foutje van ons in de 24e minuut en de snelle break van Foreholte leidde tot de 1 – 2. Opnieuw beginnen dus. Tot aan de rust gingen de partijen keurig gelijk op en na de rust was dit gedurende 20 minuten ook het geval.
In de 45e minuut een onderschepping van Pim en zijn doortastende versnelling en afgemeten pass leidde tot een geweldige goal van Bas. Vol op de pantoffel betekende deze “screamer” in de kruising de gelijkmaker, 2 -2. Wij waren in deze fase de bovenliggende partij en na een ingooi in de 55e minuut zette Daan de inkomende Lucas vrij voor de keeper, maar zijn inzet belandde op de paal. Helaas deelde Foreholte in het laatste kwart van de wedstrijd de lakens uit en speelde daarin beter dan wij deden. Dit leidde in de 70e minuut tot de onvermijdelijke 2 -3. Foreholte bleef daarna ook beter en omdat én Matthijs én Maurits ook nog geel pakten, werd een goed resultaat helemaal onmogelijk. Aangezien we nu elke wedstrijd wel iemand uit het veld gestuurd zien worden, wordt dit wel een puntje van overleg, maar dat zal niet het enige zijn, want ondergetekende hoort iets te vaak wat deze en gene vooral niet willen! De Man of the Match is deze keer Pim; bevlogen en aanwezig zoals ik hem eigenlijk nog niet eerder gezien heb, TOP. Misschien kan een paar weken rust sommige anderen ook goed doen.
Aanstaande zaterdag spelen we de inhaalpot tegen Voorschoten, dan proberen we het publiek alsnog een Kerstkadootje te geven?
Wat kan het voetballeven toch hard zijn. Na de wedstrijd werd er een oude doos met clichés van zolder afgehaald en ze klopten allemaal. Van het : “Dit hebben ze niet verdiend, tot een punt was terecht of ze zitten in de hoek waar de klappen vallen”. En zo kan ik er nog wel een paar opnoemen. Daarbij kregen we ook nog de complimenten van de tegenstander met de opmerking. “ Hoe kunnen jullie zo laag staan”. Bemoedigend om te horen, maar het feit blijft dat we stijf onderaan de kerst hebben gehaald en dat was en is niet waar we willen staan.
Eerst nog even terug naar afgelopen woensdag. Quick Boys D2 kwam op bezoek voor een oefenpotje. Ze staan ongeslagen fier bovenaan in de eerste klasse. In een rommelige pot wonnen we met 2-1. Waar de teller toch iets meer had mogen oplopen. Maar goed we smaakten het zoet der overwinning weer eens en dat was een lekker gevoel.
Dan zaterdag de competitie wedstrijd tegen het hoog geplaatste RKAVV. In de heen wedstrijd verloren wij vrij kansloos met 5-1. Geen idee hoe het vandaag zou kunnen aflopen, maar er stond een gemotiveerd Ter Leede aan de aftrap. Helaas was Rosa wat ziekjes geweest, waardoor zij met Viggo op de bank begon. De 11 starters waren: In de goal Mike. Van links naar rechts Hugo, Noa, Denzil en Sam. Op het middenveld, rechts Tijs, links Ryan. Op 10 Nick en de drie mans voorhoede werd bestierd door spits Wessel geflankeerd op rechts door Rowey en links door Jip.
De aftrap werd om 10.30 uur door de rood gelen genomen en de intenties waren duidelijk. Naar voren was het devies. Na een minuut of twee mocht Mike uittrappen. Op de middencirkel kreeg Wessel de bal en zag in zijn ooghoeken Nick weglopen van zijn tegenstander. Hij gaf de bal mooi mee en op snelheid omspeelde Nick de verdediger en zag op zijn beurt Jip mee sprinten naar rand 16. Een afgemeten voorzet kwam in de voeten van Jip en hij rondde keurig af. 1-0. Een wat overmoedige ouder begon 10, 10 , 10 , 10 te scanderen. We houden het er maar op dat hij de zenuwen van zich af moest roepen. Na de 1-0 ontspon er zich een prachtig voetbalgevecht, waarbij onze verdediging een soort van over mijn-lijk-mentaliteit ten toon spreidde. Hugo was onverzettelijk. Het grootse complement was wel dat zijn directe tegenstander nog voor de rust werd gewisseld. Zijn nieuwe tegenstander kreeg gelijk een prachtige sliding tackle om de oren en bleef de rest van de wedstrijd in de zak. Daarbij speelden het centrale duo Noa en Denzil een cruciale rol. Noa kon de spits goed aan Denzil liep zoals altijd heel veel ‘dicht’. En Sam speelde net alsof hij al jaren in het team meedraait. Door de onverzettelijkheid van deze 4 met Mike daarachter dwongen de bezoekers maar 2 kansen af. Een schot, waar een zweem van buitenspellucht zat, verdween op de paal. Later was er een katachtige reflex van Mike nodig om de gelijkmaker te voorkomen. Zelf werd ons een enorme kans ontnomen toen er onterecht werd afgevlagd voor buitenspel. Zonder vlag signaal zou Nick 1 op 1 op de keeper zijn afgegaan en wie weet wat dan…… Na 30 minuten strijd werd er gefloten voor de welverdiende rust. Even bijkomen.
De rust werd gebruikt om te wisselen. Viggo kwam erin voor Rowey en Rosa voor Tijs. Het strijd plan bleef hetzelfde. Vooruit en fel erop.
De tweede helft bleef een waar voetbalgevecht met een enorme dosis spanning. Prachtig om te zien dat er gestreden werd en dat wij de kaas niet van het brood lieten eten. Ter Leede staat nou niet bekend om het fysieke voetbal aspect, maar het viel wel op dat er vaker een rood witte op de grond lag dan een rood gele. Overigens waren de duels in mijn ogen wel fair. In één van die duels botste Hugo met zijn directe tegenstander op rand 16 meter. Beide bleven op de grond liggen. De scheids twijfelde en liet onterecht door spelen. De bal kwam bij een RKAVV er die haalde uit een onmogelijk hoek uit. Vanaf een meter of 20 schoot hij de bal diagonaal over Mike heen. Een prachtige gelijkmaker die eigenlijk nooit had mogen tellen als de scheids had opgetreden. Maar zoals eerder aangehaald, we zitten in die welbekende hoek dus ja…. Het mooie is dat de D1 de rug rechtte en verder ten strijde trok. Dit resulteerde in twee prachtige kansen. Het was Wessel die de achterlijn haalde en slalomde op de voor hem zo karakteristieke manier langs zijn tegenstander. Hij kon de bal mooi terug leggen op de penalty stip maar daar dachten de go go gadget handen van de keeper anders over. Daarna was het Nick die op links door brak. Op snelheid was hij de tegenstander de baas en gaf met zijn linker scherp voor. Jip kwam een teennagel tekort om de bal richting doel te krijgen. Het net niet gehalte was hoog. Direct daarna brak de spits van RKAVV door. Hij stormde 1 op 1 op Mike af. Mike die afgelopen weken alleen maar aan het groeien is naar de hoger level, tikte met zijn rechter voet de bal corner. En zo liep de tijd vol en zou het uitdraaien op een terecht gelijkspel. Maar in de allerlaatste seconden was het weer de diezelfde RKAVV er die een zeldzaam foutje van Denzil afstrafte. Hij durfde niet in te grijpen en liep naast die jongen mee. Die haalde wederom vanuit een onmogelijke hoek, bijna vanaf de achterlijn uit. Mike was kansloos en wederom een schitterend doelpunt dompelde alles wat rood geel lief was in rouw. De aftrap werd nog genomen maar dat was gelijk de laatste actie op het veld. Een hard gejuich klonk van de tribune waar de rood witte fans zaten. Hij geeft maar aan dat ook daar er in spanning werd meegeleefd.
En ja zo staan we weer met lege handen. Een hoop complimenten verder maar 0 punten. Het kan toch niet anders als we zo blijven spelen dat de punten binnen moeten stromen. Helaas moeten we nog een hele tijd wachten om te zien of dat ook gaat gebeuren. 11 Februari komt koploper UVS op bezoek. Uit verloren we schaamteloos met 8-1. Dat gaat nu echt niet gebeuren.
We zullen tot die tijd een groot aantal oefenwedstrijden spelen en ook nog wat activiteiten voor ouders en kind. Allereerst aanstaande vrijdag een ouders / kind training. Ik hoop voor de ouders dat ze blessurevrij de kerst halen waarbij de eer ook niet is aangetast.
Ik spreek u weer na de elfde. Maar niet nadat ik u, als trouwe volgers, namens de kinderen, trainers en begeleiding van de D1 een fijne kerst en nieuw toewens. En een punt rijk 2017!!
In de laatste wedstrijd voor de winterstop kwam het Atletico van Noordwijk, de Sint Jeroen’s Club, op bezoek op sportpark de Roodemolen. Het team van trainers Jochem en Erwin was geen onbekende. Vorig jaar waren beide teams aan elkaar gewaagd en kwam zelfs John de Wolf even langs. De voorgaande bekereditie was een titanen gevecht tussen de spitsen Nick versus Nick. Nick van Ter Leede liet als eerste van zich spreken. Zijn scherp indraaiende corner werd in de allereerste minuut van de wedstrijd al tegen de touwen gewerkt door een snoeiharde kopbal van Tijn, 1-0. Nog geen 4 minuten later omspeelde hij de SJC keeper Bas na een splijtende pass van centrale verdediger Sam. Maar de inzet werd voor de lijn gestopt. Op de schoten van Ter Leede had de SJC keeper wel een antwoord. Pas na inbrengen van de Turbo Nick van SJC als een soort vleugel spits kwamen de bezoekers enigszins onder de Sassemse druk uit. Prompt ook meteen de eerste kans maar linksback Daan kon de bal voor de lijn stoppen. Hij moest wel een corner weggeven. De eerste conner werd ook gestopt maar bij de daaropvolgende waren ze Nick uit het oog verloren, 1-1 in de 13de minuut. De tactische wissel van Ter Leede pakte juist helemaal verkeerd uit. Invaller Jason kreeg koud in het veld de bal vol in zijn gezicht. Zijn invalbeurt eindigde daarom al na 2 luttele minuten waarna hij geblesseerd met tranen in zijn ogen het veld gedwongen moest verlaten. Zijn maatje in de aanval Mats probeerde Ter Leede nog voor de rust weer op voorsprong te zetten maar ook zijn poging was een prooi voor de keeper, ruststand 1-1.
In de tweede helft een soortgelijk spelbeeld. De grootste kansen zijn voor Ter Leede maar de keeper van SJC speelde de wedstrijd van zijn leven. Aan de andere kant lag SJC´s Nick aan de ketting bij Sam en de altijd onwringbare Lars. In de 30ste minuut onderschepte de herstelde Jason de bal. Via Tijn werd de bal scherp voorgezet en de Ter Leede spits Nick kon de bal van dichtbij binnen tikken, 2-1 in de 34ste minuut van de wedstrijd. In totaal kon Ter Leede 4 minuten van de vernieuwde voorsprong genieten. Toen gooide SJC Nick er de turbo op en na een onnavolgbare dribbel over driekwart van het veld vond hij het gaatje voorbij het uitgestoken been van keeper Bouwe, 2-2. Dan opeens uit het niets ver in de blessuretijd ook het tweede doelpunt van onze Nick, 3-2. Een golden goal want de bezoekers mogen van de goed leidende scheidsrechter nog wel aftrappen maar de officiële wedstrijdtijd is dan allang verstreken, eindstand 3-2.
Weer een battle van Nick versus Nick. Beide scoorden 2 doelpunten maar Ter Leede had ook nog de kopsterke Tijn. Door deze overwinning en het verlies van favoriet Katwijk tegen hun angstgegner VVSB stijgen we zelfs op doelsaldo naar een 2de plek in de competitie. Een onverwachts goed resultaat maar elke trainer weet dat de prijzen pas na de winterstop worden verdeeld. Die periode begint voor Ter Leede met twee uitwedstrijden. De eerste tegen de ongeslagen koploper Rijnsburgse Boys en daarna naar sportpark de Krom. Op beide sportparken hebben de Ter Leede trainers traumatische ervaringen opgedaan.
Ja jongens, dit was de wedstrijd om die verliespartij in de beker een plek te geven. Wedstrijd toen was op 10 september en de uitslag…..9-1 maar liefst. Echt alles ging toen mis en niks ging goed, terwijl ze eigenlijk alleen maar “leunen” op hun spits. Tel daarbij op dat die een hele snelle spits is, en ja, dan vallen ze als rijpe appeltjes van de boom. Hoe anders was het deze keer. Helaas zonder Max, Lucas, Berend en Danny. Sterkte met het herstellen van blessures en ziekte.
Woensdag op de training heeft Coen aan degenen die op de training waren gevraagd wat jullie nu wilden met het voetbal. Plezier in ieder geval, en dat is ook geen issue, maar voetbaltechnisch kan het iets beter. Ik moet zeggen, dit hebben jullie prima, prima opgepakt, top gedaan gasten. Voetbal zoals wij het graag zien, prachtig samenspel en druk zetten op de tegenstander. Strijd, passie, combineren en techniek, het ware werk. Ik hoop dat jullie zelf ook genoten van de wedstrijd, of ging het soms te makkelijk? Als alles goed loopt, is het eigenlijk een heel simpel spelletje.
Omdat Lucas geblesseerd raakte, moest zijn stand-in Pieter-Bas zijn spitspositie afstaan en plaats nemen onder de lat. De verdediging heeft eigenlijk geen kans weggeven en die snelle, handige spits werd correct en met veel inzet verdedigd. Die gozerT zat helemaal in de pocket van Joeri, Pieter, Lorenzo en Roy. Goed de posities van elkaar overnemen, zo hoort het ook. En dan de aanvoer naar het middenveld waar Milan, Luuk, Mats, en Wisse het spel konden verdelen naar de voorhoede. Sjors, Thijs en Pascal kregen een paar mooie ballen op maat en in de diepte. De grensrechter was wel stellig over het buitenspel lopen van onze 3 hardwerkende gasten, waar ikzelf 1x vond dat dit onterecht was en mijn reactie hierop was niet zoals het hoorde, ik moet gewoon foto’s maken.
Heb ik ook tegen de goede man uitgelegd, en de vrede was weer getekend.
Corners kwamen ook goed in het strafschopgebied aan, maar er stonden een hoop gasten van de Lissese FC die best veel ballen weghaalden voor onze voeten. Lorenzo kopt een bal weg, die Milan oppikt, Milan speelt Mats aan, die speelt hem op Thijs en met een bekeken schot is de ban gebroken, 0-1. Hup, daar wordt Sjors weer aangespeeld en die gaat richting goal, waar hun keeper en Sjors vol voor de bal gingen, met als resultaat een blessure voor de keeper. Helaas was ie te geblesseerd om verder te spelen, ik hoop dat het niet te ernstig is, sterkte. Ook “hunnie” hadden een stand-in en ook hij wist met een paar aardige reddingen zijn doel vooralsnog schoon te houden. Via een scrimmage dacht heel de Ter Leede supporters en spelers, dat de keeper van FC Lisse de bal vanachter de doellijn weghaalde, de grens dacht van niet. Ik heb er geen foto van, ik zat ook ff te genieten van het voetbal. De bal moet helemaal over de lijn zijn geweest en vanuit mijn perspectief, ben ik geneigd te zeggen dat de keeper zijn hand wel achter de lijn had, maar de bal…het hangt erom, denk dat de grens gelijk had.
Fc Lisse gooit er nog een scheppie bovenop, gewoon met twee man op 1 van ons, maar we geven geen krimp, sterker nog, we absorberen hun energie en gaan daardoor nog beter. Zoals Bruce Lee in zijn beste dagen en films, of tegenwoordig Badr Hari of Rico Verhoeven (bij het ter perse gaan van dit verslag nog geen uitslag bekend van hun wedstrijd) {RED: Rico Verhoeven dus…}.
Abel, die vandaag zijn wekker had gezet, viel in en was gelijk aanwezig en gevaarlijk. Hij heeft die stand-in keeper verschalkt, met een schot via een hoofd van de tegenstander, althans, dat leek mij zo te zijn. Ze lopen allebei over hun hoofd te wrijven. Naarmate de wedstrijd vorderde, werd de plaatselijke FC wat fysieker in het spel en daar gingen wij weer in mee. Moeten we niet doen, wij moeten gewoon lekker die bal rondspelen en de tegenstander helemaal gek tikkie-takka tikken. Dat is nog wel een leermomentje voor ons, we laten ons soms teveel verleiden voor de lange bal.
Terugkomend op de partij, jammer van de vele kansen die gemist werden, maar dit was zeker 1 van de betere wedstrijden tot nu toe. Ik zeg tot nu toe, jullie kunnen nog vele malen beter, als je je koppie erbij houdt, vanuit de basis blijft voetballen en rust aan de bal, zoals vandaag. Bijna afgelopen en voor mij tijd om naar een opdracht in het verre Sliedrecht te gaan, waar het eerste van Ter Leede moest voetballen. Derhalve heb ik het tegendoelpunt gemist, gelukkig maar ;-)
