RCL JO9-4 – Ter Leede JO9-2 0-5 (0-1) Een galavoorstelling in de 2e helft….

2017-04-11    ·    Ter Leede    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo9-1

(Man of the Match Oscar!)

Na de nederlaag van afgelopen zaterdag tegen Quick-Boys (laten we hier maar niet al te veel woorden over vuil maken….) konden we ons vandaag alweer revancheren tegen RCL F4. Deze wedstrijd stond zelfs in het teken van een dubbele revanche, aangezien we vorige week (onterecht) verloren hadden van RCL. 2 wedstrijden in 2 dagen…. Ajax zou de KNVB vragen om de wedstrijd te verzetten, maar de bikkels van Ter Leede F2 gingen gewoon vol voor deze wedstrijd.

Om 17:00 uur vertrokken we vanuit Sassenheim richting Leiderdorp. Keurig op tijd kwamen we aan op sportpark De Bloemerd en konden we ons gaan voorbereiden op deze wedstrijd. Gelukkig hadden we genoeg tijd voor een goede warming-up, aangezien we moesten wennen aan het “gewone” veld. De jongens spelen immers het liefst op kunstgras.

We begonnen met Bram op doel, Erman, Oscar en Bart in de verdediging, Safouane op het middenveld en Captain Floris stond samen in de spits met Sameh. Justin begon op de bank en mocht na 10 minuten invallen voor Safouane.

Oscar had vandaag de taak om de gevaarlijke spits van RCL uit te schakelen. Deze scoorde namelijk in de thuiswedstrijd 3x en viel op door zijn kracht, snelheid en dodelijke afwerking. De gehele 1^e helft had hij hem in zijn broekzak zitten. En als hij er een keer door leek te komen, dan waren Bart en Erman attent om op het juiste moment rugdekking te geven. Safouane speelde weer erg goed op het middenveld. Hij raakt hier steeds meer gewend. En daardoor hebben onze snelle spitsen de ruimte voorin, waardoor we vaak gevaarlijk waren.

De 1^e echte grote kans was voor Bart. Sameh nam de corner kort en het vlammende schot van Bart spatte uiteen op de lat. De bal ging hoog de lucht in en via een scrimmage belande de bal opnieuw op de lat. Het was wachten op de voorsprong. In tegenstelling tot de thuiswedstrijd viel deze nu wel. Safouane veroverde de bal op het middenveld en schoot vervolgens op zijn bekende wijze hard raak in de linkerbenedenhoek. Dit was alweer de 7^e wedstrijd op rij dat hij scoorde voor ons, klasse Safouane!!

Vervolgens hielden we RCL goed onder druk, maar echt grote kansen kregen we niet meer. Wel moesten we heel geconcentreerd blijven, want RCL bleef gevaarlijk met hun counters. Maar de verdediging stond goed en als ze er al doorheen kwamen stond Bram er nog altijd om zijn doel schoon te houden.

Na exact 20 minuten kregen we limonade. De laatste wedstrijden kregen we iedere keer direct na rust een goal tegen. Dus Hans en Johan vertelde de jongens nog even dat ze superscherp moesten beginnen aan de 2^e helft. Safouane ging weer op het midden spelen en Justin ging rechtsback spelen. Gelukkig begonnen ze scherp en de 1^e kans in de 2^e helft was meteen raak. Safouane speelde goed door naar Sameh, die vervolgens Floris alleen voor de keeper zette. Floris twijfelde geen moment en krulde de bal met veel gevoel om de goede keeper van RCL heen, 0-2!

Wat vervolgens gebeurde was fantastisch. De ene na de andere prachtige aanval werd op de mat gelegd door Ter Leede, met als hoogte punt de 3^e goal! De aanval begon bij Bram die Justin op rechts inspeelde. Oscar zakte wat in, zodat hij als echte libero het spel kon verleggen naar links naar Erman. Erman had vervolgens een splijtende pass langs de lijn en op karakter won Floris het sprintduel. Hij liep schuin op de keeper af en in plaats van zelf te schieten speelde hij de bal naar de geheel vrijstaande Sameh. Sameh wist deze niet te missen kans te verzilveren en de 0-3 was een feit. Iedereen, zelfs RCL, stond te klappen en ik stond eerlijk waar met kippenvel op mijn armen. Wat een beauty van een goal!!

Maar de energie was nog niet op bij onze bikkels. Er werd nog steeds voor iedere meter gestreden en iedereen was helemaal gefocust. Sameh mocht weer een corner nemen en Justin kopte hem keihard tegen de touwen, 0-4. En direct na de aftrap werd Bart diep gestuurd door Floris. Hij schoot hem binnenkant paal in de kruising onhoudbaar achter de keeper van RCL, 0-5!

De gedrevenheid van onze jongens spatte eraf. Zo hield Erman nog een bal van de lijn en heel het team juichte voor hem. Bram riep zelfs nog dat hij ten koste van alles de “0” wilde houden en iedereen knokte daarvoor! De spits van RCL liep vervolgens alleen op Bram af en als een echte leeuw gooide hij zijn hele lichaam voor het schot. Floris kwam Bram nog te hulp schieten en schoot de rebound weg. Alsof ze samen het winnende doelpunt hadden gemaakt vlogen ze elkaar in de armen, want ze hielden immers de “0”.

De scheidsrechter floot af en de overwinning was daar! Wat een galavoorstelling was dit de 2^e helft. Echt iedereen speelde een fantastische pot voetbal en de blijheid straalde van de jongens af. De supporters raakte niet uitgesproken over het spel van Ter Leede, wat een inzet, wat een samenspel!! Iedereen kon eigenlijk “Man of the Match” worden, maar we hebben gekozen voor Oscar. De manier hoe hij de angel bij RCL eruit heeft gehaald was waanzinnig!

Vrijdag gaan we naar het Easter Open en als we zo spelen als vandaag, dan kunnen we heel ver komen.

Een hele trotse vader/begeleider!!

Warmunda JO17-1  –  Ter Leede JO17-2  ;  0 – 2

2017-04-11    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2

We togen op de fraaie lentedag op de fiets naar de koploper in onze competitie. Deze keer met 12 man sterk, omdat Julian en Pim de B1 aan winst moesten helpen. Dat is hun gelukt en toch ook nog ter ondersteuning aanwezig bij hun B2. Top gasten. Er waren sowieso veel enthousiaste supporters dus alle ingrediënten aanwezig voor een mooie wedstrijd. De eerste helft verliep moeizaam, het spel van onze kant wilde niet heel vlot lopen, mede door het stugge spel van Warmunda. Voor de doelen gebeurde er daarom weinig. Bas schoot in de 18^e minuut naast en dat was het. Behalve dan die ene bal, die via de lat op de grond en weer omhoog via achterkant lat en net in de grijpgrage handen van de Warmunda-keep belandde. De arbiter had geen doelpunt kunnen constateren, maar was daarin waarschijnlijk de enige op of rond het veld. Tóch was dat misschien wel wat onze mannen nodig hadden, want er ontstond iets van onverzettelijkheid en “we zullen het dus echt op eigen kracht moeten doen”.  Met dubbelblanke stand de rust in, waar Brendan een terecht beroep deed op saamhorigheid en eensgezindheid. Dit team kan nu eenmaal niet zonder deze twee elementen. De strijdlust is er altijd, zelfs als er een paar niet helemaal lekker in de wedstrijd zitten.

En plots was daar direct na rust natuurlijk Bas, die goed Jeffrey vond, die weer een geweldige beweging in petto had en Brendan hoefde daarna alleen nog maar het o zo beheerste en doeltreffende tikje te geven, 0 – 1. Aangezien Warmunda aan een gelijkspel  genoeg had om hun kampioenschap nu al veilig te stellen, verlieten zij de verdedigende stellingen. Hun eerste kans in de 50^e minuut werd door maar liefst 4 man gesmoord, en nadat Brendan in de 53^e minuut zijn schuiver gekeerd zag worden, volgde er op de uitbraak weer een goede kans voor Warmunda. Kort daarna bij 2 uitvallen van ons werd Brendan beide malen getorpedeerd. De scheids weigerde voor de “fopduiken” te fluiten, maar inmiddels loopt onze zogenaamde duikelaar wel met krukken! Warmunda bleef aandringen en wij konden maar moeizaam onder deze druk uitkomen. Kansen gaven we eigenlijk niet weg, maar het bleef spannend. De controle over de wedstrijd en de kansen waren voor ons. Matthijs schoot in de 65^e minuut een vrije trap op de lat, en 3 minuten later schoot Matthijs op aangeven van Bas net over. Ook in de 76^e minuut kon Matthijs net het net niet vinden, net als Jeffrey 1 minuut later na een fraaie poging. Uiteindelijk was het dan in de 79^e minuut opnieuw Mathijs, die goed doorzette, Daan vond, die zijn beste actie van de dag had, maar zijn kiezelharde schot werd nog gekeerd door de keep. Dat lukte niet meer op de rebound die de hardwerkende Tim binnen schoot, 0 – 2.

Zo lukte ons wat niet veel ploegen gelukt is, winnen van Warmunda én de nul houden, dankzij een fenomenale verdediging en hardwerkend middenveld – tot kramp aan toe. Als u het stukje goed leest kan er maar 1 man of the match zijn; Matthijs. In de moeilijkste fase van de wedstrijd verdedigde hij mee, maar bleef hij als enige aanvaller ook constant aanspeelbaar, hield de ballen vast en zorgde voor dreiging en kansen en hierdoor konden we achterin telkens even ademhalen en de linies weer goed neerzetten. Well done, a great performance, Matthijs.  U zult het  komende zaterdag zonder dit topteam moeten doen, dus eigenlijk is het een verloren weekend. Tot laterrr.

Ter Leede JO17-4 v Forum Sport JO17-6

2017-04-09    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-4

Waren de titelaspiraties na de verloren wedstrijd tegen FC Lisse B (+ een heleboel aanvulling uit een hoger team) wat verdwenen, na gisteren kunnen we er dus helemaal naar fluiten. De wedstrijd tegen Lisse heeft waarschijnlijk de koppies vol gestopt met negatieve gedachten. Maar die 2e helft tegen Lisse, manmanman, die was me toch een partij goed gasten. Als jullie die wedstrijdvorm en mentaliteit tegen Forum Sport hadden tentoongespreid……..

Maar en Als, dat zijn nu net die 2 dingen waar je achteraf niks mee kunt. Het is en blijft een teamsport, als team win je, en verlies je. Alleen is het wel zo, nee, ik hou mij netjes in en heb mezelf even gecensureerd op wat ik op papier wilde zetten. Komt me trouwens wel bekend voor..

Terug naar de wedstrijd, ik ga er verder geen woorden aan vuil maken, dat mogen jullie op de training wel doen. Zelfreflectie zoals dat met een mooi woord heet.

Gelukkig hebben we de foto’s nog…..

https://goo.gl/photos/M3CJbJ8CAwTcvqe19

Ter Leede JO15-1 – Graaf Willem II VAC  1-0 (0-0)

2017-04-09    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo15-1

KAMPIOENEN!!!!KAMPIOENEN!!!!!

Het is 9 april, the day after. Aan het eind van de morgen begin ik aan het verslag. Veel later dan gewoonlijk. Er speelde nog zoveel door mijn hoofd en ik had, ondanks het stralende zonnetje, moeite met het verwerken van de gebeurtenissen van het afgelopen etmaal.  De laatste mijlpaal gisteravond laat was een gezellig feest met “zangertjes”, waar ik als doorgewinterde gitaarliefhebber toch even aan moest wennen. Het begon allemaal om 07:45 uur waar de crème de la crème van het organisatiegilde zich verzamelde in de bestuurskamer en ik mocht gelukkig ook aanhaken. Ontbijtje voor de matadoren op deze speciale dag en daarna nog een motivatiefilmpje. Het ontbijt verliep uitermate rustig, zo hadden we ze nog niet vaak gezien. Gespannen afwachtend op wat komen gaat. De croissantjes, jus d’orange  en andere lekkernijen verdwenen maar langzaam in de monden van de spelers en de anders zo drukke onderlinge gesprekken waren nu niet meer dan wat gebrom over en weer. Arjan had alle ouders een filmpje voor hun kind en het team laten maken en dat brak het ijs. Vreselijk gelachen om de mooie ingevingen van alle ouders. Zo kregen we een kijkje in het hol van de ijsbeer en hoe onze aanvoerder zich daar voorbereidt. Was de fanclub van Corné prominent in beeld. Wisten we van te voren al dat Wes in de 14^e minuut de 1-0 zou maken en dat Marnix een uitstekend doventolk was! Leerden we dat de eindsprint belangrijk is en dat Jim zich bij winst in een Rood-Geel shirt zou hijsen, kregen we te horen dat Timo een waardeloze voetballer is (oooh Neeee, toch niiieeeet!!!) en werden we vanuit de UK en in het Bosnisch succes gewenst. Superleuk gedaan door alle ouders! Dit nam veel spanning weg en ook de uitleg van Judith hoe je via je ademhaling de zenuwachtigheid de kop in kan drukken heeft weer die extra procenten geholpen. Niets aan het toeval overlaten is belangrijk in dit soort wedstrijden. Er waren in de personele sfeer nog wel wat dingetjes. Alex was nog geblesseerd,  Nino’s rug was nog niet top, maar niet voetballen is voor mr. Duracell geen optie en 4 anderen moesten voor tape naar de fysio. Sjoerd was door zijn enkel gegaan, Keurten had wat last en Corné had zijn pols gekneusd. Het grootste probleem was Wessel, die een hamstringblessure had opgelopen en waarbij de warming-up uitsluitsel zou moeten geven.

Toen de twee teams het hoofdveld betraden scheen er een heerlijk zonnetje en was het gezellig druk langs de lijn en de tribune was goed gevuld! Line-up : Goal : Daimy, verdediging : Sjoerd, Chris, Keurten en Corné. Middenveld : Patrick, Ales en Timo. Aanval : Wessel, Rik en Sam. In de wissel stonden Bjorn, Nino, Robin, Bart en Sead. Ter Leede begon met druk zetten, maar toen Wessel na 2 minuten zijn eerste sprintje trok en toch te geblesseerd bleek om te spelen, speelde de spanning weer op. In ieder geval toch geen 1-0 in de 14^e minuut. Nino verving Wes. We werden slordig en gehaast en GW heeft een goede ploeg en maakte daar handig gebruik van. Ze zetten druk op onze goal en wij kwamen maar mondjesmaat aan voetballen toe, laat staan dat we de Wassenaarse doelman op de proef konden stellen. Verder dan een paar corners en een kopballetje van Rik kwamen we niet. Voor de Graaf noteerde ik een paar goede kansen. Een rebound uit een vrije trap werd over geschoten, Sjoerd had een geweldig verdedigend blok in huis en Daimy had 2 geniale reddingen nodig. De eerste was op een laag afstandsschot en daarna pakte ze een 1 op 1, waarbij ze “groggy” raakte, maar wel verder speelde. Na een aantal hachelijke situaties, waarbij de verdedigers zich vol overgave voor de bal stortten haalden we met een brilstand de rust. Gingen de zenuwen ons parten spelen? Aan de andere kant is GW ook een prima ploeg. Ze staan niet voor niets tweede en brachten ons de enige verliespartij van dit seizoen toe. We verloren daar met 3-2 en toen flitsten de woorden die Henk daar sprak door mijn hoofd. Als je 16 keer wint en dan van de overige wedstrijden er 2 of 3 gelijkspeelt, ben je kampioen. Je loopt altijd tegen een paar zeperds op.

Voetbalfilosoof Henk heeft altijd gelijk en we hadden er immers al 15 gewonnen en 3 gelijkgespeeld met nog tweeënhalve wedstrijd te gaan, dus ik ging er het tweede bedrijf eens rustig voor zitten en ja hoor, 1TEAM1TAAK werd er gedurende de tweede helft door 11 Rambo’s uitgevoerd. Geen spanning te bespeuren, maar gewoon “a lean, mean fighting machine”. Wij kregen de kansen en hadden balbezit ondanks het feit dat Graaf Willem moest winnen om kans te houden. Winst betekende voor ons het kampioenschap, maar ook bij een gelijkspel zou er geen man overboord zijn. Bjorn was Daimy komen vervangen. Als je groggy bent geweest is het niet verantwoord om verder te spelen en we hebben in onze selectie de beschikking over maar liefst 2 topkeepers. We kregen kansen via een vrij trap van Sam, die naast ging en een schot van Nino op de vuisten van de GW kiep. Na een minuut op 8 viel de 1-0 die het sportpark de Roodemolen in vuur en vlam zette. Sam werd ingespeeld en met een slimme kaats zette hij Ales aan het werk. Een geweldige rush werd bekroond met een diagonale pegel in de bovenhoek. Lekkaaahhhh!!!! Nino had teveel last van zijn rug en moest zich weer laten vervangen en Sead kwam erin. Graaf Willem probeerde aan te zetten, maar ging tot onze verbazing niet over op één op één. Hierdoor bleef Rood Geel relatief eenvoudig overeind. Chris moest met een geweldig blok de gelijkmaker voorkomen en Bjorn moest nog twee keer handelend optreden. Ter Leede kwam er ook een aantal keren gevaarlijk uit, maar tot grote kansen kwam dat niet, al was Rik aardig in de buurt met zijn vrije trap. Robin verving de moegestreden Patrick en de wedstrijd werd vakkundig naar het einde gebracht en zo kon na 4 minuten blessuretijd de kampioensvlag in top: Tijd voor een feessie!!.  Eerst met de talloze supporters op het veld, daarna in de kleedkamer en tijdens de huldiging in de kantine, waar ook de schaal en de medailles werden uitgereikt. Patat en AA was er te over en voor de ouders een klein biertje natuurlijk. Wat een heerlijk seizoen hebben we achter de rug. De spelers vormden een hecht team en vulden elkaar perfect aan op het veld. We hadden alle belangrijke kwaliteiten voldoende aan boord en veel meer dan elf spelers die het niveau aankunnen. In Bjorn en Daimy hebben we twee geweldige keepers, die dit seizoen slechts 13 tegengoals te verwerken kregen en maar liefst 12 keer de nul hielden. Daarvoor een solide verdediging, geleid door aanvoerder Chris, die wekelijks foutloos speelde en zich een meester in de positionele opstelling toonde. Keurten en Alex stonden verdedigend als een huis en vooral in het begin van het seizoen scoorde onze Kewal meermaals en ook als Bart speelde voerde deze zijn taken perfect uit. Sjoerd en Corné speelden altijd de buitenspelers van de tegenstander uit de wedstrijd en Sjoerd had via zijn inworp en Corné met zijn benutte strafschoppen ook aanvallend rendement. Op het middenveld speelden Patrick en Timo volledig in het dienst van het team en zij zorgden ervoor dat de aanval van ons zo gevaarlijk kon zijn. Verdedigend prima en ook de inspeelpass op de spitsen mocht er zijn. Ales zorgde met acties, power en Italiaans temperament voor dreiging en belangrijke goals. Robin speelde als invaller altijd perfect vanuit zijn opdracht en maakte met zijn invalbeurten altijd de balans in het team beter. Nino speelde zowel als aanvaller als middenvelder en was altijd van grote waarde. Op links was Sam met zijn onnavolgbare momenten en goals belangrijk. Zo zag je ‘m een kwartiertje niet, maar scoorde hij wel als een duveltje uit een doosje de winnende. Wessel aan de buitenkant is een moeilijk te stoppen TGV, die scoort, sleurt en oog heeft voor de assist. Rik is het hardwerkende, balvaste aanspeelpunt met een neusje voor de goal en Sead liet tijdens zijn invalbeurten zien waarom wij hem de tovenaar van de Balkan noemen. Veel individuele kwaliteiten, maar alles met teamgeest uitgevoerd en natuurlijk onder de bezielende leiding van Arjan en Jens.

Wat mij vooral opviel is dat er ook op de trainingen heel serieus werd gewerkt om beter te worden en daar ligt denk ik de basis. Zelf beter willen worden en niet wachten tot een trainer iets zegt. Van harte gefeliciteerd, geniet ervan, want een kampioenschap vergeet je nooit meer! Ook de ouders (ook wel supportersclub de kletsbrigade genoemd) bedankt voor alle support tijdens uit- en thuiswedstrijden. Wat waren er vaak veel langs de lijn en in de rust steevast een lekker bakkie van Lies, geflankeerd met een zelfgebakken lekkernij, waar “Heel Holland bakt” nog een puntje aan kan zuigen. Speciale dank naar het organisatieteam van de kampioensdag bestaande uit Nikki, Judith, Sandra, Kees en Henk. Top geregeld alles. Ook de Rood Gele boeketten gemaakt door Yvonne de Carpentier mochten er zijn en meer dan speciale dank gaat uit naar L.J. Sport voor het sponsoren van de kampioensshirts in KING BLUE!  Voorwaarts Ter Leede en geniet ervan KAMPIOENEN!

CIAO

Jack

Ter Leede JO9-1 – Rijnsburgse Boys JO9-1 4-4 Debuut van Chris “El Condor” Mendoza

2017-04-04    ·    Ter Leede    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo9-1

De koploper van de 1e klasse JO9, Rijnsburgse Boys, kwam op bezoek op sportpark de Roodemolen. Dit was alweer het vierde treffen tussen deze teams. Ter Leede boekte tot nu toe de meeste overwinningen (2x Ter Leede en 1x RBB) terwijl het onderlinge doelsaldo in het voordeel was van RBB (+2). In de allereerste ontmoeting wisten de uien maar liefst 4 keer te scoren in nog geen 4 minuten speeltijd. Ter Leede begon niet slecht aan de wedstrijd maar Rijnsburgse Boys leek in de eerste minuten gewoon niet te stoppen. Binnen 6 minuten stonden de bezoekers al op een verdiende 2-0 voorsprong. De storm leek eindelijk te bedaren en in de 9de minuut een uitgelezen kans voor Nick op de aansluitingstreffer. Zijn inzet kon worden gepareerd door de RBB keeper Mika ten kosten van een hoekschop. De corner werd afgeslagen maar belandde in de voeten van rechtsback Lars. Zijn lobje vond het gaatje in de verre kruising, 1-2 in de 9^de minuut. Ter Leede kwam zelfs langszij. Nick gaf de keeper deze keer geen kans en scoorde de gelijkmaker in de 14^de minuut, 2-2. Ondertussen nog een fabelachtige redding van keeper Daan op de doellijn waarna Ter Leede weer ten aanval trok in de laatste minuut voor de rust. De aanval werd afgeslagen maar met een fabelachtige lob wist Chris Mendoza de uitgekomen keeper te verschalken, 3-2. Bijna een hele minuut kon Ter Leede genieten van de voorsprong want vanaf de aftrap scoorde RBB de gelijkmaker, 3-3. In de blessuretijd zet RBB Ruben zijn ploeg ten tweede malen weer op een voorsprong. Deze keer scoorde RBB 2 doelpunten in 2 minuten. Ruststand 3-4.

Begin tweede helft kwam Ter Leede op gelukkige wijze aan de gelijkmaker. Het was “El Condor” Mendoza die de hoekschop van dichtbij slinks wist binnen te tikken, 4-4. Dit doelpunt gaf de bezoekende koploper echter vleugels. Vol overgave gingen de uien opzoek naar de winnende treffer om hun kansen op het kampioenschap te verbeteren. De Ter Leede verdedigers, Lars en Bouwe, moesten rennen voor hun leven en de toegangspoort van het kasteel van Teylingen kraakte aan alle kanten. Keeper Daan werd gered door de binnenkant van de paal en het fluitsignaal van de scheidsrechter. De volley van RBB Ruben verdween pardoes in de verre hoek. Het doelpunt werd echter onder luid protest van de talrijk aanwezige vrouwelijke RBB supporters resoluut afgekeurd door de scheidsrechter. Ter Leede Invaller Sam wilde de bal wegkoppen maar een te hoog geheven been voorkwam dit. Ook Ter Leede probeerde nog aanspraak te maken op de overwinning maar Jason had zijn kruit reeds verschoten en strompelde naar het eindsignaal. Spits Nick wist zijn directe tegenstander Seth nog wel af te schudden maar hij kwam kracht te kort voor een goed schot. Eindstand na een kraker van een wedstrijd 4-4.

De keuze voor Man of the Match was een hele moeilijke en de technische staf kwam er maar niet uit. De assistent trainer nomineerde keeper Daan. “El Condor” Chris Mendoza uit de JO9-3 scoorde als invaller bij zijn debuut in de hoofdmacht maar liefst 2x. Maar uiteindelijk koos de hoofdcoach toch voor Nick als Man of the Match. Zijn rushes zorgde ervoor dat het talrijke publiek geen moment rust had.

Een trotse vader en assistent coach

Ter Leede JO9-2 – RCL JO9-4 2-3 (0-0) Weer geen overwinning voor Ter Leede….

2017-04-04    ·    Ter Leede    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo9-2

(Man of the Match Erman!)

Na de goede wedstrijd van vorige week tegen UVS stond vandaag de thuiswedstrijd tegen Racing Club Leiderdorp (RCL) op het programma. Op papier een tegenstander die te verslaan was, aangezien ze onder ons op de ranglijst stonden. Dat dit dus helemaal niets zegt bleek na de wedstrijd maar weer.

We waren weer op volle oorlogssterkte en na een goede warming-up begonnen we in de volgende opstelling: Bram op de goal, links Erman, centraal Oscar en rechts Bart. Centraal stond Justin en voorin begonnen Floris en captain Sameh. Safouane begon als wissel.

De 1^e helft speelde we erg goed. We waren feller dan onze tegenstander en we creëerden veel kansen. Zo schoot Sameh een keer op de paal, kwam Floris een aantal keren gevaarlijk voor de goal en Justin kon uit een corner net niet zijn voet goed achter de bal krijgen om de bal erin te schieten. Achterin stond het als een huis. Bart, Oscar en Erman hielpen elkaar goed en Bram stond eigenlijk voor spek en bonen op doel. Complimenten voor de verdediging de 1^e helft!

Jammer genoeg konden we ons goede spel niet belonen met één of meerdere doelpunten, want met een 3-0 voorsprong had niemand raar opgekeken gezien het spelbeeld. Dit zouden we dan de 2^e helft wel even rechtzetten.

Door wisselbeurten gingen we de 2^e helft wel in een geheel nieuwe opstelling spelen. Bram ging wissel en Oscar nam zijn keepershandschoenen over. Centraal ging Bart spelen, Justin op rechts en Erman bleef op links. Centraal ging Sameh staan en voorin stonden Floris en Safouane. We begonnen de 2^e helft, zoals we de 1^e helft speelden. Fel op de bal, sterk in de duels en goed samenspelend. De 1-0 viel dan ook snel. Een goede pass van Erman kwam mooi langs de lijn bij Floris en die speelde zijn directe tegenstander voorbij. Zijn vlammende schot kon nog net gekeerd worden door de doelman van RCL, maar de rebound was een prooi voor Safouane die hem eenvoudig in het lege doel kon schieten. De verlossende treffer was daar. De vraag was niet of we zouden winnen, maar hoeveel….

Echter kwamen we bedrogen uit. De 1-0 leek wel verlammend op Ter Leede te werken, want hierna leek wel helemaal niets meer te lukken. We konden de bal niet meer in de ploeg houden en binnen de 10 min stonden we opeens 1-3 achter. De grote spits van RCL schoot 3x op doel en het was 3x raak.

We waren weer wakker, maar was het nog op tijd? We begonnen weer te voetballen en kregen ook weer kansen. Zo schoot Sameh net naast en kopte Bram net naast de verkeerde kant van de paal. 3 minuten voor tijd kregen we nog een vrije trap. Safouane ging achter de bal staan. Ik denk dat Schöne stond te kijken want die nam hem de volgende dag exact hetzelfde als Safouane. 2-3.

De tijd bleek te kort en zo verloren we eigenlijk in een kleine 10 minuten deze wedstrijd. Het zat ons ook niet echt mee, gezien de gemiste kansen in de 1^e helft en dan kun je dus zomaar een wedstrijd verliezen. Maar, niet getreurd, aanstaande zaterdag kunnen we ons revancheren tegen Quick Boys F2. Deze staan bovenaan, dus hoe knap zal het zijn als we hier punten van gaan pakken. Ik heb er in ieder geval alle vertrouwen in!

Een trotse vader/begeleider!!

Ter Leede JO17-2  –  Noordwijk JO17-2 ;  8 – 1

2017-04-03    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo17-2

We begonnen de dag met wat tegenslagen, want ondergetekende was nu weer de doppen en hesjes vergeten. Met Julian als toeschouwer en Pim als uitstekende grensrechter zetten onze mannen de tegenstander direct onder druk. Noordwijk was immers in januari een geduchte tegenstander gebleken. En hoewel die jongens echt wel aardig liepen te voetballen, was na 10 minuten al duidelijk dat ze vandaag geen schijn van kans hadden. Al in de 2^e minuut vond JeffreyC. na een mooie aanval aanvoerder Bas, maar die miste nog. Slechts 1 minuut later ging Daan op kracht er alleen doorheen en rondde keurig de 1 – 0 af. Weer 1 minuut later een goede vrije trap van Matthijs – u gaat nog meer van hem horen – die pardoes binnen viel. Heel Noordwijk dacht aan buitenspel, maar dat kan natuurlijk niet als niemand de bal raakt, 2 – 0. Weer 5 minuten later volgde er een prima pass van Dave op Daan, die opnieuw het net vond en zo stonden we na 10 minuten met 3 – 0 totaal onverwacht voor. Onze mannen bleven fanatiek doorgaan, Stan vond met een geweldige bal Bas, helaas geen resultaat en Dave pegelde met zijn linker de bal hard tussen de palen, maar de keep was alert. Noordwijk bleef partij geven en scoorden in de 30^e minuut een fraaie 3 – 1. Zenuwen heeft Maurits geen last van,die schiet hij gewoon van zich af en zijn mooie schot betekende de 4 – 1.

In de rust gevraagd om door te gaan, omdat we Noordwijk niet tot voetballen moesten laten komen. Dat is ook niet gebeurd. Vaste doelpuntenmaker Stan schoot in de 57^e minuut heel fraai de 5 – 1 binnen en 3 minuten later rondde Brendan de 6 – 1 goed af. Pim had even later een typische Pim-bal, die jammer genoeg net over zeilde, maar de slotakkoorden waren voor Matthijs. In de 66^e minuut nam hij de bal volley om deze in de korte hoek binnen te kogelen, 7 – 1. Weer drie minuten later een fraaie individuele actie in de beruchte 16 en de tegenstander trapte er in. Matthijs ging als volleerd “Italiaans” artiest naar de grond, waarna deze ene keer onze keeper JeffreyB. de 8 – 1 vanaf de stip mocht maken.

Vandaag genoten van een werkelijk magistrale B2, waar de zon van ging schijnen. Jongens als Dave, Stan, Matthijs, Lucas en Tim die als Haarlemmer olie dit team laten draaien, maar uitblinker en Man of the Match kan vandaag niemand anders dan Joran zijn. Prima invulling als laatste man, maar ook druk zettend op het middenveld van Noordwijk waar dat kon en moest en doorschuivend bij ons balbezit om maar weer een aanval te helpen opzetten, zonder de verdedigende taken te vergeten en tevens ook nog de teamgenoten aansturen. TOP man.  Ook u kunt zaterdag genieten van een heuse derby als u met ons mee fietst naar koploper Warmunda.

Rijnsburgse Boys JO 13 -1 vs Ter Leede JO 13 1 0-1 (0-0)

2017-04-03    ·    Manon Meijer    ·    teamblog, teamblog-ter-leede-jo13-1

Normaliter is uw verslaggever niet van het bijgeloof / bovenaardse of anderszins,  maar na afgelopen zaterdag begin ik daar toch steeds meer in te geloven. Wij hebben zo’n 5 tot 6 vaders die in toerbeurten mogen vlaggen, waarbij één van die vaders ook nog wat doet, bij het vlaggenschip van Terleede. Als hij vlagt, wint de D1, maar verliest Ter Leede 1. Vandaag was gelukkig / helaas geen uitzondering. U begrijpt de spagaat waar hij zich in bevindt. En het treurige nieuws daarbij was, dat wij vandaag aan deze winstpartij van D1 niet genoeg hebben. Dit aangezien onze directe concurrent Noordwijk ook drie punten pakte. Dus per saldo schoten we niet op.

Terug naar zaterdag. Rijnsburgse Boys (RBB) hadden wij thuis reeds getroffen. Met een kleine zege (0-1) gingen zij terug naar Rijnsburg. Inmiddels staan zij 1 plaats boven ons met 12 punten. Wij staan daar met de helft van het aantal punten onder. Een winstpartij van onze kant zou hun mee gaan trekken in de strijd om degradatie. Het was weer eens ouderwets vroeg verzamelen. Om 07.15 uur was het al gezellig druk in de kantine van Ter Leede. Er waren wat vaders met kleine oogjes. Ik vermoed zelfs dat er één niet geslapen had, maar goed het siert hem dat hij er dan toch bij is om het kroost aan te moedigen. En dit hadden we nodig. Zeker ook na een verschrikkelijke slechte midweekse oefenpot tegen RCL D1. De kampioen uit de eerste klasse won met 2-0 maar oh wat speelden wij verschrikkelijk slecht. Misschien kwam dit wel doordat de dames werden gespaard voor de clash tegen de uien vandaag.

Het duo Melvin en Thijmen was compleet en stuurde de volgende 11 de wei in. Op goal Mike. Achterin van links naar rechts, Hugo Noa Denzil en Ryan. Het middenveld werd centraal bestierd door Rosa geflankeerd op rechts door Viggo en op links door Tijs. Centraal in de spits een beetje hangend Nick. Bijgestaan op rechts door Wessel en links Rowey. Jip en Sam zaten op de bank. Om half negen werd er in Rijnsburg op veld verweg 5 in een dun zonnetje afgetrapt. Rijnsburg had de geel zwarte tenues laten vervangen voor geheel zwart. Dit maakte het kijken wel wat makkelijker. Over kijken gesproken er was meer belangstelling dan anders. De C1 moest na ons spelen en leuk om te zien dat er sommige al wat eerder onze kant op waren gekomen. En daarbij het technisch hart van de JO 19 1. U begrijpt de belangen zijn groot.

RBB had na 5 minuten de eerste kans van de wedstrijd. Na matig uitverdedigen leden we balverlies. Er werd direct een schot op Mike afgevuurd, maar die keerde de bal. Er ontspon zich een waar voetbalgevecht op het middenveld. Elke grasspriet werd fijn getrapt. Noa liet, na een iet wat onzeker begin, haar directe tegenstander geen meter meer van haar vandaan. Denzil was voorzichtig. Schoof niet in, maar liep wat gaatjes dicht en gaf vaak dubbele dekking. Ryan liet op rechtsback zien dat hij daar ook zijn mannetje kan staan. En Hugo compenseerde zijn iets mindere snelheid met vechtlust en het vastbijten in een tegenstander. Omdat Rosa wat meer ondersteunend werk deed bij de verdediging liet Nick zich wat meer afzakken. Hierdoor kon hij met passjes strooien. En zo stuurde hij Wessel de diepte in. De keeper kon het schot zo keren dat er nog een corner over bleef. Rosa gaf hem strak voor en Denzil kwam net een krul te kort om er wat moois van te maken. De afvallende bal komt op links bij Rowey. Die krult hem weer de 16 in. Daar is Nick zijn voorhoofd. Helaas duwt hij de bal naast. Terleede is in deze fase de betere ploeg en met een doelpunt zou dit bevestigen. Kansen kregen we wel, maar het was net niet. Voor de toeschouwers was er nog een Pearle momentje. Nick stond tegen de achterlijn van RBB bij de rechter corner vlag. Hij gaf de bal voor. Langs de kant dachten een aantal supporters dat het leder op de lat stuiterde.  De oehs en de aahss schalde over het veld. Bleek alleen dat het de lat was van een losstaand doel achter het het echte hok. RBB deelde nog even een speldenprikje uit. Na een vlotte combinatie op het middenveld werd er vanaf de 16 een lage schuiver op Mike geschoten. Hij bleef kalm en duwde de bal de hoek uit. De daaropvolgende corner werd net over gekopt. Er volgden nog twee grote kansen. Nick werd de ruimte in gestuurd. Met een verdediger aan zijn zijde probeerde hij met rechts de verre hoek op te zoeken. Net buiten de 16 vuurde hij af maar de bal ging langs de keeper maar ook langs de verkeerde kant van de paal. Een minuut voor tijd was het Mike die snel inschoot op de keihard werkende Viggo. Die draaide zich vrij en gaf de bal door naar Nick. Die stuurde Wessel de diepte in, en der bomber ramde bal prachtig op de lat. Dit had beter verdiend! De uitstekende fluitende scheids floot voor de rust.

Voor de kids een lange weg terug naar de kleedkamers. Voor ons toeschouwers een paar passen naar achteren, want daar is de kantine van de Korfbal vereniging Madjoe. En wat wil het verhaal. Ze hadden op ons gerekend. Gratis koffie en thee, met daarbij een heerlijk ontbijtbuffet waar de gekookte eieren en verse croissantjes niet ontbraken. Misschien had het er mee te maken dat ze 55 jaar bestonden, maar dat betwijfel ik. Na de voorzitter te hebben gefeliciteerd keerden we met volle buikjes terug langs het kantje. Daar konden we zien dat Sam er in was gekomen voor Viggo en Jip voor Rowey. In de posities zelf werd niet gewisseld.

Jip liet zich gelijk gelden op de linksvoor. Nick stuurde bal de ruimte in, waar Jip met zijn snelheid de bal zo kon meenemen. Met zijn daarop volgende actie werd hij wat naar buiten gedreven. Helaas kreeg zijn schot niet de juiste vaart en richting mee. Maar de toon was gezet. De andere invaller Sam was duidelijk in zijn sas op het middenveld. Qua postuur en fysiek hebben wij niet het sterkste middenveld, maar als wij passie en strijd erin gooien hoeven we niet onder te doen voor het brute geweld. De tweede helft blonk niet uit in grootse kansen , maar het voetbal aan onze kant was leuk om te zien en gaf een goed gevoel voor het vervolg van de competitie. Een doelpunt zou overigens nog steeds zeer welkom zijn. Het was  Ryan die doorpasst op Sam. Die zag Nick vrij staan en in twee bewegingen kreeg hij de bal op de weg sprintende Wessel. Die liep richting achterlijn en gaf scherp voor. Tijs was heel goed meegelopen en met een soort van sliding probeerde hij de bal in het doel te krijgen, Maar helaas de keeper pakte het leder met beide handen aan. Rbb bracht niet veel, maar had wel een vlijmscherpe corner Gelukkig was er niemand in het 5 meter gebied om het laatste zetje te geven. De bak ging dus voorlangs. En tikte de klok verder. Zou het een bloedeloze 0-0 worden of ging er 1 met drie punten vandoor. Het laatste en gelukkig waren het de rood gelen. Een vrije trap zo meter of 15 buiten de 16 richting de zijlijn werd door Rosa prima voor gedraaid. De bal werd de randje 16 weggewerkt, maar daar stond Tijs. Die liep de 16 in en werd duidelijk aan zijn shirt getrokken en vast gehouden. Maar de scheids liet doorspelen omdat Wessel aan de bal kwam. Hij krulde prachtig de bal achter de verbouwereerde keeper. En schitterend en verdiende 0-1. Zelfs de wisselspelers liepen het veld in. U begrijpt de ontlading was groot.  Met nog zo’n vier minuten te gaan werd het nog spannender. RBB ging achterin 1 op 1 spelen. Een klassieker bij dit soort tussenstanden maar gelukkig bracht dit geen verder geen kansen voor RBB. En nadat Tijs nog een even pirouette deed met de bal en twee tegenstanders floot de scheidsrechter af. Vele rood gele blije gezichten betraden het veld. Een terechte overwinning met goed voetbal en veel strijd. Dit soort voetbal hopen we vaker te mogen zien.

Dit kan alweer aanstaande zaterdag. Thuis tegen Graag Willen 2 VAC. Wij zijn het voorprogramma van de C1. Ook zij spelen tegen dezelfde tegenstander maar dan voor het kampioenschap. Succes derhalve. Wij gaan proberen drie punten te pakken om boven de streep te komen. Gezien het belang van Ter Leede 1 moeten wij dat met een andere grensrechter doen dan vandaag. Hopelijk ben ik na volgende week zaterdag weer genezen van het buitenaardse en sta ik met beide benen op de Hollandse zandgrond.

Grt,

Uw verslaggever.